Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 19 grudnia 2024 r. MK przeciwko K GmbH., sygn. C-65/23

Artykuł 88 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólnego rozporządzenia w sprawie ochrony danych),należy interpretować w ten sposób, że:przepis krajowy, którego przedmiotem jest przetwarzanie danych osobowych do celów stosunków pracy i który przyjęto na podstawie art. 88 ust. 1 tego rozporządzenia, musi skutkować zobowiązaniem jego adresatów do przestrzegania nie tylko wymogów wynikających z art. 88 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia, lecz również wymogów wynikających z art. 5, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 i 2 tegoż rozporządzenia.Artykuł 88 ust. 1 rozporządzenia 2016/679należy interpretować w ten sposób, że:w razie gdy porozumienie zbiorowe jest objęte zakresem stosowania tego przepisu, zakres uznania, jaki przysługuje stronom tego porozumienia przy określaniu „niezbędnego” charakteru przetwarzania danych osobowych w rozumieniu art. 5, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia, nie uniemożliwia sądowi krajowemu przeprowadzenia pełnej kontroli sądowej w tym względzie.