Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.563.2024.1.AS

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

17 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 16 października 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych wynikających ze współpracy związanej z dystrybucją ubezpieczeń dotyczących momentu rozpoznania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu przekazywanych płatności na współfinansowanie nakładów.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A. S.A.

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

• B. S.A.
• C. S.A.

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A. S.A. („Bank”) jest bankiem działającym w formie polskiej spółki akcyjnej, prowadzącym działalność na podstawie polskiego prawa bankowego.

W zakresie dystrybucji ubezpieczeń Bank współpracuje z dwoma zakładami ubezpieczeń z siedzibami w Polsce, tj.: B. Spółka Akcyjna oraz C. Spółka Akcyjna (dalej łącznie jako: „Y.” lub „Spółki Y.”), pośrednicząc w sprzedaży ich produktów ubezpieczeniowych. B. Spółka Akcyjna oferuje ubezpieczenia na życie, które dają zabezpieczenie finansowe oraz wsparcie w przypadku zajścia nieprzewidzianych zdarzeń, takich jak śmierci, wypadki czy problemy zdrowotne. Ma w ofercie również ubezpieczenia na życie powiązane z produktami inwestycyjnymi. Ubezpieczenia dostępne są w wariancie indywidualnym lub grupowym. C. Spółka Akcyjna funkcjonuje w segmencie ubezpieczeń majątkowych, obejmujących majątek osobisty lub firmowy oraz odpowiedzialność cywilną (osobistą lub zawodową), a także ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków. Należy przy tym zastrzec, że nie wszystkie produkty Spółek Y. są dostępne w ofercie Banku, strony dążą do zaoferowania klientom Banku produktów dostosowanych do ich potrzeb.

Bank oraz Spółki Y. nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, tj. art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361).

Zarówno Bank jak i każda ze Spółek Y. są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług (VAT).

Zarówno Bank jak i każda ze Spółek Y. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W dalszej części wniosku, Bank oraz Spółki Y. określani są łącznie jako: „Wnioskodawcy”.

Współpraca Banku oraz Y. odbywa się na podstawie zawartych pomiędzy tymi podmiotami, wieloletnich umów dystrybucyjnych („Umowy Dystrybucyjne”). W ramach nawiązanej współpracy, Y. oferuje klientom Banku określone produkty w zakresie, odpowiednio, ubezpieczeń na życie oraz ubezpieczeń majątkowych („Produkty”), zaś Bank samodzielnie lub we współpracy ze swoimi partnerami podejmuje się dystrybucji Produktów do sieci klientów Banku („Klienci”).

Z Umów Dystrybucyjnych wynika, że intencją Banku oraz Y. jest współpraca we wprowadzaniu Produktów na rynek, ich promowaniu oraz oferowaniu Klientom Banku możliwości zawarcia umów ubezpieczenia w zakresie Produktów. Umowy Dystrybucyjne mają charakter ramowy a ich przedmiotem jest ustalenie kluczowych zasad współpracy pomiędzy Bankiem oraz Y. przy oferowaniu i zapewnieniu Klientom Banku ochrony ubezpieczeniowej w zakresie Produktów. W Umowach Dystrybucyjnych strony zdefiniowały zakres oraz charakter Produktów, a także podstawowe zasady swojej współpracy przy dystrybucji umów ubezpieczenia dotyczących nowych oraz planowanych produktów ubezpieczeniowych, które miałyby być oferowane klientom Banku przez Y. w przyszłości. Postanowienia Umów Dystrybucyjnych uwzględniają ponadto obowiązujące przepisy prawa, w szczególności ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1214), jak również regulacje wydawane przez Komisję Nadzoru Finansowego.

Umowy Dystrybucyjne zostały pierwotnie zawarte na okres 10 lat, który upływa w 2025 roku, przy czym w odniesieniu do określonych Produktów ubezpieczeniowych powiązanych z produktami bankowymi okres współpracy został przedłużony o 5 lat i upływa w 2030 roku. Jednak z uwagi na wysoką ocenę jakości dotychczasowej współpracy pomiędzy Bankiem i Y., a także mając na uwadze wymierne korzyści z tej współpracy dla każdej ze stron, w wymiarze ekonomicznym i rynkowym, strony rozważają kontynuację tej współpracy poprzez przedłużenie obowiązywania Umów Dystrybucyjnych na kolejny okres (z uwzględnieniem koniecznych modyfikacji niektórych postanowień umownych, wynikających ze zmiany okoliczności prawnych, ekonomicznych i rynkowych).

W ramach Umów Dystrybucyjnych, strony zadeklarowały zamiar wykorzystania umiejętności, możliwości i dotychczasowych doświadczeń Banku oraz Y. dla rozwoju wiodącego na rynku polskim biznesu bancassurance w zakresie ubezpieczeń na życie i ubezpieczeń majątkowych. W celu realizacji ww. deklaracji, każda ze stron podjęła szereg zobowiązań dotyczących współpracy z drugą stroną przy dystrybucji Produktów. Powyższe zobowiązania i deklaracje pozostaną aktualne w przypadku przedłużenia współpracy.

W szczególności, w ramach każdej z Umów Dystrybucyjnych, Bank zobowiązał się wobec Y. m.in. do: współpracy z Y. na warunkach i w standardach nie gorszych niż stosowane w przeszłości, wykonywania czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, planowania i prowadzenia działań marketingowych i reklamowych mających na celu promowanie i wspieranie dystrybucji Produktów, zapewnienia odpowiednio wykwalifikowanego zespołu pracowników sprzedaży w ramach Banku, jak również zapewnienia tym osobom wykwalifikowanych trenerów i infrastruktury szkoleniowej, wsparcia procesów rozwoju Produktów i zarządzania cyklem życia Klienta. Z kolei Y. zobowiązała się m.in. do: oferowania Bankowi konkurencyjnych Produktów w odniesieniu do grupy docelowej danego Produktu i potrzeb Klientów Banku, opracowywania i określania taryf i stawek oraz składek ubezpieczeniowych dla Produktów, wspierania Banku w projektowaniu, tworzeniu i wdrażaniu odpowiednich programów oceny i monitorowania wyników w zakresie oferowania Produktów, efektywnego wsparcia Banku w obsłudze roszczeń i zapytań posprzedażowych, wsparcia szkoleniowego dla Banku i jego personelu, utrzymywania standardu narzędzi informatycznych niezbędnych do wdrożenia i obsługi Produktów, marketingowego wsparcia dla dystrybucji Produktów (poprzez przygotowywanie kampanii reklamowych zgodnie z uzgodnieniami stron, przygotowywanie i produkcję materiałów reklamowych, tworzenie i dostarczanie informacji i materiałów produktowych, współpracę z Bankiem w odniesieniu do wszelkich ukierunkowanych kampanii reklamowych).

Każda ze stron Umowy Dystrybucyjnej zobowiązała się ponadto, że w ramach współpracy objętej Umowami Dystrybucyjnymi będzie wykonywać podjęte przez siebie zobowiązania na własny koszt, jak również z należytą starannością, z uwzględnieniem najwyższych standardów, pełnym zaangażowaniem, terminowo oraz w zgodzie z odpowiednimi procedurami. Strony miały wspólnie dążyć do celów ustalonych w ramach planów (budżetów) sprzedażowych i marketingowych, jak również wspólnie podejmować starania, aby oferowane Produkty miały charakter konkurencyjny.

Przedłużane na kolejny okres Umowy Dystrybucyjne mogą ponadto przewidywać (podobnie jak ich dotychczasowe wersje), że Bank zapewni Y. wyłączność w zakresie dystrybucji Produktów, z takim skutkiem, że Y. będzie jedynym podmiotem, którego Produkty (objęte zakresem przedmiotowym Umów Dystrybucyjnych) będą dystrybuowane przez Bank w ramach jego sieci dystrybucyjnej w Polsce oraz - w zakresie objętym Umowami Dystrybucyjnymi - Y. będzie jedynym podmiotem, którego Produkty będą oferowane przez Bank Klientom w ramach sieci dystrybucyjnej Banku. Wyjątki od zasady wyłączności oraz okoliczności, w jakich wyłączność nie ma zastosowania, zostaną szczegółowo opisane w Umowach Dystrybucyjnych. Umowy będą również zakazywać prowadzenia działalności konkurencyjnej, w zdefiniowanym przez strony zakresie.

Jak wspomniano, Umowy Dystrybucyjne mają (i zgodnie z zamiarem stron, w przypadku ich przedłużenia, będą miały) charakter ramowy dla przyszłej współpracy pomiędzy Bankiem a Y., a wyznaczone w nich kierunkowo zobowiązania stron są (i będą) konkretyzowane w umowach szczegółowych, w tym przede wszystkim (ale nie wyłącznie) w umowach agencyjnych dotyczących dystrybucji poszczególnych Produktów. Zgodnie z ustaleniami stron, właśnie w ramach szczegółowych umów agencyjnych zawieranych w odniesieniu do Produktów zostanie ustalone przez strony odrębnie wynagrodzenie należne Bankowi od Spółek Y. za usługi świadczone przez Bank (jako agenta ubezpieczeniowego) na rzecz Spółek Y. (jako ubezpieczycieli).

W związku z planowanym przedłużeniem Umów Dystrybucyjnych na kolejny wieloletni okres oraz mając na uwadze cel, jakim jest maksymalizacja korzyści ekonomicznych z nawiązanej współpracy, strony rozważają podjęcie szeregu dodatkowych działań w zakresie wdrożenia określonych rozwiązań technologicznych, prowadzenia działań marketingowych oraz rozwoju zasobów osobowych Banku. Przy czym celem rozwoju zasobów osobowych Banku jest umożliwienie wdrożenia listy kluczowych zmian procesowych i produktowych w zakresie ubezpieczeń, zapewnienie obsługi kampanii marketingowych dedykowanych Produktom, jak również wsparcie kampanii marketingowych dotyczących Produktów prowadzonych przez Bank. Celem wszystkich tych działań (dalej łącznie jako: "Nakłady") będzie zapewnienie większej atrakcyjności, innowacyjności i wszechstronności oferty ubezpieczeniowej dla Klientów Banku jak również racjonalizacja, optymalizacja i zwiększenie skuteczności samego procesu dystrybucji Produktów.

Nakłady będą zasadniczo dokonywane na poziomie Banku, gdyż to Bank jest (będzie) podmiotem prowadzącym dystrybucję Produktów na rzecz Klientów. Koszty ponoszone przez Bank w ramach Nakładów mogą obejmować zarówno nabywanie przez Bank określonych świadczeń (usług) czy towarów od podmiotów trzecich (zewnętrzni usługodawcy / dostawcy, np. agencje marketingowe), jak też finansowanie własnych działań Banku (np. w zakresie zwiększenia liczby własnego personelu i jego szkolenia, opracowania określonych rozwiązań technologicznych lub marketingowych przez pracowników Banku czy osoby zatrudnione przez Bank na podstawie umów cywilnoprawnych).

Pomimo, że wydatki na Nakłady będą faktycznie ponoszone na poziomie Banku, to nie ulega wątpliwości, że Nakłady będą dokonywane przez Bank nie tylko we własnym interesie, ale w interesie gospodarczym każdego z Wnioskodawców, gdyż zarówno Bank jak i Y. są zainteresowane rozwojem dystrybucji Produktów oraz maksymalizacją korzyści związanych z tą dystrybucją (w aspekcie rynkowym i ekonomicznym). Zwiększona dystrybucja Produktów przekłada się bowiem na korzyści finansowe dla każdego z Wnioskodawców: dla Banku - bezpośrednio w postaci zwiększenia przychodów z tytułu prowizji agencyjnej, a także pośrednio poprzez poprawę jakości usług oferowanych przez Bank swoim Klientom, co może się przełożyć także na zwiększenie przychodów Banku z tytułu dystrybucji produktów bankowych; dla Y. - bezpośrednio w postaci zwiększenia przychodów z tytułu sprzedaży ubezpieczeń (w postaci składek ubezpieczeniowych), a także pośrednio poprzez zwiększenie rozpoznawalności marki Y., budowanie pozytywnego wizerunku tej marki na rynku czy zwiększenia samodzielnego portfela Produktów. Ponadto, zarówno Bank jak i Y. oczekują także innych korzyści pośrednich, w tym, w postaci zwiększenia udziału w rynku finansowym oraz wskaźników penetracji rynku, zwiększenia rozpoznawalności marek A. i Y. na rynku, korzyści wynikających z efektu skali czy wreszcie synergii będącej wynikiem zapewnienia kompleksowej oferty i wszechstronnego podejścia do potrzeb Klienta.

Z powyższych względów, Wnioskodawcy zgadzają się, że w przypadku przedłużenia współpracy koszty związane z Nakładami powinny być ponoszone w odpowiednich częściach przez wszystkich Wnioskodawców (współdzielone przez strony). Tym samym, mając na uwadze oczekiwane korzyści ekonomiczne z ponoszenia Nakładów, Y. jest zainteresowana współfinansowaniem Nakładów dokonywanych przez Bank, poprzez przeznaczenie na ten cel i przekazanie Bankowi określnych środków finansowych, w uzgodnionych przez strony kwotach i na ustalonych zasadach.

W przypadku przedłużenia współpracy zagadnienia związane ze współfinansowaniem Nakładów przez Wnioskodawców zostaną uzgodnione w zawartej przez nich odrębnej umowie o współpracy w zakresie marketingu i rozwoju („Umowa”). W ramach Umowy, strony uzgodnią m.in.:

• zakres przedmiotowy kwalifikowanych Nakładów, z uwzględnieniem zasad jego ewentualnej modyfikacji; strony przewidują, że powyższy zakres przedmiotowy będzie dodatkowo okresowo uszczegóławiany poprzez wypracowanie przez strony listy inicjatyw na kolejne okresy (np. kwartały) wraz ze wskazaniem działań priorytetowych;
• przewidywany budżet Nakładów, w tym, zasady dotyczące zmian w zakresie budżetu;
• udział Banku oraz Y. w budżecie Nakładów, ustalony w wyniku negocjacji stron; przy czym mając na uwadze, że planowana przez strony współpraca ma mieć charakter długookresowy, Wnioskodawcy przewidują, że udziały Wnioskodawców w budżecie Nakładów mogą podlegać zmianom w trakcie obowiązywania Umowy, zależnie od aktualnych potrzeb; Wnioskodawcy planują, że udziały te będą ustalane przez strony na kolejne okresy obowiązywania Umowy - zarówno w odniesieniu do stron zobowiązanych do udziału w Nakładach jak i kwot tych udziałów;
• sposób przekazania Bankowi środków z tytułu współfinansowania Nakładów przez Y. (dalej jako: „Udział Y.”), z uwzględnieniem kwot oraz terminów przekazania tych środków;
• szczegółowe zasady wydatkowania przez Bank środków przekazanych przez Y. w ramach Udziału Y.;
• mechanizmy kontrolne pozwalające Y. na weryfikację prawidłowości wykorzystania przez Bank środków finansowych otrzymanych z tytułu Udziału Y., w tym, monitorowanie przez Y. kosztów i efektów prac związanych z zatrudnieniem zasobów deweloperskich, biznesowych i marketingowych;
• zasady odpowiedzialności, w tym, finansowej, stron w przypadku niewywiązania się z zobowiązań wynikających z Umowy;
• pozostałe zagadnienia.

Wnioskodawcy planują, aby środki finansowe z tytułu Udziału Y. były przekazywane przez Y. przelewem na rachunek Banku w ryczałtowych kwotach ustalonych przez strony w Umowie, w uzgodnionych okresowych transzach (np. transze roczne). Środki te będą wpłacane przez Y. na wskazany rachunek w Banku, w sposób umożliwiający stronom, w tym, Y., kontrolę ich wydatkowania zgodnie z zasadami przewidzianymi w Umowie. Otrzymane od Y. środki Bank będzie wykorzystywać na współfinansowanie Nakładów. Bank nie będzie uprawniony do wykorzystania środków finansowych otrzymanych od Y. z tytułu Udziału Y. w inny sposób niż przewidziany w Umowie.

Bank nie będzie zobowiązany do żadnych świadczeń na rzecz Y. lub na rzecz jakichkolwiek innych podmiotów w zamian za środki otrzymane od Y. z tytułu Udziału Y. lub w związku z otrzymaniem tych środków. Obowiązkiem Banku będzie jedynie wykorzystanie otrzymanych środków na zdefiniowane w Umowie cele związane z Nakładami (tj. finansowanie z nich kosztów w ramach Nakładów) oraz wywiązanie się z pozostałych zobowiązań umownych, w szczególności związanych z umożliwieniem Y. sprawowania kontroli nad wykorzystaniem środków.

Udział Y. nie będzie również przekazywany Bankowi w formie zwrotu Nakładów (np. z tytułu zakupu przez Bank usług lub towarów w ramach Nakładów). Przeciwnie, Udział Y. będzie przekazywany na rachunek Banku w ryczałtowych kwotach uzgodnionych przez strony, w okresowych transzach, wypłacanych nie rzadziej niż raz w roku, w celu finansowania kosztów Nakładów. Po uzyskaniu danej transzy Udziału Y., Bank będzie korzystał z niej przy finansowaniu Nakładów, zgodnie z zasadami określonymi w Umowie.

Pytania:

Pytanie nr 1:

Czy w okolicznościach zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku, płatność, która zostanie w sposób definitywny dokonana przez Spółkę Y. na rzecz Banku z tytułu Udziału Y., będzie stanowić dla Spółki Y., która dokonała tej płatności, koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Pytanie nr 2:

Czy płatność z tytułu Udziału Y., o której mowa w pytaniu nr 1, będzie stanowić koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami, wskazany w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT (tzw. koszt pośredni), który będzie podlegać zaliczeniu w koszty podatkowe Spółki Y., która dokonała ww. płatności, w dacie jego poniesienia, rozumianej zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT?

Pytanie nr 3:

Czy płatność otrzymana w sposób definitywny przez Bank od Spółki Y., z tytułu Udziału Y., powinna zostać rozpoznana przez Bank jako przychód podatkowy w momencie jej otrzymania, zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT?

Pytanie nr 4:

Czy otrzymanie przez Bank Udziału Y. nie wpłynie na uprawnienie Banku do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu poniesienia Nakładów?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych:

W zakresie pytania nr 1:

W Państwa ocenie, płatność z tytułu Udziału Y., dokonana przez Spółkę Y. na rzecz Banku, będzie stanowić dla Spółki Y. dokonującej danej płatności koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Warunkiem zaliczenia tej płatności przez Spółkę Y. do kosztów uzyskania przychodów będzie jej definitywny (bezzwrotny) charakter.

W zakresie pytania nr 2:

W Państwa ocenie, płatność z tytułu Udziału Y., o której mowa powyżej, będzie stanowić dla Spółki Y. koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami, wskazany w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Momentem właściwym dla zaliczenia tej płatności w koszty podatkowe Spółki Y., będzie data poniesienia przez nią kosztu. Z kolei dniem poniesienia kosztu, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, będzie dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie stosownego dowodu księgowego.

W zakresie pytania nr 3:

W Państwa ocenie, w świetle art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, płatność otrzymana w sposób definitywny przez Bank od Spółki Y. z tytułu Udziału Y. powinna zostać rozpoznana przez Bank jako przychód podatkowy w momencie jej otrzymania od Spółki Y.. Płatność ta będzie bowiem stanowić przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, tj. przychód związany z działalnością gospodarczą Banku, do którego nie stosuje się przepisów art. 12 ust. 3a, 3c, 3d i 3f ustawy o CIT.

W zakresie pytania nr 4:

W Państwa ocenie, otrzymanie przez Bank Udziału Y. nie wpłynie na uprawnienie Banku do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu poniesienia Nakładów.

1.UZASADNIENIE W ZAKRESIE PYTANIA NR 1 ORAZ PYTANIA NR 2:

1.1 Podstawa prawna

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Ustęp 4b stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1)sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2)złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Z kolei w ust. 4c przewidziano, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Natomiast stosownie do ust. 4d, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie zaś z ust. 4e, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f- 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

1.2 Zaliczenie do kosztów podatkowych Spółek Y.

Zgodnie z przywołanym art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższa definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowo wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji dla celów podatkowych. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wyłącza możliwość zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

a)wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

b)wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT,

c)wydatek został właściwie udokumentowany,

d)wydatek został poniesiony przez podatnika,

e)wydatek jest definitywny, a więc bezzwrotny.

Zdaniem Wnioskodawców nie ulega wątpliwości, że Udział Y. spełni przesłanki podsumowane powyżej:

• Kwoty objęte Udziałem Y. zostaną faktycznie przekazane Bankowi (sfinansowane) ze środków Spółek Y..
• Udział Y. będzie mieć ścisły związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółki Y. oraz zostanie poniesiony przez Spółki Y. w celu uzyskania przychodów. Wynika to z samej natury płatności objętej Udziałem Y., która ma służyć współfinansowaniu Nakładów w związku z nawiązaną przez Wnioskodawców współpracą. Z kolei Nakłady dotyczą uzgodnionych przez strony działań, jakie mają zostać podjęte w zakresie wdrożenia określonych rozwiązań technologicznych, prowadzenia działań marketingowych oraz rozwoju zasobów osobowych Banku z myślą o umożliwieniu wdrożenia listy kluczowych zmian procesowych i produktowych w zakresie ubezpieczeń, zapewnieniu obsługi kampanii marketingowych dedykowanych Produktom, jak również wsparciu kampanii marketingowych dotyczących Produktów. Celem tych działań będzie zapewnienie większej atrakcyjności, innowacyjności i wszechstronności oferty ubezpieczeniowej dla Klientów Banku jak również racjonalizacja, optymalizacja i zwiększenie skuteczności samego procesu dystrybucji Produktów. Cel ponoszenia Nakładów wpisuje się w cel współpracy nawiązanej pomiędzy Bankiem a Y., dotyczącej wprowadzania Produktów na rynek, ich promowaniu oraz oferowaniu Klientom Banku możliwości zawarcia umów ubezpieczenia w zakresie Produktów objętych ofertą Y.
• Z kolei sama formuła współfinansowania Nakładów przez Y. - poprzez przekazywanie Bankowi środków finansowych w ramach Udziału Y. - będzie wynikać z trybu dokonywania tych Nakładów. Jak wyjaśniono w opisie zdarzenia przyszłego, Nakłady będą zasadniczo dokonywane przez Bank, gdyż to Bank jest (będzie) podmiotem prowadzącym dystrybucję Produktów Y. na rzecz Klientów. Jednakże, jak podkreślono, Nakłady będą dokonywane przez Bank nie tylko we własnym interesie, ale w interesie gospodarczym każdego z Wnioskodawców, gdyż zarówno Bank jak i Y. są zainteresowane rozwojem dystrybucji Produktów oraz maksymalizacją korzyści związanych z ich dystrybucją, w aspekcie rynkowym i ekonomicznym. Stąd, Wnioskodawcy są zgodni, że w przypadku przedłużenia współpracy, koszty związane z Nakładami powinny być ponoszone wspólnie przez wszystkich Wnioskodawców (współdzielone przez strony). Oznacza to, że płatność z tytułu Udziału Y. będzie pozostawać w sposób oczywisty w związku przyczynowym z działalnością ubezpieczeniową Spółek Y. oraz będzie służyć uzyskaniu przychodów.
• Płatności o charakterze zbliżonym do Udziału Y. nie zostały także wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, a zatem nie wystąpi przesłanka negatywna wymieniona w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wykluczająca możliwość zaliczenia wydatku w koszty.
• Przekazanie Udziału Y. zostanie odpowiednio udokumentowane - z jednej strony, postanowieniami zawartej przez strony Umowy, z drugiej zaś, dowodem wpływu na rachunek Banku. Strony wystawią również stosowne dowody księgowe dokumentujące przekazanie środków ze Spółek Y. i ich wpływ do Banku.
• Pytanie nr 1 dotyczy ponadto takiej sytuacji, w której płatność dokonywana przez Spółkę Y. do Banku w ramach Udziału Y. będzie mieć charakter definitywny (bezzwrotny).

Mając powyższe na uwadze, z uwagi na spełnienie przesłanek wynikających art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, płatność z tytułu Udziału Y. będzie stanowić koszt uzyskania przychodów dla Spółki Y. dokonującej takiej płatności (w sposób definitywny). Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1 zawartego we wniosku.

1.3 Moment zaliczenia do kosztów podatkowych Y.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, w oparciu o kryterium stopnia i charakteru powiązania wydatku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty bezpośrednie) i koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można wprost przypisać do konkretnych przychodów, ale które są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Do kosztów bezpośrednich zaliczane są wydatki ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy w związku z charakterem prowadzonej działalności tj. gdy można przypisać konkretnym kosztom konkretne przychody uzyskiwane w danym okresie. Tego rodzaju koszty zalicza się do kosztów podatkowych co do zasady w momencie, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, tj. tzw. koszty pośrednie, ze swej istoty nie wiążą się z konkretnymi przychodami - nie da się ich bezpośrednio przypisać do odpowiadających im przychodów z tytułu sprzedaży towarów lub usług. Jak trafnie wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 22 lutego 2013 r. , sygn. akt II FSK 1261/11: „do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie”.

W przypadku kosztów pośrednich, zasadą jest ich potrącanie dla celów podatkowych w dacie ich poniesienia. Wyjątkiem jest sytuacja, w której koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego. W takim przypadku, koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie stosownego dowodu księgowego. Samo pojęcie „dzień, na który ujęto koszt” musi być interpretowane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm.), z których wynikają normy określające m.in., do jakich okresów rozrachunkowych przyporządkowane są określone koszty i przychody. Przy czym nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach, tylko jego „ujęcie jako kosztu” tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia przepisów ww. ustawy, w tym zachowania zasady ostrożności (art. 7 ww. ustawy), zasady istotności (art. 8 ust.1 ww. ustawy) i zasady współmierności przychodów i kosztów (art. 6 ww. ustawy).

Podsumowując - jeżeli dany wydatek odnosi się do konkretnego przychodu, należy zaliczyć go do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów. W przypadku natomiast, gdy dany wydatek dotyczy szerszego spektrum aktywności gospodarczej podatnika i nie można go powiązać ze skonkretyzowanym przychodem, zasadna jest jego kwalifikacja do tzw. kosztów pośrednich. Z kolei z treści art. 15 ust. 4e ustawy o CIT wynika, że moment uznania wydatku o charakterze pośrednim za koszt podatkowy jest w obecnym stanie prawnym uzależniony od uznania go za taki koszt w ujęciu bilansowym.

Jak wykazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawców dotyczącego pytania nr 1, wydatek definitywnie ponoszony przez daną Spółkę Y. z tytułu Udziału Y., będzie stanowić dla tej spółki koszt uzyskania przychodów. W opinii Wnioskodawców, koszt ten nie może zostać zaliczony do kosztów bezpośrednio związanych z przychodem, w przedstawionym wyżej rozumieniu tego pojęcia, ponieważ nie można go przypisać do konkretnych przychodów uzyskiwanych przez Spółkę Y.. Koszt ten nie będzie również mieć ścisłego związku z konkretnym okresem (lub przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę Y. w konkretnym okresie). Udział Y. będzie wypłacany do Banku okresowo, nie rzadziej niż raz w roku, przy czym kwoty wypłacane przez daną Spółkę Y. z tego tytułu mogą podlegać zmianom w trakcie obowiązywania Umowy, zależnie od aktualnych potrzeb. Jak wyjaśniono w opisie zdarzenia przyszłego, zobowiązania każdej ze Spółek Y. z tytułu Udziału Y. będą ustalane przez strony na kolejne okresy obowiązywania Umowy - zarówno w odniesieniu do stron zobowiązanych do dokonania płatności z tytułu Udziału Y., jak i kwot należnych płatności.

Mając powyższe na uwadze, w opinii Wnioskodawców, kwota wypłacona przez Spółkę Y. do Banku, z tytułu Udziału Y., powinna zostać zakwalifikowana jako pośredni koszt uzyskania przychodów, potrącany w dacie jego poniesienia. Z kolei dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, będzie dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie stosownego dowodu księgowego. Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 2.

2.UZASADNIENIE W ZAKRESIE PYTANIA NR 3:

2.1 Podstawa prawna

W świetle art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z ust. 3, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie ust. 3a, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: 1) wystawienia faktury albo 2) uregulowania należności.

Zgodnie z ust. 3c, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Ust. 3d stanowi, że przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

Na podstawie ust. 3f, za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Ustęp 3e wskazuje, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W świetle art. 12 ust. 4 pkt 6a), do przychodów nie zalicza się zwróconych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

2.2 Zaliczenie do przychodów podatkowych Banku

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy, należy w pierwszym rzędzie stwierdzić, że środki finansowe otrzymane przez Bank w ramach Udziału Y. stanowić będą dla Banku przychód, o którym mowa w świetle art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zważywszy, że mowa tu o przychodzie związanym z działalnością gospodarczą Banku, to zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychód osiągnięty w roku podatkowym, co do zasady, zostanie uznany również należny przychód, choćby nie został jeszcze faktycznie otrzymany.

W ocenie Wnioskodawców, w odniesieniu do środków, jakie mają zostać otrzymane przez Bank w ramach Udziału Y., nie stosuje się zasad zawartych w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, gdyż środki te nie będą dotyczyć zapłaty za: wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi, albo częściowe wykonanie usługi. Nie będzie również mieć zastosowania ust. 3c, gdyż przepis ten dotyczy rozliczenia wynagrodzenia z tytułu usługi, a usługa w tym przypadku nie wystąpi. Z oczywistych przyczyn, w zdarzeniu przyszłym objętym wnioskiem, nie będzie się stosować ust. 3d (który dotyczy dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego) ani ust. 3f (odnoszący się do realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych).

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy ustawy o CIT, jak również okoliczności zdarzenia przyszłego, którego dotyczy niniejszy wniosek, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że dla ustalenia daty powstania przychodu z tytułu otrzymania przez Bank środków finansowych w ramach Udziału Y., należy odwołać się do regulacji zawartej w art. 12 ust. 3e ustawy o CIT. Z przepisu tego należy wnioskować, że w sytuacji otrzymania przez Bank przychodu, o którym mowa w ust. 3, tj. przychodu związanego z działalnością gospodarczą Banku, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu, Bank winien uznać dzień otrzymania zapłaty.

Tym samym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 3 objętego wnioskiem, zgodnie z którym właściwym momentem rozpoznania przez Bank przychodu podatkowego z tytułu otrzymania od danej Spółki Y. środków w ramach Udziału Y., będzie dzień otrzymania tych środków przez Bank.

Uzupełniająco należy odnieść się do przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, że wskazany powyżej przepis odnosi się wyłącznie do poniesionych przez podatnika i (i) zwróconych podatnikowi wydatków, (ii) niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Zatem dla zastosowania ww. przepisu istotne jest przede wszystkim, aby dany wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie mu zwrócony. Drugim warunkiem jest, aby przedmiotowy wydatek został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów.

Jednak w analizowanej sprawie, co podkreślono w ramach opisu zdarzenia przyszłego, kwoty przekazane Bankowi w ramach Udziału Y. w żadnym razie nie mają charakteru zwrotu Nakładów poniesionych przez Bank (np. w związku z zakupem przez Bank usług lub towarów w ramach Nakładów). Przeciwnie, Udział Y. będzie przekazywany na rachunek Banku w ryczałtowych kwotach uzgodnionych przez strony, w okresowych transzach, w celu współfinansowania przez Y. kosztów Nakładów. Co więcej, nie ma podstaw dla uznania, że płatność z tytułu Udziału Y. będzie dotyczyć jakichkolwiek wydatków niezaliczonych przez Bank do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawców, przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT pozostaje bez wpływu na stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 3, które zostało podsumowane powyżej.

3.UZASADNIENIE W ZAKRESIE PYTANIA NR 4:

3.1 Podstawa prawna

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

3.2 Otrzymanie przez Bank Udziału Y. a uprawnienie Banku do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu poniesienia Nakładów

Jak wyjaśniono powyżej, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatek poniesiony przez podatnika może stanowić koszt uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego zaistnienia przesłanek opisanych w pkt 1.2 powyżej. Zdaniem Wnioskodawców nie ulega wątpliwości, że Nakłady ponoszone przez Bank spełnią ww. przesłanki.

Jak już wyjaśniono, celem ponoszenia przez Bank Nakładów będzie zapewnienie większej atrakcyjności, innowacyjności i wszechstronności oferty ubezpieczeniowej dla Klientów Banku jak również racjonalizacja, optymalizacja i zwiększenie skuteczności samego procesu dystrybucji Produktów. Będzie to zatem cel ściśle powiązany z prowadzoną przez Bank działalnością gospodarczą. Nie ulega wątpliwości, że Nakłady zostaną poniesione przez Bank w celu uzyskania przychodów oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Cel ten wynika z istoty współpracy nawiązanej pomiędzy Bankiem a Y., w związku z którą Bank oczekuje osiągnięcia określonych korzyści ekonomicznych. Nakłady zostaną faktycznie sfinansowane przez Bank z własnych środków, a ich poniesienie zostanie udokumentowane zgodnie ze standardami obowiązującymi w Banku.

Z kolei przepis art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie zawiera żadnej regulacji, która pozwalałaby na uznanie, że otrzymanie przez Bank Udziału Y. w jakikolwiek sposób wpływa na uprawnienie Banku do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu poniesienia Nakładów.

W szczególności, nie stanowi takiej podstawy przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT, nakazujący wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W przypadku Udziału Y. nie mówimy bowiem o zwrocie na rzecz Banku jakichkolwiek kosztów, w szczególności kosztów związanych z dokonywaniem odpisów z tytułu zużycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Nawiązując do uzasadnienia przedstawionego w odniesieniu do pytania nr 3, należy powtórzyć, że w analizowanej sprawie, kwoty przekazane Bankowi w ramach Udziału Y. w żadnym razie nie będą mieć charakteru zwrotu Nakładów poniesionych przez Bank. Przeciwnie, Udział Y. będzie przekazywany na rachunek Banku w ryczałtowych kwotach uzgodnionych przez strony i nie będzie ustalany poprzez odniesienie do kosztów ponoszonych przez Bank.

W konsekwencji, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że otrzymanie przez Bank Udziału Y. nie wpłynie na uprawnienie Banku do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu poniesienia Nakładów. Tym samym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 4.

Mając na uwadze przedstawione uzasadnienie, Wnioskodawcy wnoszą o potwierdzenie stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie skutków podatkowych wynikających ze współpracy związanej z dystrybucją ubezpieczeń dotyczących momentu rozpoznania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu przekazywanych płatności na współfinansowanie nakładów (pytania 1-4), jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. S.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 w zw. z art. 14r § 5 Ordynacji podatkowej.