Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2025 r., sygn. I GSK 261/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Salachna Sędzia NSA Joanna Wegner Sędzia NSA Tomasz Smoleń (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Z. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 października 2023 r. sygn. akt III SA/Łd 219/23 w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 31 stycznia 2023 r. nr UP-82/2023 w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 13 października 2023 r., sygn. akt III SA/Łd 219/23, w pkt 1/ oddalił skargę Z. S. (dalej: skarżący) na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: organ) z dnia 31 stycznia 2023 r., nr UP-82/2023 w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne; w pkt 2/ przyznał i nakazał wypłacić pełnomocnikowi skarżącego 480 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł skarżący, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżając orzeczenie w części, tj. w zakresie pkt 1.

Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2024 r., poz. 935; dalej: p.p.s.a.), zarzucono naruszenie:

1. przepisów postępowania, mogące mieć wpływ na wynik sprawy, tj.: art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 145 § 1 pkt c p.p.s.a. w zw. z art. 7, art. 8, art. 11, art. 77, art. 80 oraz art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1060 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r., poz. 572; dalej: k.p.a.) poprzez nieuchylenie przez Sąd I instancji zaskarżonej decyzji i nieprzekazanie sprawy organowi do ponownego rozpoznania, w sytuacji, gdy nawet przy przyjęciu uznaniowego charakteru wydanej przez organ decyzji, istnieje ustawowy obowiązek stosowania przez organy i sądy norm prawa z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu obywateli, wyłączający dowolność w wydawaniu decyzji, przy jednoczesnej konieczności należytego i wyczerpującego ich uzasadnienia, co w sprawie niniejszej nie zostało uwzględnione, a także naruszenie powołanych przepisów poprzez niewyjaśnienie i nieustosunkowanie się do wszystkich okoliczności sprawy w tym kwestii nadpłaty składek na ubezpieczenie społeczne, która na koniec 2002 roku wynosiła 32 413,63 zł.;