Badanie sprawozdań finansowych

Obowiązek badania sprawozdań finansowych poczynając od 2001 roku obejmuje podmioty gospodarcze i inne jednostki prowadzące działalność w znacznych lub wielkich rozmiarach, wymienione w art. 64 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591 z późn.zm.).

Celem podstawowym badania sprawozdania finansowego jest wyrażenie przez biegłego rewidenta pisemnej opinii, wraz z uzupełniającym ją raportem, o tym czy sprawozdanie finansowe jest prawidłowe oraz rzetelnie i jasno przedstawia sytuację majątkową i finansową, wynik finansowy oraz rentowność badanej jednostki. Cel, który wynika wprost z ustawy o rachunkowości, może być zrealizowany w różny sposób. W praktyce można spotkać odmienne podejście biegłych rewidentów do wykonywanego przez nich zawodu. Niektórzy biegli rewidenci tylko kontrolują i wytykają błędy. Inni doradzają, jak skorygować ewentualne błędy w badanym sprawozdaniu finansowym. Jeszcze inni oprócz szczegółowej kontroli prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz doradztwa w zakresie korekt ksiąg rachunkowych roku bieżącego wskazują metody usprawniania systemu rachunkowości, systemu ekonomiczno-finansowego i organizacyjnego oraz zasad kontroli wewnętrznej na przyszłość. Podejście biegłego do przeprowadzenia badania zależy również od podmiotów zobowiązanych do poddania się badaniu. Jeżeli dana jednostka dobrze przygotuje się do przeprowadzenia audytu oraz będzie współpracować z biegłym rewidentem, to okres badania stanie się dla niej szansą na usprawnienie organizacji systemów, o których wyżej mowa, oraz naprawienie ewentualnych błędów.