Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.587.2024.3.MBD

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 września 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

-do kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę w latach w aktualnie trwającym 2024 r. oraz w latach kolejnych z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę i sprzedawanych (przenoszonych za wynagrodzeniem) na rzecz swoich klientów i kontrahentów w ramach współpracy gospodarczej Wnioskodawca zastosuje i będzie stosował przepisy art. 24d ust. 4 updop i opodatkuje te dochody 5% stawką podatku dochodowego,

-działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu nowych lub rozwijaniu już istniejących programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 4a pkt 26-28 updop.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 listopada 2024 r. (data wpływu do Organu 21 listopada 2024 r.) oraz z 11 grudnia 2024 r. (data wpływu do Organu 13 grudnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z 19 listopada 2024 r.)

Wnioskodawca prowadzi spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą (…), w ramach której świadczy m.in. usługi programistyczne. Jego przedsiębiorstwo jest prowadzone od 30 listopada 2022 r. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności gospodarczej przeważająca działalność przedsiębiorstwa Wnioskodawcy polega na 63.11.Z - Przetwarzanie danych. Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych ze stawką 9% i będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych ze stawką 9% w przyszłych latach. Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej rozlicza się na podstawie pełnej księgowości. Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o CIT.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej planuje osiągać w przyszłości dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych.

Rozliczenie przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie dokonane z zachowaniem wszelkich wymogów ustawowych i wyliczone w oparciu o wzór określony w przepisach.

Przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych Wnioskodawca osiągnie w latach następnych na podstawie współpracy gospodarczej z następującymi kontrahentami:

(…)

Wnioskodawca planuje przeniesienie na siebie praw i obowiązków wynikających z umów zawartych z wyżej wymienionymi kontrahentami przez X i realizowanie tych umów w kolejnych latach. Ponadto, w kolejnych latach kalendarzowych, począwszy od trwającego już roku 2024 Spółka może świadczyć także usługi programistyczne i uzyskiwać przychody z autorskich praw do programów komputerowych także na rzecz innych klientów i kontrahentów niż wymienione we wniosku powyżej.

W ramach łączących Spółkę z ww. podmiotami stosunków prawnych Spółka będzie świadczyć usługi programistyczne polegające na tworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu już istniejących programów komputerowych poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności. Efektem pracy Spółki - zarówno tworzenia nowych aplikacji, jak i tworzenia nowych funkcjonalności aplikacji już istniejących - będzie kod źródłowy i program komputerowy podlegający ochronie prawno-autorskiej, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytworzenie bądź ulepszenie przez Spółkę programów komputerowych na rzecz klientów i kontrahentów Spółki będzie objęte prawno-autorską ochroną, bowiem efekt prac Spółki stanowi utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Tworzone bądź rozwijane oprogramowanie komputerowe jest wytworem myśli Spółki, a poprzez jego zmaterializowanie w postaci kodu źródłowego, zapisanego w repozytorium kodów, który jest przekazywany spółkom, jest zmaterializowany, wobec czego Spółka jest jego twórcą, posiadającym pełnię praw autorskich. W ramach podejmowanych prac programistycznych na rzecz swoich klientów i kontrahentów Spółka przede wszystkim tworzyć będzie od podstaw nowe programy komputerowe, podlegające ochronie prawno-autorskiej.

Efektem pracy Spółki będzie kod źródłowy, stworzony przez Spółkę do którego to kodu Spółka - jako twórca - będzie mieć wyłączne prawa autorskie a ten kod źródłowy jest programem komputerowym w rozumieniu art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Wskazane we wniosku oprogramowania będą w kolejnych latach, w tym również w trakcie aktualnie trwającym roku 2024, tworzone przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (winno być: art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).

Podjęta przez Spółkę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ramach działalności gospodarczej Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku, będzie tworzone, rozwijane, ulepszane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej oznaczającej działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Spółka będzie przenosić na rzecz swoich kontrahentów i klientów autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji przedmiotowych umów z chwilą ich wytworzenia, w tym w szczególności praw autorskich do systemów (programów komputerowych), które Spółka będzie tworzyć bądź rozwijać poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności, które stanowią programy komputerowe podlegające ochronie prawno-autorskiej.

Przedmiotem wniosku jest następujące oprogramowanie:

(…)

Wyżej wymienione oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionej w cenie sprzedaży produktu lub usługi są ustalane w oparci u o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c i art. 11d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oprogramowanie zastosowane w opisanych systemach wprowadza szereg nowatorskich narzędzi oraz koncepcji, które odróżniają je od dotychczasowych rozwiązań. Wśród kluczowych innowacji znajdują się (…), które zapewniają dynamiczną adaptację do zmiennych warunków, znacząco odróżniając je od standardowych rozwiązań na rynku.

Prace są finansowane z własnych środków klientów, jednocześnie też Spółka prowadzi prace wewnętrzne nad projektami, które będą kiedyś produktami do sprzedaży, które Spółka finansuje z własnych środków.

Na początku prac określono cele obejmujące automatyzację kluczowych procesów, optymalizację działań operacyjnych oraz wdrożenie algorytmów predykcyjnych. W pierwszym etapie skoncentrowano się na automatyzacji oraz integracji systemów, w kolejnych latach rozwijano algorytmy uczenia maszynowego i optymalizację logistyki. Ostatni etap realizacji obejmował implementację technologii (…) w celu podniesienia poziomu bezpieczeństwa i skalowalność systemów.

Każdy projekt jest realizowany w innych ramach czasowych, z różnymi celami i harmonogramami, co wymagało elastycznego dostosowania harmonogramu do zmieniających się wymagań. Uogólniając proces można podzielić na następujące etapy (z przykładowymi wynikami):

1.Miesiące 1-36

Pierwsza faza realizacji - automatyzacja procesów, integracja systemów, implementacja algorytmów predykcyjnych. Projekty rozpoczęte w tym okresie - różne daty startu, realizacja równoległa, różne harmonogramy, zależne od skali i złożoności wymagań. Czas zakończenia projektów - zależny od potrzeb i postępu technologicznego.

2.Miesiące 24-60

Rozwój algorytmów uczenia maszynowego, optymalizacja procesów operacyjnych. Projekty - różne harmonogramy, część rozwijana w sposób ciągły, bez określonej daty zakończenia, dostosowanie do zmieniających się warunków operacyjnych i technologicznych.

3.Miesiące 36-72

Integracja (…), realizacja w rozciągniętych ramach czasowych. Projekty - różne daty rozpoczęcia, przewidywane czasy zakończenia, część procesów realizowana w sposób ciągły.

Wspólnicy Spółki mają wykształcenie z zakresu informatyki, ekonometrii i ekonomii i doświadczenie w branży budowlanej. Posiadają umiejętność zarządzania i koordynowania rozwoju projektów technicznych, zarówno na poziomie operacyjnym, jak i strategicznym, z uwzględnieniem różnych obszarów działalności oraz zdolności do adaptacji w szybko zmieniających się warunkach rynkowych, w tym dostosowywanie systemów do specyficznych potrzeb klientów.

Spółka planuje zatrudnić twórców na podstawie umów zlecenia oraz korzystać będzie z podwykonawców posiadających odpowiednie kompetencje. Twórcy i podwykonawcy łączą kompetencje z zakresu ekonomii, architektury i fizyki z umiejętnościami technicznymi. Posiadają wysokie umiejętności w projektowaniu złożonych systemów oraz adaptacji do zmieniających się warunków rynkowych. Tworzą skalowalne i łatwe do utrzymania rozwiązania zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi.

Dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionej w cenie sprzedaży produktu lub usługi są ustalane w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c i art. 11d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka będzie przenosić wszelkie autorskie prawa do własności intelektualnej i udzielać zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Z tytułu usług realizowanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów i klientów przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych Spółce będzie przysługiwać wynagrodzenie. Wynagrodzenie to stanowić będzie wynagrodzenie ryczałtowe i stanowić będzie również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów, które Spółka wykonywać będzie w ramach realizacji przedmiotowych umów.

W ocenie Wnioskodawcy, przychody te stanowiące przychody w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, stanowią przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Jak zostało to bowiem opisane szczegółowo we wniosku, Spółka tworzyć będzie kod źródłowy, rozwijając lub ulepszając aplikację i otrzymuje wynagrodzenie obejmujące wynagrodzenie za prace programistyczne i za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego i programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy prawo autorskie. Z tytułu realizowanych przez Spółkę usług, Spółka otrzymywać będzie wynagrodzenie obejmujące wszystkie koszty i wydatki ponoszone przez Spółkę w celu realizowania umów, w tym również stanowiące wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów.

Spółka w ramach umowy i współpracy gospodarczej ze swoimi klientami i kontrahentami tworzyć będzie kod źródłowy aplikacji, a następnie przenosi prawa autorskie do tego kodu źródłowego, otrzymując wynagrodzenie, a więc uzyskuje przychody w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. przychody z autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowią przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Spółka albo opracowuje od podstaw programy komputerowe albo ulepsza i rozwija tylko oprogramowanie należące do kontrahentów lub klientów Spółki, którzy udostępniają to oprogramowanie Spółce na podstawie zlecenia (bez udzielenia licencji) w celu opracowania nowej funkcjonalności, która to nowa funkcjonalność stanowi program komputerowy podlegający ochronie prawno-autorskiej.

Nawet jeśli Spółka pracuje na kodzie źródłowym, który kiedyś na zlecenie klienta lub kontrahenta Spółki opracowała inna osoba, to i tak ten kod źródłowy jest własnością tych podmiotów, które uzyskały do tego pełnię praw autorskich. W przypadku, gdy Spółka będzie ulepszać (rozwijać) oprogramowanie komputerowe lub jego część, o którym mowa we wniosku, to Spółka działać będzie na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania (a więc swoich klientów lub kontrahentów). Te same zasady odnoszą się do aktualnie trwającego roku 2024 i będą się odnosić do kolejnych lat kalendarzowych. Spółka będzie twórcą kodów źródłowych aplikacji przez siebie napisanych, jak również kodu źródłowego stanowiącego ulepszenie funkcjonalności czy rozwijania aplikacji już ulepszonych - i ten kod źródłowy, stanowiący odrębne aplikacje bądź poprawę funkcjonalności już istniejących jest przenoszony na spółkę wraz z autorskimi prawami majątkowymi do niego. Spółka będzie więc właścicielem kodu źródłowego przez siebie stworzonego. Natomiast, sami klienci lub kontrahenci Spółki udostępniać będą Spółce oprogramowanie w celu pracy nad nim i jego ulepszeniem, zmianą bądź rozwinięciem na podstawie zlecenia podjęcia stosownych prac programistycznych. Klienci lub kontrahenci Spółki udostępniać będą Spółce oprogramowanie w celu pracy nad nim i jego ulepszeniem, zmianą bądź rozwinięciem na podstawie zlecenia podjęcia stosownych prac programistycznych. Ulepszając (rozwijając) oprogramowanie opisane szczegółowo we wniosku, Spółka działać więc będzie na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania, którym jest dany kontrahent lub klient, który udostępnia Spółce oprogramowanie w celu jego rozwijania i ulepszania.

Wykonując czynności opisane umową, Spółka ponosić będzie ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wykonując prace programistyczne na rzecz swoich klientów i kontrahentów Spółka ponosić będzie ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej wytworzone i rozwinięte (ulepszone) przez Spółkę nie będą wykorzystywane do przeciwdziałania COV1D-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 568).

Czynności związane z oprogramowaniem Spółka wykonuje w Polsce. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za świadczone przez siebie usługi i rezultaty wobec swoich klientów i kontrahentów, jako podmiotów, z którym łączy ją umowa i na rzecz którego świadczy usługi. Zlecone Spółce czynności na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

Przychody osiągane przez Spółkę (a więc przez Wnioskodawcę) z tytułu usług programistycznych i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych programów komputerowych są wyodrębniane w ewidencji księgowej Spółki, która jest prowadzona zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka prowadzić będzie na bieżąco odrębną ewidencję od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka prowadzi księgowość w formie ksiąg rachunkowych, wobec czego wszystkie przychody, koszty i autorskie prawa majątkowe do opracowywanego dzieła wykazuje w odrębnej ewidencji. Ewidencja ta jest prowadzona w sposób należyty i zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Obejmuje ona wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Spółka zleciła prowadzenie tej ewidencji swojej księgowej, ponieważ od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Spółka miała zamiar skorzystać z ulgi „IP Box”, skrupulatnie ewidencjonując przychody i koszty dotyczące przedmiotowej ulgi. Spółka czyni to, ponieważ zdaniem Wnioskodawcy działalność Spółki spełnia ustawowe przesłanki do skorzystania z IP BOX. Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 24e ustawy o PIT (winno być: ustawy o CIT), będzie prowadzona przez Spółkę od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka nie będzie uzyskiwać innych przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej niż z praw autorskich do programów komputerowych. Niemniej, Spółka prowadzić będzie odrębną ewidencję do każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wyodrębni przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Spółka będzie spełniała wszystkie te wymogi w odniesieniu do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskiwanych w kolejnych latach.

Wnioskodawca preferencyjną stawkę podatku dochodowego zastosuje tylko do przychodów osiąganych w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego w formie Spółki z przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych w przyszłości i wyłączy z preferencyjnego opodatkowania inne składniki wynagrodzenia, np. za świadczenie innych usług wynikających z umów łączących Spółkę ze swoimi klientami czy kontrahentami, o ile takie usługi były i będą wykonywane. Nadto, Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody osiągane przez Spółkę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z ww. umów także za kolejne lata, w tym za aktualnie trwający rok 2024, a ich rozliczeń dokonywać w deklaracjach rocznych podatku dochodowego. W kolejnych latach, wg przewidywań Wnioskodawcy, Spółka będzie uzyskiwała przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci przychodów z autorskich praw do programów komputerowych ze współpracy ze swoimi klientami i kontrahentami i będzie ona spełniała wszelkie ustawowe wymogi, aby przychody te opodatkować 5% stawką podatku dochodowego. Przy czym możliwe jest, że w kolejnych latach, w tym w aktualnie trwającym roku 2024, Spółka będzie uzyskiwała przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci przychodów z autorskich praw do programów komputerowych także w ramach współpracy gospodarczej z innymi podmiotami niż wymienione na wstępie wniosku. Do takich przychodów znajdą jednak zastosowanie wszystkie ww. informacje i wymogi odnoszące się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci przychodów z autorskich praw do programów komputerowych i będą spełnione wszelkie ustawowe wymogi aby przychody te opodatkować 5% stawką podatku dochodowego.

Czynności opisane we wniosku wykonywane są przez Spółkę zgodnie z jej własną metodyką. Działania związane z realizacją opisywanych czynności są planowane przez Spółkę w oparciu o wymagania, kryteria oraz potrzeby biznesowe zgłoszone przez zleceniodawców. Spółka we własnym zakresie dokonuje - w porozumieniu z klientem - wyboru rozwiązań oraz sposobów, w jaki potrzeby biznesowe zostaną zrealizowane I zaspokojone poprzez tworzone oprogramowanie. Działalność dotycząca czynności opisanych we wniosku jest zatem prowadzona w sposób systematyczny, uporządkowany i metodyczny w oparciu o harmonogramy obejmujące planowane cele i zasoby oraz know-how Spółki.

Systematyczność działań w zakresie wykonywanych prac polegała na konsekwentnym realizowaniu etapowego podejścia do tworzenia i ulepszania oprogramowania. Prace były prowadzone według zdefiniowanego cyklu badawczo-rozwojowego obejmującego fazy analizy, projektowania, implementacji, testowania i optymalizacji. Każdy etap był regularnie monitorowany i dokumentowany co zapewniało spójność oraz pozwalało na dokładne śledzenie postępów w realizacji założonych celów.

Dodatkowo, przyjęto stały harmonogram przeglądów projektowych, podczas których analizowano efektywność wdrażanych rozwiązań i identyfikowano obszary wymagające udoskonalenia. W oparciu o zebrane dane i wyniki testów dokonywano cyklicznych optymalizacji kodu oraz aktualizacji algorytmów, co pozwalało na systematyczne podnoszenie jakości i wydajności oprogramowania.

W wyniku wytworzenia i ulepszenia oprogramowania pozyskano nową wiedzę w zakresie implementacji algorytmów (…). Zdobyte doświadczenia umożliwiają dalsze doskonalenie metod analitycznych, szczególnie w obszarze predykcji zapotrzebowania, dynamicznego trasowania i adaptacyjnych algorytmów decyzyjnych, co stanowi cenną bazę do rozwijania nowych projektów badawczo-rozwojowych. Wiedza ta pozwala również na bardziej efektywne projektowanie rozwiązań modułowych i skalowalnych architektur systemowych, co znacząco wspiera przyszłe inicjatywy innowacyjne w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Spółka przewiduje, że przeprowadzanie prac wpłynie na zdobycie nowej wiedzy.

Prace badawczo-rozwojowe są silnie zorientowane na pozyskiwanie nowej wiedzy w zakresie zaawansowanych technologii, takich jak algorytmy (…). Procesy te wspierają rozwój nowych koncepcji i pomysłów, zwłaszcza w zakresie projektowania inteligentnych rozwiązań dla automatyzacji i optymalizacji procesów logistycznych, zarządzania zasobami i predykcji zapotrzebowania.

Prace koncentrują się na tworzeniu i testowaniu unikalnych koncepcji oraz modeli analitycznych które wykraczają poza standardowe rozwiązania. Obejmują opracowanie nowych modeli i koncepcji, które wymagają testowania hipotez i dostosowywania algorytmów do specyficznych potrzeb czego me można osiągnąć wyłącznie za pomocą dostępnych standardowych narzędzi. Na przykład wdrożenie algorytmów uczenia maszynowego do przewidywania zachowań użytkowników czy integracja (…) dla zapewnienia bezpieczeństwa i przejrzystości transakcji to innowacyjne podejścia, wykluczające działania odtwórcze i rutynowe.

Wyniki prac są ukierunkowane na tworzenie produktów i usług o znacząco ulepszonym charakterze w porównaniu do dotychczasowych rozwiązań, zarówno w ofercie Spółki, jak i na rynku. Na przykład innowacyjne systemy automatycznego generowania ofert dynamicznego trasowania oraz precyzyjnych rekomendacji w oparciu o algorytmy optymalizacji to rozwiązania, które znacząco odróżniają się od standardowych systemów i oferują zupełnie nowe możliwości operacyjne.

Procesy i wyniki badań są dokumentowane i możliwe do odtworzenia co zapewnia powtarzalność. Modele algorytmiczne i protokoły integracji (np. …) są zaprojektowane w sposób, który umożliwia ich ponowne wykorzystanie i adaptację w przyszłych projektach, co potwierdza powtarzalność i trwałość wypracowanych rozwiązań. Efekty pracy Spółki w zakresie wytworzenia lub ulepszenia oprogramowania, będącego przedmiotem wniosku, zawsze odznaczają się i będą odznaczać, w okresie którego dotyczy wniosek, rzeczywiście oryginalnym twórczym charakterem zawsze są i będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej usługi, produktu, nie są i nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mająca charakter powtarzalny, nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a są/będą „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez zleceniodawcę.

W wyniku prac programistycznych dokonuje się postęp technologiczny w dziedzinie oprogramowania komputerowego. Prace nad zaawansowanymi algorytmami uczenia maszynowego, implementacja technologii (…), a także rozwój systemów analitycznych o adaptacyjnym charakterze prowadzą do powstania nowych lub ulepszonych rozwiązań programistycznych.

Opracowywane oprogramowanie pozwala na dynamiczne dostosowanie do zmieniających się warunków, predykcyjną analizę danych oraz optymalizację procesów operacyjnych i logistycznych. Tworzone systemy obejmują wielowarstwową analizę, automatyczne generowanie ofert oraz moduły decyzyjne co umożliwia poprawę efektywności i funkcjonalności. W efekcie, w wyniku podejmowanych działań, powstaje oprogramowanie o zmienionych i udoskonalonych funkcjach, które stanowi postęp technologiczny w stosunku do dotychczasowych rozwiązań.

W procesie tworzenia i ulepszania oprogramowania stosowane są zarówno standardowe metody programowania, jak i niestandardowe, unikalne podejścia. Oprócz typowych narzędzi i technologii informatycznych, konieczne jest opracowywanie nowych, bardziej wydajnych algorytmów oraz wdrażanie technik programistycznych, które są dostosowane do specyficznych wymagań projektów. Przykładem są rozwijane algorytmy predykcyjne i adaptacyjne, które bazują na (…) i zaawansowanych strukturach danych, które nie są powszechnie stosowane w standardowych środowiskach programistycznych. Stosowane techniki programowania obejmują również niestandardowe podejścia do optymalizacji kodu zarządzania wielowątkowością oraz dynamicznej analizy danych w czasie rzeczywistym, co wymaga zastosowania nowatorskich metod i własnych rozwiązań algorytmicznych. Wnioskodawca obliczy tzw. wskaźnik nexus (art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) zgodnie z wymogami ustawy o CIT i zgodnie ze wzorem wskazanym w ustawie o CIT. Wnioskodawca obliczy kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej po raz pierwszy za rok podatkowy 2024. W trakcie roku podatkowego Wnioskodawca wyodrębni w prowadzonej ewidencji koszty wymienione we wzorze wskaźnika nexus dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będącego przedmiotem sprzedaży. Podobnie rzecz ma miejsce wobec lat następnych. 

W piśmie z 11 grudnia 2024 r., będącym uzupełnieniem wniosku, wyjaśnili Państwo, że:

Planowane przeniesienie praw i obowiązków wynikających z umów zawartych z kontrahentami przez X na rzecz Sp. z o.o. obejmuje autorskie prawo do programu komputerowego określone zgodnie z art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dzieło w postaci kodu źródłowego czyli programu komputerowego wytworzy Sp. z o.o., a dokładnie na jej zlecenie pracownicy i twórcy zatrudnieni na umowie o dzieło oraz podwykonawcy spółki. Po ukończeniu dzieła Wykonawca przenosi na Zamawiającego majątkowe prawa autorskie na wszystkich polach eksploatacji, gwarantując, że dzieło nie zostanie udostępnione innym podmiotom ani wykorzystane w sposób sprzeczny z umową.

Jak wskazano we wniosku „tworzone bądź rozwijane oprogramowanie komputerowe jest wytworem myśli Spółki, a poprzez jego zmaterializowanie w postaci kodu źródłowego (...) jest zmaterializowane, wobec czego Spółka jest jego twórcą, posiadającym pełnię praw autorskich, w ramach podejmowanych prac programistycznych na rzecz swoich klientów i kontrahentów” oraz „Spółka będzie uzyskiwała przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci przychodów z autorskich praw do programów komputerowych”. A zatem opisywane we wniosku kwalifikowane prawa własności intelektualnej z których Sp. z o.o. planuje uzyskać przychody opodatkowane preferencyjną stawką dotyczą czasu przyszłego i będą wytwarzane, rozwijane bądź ulepszane przez spółkę Sp. z o.o.

Przedmiotem umów zawartych przez Sp. z o.o. ze wskazanymi kontrahentami będzie wytworzenie kodu źródłowego czyli programu komputerowego i przeniesienie praw autorskich na nabywcę. Oprogramowanie tworzone przez Sp. z o.o. będzie obejmować między innymi: system zarządzania usługami oponiarskimi, system wspierający procesy logistyczne i magazynowe, zespół aplikacji projektowych do generowania technicznych specyfikacji instalacji przeciwpożarowych i wentylacyjnych, system informatyczny do automatyzacji procesów ofertowych w sektorze inwestycji budowlanych, system zarządzania operacyjnego, platformę sprzedażowo-dystrybucyjną B2B i B2C, zaawansowany system zarządzania funduszami inwestycyjnymi, system e-commerce.

Pytania

1.Czy w tak opisanym stanie faktycznym (winno być: oraz zdarzeniu przyszłym) prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy (Sp. z o.o.), że do kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę w latach w aktualnie trwającym 2024 r. oraz w latach kolejnych z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę i sprzedawanych (przenoszonych za wynagrodzeniem) na rzecz swoich klientów i kontrahentów w ramach współpracy gospodarczej Wnioskodawca zastosuje i będzie stosował przepisy art. 24d ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i opodatkuje te dochody 5% stawką podatku dochodowego? (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 grudnia 2024 r.)

2.Czy działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu nowych lub rozwijaniu już istniejących programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 listopada 2024 r.)

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 listopada 2024 r. oraz z 11 grudnia 2024 r.)

Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci dochodu z praw autorskich do programu komputerowego, wobec czego prawidłowo opodatkuje 5% stawką podatku dochody z kwalifikowanego IP osiągane w przyszłości w ramach Umowy ze Spółką.

Stosownie do art. 24d ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej jako: „ustawa o CIT”:

1.Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

2.Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

3.Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

4.Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

 c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5.Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6.W przypadku gdy wartość wskaźnika o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

7.Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

8.Do ustalenia dochodów i strat, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio.

9.W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

9a. Od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podatnik może odliczyć koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3b, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego prawa, przy czym przepisy art. 18d ust. 1 zdanie drugie i ust. 3c-9 stosuje się odpowiednio.

10.Wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

11.Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

12.Przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.

13.W przypadku wycofania, zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację podatnik jest obowiązany opodatkować na zasadach określonych w art. 19 kwalifikowane dochody, o których mowa w ust. 4, uzyskane w okresie od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 12, do dnia wycofania wniosku lub zgłoszenia, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się podatek zapłacony na podstawie ust. 1.

14.Przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Ponadto, zgodnie z art. 24e ustawy o CIT:

1.Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej,

2)prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

2.W przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Aby podatnik mógł skorzystać z tej 5% stawki podatku musi więc spełnić dwa podstawowe warunki:

1.uzyskiwać dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

2.prowadzić działalność badawczo-rozwojową.

Przez dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej rozumiemy dochody uzyskiwane z tytułu:

1)patentu,

2)prawa ochronnego na wzór użytkowy,

3)prawa z rejestracji wzoru użytkowego,

4)prawa z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowego prawa ochronnego dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawa z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu;

7)wyłącznego prawa, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin,

8)autorskiego prawa do programu komputerowego.

Pojęcie programu komputerowego nie zostało zdefiniowane w ustawie o CIT. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Ze względu na bardzo ograniczone źródła interpretacji wobec programu komputerowego w stricte polskich aktach prawnych oraz polskiej literaturze na potrzeby preferencji IP Box warto także odnieść się do właściwych dla omawianego zagadnienia źródeł wywodzących się od organizacji ponadnarodowych i międzynarodowych, do których przynależy Polska, w szczególności Unii Europejskiej oraz OECD. Zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: „Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwoli wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjność”; podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych. Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) - jako oprogramowanie. Realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Umowy usługi programistyczne na rzecz Spółki w postaci tworzenia opisanego oprogramowania polegają na tworzeniu programu komputerowego w rozumieniu wyżej wymienionych przepisów, a oprogramowanie to w pełni podpada pod kategorię programu komputerowego, o którym mowa w tym przepisie i w art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

W szczególności Wnioskodawca wskazuje, że podstawą tworzonego oprogramowania jest kod źródłowy, a więc zapis programu komputerowego przy pomocy określonego języka programowania, opisujący operacje, jakie powinien wykonać komputer (bądź inne urządzenie, w tym w szczególności (urządzenie mobilne) na zgromadzonych lub otrzymanych danych. Tworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, oprogramowanie jest objęte prawno-autorską ochroną, bowiem stanowi utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Tworzone oprogramowanie komputerowe jest wytworem myśli Wnioskodawcy, a poprzez jego zmaterializowanie w postaci kodu źródłowego, zapisanego w repozytorium kodów, który jest przekazywany Spółce, jest zmaterializowany, wobec czego Wnioskodawca jest jego twórcą, posiadającym pełnię praw autorskich. Dlatego też spełnione zostały wszelkie przesłanki do uznania przedmiotowego oprogramowania za utwór w rozumieniu prawa autorskiego i objęcia go ochroną prawno-autorską, a co za tym idzie również do opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy 5% stawką podatku dochodowego. Wnioskodawca wskazuje, że uzyskiwane przez niego w ramach Umowy i współpracy ze Spółką dochody, które zamierza opodatkować 5% stawką podatku, stanowią dochody, o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. W ramach Umowy Wnioskodawca (Sp. z o.o.) tworzy bowiem od podstaw nowe, innowacyjne oprogramowanie i przenosi prawa własności intelektualnej (autorskie prawa majątkowe) do tego oprogramowania na rzecz klientów lub kontrahentów. Wynagrodzenie to, wypłacane mu przez klientów lub kontrahentów obejmuje wynagrodzenie za tworzenie oprogramowania oraz za przeniesienie praw autorskich do tego oprogramowania. Ponadto, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, definiuje działalność badawczo-rozwojową jako: „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Zdefiniowane zostały także same pojęcia „badań naukowych” i „prac rozwojowych”, przez które należy rozumieć - odpowiednio:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń,

2)działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów łub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe I okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń .

Badania naukowe, jak i prace rozwojowe muszą spełniać kryteria „twórczości”, „systematyczności" i „zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Wynika to wprost z konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej, która to posługuje się ww. kryteriami zarówno wobec badań naukowych, jak i prac rozwojowych.

Pierwszym i zarazem najszerszym kryterium uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową jest jej twórczy charakter. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Ponadto, uznać należy, że na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, też o efektach takich działań, planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo- rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, podlegające omówieniu w mniejszym podrozdziale, dotyczy rezultatu prowadzenie tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwymi właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”, dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych.

Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii). Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania, jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe, zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.

W ocenie Wnioskodawcy, realizacja przez Spółkę w latach kolejnych, w tym w aktualnie trwającym roku 2024 usług programistycznych na rzecz klientów i kontrahentów Spółki w postaci albo opracowania od podstaw programów komputerowych bądź też rozwijania już istniejących programów poprzez usprawnianie ich działania bądź dodanie nowych funkcjonalności stanowi działalność badawczo-rozwojową, bowiem wypełnia wszystkie trzy przesłanki, tj. jest twórcza, jest wykonywana systematycznie, jak również w ramach tworzenia tego programu Spółka wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności programisty oraz pogłębia również swoją wiedzę. Usługi świadczone przez Spółkę mają charakter twórczy, ponieważ Spółka od podstaw tworzy autorskie programy komputerowe bądź tworzy nowe funkcjonalności już istniejących programów komputerowych. Prace wykonywane przez Spółkę koncentrują się na tworzeniu i testowaniu unikalnych koncepcji oraz modeli analitycznych, które wykraczają poza standardowe rozwiązania. Obejmują opracowanie nowych modeli i koncepcji, które wymagają testowania hipotez i dostosowywania algorytmów do specyficznych potrzeb, czego nie można osiągnąć wyłącznie za pomocą dostępnych standardowych narzędzi. Przykładem może być wdrożenie algorytmów uczenia maszynowego do przewidywania zachowań użytkowników czy integracja (…) dla zapewnienia bezpieczeństwa i przejrzystości transakcji to innowacyjne podejścia, wykluczające działania odtwórcze i rutynowe. Usługi świadczone przez Spółkę mają również charakter systematyczny, bowiem usługi te są świadczone w ramach podpisanej umowy, a także według zdefiniowanego cyklu badawczo-rozwojowego, obejmującego fazy analizy, projektowania, implementacji, testowania i optymalizacji. Każdy etap jest regularnie monitorowany i dokumentowany, co zapewnia spójność oraz pozwala na dokładne śledzenie postępów w realizacji założonych celów. W ramach świadczonych usług Spółka wykorzystuje również swoją wiedzę i umiejętności programisty oraz pogłębia swoją wiedzę, czego przykładem jest pozyskanie nowej wiedzy w wyniku wytworzenia i ulepszenia oprogramowania w zakresie implementacji algorytmów uczenia maszynowego, optymalizacji procesów logistycznych oraz integracji zaawansowanych technologii, takich jak (…). Prace badawczo-rozwojowe są silnie zorientowane na pozyskiwanie nowej wiedzy w zakresie zaawansowanych technologii, takich jak algorytmy (…). Procesy te wspierają rozwój nowych koncepcji i pomysłów, zwłaszcza w zakresie projektowania inteligentnych rozwiązań dla automatyzacji i optymalizacji procesów logistycznych, zarządzania zasobami i predykcji zapotrzebowania.

Wnioskodawca (Sp. z o.o.) wskazuje dodatkowo, że w Jego ocenie, przychody za rok 2024 osiągnięte przez Spółkę (Sp. z o.o.) w wyniku współpracy gospodarczej z klientami i kontrahentami Spółki, które opodatkuje preferencyjną stawką podatku dochodowego w wysokości 5%, jak również przychody osiągane w latach kolejnych stanowią (ze współpracy z klientami i kontrahentami Spółki) i będą stanowić przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu, a więc przychody w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Jak zostało to bowiem opisane szczegółowo we wniosku, Spółka tworzy kod źródłowy, rozwijając lub ulepszając aplikację - a ten kod źródłowy stanowi program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – i otrzymuje wynagrodzenie obejmujące wynagrodzenie za prace programistyczne i za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego. Ulepszając (rozwijając) oprogramowanie opisane szczegółowo we wniosku, Spółka działa na zlecenie podmiotu, będącego właścicielem tego oprogramowania, którym jest dany klient i kontrahent Spółki, który udostępnia Spółce oprogramowanie w celu jego rozwijania i ulepszania na podstawie zlecenia podjęcia prac programistycznych. Spółka, w ramach umowy łączącej ją ze swoimi klientami i kontrahentami, tworzy kod źródłowy rozwijaną przez nią i ulepszanej aplikacji, a następnie przenosi prawa autorskie do tego kodu źródłowego, otrzymując wynagrodzenie, a więc uzyskuje przychody w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Powyższe dokonywane jest w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz działalności badawczo-rozwojowej, prowadzonej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Te same zasady, opisane powyżej zastosowanie znajdują wobec lat kolejnych, począwszy od trwającego już roku 2024 r. W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (winno być: oraz zdarzeniu przyszłym), do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. z praw autorskich do programów komputerowych, jakie Spółka (a co za tym idzie sam Wnioskodawca) osiąga w wyniku współpracy gospodarczej z klientami i kontrahentami Spółki, jak i które Wnioskodawca osiągnie za kolejne lata kalendarzowe, zastosowanie znajduje art. 24d ustawy o CIT, a co za tym idzie przychody te mogą być opodatkowane 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka świadczy bowiem usługi w postaci opracowywania programów komputerowych (od podstaw bądź rozwijania już istniejących programów) i przenosi na ww. klientów i kontrahentów Spółki (bądź będzie przenosiła w przyszłości na rzecz innych podmiotów) majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych i z tego tytułu uzyskuje wynagrodzenie, płatne w stosunku miesięcznym.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że Spółka będzie spełniała wszystkie ustawowe wymogi wskazane w art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 (winno być: art. 24d ust. 4), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 24e ust. 2 ww. ustawy), co również zostanie przez Spółkę spełnione i będzie spełniane w latach kolejnych, w tym w aktualnie trwającym roku 2024. Wnioskodawca wskazuje, że będzie płacił zaliczki z przychodów uzyskiwanych w ramach Spółki na podatek dochodowy od osób prawnych.

Preferencyjną stawkę podatku do przychodów uzyskiwanych z umów zastosuje w rocznym zeznaniu podatkowym za rok 2024, które złoży do końca kwietnia 2025 r. i obliczając podatek do zapłaty zastosuje 5% stawkę do przychodów z umów, a różnicę w podatku zapłaconym na bieżąco w postaci zaliczek na podatek potraktuje jak nadpłatę podatku. Wynika to wprost z art. 24d ust. 11 ustawy o CIT, zgodnie z którym Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Z przepisu tego wyraźnie wynika, że Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, poprzez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik osiągający dochody z kwalifikowanego IP w ciągu roku podatkowego jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach ogólnych, tj. według stawki podstawowej 9% lub 19% ustawy o CIT lub zgodnie z ustawą o PIT według stawki 18% i 32% lub 19%. W kolejnym roku podatkowym podczas składania zeznania podatkowego za rok poprzedni, podatnik wskazuje 5% stawkę podatkową wobec dochodu z kwalifikowanych IP, a nadpłacony podatek podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych. Podatnikowi, który nie ma takich obciążeń, nadpłata jest zwracana, chyba że złoży wniosek o zarachowanie całej lub części należnej mu sumy na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Jeżeli chodzi o pytanie dot. zdarzeń przyszłych, tj. możliwości opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. przychodów z autorskich praw do programów komputerowych, które Wnioskodawca osiągnie w ramach Spółki za kolejne lata kalendarzowe (począwszy już od trwającego roku 2024), Wnioskodawca również będzie rozliczał te przychody zgodnie z art. 24d ust. 11 ustawy o CIT, a więc w deklaracjach rocznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP Box zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e updop.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop,

W myśl art. 24d ust. 2 updop,

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop,

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop,

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 updop,

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.

W myśl art. 24e ust. 1 updop,

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop,

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia, czy wskazana przez Państwa działalność polegająca na tworzeniu nowych lub rozwijaniu już istniejących programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową, wskazuję, że z ustawowej definicji zawartej w regulacjach updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości.

Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych, zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Jak już wcześniej wskazano, prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Tym samym, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26-28 updop.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania oznaczonego nr 2 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Stwierdzam, że opisywana przez Państwa działalność polegająca na tworzeniu nowych lub rozwijaniu już istniejących programów komputerowych wskazanych we wniosku, spełnia warunki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wskazuję, że do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Stwierdzam, że oprogramowania wskazane w Państwa wniosku będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 updop.

Mogą Państwo zastosować stawkę 5% do dochodu osiąganego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku. Przysługiwać będzie Państwu również prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w latach kolejnych, jeżeli nie zmieni się zdarzenie przyszłe lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że do kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę w latach w aktualnie trwającym 2024 oraz w latach kolejnych z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę i sprzedawanych (przenoszonych za wynagrodzeniem) na rzecz swoich klientów i kontrahentów w ramach współpracy gospodarczej Wnioskodawca zastosuje i będzie stosował przepisy art. 24d ust. 4 updop i opodatkuje te dochody 5% stawką podatku dochodowego, uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).