Czy kara umowna może być kosztem?

W przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, co do którego została zastrzeżona kara umowna, należy się ona wierzycielowi w ustalonej wysokości bez względu na wielkość poniesionej szkody. Jeśli jednak zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane, dłużnik może żądać zmniejszenia kary umownej. Takie żądanie dłużnik może również zgłosić w wypadku, gdy kara umowna została określona w wysokości rażąco wygórowanej.

W przypadkach odszkodowania, jak też kary umownej mamy do czynienia z obowiązkiem naprawienia szkody powstałej u wierzyciela w skutek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez drugą stronę umowy. Kara umowna różni się jednak od odszkodowania nie tylko tym, że obowiązek jej zapłaty musi być ściśle określony w wiążącej strony umowie, ale również tym, iż należy się wierzycielowi bez potrzeby udowadniania szkody, oraz tym, że wierzyciel nie może żądać od dłużnika odszkodowania w kwocie wyższej niż oznaczona w umowie kara (chyba że strony postanowią inaczej). Tak więc karę umowną można zastrzec na wypadek niewykonania zobowiązania, jak też na wypadek jego nienależytego wykonania. W przypadku nienależytego wykonania zobowiązania chodzi przede wszystkim o nieterminowe wykonanie świadczenia lub nienależyte jego wykonanie pod względem jakości (wady rzeczy lub usług świadczonych przez dłużnika).