Koszty pozyskania kapitału

Artykuł 16 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm., dalej u.p.d.o.p.) zawiera zamkniętą listę kosztów (w tym odpisów, wydatków i rezerw), które nie są uznawane przez ustawodawcę za koszty uzyskania przychodów. Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania do kosztów uzyskania przychodów podatnik nie może zaliczyć kosztów, które zostały wymienione w tym przepisie. Jeżeli podatnik ponosi koszty, które nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1, to aby zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów należy stosować regułę określoną w art. 15 ust. 1, tzn. ustalić, czy określony koszt został poniesiony w celu uzyskania przychodów¹. Interpretacja art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. musi uwzględniać, że stanowi on odstępstwo od zasady ogólnej wyrażonej w art. 15 u.p.d.o.p., a zatem jego wykładnia nie może być rozszerzająca i musi być ścisła (wyrok NSA z 2 lutego 1995 r., sygn. akt SA/Kr 2480/94).

Tak więc warunkiem uznania danego kosztu za koszty uzyskania przychodów, obok jego właściwego udokumentowania, jest:

1) poniesienie kosztów w celu osiągnięcia przychodów oraz

2) niezakwalifikowanie go do grupy kosztów nie uznawanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów.

A zatem, jeśli dany koszt nie został wykluczony z kategorii kosztów uzyskania przychodów przez wymienienie go w art. 16 ust. 1, to aby został uznany za koszt uzyskania przychodów konieczne jest istnienie związku pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodami.