Interpretacja indywidualna z dnia 7 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.694.2024.1.APR
Uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku z wynajmowaną częścią nieruchomości (pomieszczeń biurowych), która jest w trwałym zarządzie wspólnie z inną jednostką oraz możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego dla świadczonych ww. usług najmu pomieszczeń biurowych.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Państwa za podatnika podatku VAT w związku z wynajmowaną częścią nieruchomości (pomieszczeń biurowych), która jest w trwałym zarządzie wspólnie z inną jednostką oraz możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego dla świadczonych ww. usług najmu pomieszczeń biurowych. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Decyzją nr (…) z dnia 12 kwietnia 2011 r. (...) Miasta (...) przekazał w trwały zarząd na rzecz Inspektoratu 1 w B. (zwany dalej Inspektorat 1 w B.), posiadającego Delegaturę w A., zabudowaną nieruchomość położoną w (...). W związku z powyższym Inspektorat 1 w B był jedynym podmiotem posiadającym w trwałym zarządzie wskazaną nieruchomość.
Inspektorat 1 w B oprócz działalności, dla której został ustanowiony, prowadził też działalność polegającą na świadczeniu usług laboratoryjnych, bowiem do 2019 r. miał w swojej strukturze laboratoria w Delegaturze w C., w D. i w B. Do 2019 r. dodatkowo Inspektorat 1 w B. świadczył usługi najmu pomieszczeń biurowych znajdujących się na obszarze zabudowanej nieruchomości, położonej w (...). Umowy najmu zawarte były przez Inspektorat 1 w B. z dwoma najemcami. W związku z powyższym, Inspektorat 1 świadczył usługi laboratoryjne na rzecz podmiotów zewnętrznych opodatkowane stawką 23% podatku VAT, a także rozliczał dochody z umów najmu w ten sposób, że dochody z tego tytułu w kwocie netto odprowadzane były na rachunek bankowy dochodów budżetowych, natomiast podatek VAT na rachunek Urzędu Skarbowego.
W związku z ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy (…) laboratoria weszły w strukturę organizacyjną Głównego Inspektoratu i od tego momentu Inspektorat 1 w B. jedyne usługi jakie świadczy to ww. usługi najmu. Wysokość wpływów z tytułu najmu nie przekracza kwoty 200.000,00 zł netto. Wysokość wpływów z tytułu najmu za rok budżetowy 2023 r. to kwota 86.436,20 zł netto.
W związku ze zmianą organizacyjną wywołaną ww. ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. 2018 poz. 1479), doszło też do zmian w zakresie podmiotów posiadających w trwałym zarządzie zabudowaną nieruchomość, położoną w (...) (...) Miasta (...), decyzją (...) z dnia 21 stycznia 2020 r., orzekł o ustanowieniu z dniem 1 stycznia 2019 r. trwałego współzarządu na rzecz Głównego Inspektoratu w B nieruchomości zabudowanej, położonej w (...). Trwały zarząd został ustanowiony w następujących udziałach:
1.Dla Głównego Inspektoratu w udziale 8,36% do objętej bezpośrednim zarządem części nieruchomości budynkowych o pow. użytkowej 187,31 m2 i udziałem 8,36% części w odniesieniu do nieruchomości gruntowej;
2.Dla Inspektorat 1 w B w udziale 91,64% do objętej bezpośrednim zarządem części nieruchomości budynkowych o pow. użytkowej 2052,69 m2 i udziałem 91,64 % części w odniesieniu do nieruchomości gruntowej.
Od 1 stycznia 2019 r. Inspektorat 1 w B. i Głównego Inspektoratu w B. mają nieruchomość położoną w (...) we wspólnym zarządzie.
Umowy najmu z podmiotami trzecimi zawarte były i są wyłącznie przez Inspektorat 1 w B. Biorąc pod uwagę fakt, iż wpływy z umów najmu pomieszczeń biurowych w skali roku nie przekraczają 200.000,00 zł netto, a Inspektorat 1 w B nie świadczy już żadnych innych usług, zamierza skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361, t. j. z dnia 13 marca 2024 r.).
Pytania
1.Czy prawidłowym dotychczas działaniem jest uznanie za podatnika wyłącznie Inspektorat 1 w B., działającego jako jedyny podmiot po stronie Wynajmującego w zawartych dotychczasowo umowach najmu?
2.Czy prawidłowe będzie skorzystanie przez Inspektorat 1 w B. ze zwolnienia podmiotowego VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361, t. j. z dnia 13 marca 2024 r.)?
Państwa stanowisko w sprawie
1.Wyłącznie Inspektorat 1 w B. zawiera umowy najmu lokali biurowych położonych na nieruchomości przy (...), dlatego stanowi jedyny podmiot prowadzący w tym zakresie działalność gospodarczą, tj. świadczący usługi najmu podlegające opodatkowaniu, co z kolei stanowi, iż jako jedyny jest podatnikiem z tytułu świadczenia ww. usług.
2.W świetle ustawy o VAT, w szczególności art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361, t. j. z dnia 13 marca 2024 r.), wśród czynności podlegających opodatkowaniu zostały wymienione odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361, t. j. z dnia 13 marca 2024 r.) podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na jej cel.
Mając na względzie ww. przepisy należy stwierdzić, iż jednostki sektora finansów publicznych, jaką jest też Inspektorat 1 w B., są zasadniczo podatnikami, lecz nie w sytuacjach w których wykonują zadania publiczne.
W związku z powyższym, jeżeli jednostki sektora finansów publicznych wykonują czynności podlegające opodatkowaniu, mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000,00 zł (netto).
W związku z powyższym, jeżeli wpływu z umowy najmu nie przekraczają 200.000,00 zł (netto), Inspektorat 1 w B. przysługuje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361, t. j. z dnia 13 marca 2024 r.).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).
Co istotne, aby dana czynność - stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy - podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy tym, z art. 15 ust. 2 ustawy jednoznacznie wynika, że pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku decydujące znaczenie ma ciągłość wykorzystywania majątku. Wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne, np. w najem, dzierżawę itp. Przy czym przez ciągłość wykorzystywania składników majątku rozumieć należy także wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania.
Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umówiony między stronami czynsz jest zatem wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.
W konsekwencji, najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i świadczony jest w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jak stanowi przepis art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.):
Trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.
Zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami:
Jednostka organizacyjna ma prawo, z zastrzeżeniem ust. 6, korzystania z nieruchomości oddanej w trwały zarząd, a w szczególności do:
1)korzystania z nieruchomości w celu prowadzenia działalności należącej do zakresu jej działania;
2)wykonywania robót budowlanych, zgodnie z przepisami prawa budowlanego, za zgodą organu nadzorującego;
3)oddania nieruchomości lub jej części w najem, dzierżawę albo użyczenie na czas nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony trwały zarząd, z równoczesnym zawiadomieniem właściwego organu i organu nadzorującego, jeżeli umowa jest zawierana na czas oznaczony do 3 lat, albo za zgodą tych organów, jeżeli umowa jest zawierana na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony, jednak na okres nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony trwały zarząd; zgoda jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość.
W myśl art. 43 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami:
Jednostka organizacyjna ma prawo wypowiedzenia, za zgodą organu nadzorującego, każdej umowy najmu, dzierżawy i użyczenia nieruchomości lub jej części, obciążających nieruchomość objętą trwałym zarządem, z zachowaniem trzymiesięcznego terminu wypowiedzenia.
Na podstawie art. 49a ustawy o gospodarce nieruchomościami:
Przepisy art. 43-49 stosuje się odpowiednio w przypadku:
1)oddania w trwały zarząd udziału we współwłasności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości jednej lub kilku jednostkom organizacyjnym;
2)oddania w trwały zarząd całej nieruchomości kilku jednostkom organizacyjnym w częściach ułamkowych, z określeniem sposobu korzystania z tej nieruchomości przez poszczególne jednostki organizacyjne.
Z opisu sprawy wynika, że 12 kwietnia 2011 r. (...) Miasta (...) przekazał w trwały zarząd na rzecz Państwa (którzy posiadają Delegaturę w A.) zabudowaną nieruchomość położoną w (...). W związku z powyższym byli Państwo jedynym podmiotem posiadającym w trwałym zarządzie wskazaną nieruchomość.
Oprócz działalności, dla której zostali Państwo ustanowieni, prowadzili Państwo też działalność polegającą na świadczeniu usług laboratoryjnych, bowiem do 2019 r. mieli Państwo w swojej strukturze laboratoria w Delegaturze w C, w D i w B. Do 2019 r. dodatkowo świadczyli Państwo usługi najmu pomieszczeń biurowych znajdujących się na obszarze zabudowanej nieruchomości, położonej w (...). Umowy najmu zawarte były przez Państwa z dwoma najemcami. W związku z powyższym, świadczyli Państwo usługi laboratoryjne na rzecz podmiotów zewnętrznych opodatkowane stawką 23% podatku VAT, a także rozliczali dochody z umów najmu w ten sposób, że dochody z tego tytułu w kwocie netto odprowadzane były na rachunek bankowy dochodów budżetowych, natomiast podatek VAT na rachunek Urzędu Skarbowego.
W związku z ustawą o zmianie ustawy o (…) oraz niektórych innych ustaw laboratoria weszły w strukturę organizacyjną Głównego Inspektoratu i od tego momentu jedyne usługi jakie Państwo świadczą to ww. usługi najmu.
W związku ze zmianą organizacyjną wywołaną ww. ustawą, doszło też do zmian w zakresie podmiotów posiadających w trwałym zarządzie zabudowaną nieruchomość, położoną w (...) (...) Miasta orzekł o ustanowieniu z dniem 1 stycznia 2019 r. trwałego współzarządu na rzecz Głównego Inspektoratu w B nieruchomości zabudowanej, położonej w (...). Trwały zarząd został ustanowiony w następujących udziałach:
1.Dla Głównego Inspektoratu w udziale 8,36% do objętej bezpośrednim zarządem części nieruchomości budynkowych o pow. użytkowej 187,31 m2 i udziałem 8,36% części w odniesieniu do nieruchomości gruntowej;
2.Dla Inspektorat 1 w B. w udziale 91,64% do objętej bezpośrednim zarządem części nieruchomości budynkowych o pow. użytkowej 2052,69 m2 i udziałem 91,64 % części w odniesieniu do nieruchomości gruntowej.
Od 1 stycznia 2019 r. Państwo i Głównego Inspektoratu w B. mają nieruchomość położoną w (...) we wspólnym zarządzie.
Umowy najmu z podmiotami trzecimi zawarte były i są wyłącznie przez Państwa.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy prawidłowym dotychczas działaniem jest uznanie za podatnika wyłącznie Państwa, działających jako jedyny podmiot po stronie Wynajmującego w zawartych dotychczasowo umowach najmu.
Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami jest możliwość oddania w trwały zarząd całej nieruchomości kilku jednostkom organizacyjnym w częściach ułamkowych, z określeniem sposobu korzystania z tej nieruchomości przez poszczególne jednostki organizacyjne. Natomiast na podstawie art. 43 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami jednostka organizacyjna ma prawo korzystania z nieruchomości oddanej w trwały zarząd, a w szczególności do oddania nieruchomości lub jej części w najem, dzierżawę albo użyczenie na czas nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony trwały zarząd.
W analizowanej sprawie podatnikiem podatku od towarów i usług jest ta jednostka organizacyjna współkorzystająca z nieruchomości oddanej w trwały zarząd, która dokonała czynności podlegającej opodatkowaniu.
Wobec tego podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest część nieruchomości, która jest oddana w trwały zarząd kilku jednostkom, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy, jest ta jednostka, która dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ta, która dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Zatem, podatnikiem jest ta jednostka, która faktycznie dokonuje czynności związanych z najmem, np. zawarła umowę, otrzymuje czynsz. Tym samym, ponieważ w opisie sprawy wskazali Państwo, że umowy najmu z podmiotami trzecimi zawarte były i są wyłącznie przez Państwa, to Państwo byli i są podmiotem dokonującym najmu nieruchomości, zatem byli/są Państwo podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, dla świadczonych usług najmu pomieszczeń biurowych.
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku od towarów i usług dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2024 r.:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawieart. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 2025 r.:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2024 r.:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 2025 r.:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)(uchylony).
Podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami art. 113 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
A zatem należy stwierdzić, że podatnik może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:
- podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy,
- podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy,
- od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacja z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok.
Z opisu sprawy wynika, że wysokość wpływów z tytułu najmu nie przekracza kwoty 200.000,00 zł netto. Wysokość wpływów z tytułu najmu za rok budżetowy 2023 r. to kwota 86.436,20 zł netto. Biorąc pod uwagę fakt, iż wpływy z umów najmu pomieszczeń biurowych w skali roku nie przekraczają 200.000,00 zł netto, a Państwo nie świadczą już żadnych innych usług, zamierzają Państwo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Wobec tego, w przypadku zamiaru skorzystania przez Państwa ze zwolnienia, będą miały zastosowanie postanowienia zawarte w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z którego wynika, że skorzystanie ze zwolnienia jest możliwe, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej (bez podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym limitu kwoty 200.000 zł.
W analizowanej sprawie, jeżeli wartość Państwa sprzedaży z tytułu najmu pomieszczeń biurowych nie przekroczyła/nie przekroczy w roku podatkowym 2024 kwoty 200.000 zł oraz nie wykonują/nie będą Państwo wykonywali czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to świadcząc usługi najmu pomieszczeń biurowych mogą Państwo w roku podatkowym 2025 korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Co istotne, jeżeli wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy przekroczy w 2025 r. kwotę 200.000 zł, to zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Wskazania wymaga również, że utracą Państwo prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja dotyczy tylko Państwa jako wnioskodawcy, który wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji prawa podatkowego w swojej indywidualnej sprawie, i nie wywołuje skutków prawnych dla Głównego Inspektoratu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.