Interpretacja indywidualna z dnia 22 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.761.2024.3.SR
Możliwości skorzystania z ulgi na powrót.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 30 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan pismami z 5 grudnia 2024 r. (wpływ 10 grudnia 2024 r.) oraz z 23 grudnia 2024 r. (wpływ 30 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W latach 1998-2024 zamieszkiwał Pan w Belgii. Tam się Pan wychował. Posiada Pan obecnie obywatelstwo zarówno polskie, jak i belgijskie. Od 16 stycznia 2024 r. na stałe przeniósł się Pan do Polski, gdzie obecnie Pan zamieszkuje. Powodem tej decyzji była chęć odnowienia więzi rodzinnych i spędzenie czasu z babcią, dla której jest Pan jedynym wnukiem. Niestety w okresie dorastania nie miał Pan możliwości spędzania z babcią czasu w wymiarze, w którym chciałby Pan to czynić.
W listopadzie 2023 r. znalazł Pan w Polsce odpowiednią pracę dla siebie, co przyspieszyło Pana ostateczną decyzję o przenosinach do Polski na stałe. Jest to Pana pierwsza przeprowadzka do Polski na stałe. Wcześniej miał Pan tutaj czasowe epizody pobytowe, lecz Pana miejscem zamieszkania była nadal Belgia, bowiem nie zamierzał Pan przenosić swojego ośrodka życiowego do Polski. Stało się to dopiero od 16 stycznia 2024 r.
W okresie od października 2016 r. do marca 2017 r. pracował Pan jako … w dziale … w firmie … w ... Następnie od marca 2021 r. do maja 2022 r. był Pan … w firmie … w ….
Obecnie powrót do Polski jest dla Pana nowym startem w życiu. Chce Pan poznać kraj ojczysty, aktywnie uczy się Pan języka polskiego, zaś posługuje się Pan angielskim, francuskim i niderlandzkim.
Obecnie pracuje Pan jako … w firmie … w … – jest to praca zdalna, a zatem nie musi Pan zamieszkiwać w … i może Pan mieszkać przy rodzinie.
Reasumując Pana sytuację:
1)Posiada Pan obywatelstwo polskie i belgijskie.
2)W styczniu 2024 r. przyjechał Pan do Polski z zamiarem przesiedlenia się na stałe.
3)Od momentu przyjazdu do Polski Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się w Polsce.
4)Podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu wobec zamieszkiwania w Polsce.
5)W Pana ocenie podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Belgii w latach 2021-2023.
6)W Pana ocenie Belgia traktowała Pana jako rezydenta podatkowego do dnia 16 stycznia 2024 r.
7)Przedkłada Pan w załączeniu do wniosku dokumenty potwierdzające Pana opodatkowanie w Belgii w latach 2021-2023 oraz dokumenty potwierdzające zmianę miejsca pobytu z Belgii na Polskę. Są to dokumenty z Federale Overheidsdienst Financien oraz Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken.
8)W Polsce uzyskuje Pan dochody z tytułu zatrudnienia w ramach umowy o pracę.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 5 grudnia 2024 r. wskazał Pan, że:
·Dokładna data przyjazdu do Polski z zamiarem przesiedlenia się na stałe:
Przyjechał Pan do Polski w dniu 30 maja 2023 r., zaś 13 listopada 2023 r. rozpoczął pracę w Polsce.
·Data przeniesienia do Polski centrum interesów życiowych:
Przeniósł Pan swoje centrum interesów życiowych do Polski w dniu 16 stycznia 2024 r. – dokonał formalnej zmiany miejsca zamieszkania z Belgii na Polskę i został wypisany z rejestru w belgijskim urzędzie, z intencją zamieszkania w Polsce na stałe.
·Miejsce zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym przeprowadził się Pan do Polski oraz od początku roku do dnia poprzedzającego dzień przeprowadzki do Polski:
Wskazuje Pan, że przebywa w Polsce od dnia 30 maja 2023 r., od dnia 13 listopada 2023 r. pracuje Pan tutaj, a stan ten trwał do daty przeniesienia centrum interesów życiowych do Polski, tj. dnia 16 stycznia 2024 r. i trwa obecnie. Wcześniej w okresie od marca 2021 r. do maja 2022 r. pracował Pan jako … w firmie … w … – mieszkał Pan wtedy na terytorium Polski, ale bez zamiaru stałego zamieszkania i przeniesienia tutaj centrum swoich interesów życiowych.
·Nieograniczony obowiązek podatkowy:
Wskazuje Pan, że w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym przeprowadził się Pan do Polski oraz od początku roku do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski posiadał Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Belgii.
·Certyfikat rezydencji podatkowej lub inne dowody:
Podnosi Pan, że nie dysponuje certyfikatem rezydencji podatkowej, zaś posiadane dokumenty załączył do wniosku.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 grudnia 2024 r. wskazał Pan, że w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym przeprowadził się Pan do Polski (tj. w latach 2021-2023 r.) posiada Pan dowody dokumentujące miejsce zamieszkania do celów podatkowych poza Polską. Przedmiotowymi dokumentami są roczne rozliczenia podatków w Belgii – rachunki podatkowe wystawiane przez tamtejszy organ podatkowy (aanslagbiljet). Posiada Pan przedmiotowe dokumenty z 2021 r., 2022 r. oraz 2023 r. Ponadto posiada Pan urzędowy dokument potwierdzający główne miejsce zamieszkania (attest van hoofverblijfplaats), z którego wynika, iż od dnia 16 stycznia 2024 r. jest Pan uważany przez tamtejszy urząd (Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken) za osobę zamieszkującą/zarejestrowaną za granicą. W konsekwencji powyższego wiąże Pan swoje wątpliwości z okolicznością, czy fakt przebywania w Polsce od dnia 30 maja 2023 r., zaś formalne przeniesienie centrum interesów życiowych do Polski 16 stycznia 2024 r. (w tym wyrejestrowanie się z urzędu miejskiego w Belgii) umożliwia Panu skorzystanie z tzw. ulgi dla powracających z zagranicy.
Pytanie
Czy Pana sytuacja spełnia przesłanki niezbędne do możliwości skorzystania z ulgi dla osób powracających z zagranicy – zgodnie z postanowieniami art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Tak, Pana sytuacja spełnia przesłanki niezbędne dla możliwości skorzystania z ulgi podatkowej dla osób powracających z zagranicy, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3)podatnik:
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W świetle art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Jak wynika jednak z przywołanego art. 21 ust. 43 ww. ustawy, przedmiotowe zwolnienie przysługuje pod warunkiem, że podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
-trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
-okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z analizy przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że:
·Od 1998 r. zamieszkiwał Pan w Belgii, tam się Pan wychował.
·Dokładna data przyjazdu do Polski z zamiarem przesiedlenia się na stałe: przyjechał Pan do Polski w dniu 30 maja 2023 r., zaś 13 listopada 2023 r. rozpoczął pracę w Polsce.
·Wcześniej miał Pan tutaj „czasowe epizody pobytowe”:
-W okresie od października 2016 r. do marca 2017 r. pracował Pan jako … w dziale … w firmie … w ….
-Następnie od marca 2021 r. do maja 2022 r. był Pan … w firmie … w ….
Z przedstawionych przez Pana informacji wynika zatem, że w 2021 r. w Polsce spędził Pan ponad 183 dni, zatem w świetle art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spełnił Pan warunki pozwalające na uznanie Go za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce w 2021 r.
Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro na gruncie opisanego stanu faktycznego nie został spełniony warunek braku miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres obejmujący trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok 2023, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym to warunku traktuje art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.