Interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.701.2024.1.SP

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 grudnia 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy dodatnie przepływy finansowe z Transakcji IRS nie stanowią przychodów o charakterze odsetkowym.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, która podlega na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Wnioskodawca prowadzi działalność w branży telekomunikacyjnej, koncentrując się na udostępnianiu (…) na zasadach otwartego dostępu dla innych operatorów. Spółka prowadzi działalność jako hurtowy przedsiębiorca telekomunikacyjny, oferujący komercyjne usługi dostępu do swojej (…). Portfolio usług Spółki jest skierowane do innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, którzy korzystając z udostępnionej infrastruktury oraz technologii A., mogą oferować własne usługi telekomunikacyjne detalicznym abonentom.

W dniu (…), w celu finansowania pięcioletniego programu budowy (…), Spółka zawarła z konsorcjum banków umowę kredytową (dalej jako: „Umowa Kredytowa” lub „Umowa”). Umowa Kredytowa została zawarta z konsorcjum czterech banków, jednak w wyniku procesu syndykacji do konsorcjum dołączyły kolejne instytucje finansowe, zarówno krajowe, jak i zagraniczne. W rezultacie liczba banków zaangażowanych w finansowanie wzrosła do (…). W ramach Umowy ustanowiono zabezpieczenia typowe dla tego rodzaju finansowania, obejmujące m.in. zastaw na aktywach Spółki, cesję wierzytelności oraz inne formy zabezpieczeń majątkowych.

Na podstawie Umowy Spółka uzyskała możliwość zaciągnięcia zobowiązań finansowych do łącznej kwoty (…) złotych, w tym kwota (…) złotych w ramach tzw. B. oraz C. (pozostałe (…) mln PLN dotyczy kredytu rewolwingowego przeznaczonego głównie na finansowanie bieżących potrzeb w zakresie kapitału obrotowego. Ze względu na krótkoterminowy charakter kredytu rewolwingowego, nie został on objęty polityką zarządzania ryzykiem stopy procentowej.

Kredyt zaciągnięty na podstawie Umowy (dalej jako: „Kredyt”) jest oprocentowany według zmiennej stopy WIBOR 3M, powiększonej o stałą marżę kredytową, która ulega podwyższeniu co 36 miesięcy. Kredyt stanowi istotny element finansowania długoterminowych inwestycji Spółki, szczególnie w kontekście rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej.

Jednym z warunków zawarcia powyższego Kredytu było zawarcie transakcji mających na celu zabezpieczenie zmienności stóp procentowych dotyczących przyszłych przepływów pieniężnych wynikających z Umowy Kredytu, w szczególności płatności odsetkowych opartych na zmiennym komponencie WIBOR 3M. Spółka realizując ten wymóg podjęła działania mające na celu ograniczenie tego ryzyka. W ramach przyjętej strategii zabezpieczania zmienności kosztów finansowania, Spółka zdecydowała się na zastosowanie instrumentów pochodnych w postaci transakcji zamiany stóp procentowych (z ang. Interest Rate Swap). Instrument IRS polega w praktyce na zamianie kwoty odsetek obliczonej w oparciu o zmienną stopę procentową uwzględnioną w płatnościach odsetkowych, na kwotę odsetek opartą o stałą stopę procentową.

Dnia (…), w ramach realizacji powyższej strategii, Spółka zawarła transakcje zamiany stóp procentowych z czterema bankami (dalej jako: „Transakcje IRS”). Zabezpieczanym ryzykiem jest w tym przypadku ryzyko stopy procentowej. Nominał transakcji terminowych został ukształtowany tak, aby zapewnić realizację ustalonych celów zarządzania ryzykiem stopy procentowej tzn. zapewnić osiągnięcie stopnia pokrycia przewidywanych płatności odsetkowych w części wynikającej z zastosowania zmiennej stopy referencyjnej WIBOR 3M w przedziale 50%-100%.

W dniu (…) wszystkie cztery Transakcje IRS zostały uznane za instrumenty zabezpieczające zgodnie z zasadami rachunkowości zabezpieczeń obowiązującymi w Spółce oraz zakwalifikowane jako zabezpieczenia przyszłych przepływów pieniężnych związanych z planowanymi płatnościami odsetkowymi od kredytów zaciągniętych na zmiennych warunkach oprocentowania. Wskazane transakcje spełniają kryteria wyznaczenia ich do powiązania zabezpieczającego zgodnie z wymogami standardu rachunkowości MSSF 9.

Transakcje IRS zostały precyzyjnie dopasowane do charakterystyki zaciągniętego Kredytu, który stanowi pozycję zabezpieczaną. Dopasowanie to obejmuje ustalenie nominałów Transakcji IRS zgodnie z prognozowanym poziomem zadłużenia kredytowego, identyczne okresy rozliczeniowe, daty zapadalności instrumentów oraz zmienną stopę referencyjną WIBOR 3M. Przyjęto również jednolitą konwencję liczenia dni oraz zgodność terminów ustalania stopy referencyjnej dla danego okresu rozliczeniowego. Dopasowanie to zapewnia osiągnięcie współczynnika zabezpieczenia na poziomie 1:1, co oznacza, że zmiany przepływów w ramach Transakcji IRS oraz zabezpieczanej pozycji są dokładnie przeciwstawne względem siebie, co pozwala na pełną skuteczność zabezpieczenia. Transakcje IRS są rozliczane w polskich złotych.

Takie dopasowanie Transakcji IRS nie tylko zapewnia ich pełną skuteczność jako instrumentów zabezpieczających, ale także wpływa na sposób ich rozliczeń, który bezpośrednio odzwierciedla warunki Umowy Kredytu. Dzięki temu mechanizm działania Transakcji IRS ściśle powiązany jest z przepływami finansowymi wynikającymi z obsługi Kredytu, co pozwala skutecznie zarządzać ryzykiem stopy procentowej.

W przypadku zawartych przez Spółkę Transakcji IRS banki będące stronami transakcji wypłacają Spółce kwoty wynikające z naliczenia odsetek według zmiennej stopy WIBOR 3M, zgodnie z warunkami transakcji pomniejszone o odsetki zgodnie z ustaloną stałą stopą procentową. W zależności od różnicy między zmienną a stałą stopą procentową, Transakcje IRS mogą prowadzić do dodatnich przepływów finansowych, gdy stopa zmienna WIBOR 3M przewyższa ustaloną w umowie IRS stopę stałą lub ujemnych przepływów finansowych, gdy zmienna stopa WIBOR 3M jest niższa od stałej stopy IRS.

Od momentu zawarcia Transakcji IRS do dnia złożenia niniejszego wniosku, Spółka odnotowuje dodatnie przepływy finansowe wynikające z rozliczeń tych transakcji, polegające na otrzymywaniu przez Spółkę od banków kwot odpowiadających różnicy pomiędzy zmienną stopą procentową WIBOR 3M a stałą stopą procentową określoną w Transakcjach IRS (dalej jako: „Dodatnie przepływy finansowe”).

W związku z otrzymywaniem przez Spółkę Dodatnich przepływów finansowych z Transakcji IRS, Spółka nie traktuje ich jako „przychodów o charakterze odsetkowym” w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy o CIT, a co za tym idzie, nie uwzględnia Dodatnich przepływów finansowych w obliczaniu nadwyżki finasowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 3 ustawy o CIT. Spółka występując z wnioskiem o interpretację chce potwierdzić to stanowisko.

Spółka zaznacza, że Transakcje IRS nie mają w żadnej mierze charakteru spekulacyjnego. Sam cel Kredytu, w związku z którym zawarto Transakcje IRS, wskazuje na brak spekulacyjnego charakteru. Został bowiem zaciągnięty na finansowanie pięcioletniego planu budowy (…) oraz finansowanie ogólnych wydatków korporacyjnych. Transakcje IRS mają w związku z tym na celu wyłącznie zniwelowanie wpływu zmiennych stóp procentowych na przepływy finansowe Wnioskodawcy.

Pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy, że Dodatnie przepływy finansowe z Transakcji IRS nie stanowią dla Wnioskodawcy „przychodów o charakterze odsetkowym” w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy Dodatnie przepływy finansowe z Transakcji IRS nie stanowią „przychodów o charakterze odsetkowym” w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT:

Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot:

1)kwotę 3 000 000 zł albo

2)kwotę obliczoną według następującego wzoru:

[ (P - Po)- (K - Am - Kfd)) x 30

w którym poszczególne symbole oznaczają:

P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Po - przychody o charakterze odsetkowym,

K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu,

Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,

Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu.

W myśl art. 15c ust. 3 ww. ustawy przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Warunkiem koniecznym stosowania ograniczenia wynikającego z art. 15c ustawy o CIT jest wystąpienie u danego podatnika nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nad osiągniętymi przez podatnika w danym roku podatkowym podlegającymi opodatkowaniu przychodami o charakterze odsetkowym.

Art. 15c ust. 12 ustawy o CIT stanowi, że przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione.

Stosownie do art. 15c ust. 13 ustawy o CIT przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego.

Jak wskazano w stanie faktycznym w celu zabezpieczenia ryzyka stopy procentowej wynikającego z Umowy Kredytowej Wnioskodawca zawarł umowy instrumentów pochodnych - Transakcje IRS z instytucjami finansowymi (czterema bankami będącymi jednocześnie kredytodawcami) i otrzymuje z tego tytułu określone kwoty z tytułu rozliczenia dodatniego wyniku transakcji polegających na wymianie płatności odsetkowych. Transakcje te są realizowane w wariancie swapa stopy procentowej - IRS.

Przedmiotem ww. Transakcji IRS jest wzajemne zobowiązanie stron do dokonywania wymiany strumieni płatności odsetkowych od określonej kwoty kapitału, których wartość obliczona jest w oparciu o różnie zdefiniowaną stopę procentową, właściwą dla każdej ze stron umowy.

Wynikiem ekonomicznym równoległego rozliczenia Transakcji IRS i zabezpieczanego w ten sposób Kredytu jest zapłata przez jedną ze stron na rzecz drugiej środków w odpowiedniej wysokości. W każdym przypadku instrumenty te zabezpieczają przepływy z Umowy Kredytowej - spółki nie zawierają takich transakcji w celach spekulacyjnych lecz wyłącznie w związku z posiadaniem odpowiadającego tym transakcjom długu.

Zatem dokonywane przez Wnioskodawcę transakcje zabezpieczenia stóp procentowych stanowią transakcje na instrumentach pochodnych. Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji pochodnych instrumentów finansowych, a jedynie odwołuje się do definicji tego pojęcia zawartej w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi.

W myśl art. 4a pkt 22 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. W art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c tej ustawy wprost wskazano, że swapy są instrumentami finansowymi.

W tym miejscu należy też przytoczyć definicję odsetek, którą zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego jest kwota stanowiąca określony procent od jakiejś sumy pieniędzy, zwykle od kapitału, kredytu itp. (https://sjp.pl/odsetki). O odsetkach mówimy zatem w sytuacji otrzymywania płatności uzależnionych od wcześniejszego udostępnienia kapitału.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, ze środki otrzymane przez Spółkę w związku z realizacją instrumentów finansowych będących swapami nie mogą stanowić przychodu o charakterze odsetkowym, ponieważ, po pierwsze nie są odsetkami - nie stanowią przychodu związanego z udzieleniem przez Spółkę kapitału.

Po drugie, Dodatnie przepływy finansowe związane z realizacją Transakcji IRS nie mogą być utożsamiane jako równoważne ekonomicznie odsetkom. Biorąc pod uwagę definicję określoną w art. 15c ust. 13 ustawy o CIT należy przyjąć, że do przychodów o charakterze odsetkowym zalicza się, poza odsetkami, jedynie przychody, które są ekonomicznie równoważne odsetkom oraz odpowiadają kosztom finansowania dłużnego.

W ocenie Wnioskodawcy, przez przychody równoważne ekonomicznie odsetkom w rozumieniu ustawy o CIT należy rozumieć wszelkie przychody, które stanowią wynagrodzenie należne podatnikowi za udzielenie finansowania oraz korzystanie z finansowania przez podmiot, któremu udzielone zostało finansowanie.

Biorąc powyższe pod uwagę, do przychodów o charakterze odsetkowym określonych w art. 15c ust. 13 ustawy o CIT należy zaliczyć wszelkie przychody, które stanowią wynagrodzenie za udzielenie i korzystanie z finansowania oraz kwalifikują się jako przychody odpowiadające - po stronie dłużnika - kosztom finansowania dłużnego, o których mowa w art. 15c ust. 12 ustawy o CIT. Należy wskazać, że kwoty wypłacane Spółce przez banki (Dodatnie przepływy finansowe) nie stanowią dla nich kosztów finansowania dłużnego. Przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków. W przedstawionym stanie faktycznym banki nie uzyskały od Wnioskodawcy środków finansowych, przeciwnie, to one ich udzieliły. Nie jest zatem spełniona wobec otrzymywanych środków przez Spółkę także przesłanka „odpowiadania kosztom finansowania dłużnego”.

Wobec powyższego należy wskazać, że ekonomiczny charakter odsetek oznacza koszt, naliczony (płacony) za używanie pożyczonego kapitału jego właścicielowi. Odsetki stanowią przysporzenie po stronie właściciela kapitału. Wysokość odsetek uzależniona jest od stopy procentowej, wielkości kapitału, czasu, na jaki został on udostępniony oraz sposobu wyznaczania odsetek. Powyższe oznacza, że przychody obejmujące dodatnie różnice na stopach procentowych (Dodatnie przepływy finansowe) w związku z zawartą Umową i Transakcjami IRS nie mogą być rozpoznane przez Spółkę jako przychody o charakterze odsetkowym, zgodnie z art. 15c ust. 13 ustawy o CIT. Przepływy środków w związku z zawartą Umową i Transakcjami IRS odnoszą się do wysokości odsetek, ale stanowią one wynagrodzenie jednej ze stron Umowy w wysokości różnicy między oprocentowaniem zabezpieczonym, a faktycznym. Nie będą to zatem zdaniem Wnioskodawcy przychody równoważne odsetkom. Wynagrodzenie w postaci zwrotu odsetek za udostępniony kapitał wypłacane jest jedynie Bankowi na podstawie Kredytu. Konieczne jest podkreślenie raz jeszcze, że w przypadku Transakcji IRS - zabezpieczających wysokość stóp procentowych - nie dochodzi do wypłaty na rzecz Wnioskodawcy odsetek stanowiących wynagrodzenie od udostępnionego kapitału, ponieważ Wnioskodawca nigdy takiego kapitału Bankowi nie udostępnił.

Transakcje IRS, o których mowa we wniosku, to pochodne instrumenty finansowe związane z zabezpieczeniem stóp procentowych otrzymanych kredytów, a więc stanowią przychód związany z rozliczeniem zawartych przez Spółkę z bankami transakcji zabezpieczenia stóp procentowych, a nie przychód za finansowanie innego podmiotu (czy przychód z tytułu przekazywania środków finansowych innemu podmiotowi). Z tej też przyczyny Dodatnie przepływy finansowe nie mogą stanowić przychodu o charakterze odsetkowym, o którym mowa w art. 15c ust. 13 ustawy o CIT.

Brak uznania Dodatnich przepływów finansowych za przychody odsetkowe powoduje, że nadwyżka kosztów finansowania dłużnego podlegająca wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15c ust. 1 ustawy o CIT jest wyższa niż byłoby w przypadku uznania ich za takie przychody, stąd dotychczasowa praktyka Spółki jest konserwatywna i z punktu widzenia Spółki bezpieczna.

Powyższe stanowisko znajduje oparcie w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych.

W interpretacji z dnia 12 kwietnia 2023 r., 0111-KDIB1-2.4010.539.2018.8.AW wskazano: „Tym samym, zważywszy, że przedmiotowe instrumenty finansowe nabywane są wyłącznie w celu zabezpieczenia się przed wskazanymi rodzajami ryzyk, nie mają charakteru spekulacyjnego i nie powodują uzyskania przez Spółkę jakiejkolwiek formy finansowania, należy ponad wszelką wątpliwość uznać, że przychody oraz koszty, ponoszone przez Spółkę z tytułu zawierania tego rodzaju kontraktów, nie są związane z pozyskaniem lub korzystaniem ze środków finansowych.”

W interpretacji z 30 października 2023 r., 0114-KDIP2-2.4010.462.2023.2.SP za prawidłowe uznano stanowisko Wnioskodawcy w zakresie transakcji IRS, stwierdzając że: „Wszelki przychód powstający po stronie Wnioskodawcy w związku z Umową i Transakcją, stanowi w istocie rozliczenie transakcji o charakterze hedgingowym, niezależnie od tego jak w sposób te należności zostały w Umowie i Transakcji nazwane. (...) przychody lub koszty związane z Umową oraz Transakcją nie stanowią odpowiednio przychodów o charakterze odsetkowym w myśl art. 15c ust. 13 ustawy o CIT”.

W interpretacji z dnia 6 lutego 2024 r., 0111-KDIB1-1.4010.696.2023.2.SG Dyrektor KIS za nieprawidłowe uznał stanowisko wnioskodawcy, że przychody uzyskiwane z tytułu transakcji IRS opisane w stanie faktycznym stanowią przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 u.p.d.o.p. i podkreślił, że: „Swap stopy procentowej nie stanowi przychodu o charakterze odsetkowym, ponieważ nie stanowi przychodu związanego z przekazaniem innemu podmiotowi środków finansowych”.

Z kolei w interpretacji z dnia 24 lipca 2024 r., 0114-KDIP2-2.4010.256.2024.1.SP dotyczącej wynagrodzenia związanego z zawartymi umowami typu CAP (zabezpieczenie maksymalnego poziomu stopy procentowej), uznano, że: „Zabezpieczenie stóp procentowych przy użyciu transakcji CAP, o których mowa we wniosku, to pochodne instrumenty finansowe związane z zabezpieczeniem stóp procentowych otrzymanych kredytów. W przypadku otrzymania od banków wynagrodzenia stanowią zatem przychód związany z rozliczeniem zawartych przez Państwa z bankiem transakcji zabezpieczenia stóp procentowych, a nie przychód za finansowanie innego podmiotu (czy przychód za przekazywanie środków finansowych innemu podmiotowi). Z tej też przyczyny wynagrodzenie takie po Państwa stronie nie może stanowić przychodu o charakterze odsetkowym, o którym mowa w art. 15c ust. 13 updop.”

Podobne stanowisko przedstawione zostało przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej odnośnie do zabezpieczenia niepowiązanego bezpośrednio z kredytem, a z kursami walutowymi w m.in. w interpretacji z dnia 28 maja 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.79.2018.2.AM, w której wskazano, że „Ekonomiczny charakter odsetek oznacza bowiem koszt, naliczony (płacony) za używanie pożyczonego kapitału jego właścicielowi. Stanowią one zatem przysporzenie po stronie właściciela kapitału. Wysokość odsetek uzależniona jest od stopy procentowej, wielkości kapitału, czasu, na jaki został on udostępniony oraz sposobu wyznaczania odsetek. Powyższe oznacza, że przychody obejmujące dodatnie różnice kursowe na kontraktach hedgingowych nie mogą być rozpoznane przez Spółkę jako przychody o charakterze odsetkowym, zgodnie z art. 15c ust. 13 ustawy.”

W świetle powyższego nie powinno zatem budzić wątpliwości, że Dodatnie przepływy finansowe nie stanowią przychodów o charakterze odsetkowym w myśl art. 15c ust. 13 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz
• zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały ona wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.