Interpretacja indywidualna z dnia 4 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.465.2020.8.ANK

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 21 października 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 czerwca 2024 r.sygn. akt II FSK 1293/21;

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- po stronie Wnioskodawcy powstaną skutki podatkowe w postaci nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń z tytułu użytkowania do stycznia 2020 r. infrastruktury technicznej w postaci sieci wodociągowej wytworzonej przez G - jest prawidłowe;

- Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorygowania za lata 2015-2019 kosztów uzyskania przychodów o kwotę odpisów amortyzacyjnych od infrastruktury wodociągowej, którą to infrastrukturę wytworzoną przez G strona postępowania użytkowała od 2012 r. i zatrzymała w zamian za zapłatę ceny na mocy porozumienia z 25 lutego 2020 r. w stanie faktycznym, w którym infrastruktura techniczna w postaci sieci wodociągowej została przyjęta na stan środków trwałych strony postępowania dopiero w lutym 2020 r. - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2020 r. wpłynął wniosek z 21 października 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka Akcyjna (dalej: „X” lub „strona postępowania”), jest spółką użyteczności publicznej z udziałem jednostek samorządu terytorialnego. Jednostki samorządu terytorialnego nie są wyłącznym akcjonariuszem strony postępowania. Podstawowym przedmiotem działalności X jest … Wypełniając zadania statutowe, strona postępowania umożliwia gminie oraz gminom ościennym realizację zadań własnych w obszarze gospodarki komunalnej.

W ramach projektu p.t. „…” (dalej: „projekt”), który to projekt na podstawie decyzji (…) uzyskał dofinansowanie z (…) (dalej gmina) poniosła w latach 2006 - 2010 nakłady na środki trwałe w postaci rozbudowy/modernizacji istniejącej sieci wodociągowej (…).

Podstawą realizacji przedmiotowego projektu był list intencyjny oraz zawarte w dniu (…) 2004 r. pomiędzy gminą, R. S.A. oraz X porozumienie. W zawartym porozumieniu strony:

1.określiły że inwestorem dla projektu będzie gmina,

2.zobowiązały się do współpracy,

3.ustaliły zasady eksploatacji mającej powstać w ramach projektu na terenie miasta sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

Ze względu na fakt, że realizacji w ramach projektu infrastruktury technicznej w postaci sieci wodociągowo-kanalizacyjnej przyświecała koncepcja uproszczenia struktur instytucjonalnych na styku infrastruktury R oraz X, strony ustaliły, że gmina wytworzony w ramach projektu majątek trwały przekaże w formie aportu do R, która w zamian za czynsz odda go w dzierżawę stronie postępowania.

W celu doprecyzowania ustaleń umownych dodać należy, że oprócz płatności czynszu dzierżawy, strona postępowania miała prowadzić bieżącą eksploatację sieci, zapewnić zdolność przesyłu, usuwać na bieżąco usterki (prowadzić pogotowie wodociągowe) oraz realizować inne czynności związane z rozliczaniem kosztów utrzymania infrastruktury. Opisane zadania na wytworzonej przez gminę infrastrukturze wodociągowej strona postępowania realizowała w stanie faktycznym, w którym nie doszło do zawarcia umowy dzierżawy przedmiotowej sieci.

Na podstawie odrębnego porozumienia strona postępowania użyczyła gminie część posiadanej infrastruktury technicznej w celu prowadzenia robót objętych zakresem projektu, zaś gmina przedmiotowe roboty zrealizowała.

W związku z brakiem realizacji ustaleń umownych w zakresie wniesienia przez gminę wytworzonej infrastruktury technicznej w postaci sieci wodociągowej do R, w lutym 2020 r. strona postępowania zawarła z gminą porozumienie, co do sposobu rozliczenia poniesionych przez gminę nakładów na sieć wodociągową. W tym miejscu wyjaśnić należy, że w ramach projektu, gmina wytworzyła infrastrukturę wodociągową stanowiącą część składową infrastruktury strony postępowania (część składową majątku strony).

W zawartym porozumieniu strony ustaliły, że X zatrzyma wytworzoną przez gminę w ramach projektu sieć wodociągową w zamian za zapłatę ceny (zwrot nakładów). Tym samym w lutym 2020 r. strona postępowania nabyła nakłady poniesione na jej infrastrukturę techniczną w postaci sieci wodociągowej.

W opisanym stanie faktycznym doszło do sytuacji, w której strona postępowania do 2020 r. użytkowała nakłady poniesione przez gminę nie płacąc za ich użytkowanie, przy czym strona postępowania prowadziła bieżącą eksploatację tych nakładów (sieci), zapewniała zdolność przesyłu, usuwała usterki oraz realizowała inne czynności umożliwiające gminie realizację zadań komunalnych.

W uzupełniniu wniosku z 21 grudnia 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że:

Zdaniem Wnioskodawcy prawo własności wytworzonej infrastruktury technicznej (sieci wodociągowej) zostało przeniesione na Wnioskodawcę w dniu 25 lutego 2020 r. tj. w dacie rozliczenia z gminą nakładów poniesionych na jej wytworzenie.

Projekt nie był realizowany na środkach trwałych Wnioskodawcy tylko został do nich przyłączony i stał się ich elementem składowym.

W ramach projektu nie wytworzono składników majątkowych, niezależnych od środków trwałych Wnioskodawcy, które po zakończeniu projektu były kompletne i zdatne do użytku. Nakłady te spełniały kryterium kompletności dopiero w połączeniu ze środkami trwałymi Wnioskodawcy. Nakłady o których mowa we wniosku spowodowały wzrost wartości użytkowej udostępnionej gminie infrastruktury (środków trwałych Wnioskodawcy) w stosunku do wartości z dnia ich przyjęcia do użytkowania.

Nabycie infrastruktury nastąpiło 25 lutego 2020 r.

Do opisanego stanu faktycznego wkradła się oczywista pomyłka - sieć została przyjęta na stan środków trwałych w lutym 2020 r.

Pytania

1.Czy na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. 1992 r. nr 21 poz. 86 ze zm.) dalej p.d.o.p, po stronie X powstaną skutki podatkowe w postaci nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń z tytułu użytkowania do stycznia 2020 r. infrastruktury technicznej w postaci sieci wodociągowej wytworzonej przez Gminę?

2.Czy na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. p.d.o.p, X przysługuje prawo do skorygowania za lata 2015-2019 kosztów uzyskania przychodów o kwotę odpisów amortyzacyjnych od infrastruktury wodociągowej, którą to infrastrukturę wytworzoną przez Gminę strona postępowania użytkowała od 2012 r. i zatrzymała w zamian za zapłatę ceny na mocy porozumienia z 25 lutego 2020 r. w stanie faktycznym, w którym infrastruktura techniczna w postaci sieci wodociągowej została przyjęta na stan środków trwałych strony postępowania dopiero w styczniu 2020 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie w nieodpłatne używanie wytworzonej przez Gminę w ramach projektu infrastruktury technicznej w postaci sieci wodociągowej nie rodzi u niej skutków podatkowych w postaci nieodpłatnych świadczeń.

Strona postępowania świadcząc usługi na dostawę wody i odprowadzanie ścieków, osiąga przychody z tytułu świadczonych usług komunalnych. Użytkując wytworzoną przez Gminę w ramach projektu sieć wodociągowa, zgodnie z zawartym porozumieniem oraz stanem faktycznym, strona postępowania przejęła na siebie obowiązek ponoszenia kosztów eksploatacji tej sieci, w tym zapewniała zdolność przesyłu, utrzymywała sieć w należytym stanie technicznym, usuwała usterki oraz realizowała inne czynności związane z zaopatrzeniem mieszkańców w wodę i zbiorowym odprowadzaniem ścieków.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „p.d.o.p.”) zaliczając w art. 12 ust. 1 p.d.o.p. nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie z wykładnią gramatyczną odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian” odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Słownik Języka Polskiego PWN).

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy p.d.o.p. przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenia należy rozumieć takie zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, przy czym takie przysporzenie powinno mieć konkretny wymiar finansowy. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy identyfikować zawsze wtedy, gdy podatnik otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że strona postępowania w określonym okresie czasowym użytkowała sieć wodociągową od Gminy. Użytkując przedmiotową sieć strona przejęła na siebie obowiązek jej eksploatacji tj. utrzymania w tym usuwania awarii i usterek, ponoszenia kosztów remontów, tj. ponosiła koszty do ponoszenia których zobowiązany jest właściciel infrastruktury wodociągowej. Zobowiązanie się strony postępowania do zapewnienia przesyłu oraz niezawodnego działania użytkowanej sieci wodociągowej świadczy w sposób jednoznaczny, że istniejący pomiędzy stroną postępowania a Gminą stosunek prawny (stan faktyczny), nie miał charakteru jednostronnie zobowiązującego. Gmina oczekiwała i otrzymywała świadczenie wzajemne polegające na zapewnieniu ciągłego i niezakłóconego zaopatrzenia mieszkańców w wodę.

Tym samym przyjęcie przez stronę do bezpłatnego używania wytworzoną w ramach projektu sieć wodociągową do daty przeniesienia przez Gminę na stronę postępowania prawa własności przedmiotowej sieci będzie stanowiło świadczenie wzajemne, a co za tym idzie nie powstanie po stronie X przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnego używania rzeczy.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do korekty kosztów uzyskania przychodów za lata 2015-2019 o kwoty odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych w postaci sieci wodociągowej, którą to sieć wodociągową strona wykorzystuje dla celów prowadzonej działalności gospodarczej od 2012 r. a którą przyjęła na majątek (wprowadziła na stan środków trwałych) w styczniu 2020 r. (w lutym 2020 r. – sprostowanie Spółki wynikające z uzupełnienia wniosku).

Zgodnie z art. 16a ust. 33 (winno być: „art. 16a ust. 1”) ustawy p.d.o.p. - amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na podstawie art. 16d ust. 2 ustawy p.d.o.p - składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Jednocześnie w myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy p.d.o.p. - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się ze koszty uzyskania przychodów.

Na mocy art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy p.d.o.p. - odpisów amortyzacyjnych od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Powołane normy prawne w sposób jednoznaczny wskazują, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, które to odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów, dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych, przy czym wprowadzenie środka trwałego do ewidencji w terminie późniejszym niż rozpoczęcie jego użytkowania uważa się za jego ujawnienie. W opisanym stanie faktycznym zdaniem strony postępowania, wprowadzenie sieci wodociągowej do ewidencji środków trwałych w styczniu 2020 r. (w lutym 2020 r. – sprostowanie zawarte w uzupełnieniu wniosku) było jednoznaczne z ujawnieniem użytkowanego środka trwałego. Tym samym odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów od wykorzystywanej w działalności gospodarczej infrastruktury wodociągowej, strona postępowania może dokonywać od miesiąca następującego po miesiącu ich ujawnienia tj. począwszy od lutego 2020 r.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 7 stycznia 2021 r. wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB1-2.4010.465.2020.2.ANK w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe. Interpretację doręczono Państwu 13 stycznia 2021 r.

Skarga na interpretację

Pismem z 10 lutego 2021 r. wnieśli Państwo skargę na ww. interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skarga wpłynęła do mnie 17 lutego 2021 r.

Wnieśli Państwo o:

1)Uchylenie zaskarżonej interpretacji, w całości.

2)Zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania wg norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 5 maja 2021 r. sygn. akt I SA/GI 402/21 oddalił skargę.

Wnieśli Państwo skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 27 czerwca 2024 r. sygn. akt II FSK 1293/21 uchylił zaskarżony wyrok oraz uchylił interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 stycznia 2021 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.465.2020.2.ANK.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynął do mnie 31 stycznia 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

-uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

-ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zaznaczyć należy, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Poza oceną organu jest zatem ustalenie, czy w sprawie mamy do czynienia z ujawnieniem środka trwałego. Powyższe organ przyjął jako element opisu sprawy niepodlegający ocenie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.