Wyrok NSA z dnia 19 lutego 2025 r., sygn. III FSK 1007/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Protokolant asystent sędziego Aleksandra Borowiec- Krawczyk, po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2025 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Rz 694/22 w sprawie ze skarg J. B. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia 15 września 2022 r., nr 1801-IOD.4120.3.2022, 1801-IOD.4123.12.2022, 1801-IOD.4121.3.2022 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 21 lutego 2023 r., I SA/Rz 694/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargi J. B. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z 15 września 2022 r., nr 1801-IOD.4120.3.2022, 1801-IOD.4123.12.2022, 1801-IOD.4121.3.2022 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich.

Skarżący w skardze kasacyjnej zarzucił zaskarżonemu wyrokowi naruszenie:

I. prawa procesowego na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 1 § 2 i art. 3 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2492 ze zm., dalej: "p.u.s.a.") i art. 3 § 2 pkt 1 p.p.s.a. w zw. z art. 141 § 4 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c oraz art. 134 § 1 p.p.s.a. - które miało istotny wpływ na wynik sprawy: art. 122, art. 180, 187 § 1, 188 o.p. ze względu na niezachowanie zasady obiektywnej prawdy materialnej, bez własnej analizy zebranych dowodów i oparcia oceny posiadanego materiału wyłącznie na dowodach zebranych przez organ podatkowy pierwszej instancji i poprzez niewłaściwe zastosowanie i orzeczenie o solidarnej odpowiedzialności prezesa zarządu spółki E. sp. z o.o., podczas gdy wykazano istnienie przesłanek egzoneracyjnych wobec wskazania majątku spółki, z którego możliwe jest zaspokojenie należności jeśli nie w całości to w znacznej części z pominięciem dowodów w postaci: pisma syndyka masy upadłości P. sp. z o.o. z dnia 1 grudnia 2022 r. odnośnie uznania kwoty wierzytelności w wysokości 1 047 641, 48 zł w masie upadłości.