Data publikacji: 28.06.2018
Komentarz do ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu
Podstawowym aktem prawnym określającym zadania państwa w zakresie łagodzenia skutków bezrobocia, zatrudnienia oraz aktywizacji zawodowej bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy jest ustawa z 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (j.t. Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 z późn.zm.). Wśród form pomocy finansowej dla osób pozostających bez pracy przewiduje ona m.in. wypłacanie zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia przedemerytalnego oraz świadczenia dla rolników zwalnianych z pracy.
Zasiłek dla bezrobotnych
Warunkiem nabycia zasiłku dla bezrobotnych jest brak zatrudnienia oraz pozostawanie w zatrudnieniu przez co najmniej 365 dni w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania.
Do okresu zatrudnienia, od którego zależy nabycie prawa do zasiłku, wlicza się także m.in. okres służby wojskowej, urlopu wychowawczego, pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, świadczenia rehabilitacyjnego, okres, za który wypłacono pracownikowi odszkodowanie z tytułu skrócenia wypowiedzenia umowy o pracę itd. (art. 23 ust. 2). Zasiłek przysługuje również, przy spełnieniu określonych w art. 23 ust. 4 ustawy warunków, bezrobotnym zwolnionym z zakładów karnych i aresztów śledczych. Prawo do zasiłku przysługuje również bezrobotnym zwolnionym po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, jeżeli okres jej odbywania wynosił co najmniej 350 dni i przypadał w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy.
POTRZEBUJESZ POMOCY?