Choroba zawodowa i co dalej...

W razie rozpoznania u pracownika objawów powstawania choroby zawodowej pracodawca jest zobowiązany ustalić jej przyczyny, charakter i rozmiar zagrożenia, działając w porozumieniu z właściwym organem Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Następnie powinien przystąpić niezwłocznie do usuwania czynników powodujących powstanie choroby zawodowej i zastosować inne niezbędne środki zapobiegawcze oraz zapewnić realizację zaleceń lekarskich (art. 235 § 3 k.p.). Jego obowiązkiem jest także przeniesienie takiego pracownika do innej pracy, nie narażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy, w terminie i na czas określony w orzeczeniu lekarskim (art. 230 § 1 k.p.).

Pracodawca jest zobowiązany prowadzić rejestr zachorowań na choroby zawodowe i podejrzeń o takie choroby (art. 235 § 4 k.p.). Zarówno przepisy kodeksu pracy, jak i aktów wykonawczych do tej ustawy, regulujących problematykę chorób zawodowych, nie określają zawartości tego rejestru. W praktyce przyjmuje się, że powinny się w nim znaleźć następujące elementy:

• imię i nazwisko pracownika, który zapadł na chorobę zawodową;

• stanowisko, na którym był zatrudniony pracownik, i rodzaj wykonywanej przez niego pracy;

• czynnik, który spowodował chorobę;

• data zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej wraz z adnotacją, kto dokonał tego zgłoszenia;

• informacja o orzeczeniu lekarskim o rozpoznaniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej rozpoznania;

• informacja o decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzji o braku podstaw do jej stwierdzenia.

Przy zgłaszaniu podejrzenia, rozpoznawaniu i stwierdzaniu chorób zawodowych mogą być uwzględnione wyłącznie choroby ujęte w przedstawionym na str. 4-7 wykazie, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że choroba została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, tj. narażeniem zawodowym.