Interpretacja indywidualna z dnia 13 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.412.2024.2.MS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – 6 listopada 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od (...) 2015 r. Działalność jest wpisana do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Od ww. dnia jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Od chwili rozpoczęcia działalności gospodarczej posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski. Dochody z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie korzysta z ryczałtowych form opodatkowania dochodów. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów wraz z dodatkową ewidencją, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, w związku z uzyskiwaniem dochodów z kwalifikowanego prawa własności jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod numerem 62.01.Z. Działalność związana z oprogramowaniem. W prowadzonej działalności gospodarczej nie zatrudnia osób w oparciu o Kodeks pracy ani Kodeks cywilny. Nie współpracuje również z podwykonawcami prowadzącymi działalność gospodarczą.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Uzyskiwane przez niego dochody pochodzą wyłącznie z prowadzonej działalności gospodarczej, głównie z kwalifikowanego prawa własności w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego. W prowadzonej działalności gospodarczej nie uzyskuje dochodów pochodzących z: opłat lub należności licencyjnych dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uzyskanego w postępowaniu spornym, w tym sądowym albo arbitrażowym.

Charakter wykonywanych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pozwala na ich wykonywanie w sposób zdalny, bez konieczności fizycznej obecności w siedzibie lub miejscu prowadzenia działalności gospodarczej przez inwestora. Prowadzona działalność gospodarcza wymaga ciągłej aktualizacji wiedzy w zakresie coraz to nowych technologii wykorzystywanych w produktach elektronicznych. Stąd nieustannie Wnioskodawca podejmuje działania w zakresie nabywania oraz poszerzania nowych umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych, oprogramowanie oraz zarządzania projektami. Służą temu m. in. śledzenie nowinek technologicznych w prasie fachowej oraz zawodowych portalach internetowych. W ostatnim czasie Wnioskodawca poszerzał wiedzę w oparciu o następujące pozycje literaturowe oraz kursy:

literatura: (...)

Kursy: (...)

Świadczone czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie obejmują rutynowych lub okresowych działań. Przedmiotem zlecenia są czynności twórcze, wytwarzające nowe funkcjonalności albo nowe produkty. O twórczym charakterze działań Wnioskodawcy przesądza systematyczny sposób ich wykonywania, w oparciu o ciągle rozwijaną wiedzę oraz praktyczne umiejętności jej zastosowania.

Metodycznie, dzień po dniu, planując wykonanie zleconego zadania, Wnioskodawca implementuje pozyskaną wiedzę ze źródeł opisanych wcześniej, do nowatorskich rozwiązań, będących odpowiedzią na zapotrzebowanie inwestora.

Do ww. działań Wnioskodawca wykorzystuje nowoczesne narzędzia programistyczne w postaci:

(...)

W działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe pod postacią nabywania, łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej obliczany jest wg zasad opisanych w art. 30ca ust. 4-6 PIT. W zakresie możliwości opodatkowania wykonywanych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z której dochód pochodzi z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca uzyskał pozytywne interpretacje DKIS w roku 2019 – (…) i 2021 – (…).

Oprócz uzyskiwania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca nie świadczy innych usług ani nie oferuje innych produktów informatycznych. Dotychczasowe usługi świadczone były dla podmiotów zagranicznych i swoim zakresem oraz sposobem wykonania pokrywały się z usługami świadczonymi w obecnej formie, z uwzględnieniem upływu czasu oraz rozwoju technologii informatycznych oraz zapotrzebowania inwestora.

W działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywa prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów. Tworzone oprogramowanie jest rezultatem własnej, indywidualnej i twórczej myśli Wnioskodawcy. Zastosowane rozwiązania programistyczne wynikają z posiadanego wykształcenia, ale przede wszystkim doświadczenia zawodowego. Oparte są o analizę problemową zleconego zadania, tak aby zaproponowane rozwiązanie spełniało warunki do jego włączenia do istniejącego produktu oraz spełniało wymagania końcowego użytkownika. Wykonane oprogramowanie stanowi zatem w świetle wyżej poczynionych uwag, utwór w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w związku z czym objęte jest ochroną wynikającą z ww. ustawy. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytworzonego programu komputerowego następuje zgodnie z art. 41 i 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzone oprogramowanie zalicza się zatem do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 PIT. Zlecone przez inwestora zadanie stanowi część istniejącego produktu w postaci aplikacji dzięki której użytkownik będzie mógł (...).

Tworzone oprogramowanie mimo tego, że stanowi część już istniejącego produktu (większego systemu), stanowi autonomiczną część i jest utworem w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za tym, że stanowi autonomiczną część przemawiają takie okoliczności jak: analiza wymagań przedłożona przez inwestora, analiza wymagań istniejącego rozwiązania (aplikacji), przygotowanie twórczego rozwiązania w oparciu o posiadaną wiedzę oraz narzędzia programistyczne, implementacja wytworzonego programu do całego systemu (aplikacja), rewizja (sprawdzenia) działania programu Wnioskodawcy z całością.

Jak widać z powyższych przedstawionych informacji, wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest unikalne na rynku, z uwagi na fakt, iż realizuje wymagania inwestora, a w zasadzie jego produktu, który jest również unikalny na rynku. (...). Zatem praca Wnioskodawcy ma za zadanie rozwinąć istniejącą aplikację w ten sposób, (...).

Zawarta umowa o współpracy jest umową ramową, w której treści znajdują się zapisy o przeniesieniu autorskich praw majątkowych na inwestora. Podpisana umowa gwarantuje pełną swobodę w zakresie wykonawstwa, wyboru środków do realizacji zadania oraz organizacji pracy, w tym miejsca jego świadczenia, a także w dostawie efektów pracy Wnioskodawcy. Umowa nie określa zasad współpracy z innymi członkami zespołu, ale z charakteru wykonywanych czynności, wiadome jest, że taka współpraca musi istnieć. Inwestor posiada grupę specjalistów, którzy pełnią różnorakie funkcje w jego organizacji. Jest osoba do kontaktu w sprawie zlecenia i określenia jego charakteru, osoba do nadzorowania postępu prac, osoba/y do testowania wytworzonego produktu w zakresie jego bezpieczeństwa, wydajności, zgodności ze zleceniem, itp. Komunikacja między Wnioskodawcę a ww. personelem inwestora odbywa się przy użyciu komunikatorów internetowych, typu (...). Umowa nie daje prawa inwestorowi do sprawowania kierownictwa w rozumieniu art. 22 Kp. Zgodnie z umową przewiduje się odpowiedzialność odszkodowawczą za zaniedbania będące wynikiem działania niezgodnego z prawem, bądź rażącego zaniedbania. Elementem dostarczanego programu jest sporządzenie przez Wnioskodawcę dokumentacji technicznej wytworzonego programu.

Umowa ramowa przewiduje wypłatę wynagrodzenia w formie stawki za godzinę pracy. Przy czym nie określa okresów rozliczeniowych. W praktyce wypłata wynagrodzenia odbywa się w ten sposób, że raz w miesiącu Wnioskodawca przedstawia zestawienie przepracowanych godzin w zakresie zlecenia. Po jego zaakceptowaniu, wystawia fakturę. W każdym miesiącu przepracowana liczba godzin może być różna i najczęściej tak właśnie jest, co wynika z czasu poświęconego na realizację zlecenia. Umowa nie narzuca liczby godzin w danym miesiącu do przepracowania nad zleceniem. A zatem rozliczenie prac następuje poprzez akceptację przedłożonego harmonogramu z ilością przepracowanych godzin. Oczywiście ów dokument koresponduje z postępującymi etapami prac nad programem. Raz w miesiącu podczas spotkania online, Wnioskodawca ustala z menedżerem projektu, przewidywaną liczbę godzin. Oczywiście rzeczywista liczba godzin może różnić się od tej projektowanej. Momentem świadczącym o przyjęciu do wiadomości przez inwestora informacji o zaawansowaniu prac nad programem jest przedłożenie przez Wnioskodawcę harmonogramu godzin z wyszczególnieniem na jakiego rodzaju prace zostały one wykorzystane. W oparciu o to przedłożenie wystawia fakturę. Sam harmonogram nie stanowi załącznika do faktury, gdyż został wcześniej zaakceptowany przez inwestora.

Praca nad stworzeniem nowego rozwiązania w istniejącym produkcie (aplikacji) wymaga twórczego podejścia do tematu. Tym bardziej, że na rynku najczęściej występują już podobne produkty. Jednakże to nieszablonowe podejście do rozwiązania problemu daje przewagę konkurencyjną, a dla użytkownika końcowego wygodniejsze użytkowanie. Proces tworzenia niniejszego oprogramowania wymaga nie tylko zastosowania wiedzy i doświadczenia, ale również nowoczesnych technologii. Kompilacja tych trzech elementów stanowi przejaw twórczego myślenia a następnie działania. Usprawnienie sposobów zapłaty dla użytkownika końcowego ma polegać na większej różnorodności źródeł płatniczych oraz lepszej intuicyjności podczas wykonywania tej operacji. Tworzone oprogramowanie różni się od dotychczasowych wytworzonych przez Wnioskodawcę stosowanymi rozwiązaniami technicznymi oraz podejściem koncepcyjnym do problematyki płatności w aplikacji.

W obecnym programie Wnioskodawca zastosował oprócz dotychczas wykorzystywanych technologii programistycznych, nowe w postaci:

(...)

Celem głównym zlecenia jest ulepszenie systemu, tak było również w poprzednich umowach, objętych poprzednimi interpretacjami. Jednakże podkreślić należy, że każdorazowa realizacja odbywa się poprzez cele pomniejsze dotyczące rozwiązania cząstkowego (stworzenia nowej funkcjonalności). Poszczególne podzlecenia ustalane są na bieżąco w czasie trwania niniejszej umowy i nie są duplikacją już wykonanych prac, ale formułują bieżące (nowe) zadania, które różnią się od tych realizowanych w poprzednich umowach. Za każdy zrealizowany cel oraz zadanie Wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie, które było i jest źródłem finansującym poszerzanie wiedzy i umiejętności wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy systematyczność działania w celu realizacji przyjętego zlecenia. Bez codziennej aktualizacji wiedzy oraz jej praktycznego stosowania, nie jest możliwe wykonanie zlecenia. W niniejszym zadaniu, systematyczność objawia się regularnymi spotkaniami z inwestorem, na których Wnioskodawca raportuje postęp prac, zastosowaną technologię i spodziewane efekty. Do każdego przyjętego zlecenia w ramach niniejszej umowy ramowej Wnioskodawca opracowuje na własne potrzeby wstępny plan realizacji, z uwzględnieniem ram czasowych określonych przez inwestora. Nie jest to oficjalny dokument, ale pozwala zwizualizować pracę oraz efekt końcowy.

Realizacja prac w ramach zawartej umowy ramowej wymagała przygotowania się w zakresie następujących technologii informatycznych: (...), które zostały wykorzystane do wykonania prac w ramach niniejszej umowy.

Zadanie postawione przed Wnioskodawcą przez inwestora nie było przedmiotem dotychczasowego działania w ramach prowadzonej działalności. Wymagało od Wnioskodawcy nowego, twórczego podejścia, tak aby rozwiązanie było jedyne i unikatowe oraz odpowiadało inwestorowi. Prace składające się na wytworzenie nowego programu oprócz cechy technicznej, mają jeszcze cechę twórczą, gdyż opierają się na tworzeniu rozwiązania, które wcześniej nie było znane, ani nigdzie przez Wnioskodawcę zastosowane. Wytworzony program komputerowy stanowi wyłączną własność Wnioskodawcy. Każda zmiana systemu (aplikacji) ma w założeniu jego ulepszenie poprzez poprawę użyteczności lub funkcjonalności dla użytkownika końcowego, również prace Wnioskodawcy zmierzają do takiego jego ulepszenia.

Zlecone przez inwestora działania nie mają charakteru prac rutynowych czy serwisowych. Zadaniem Wnioskodawcy jest stworzenie czegoś nowego, o lepszej użyteczności lub funkcjonalności. Stąd taki charakter prac wskazuje na powstanie nowego, odrębnego utworu, o znamionach kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Wniosek dotyczy roku podatkowego 2024, od maja, tj. od podjęcia współpracy z firmą (...). W roku 2024 dochód z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje wg art. 30c (podatek liniowy).

Przedmiotem wniosku jest wyłącznie dochód osiągnięty z rozwoju aplikacji powstałej w roku 2021, który polega na wytworzeniu nowych funkcjonalności, nieistniejących dotychczas.

Praca koncentruje się na rozwijaniu i integracji warstwy integracji, która jest oddzielona od głównej aplikacji. (...).

Do tej pory inwestor korzystał z gotowego rozwiązania, które nie spełniało jednak jego wymagań. Stąd jego decyzja o zleceniu opracowania oprogramowania od podstaw, opartego na architekturze serverless. Jest to nowa koncepcja, wcześniej nie stosowana przez Wnioskodawcę w żadnym rozwiązaniu, która pozwala na elastyczne wsparcie aplikacji i jej zasobów bez potrzeby zarządzania serwerami. Podejście to pozwala na znaczące oszczędności nie tylko w kosztach, ale także w czasie potrzebnym na jego wdrożenie. Przy tej okazji Wnioskodawca wykorzystał w architekturze warstwy integracji (...), który pomaga w zarządzaniu kontenerami aplikacyjnymi. Dodatkowo oryginalność polega m. in. na użyciu systemów automatycznie rozkładających ruch do aplikacji, co pozwala na jej skalowanie w momencie, gdy liczba użytkowników wzrasta. Podejście to znacząco poprawia elastyczność i odporność systemu na przeciążenia, co jest kluczem do sprawnego funkcjonowania aplikacji w dynamicznie zmieniającym się środowisku.

Kolejna oryginalność polega na hybrydowym charakterze zastosowanego przez Wnioskodawcę rozwiązania w zakresie jednoczesnego korzystania z obecnego API i nowych, wdrażanych rozwiązań. To innowacyjne podejście daje inwestorowi opcję płynnego przechodzenia od rozwiązań starszych (mniej wydajnych) do nowej architektury, jednocześnie nie przerywając dotychczasowych operacji, a w konsekwencji minimalizację ryzyka związanego z migracją.

Nowymi zastosowanymi technologiami są przede wszystkim te które służą do rozwijania nowej warstwy integracji, wprowadzającej hybrydowe podejście do komunikacji. Nowa warstwa będzie odpowiedzialna za routing między nowymi integracjami a dotychczasowym API, czyli obie integracje (stara i nowa) będą mogły działać jednocześnie.

Działalność podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Wykorzystywany system pozwala na tworzenie harmonogramu prac, który jest przedstawiany inwestorowi. Służy on następnie do wykonywania zaplanowanych prac oraz przyjętych celów do osiągnięcia.

Celem jest wdrożenie nowej warstwy integracji, tak aby w przyszłości inwestor mógł korzystać wyłącznie w własnego rozwiązania, bez potrzeby korzystania z usług zewnętrznych firm.

Przyjęty harmonogram przewiduje w horyzoncie czasowym od 1,5 do 2 lat, pełne wdrożenie nowej warstwy integracji. Następnie korzystając tylko z nowej architektury inwestor będzie mógł implementować (...).

Do zasobów wiedzy zaliczyć należy wiedzę z zakresu integracji systemów, architektury chmurowej oraz zarządzania projektami IT.

Nowym zastosowaniem oraz kluczowym usprawnieniem jest wprowadzenie hybrydowej warstwy integracji, co odróżnia ją od wcześniejszych rozwiązań, dzięki zwiększonej elastyczności i skalowalności.

Dotychczas w ofercie znajdowały się usługi integracji systemów, zarządzania infrastrukturą IT oraz tworzenie niestandardowego oprogramowania.

Do rozwiązań wiedzy, na których oparto produkty, usługi, procesy zaliczyć należy wiedzę z zakresu serverless, konteneryzacji oraz zastosowań chmurowych narzędzi (...).

Plan obejmuje wprowadzenie nowej warstwy integracji oraz wdrożenie nowych rozwiązań integracyjnych.

Realizacja odbywa się w oparciu o przyjęty harmonogram prac, zaakceptowany przez inwestora.

Efektem jest nowa, elastyczna warstwa integracji, umożliwiająca płynne wprowadzenie przyszłych integracji, co wspiera ciągły rozwój i adaptację systemu (aplikacji) do nowych warunków pracy oraz korzystania przez użytkownika końcowego.

Prowadzona działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do tworzenia nowej warstwy integracji. Powyższe działania nie mają charakteru rutynowych działań, jak również okresowych zmian w istniejącej aplikacji.

Efekty pracy wykonywanej w działalności Wnioskodawcy a dotyczących tworzenia programów komputerowych lub ich części, zawsze stanowią przedmiot ochrony w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wykonywane prace są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż są oryginalnym, twórczym działaniem i kreacją wcześniej nieistniejącej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem tylko posiadanych umiejętności programistycznych, mających z góry przewidywalny charakter oraz nie są tylko techniczną czynnością.

W ramach zespołu Wnioskodawca tworzy oddzielny program będący częścią większego systemu (np. inna część systemu zajmuje się płatnościami i ktoś inny jest za nią odpowiedzialny). Jako twórcy części programu, majątkowe prawa autorskie przysługują mu tylko w tej części. Współpraca przy tworzeniu oprogramowania odbywa się poprzez podział zadań przypisanych konkretnym zespołom. Zgodnie z podpisanym kontraktem, Wnioskodawca odpowiada za części oprogramowania, które zleca inwestor. Na obecną chwilę jest to związane z wytworzeniem nowej warstwy integracji (podprogram składający się na działanie aplikacji). Być może później będzie to inna część oprogramowania aplikacji albo zupełnie nowy produkt. Natomiast w części wykonywanej przez Wnioskodawcę zawsze przysługuje mu ochrona określona w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Po zakończeniu projektu, zgodnie z istniejącym kontraktem ww. prawa autorskie są przenoszone na inwestora. Część oprogramowania, którego jest twórcą korzysta z ochrony określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Po zakończeniu prac nad zakontraktowaną częścią oprogramowania majątkowe prawa autorskie przenoszone są na inwestora, zgodnie z art. 41 oraz 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga dochód z odsprzedania prawa majątkowego do wytworzonego samodzielnie programu, stanowiącego w efekcie końcowym część większego systemu (aplikacji). Nie stanowi on dochodu wypracowanego przez większy zespół programistów.

Wypracowany dochód nie stanowi dochodu większego zespołu programistów, lecz stanowi indywidualny dochód z przeniesienia prawa majątkowego do programu wytworzonego samodzielnie przez Wnioskodawcę.

Zawiązana umowa jest umową ramową, która obliguje Wnioskodawcę do przeniesienia praw majątkowych do wytworzonego przez Wnioskodawcę programu na inwestora. Nie wskazuje z nazwy żadnego konkretnego programu komputerowego, gdyż to analiza potrzeb inwestora rodzi w tym zakresie zapotrzebowanie na konkretny program. Stąd nie ma konkretnych czynności realizowanych w zakresie przeniesienia praw majątkowych. Automatycznie po odebraniu gotowego programu przez inwestora na niego przechodzą prawa majątkowe.

Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następuje zgodnie z przepisami art. 41 oraz 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Od roku 2019 Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o PIT.

W związku z tworzeniem i rozwojem oprogramowania prowadzona jest odrębna ewidencja, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody i koszty uzyskania przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Pana pytanie

Czy w zakreślonym stanie faktycznym możliwe jest skorzystanie z rozwiązań ustawowych i zastosowanie stawki opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in.: autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Artykuł 5a w pkt 38-40 definiuje działalność badawczo-rozwojową, badania naukowe oraz prace rozwojowe, odwołując się do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.). Istotne z punktu widzenia prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej są prace rozwojowe, gdyż to one stanowią główną płaszczyznę jego aktywności zawodowej, czyli nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Praca Wnioskodawcy polega na wytworzeniu ulepszeń do istniejącego programu, które jednak nie stanowią rutynowych lub okresowych zmian, oraz tworzeniu nowych funkcjonalności realizowanych w ramach zawartej umowy ramowej, stanowiąc tym samym o prowadzeniu działalności B+R. Charakter prac oraz uzyskane z niego wynagrodzenie przynależy do przychodu uzyskanego ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, co daje możliwość stosowania stawki 5%.

Prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, nowych funkcjonalności, i ich implementacja do produktu podstawowego mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności B+R odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. W ujęciu negatywnym twórczy charakter działalności B+R wyklucza uznanie za nie czynności mających na celu jedynie techniczne wdrożenie produktu lub usług opracowanych przez inny podmiot. Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego programu komputerowego od podstaw albo ulepszeniu w istniejących programie funkcjonalności dla użytkownika końcowego. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi własny wytwór. Prace wykonywane w ramach umowy, stanowią prace rozwojowe. W świetle definicji w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe obejmują m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w istniejącym programie, i prowadzą do powstania nowego albo ulepszonego oprogramowania dostępnego dla użytkownika końcowego. Tym samym spełniona jest definicja prac rozwojowych.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości. Realizowany projekt ma charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom użytkowników końcowych, prace nad tym projektem nie mają charakteru incydentalnego.

W konsekwencji należy uznać, że realizowany projekt opisany we wniosku, polegający na tworzeniu nowego oprogramowania albo ulepszaniu istniejącego, spełnia definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym można uznać, że stosowanie stawki 5% do dochodu ze sprzedaży praw autorskich na wytworzone oprogramowanie jest uprawnione.

Do warunków koniecznych do stosowania preferencyjnej stawki PIT należy również prowadzenie stosownej ewidencji, pozwalającej na oddzielenie przychodów oraz związanych z nimi kosztów uzyskania. W ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie dochodu dotyczącego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności wykonuje Pan działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod numerem 62.01.Z. Działalność związana z oprogramowaniem.

Wskazuje Pan, że wytwarzane oprogramowanie ma umożliwić użytkownikowi (...). Rozwijana aplikacja powstała w roku 2021 i dedykowana jest odbiorcom na rynku (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że tworzone oprogramowanie mimo tego, że stanowi część już istniejącego produktu (większego systemu), stanowi autonomiczną część i jest utworem w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za tym, że stanowi autonomiczną część przemawiają takie okoliczności jak: analiza wymagań przedłożona przez inwestora, analiza wymagań istniejącego rozwiązania (aplikacji), przygotowanie twórczego rozwiązania w oparciu o posiadaną wiedzę oraz narzędzia programistyczne, implementacja wytworzonego programu do całego systemu (aplikacja), rewizja (sprawdzenia) działania programu z całością.

Efekty Pana pracy zawsze stanowią przedmiot ochrony w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wykonywane prace są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż są oryginalnym, twórczym działaniem i kreacją wcześniej nieistniejącej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem tylko posiadanych umiejętności programistycznych, mających z góry przewidywalny charakter oraz nie są tylko techniczną czynnością.

Tworzone oprogramowanie jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej i twórczej myśli. Świadczone czynności nie obejmują rutynowych lub okresowych działań. Przedmiotem zlecenia są czynności twórcze, wytwarzające nowe funkcjonalności albo nowe produkty. Wytworzone przez Pana oprogramowanie jest unikalne na rynku, z uwagi na fakt, iż realizuje Pan wymagania inwestora, a w zasadzie jego produktu, który jest również unikalny na rynku. Tworzone oprogramowanie różni się od dotychczasowych wytworzonych stosowanymi rozwiązaniami technicznymi oraz podejściem koncepcyjnym do problematyki płatności w aplikacji.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że w niniejszym zadaniu, systematyczność objawia się regularnymi spotkaniami z inwestorem, na których raportuje postęp prac, zastosowaną technologię i spodziewane efekty. Do każdego przyjętego zlecenia w ramach niniejszej umowy ramowej opracowuje Pan na własne potrzeby wstępny plan realizacji, z uwzględnieniem ram czasowych określonych przez inwestora. Nie jest to oficjalny dokument, ale pozwala zwizualizować pracę oraz efekt końcowy.

Działalność podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Wykorzystywany system pozwala na tworzenie harmonogramu prac, który jest przedstawiany inwestorowi. Służy on następnie do wykonywania przez Pana zaplanowanych prac oraz przyjętych celów do osiągnięcia. Celem jest wdrożenie nowej warstwy integracji, tak aby w przyszłości inwestor mógł korzystać wyłącznie w własnego rozwiązania, bez potrzeby korzystania z usług zewnętrznych firm. Przyjęty harmonogram przewiduje w horyzoncie czasowym od 1,5 do 2 lat, pełne wdrożenie nowej warstwy integracji. Następnie korzystając tylko z nowej architektury inwestor będzie mógł implementować (...).

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana prac jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do tworzenia nowej warstwy integracji. Powyższe działania nie mają charakteru rutynowych działań, jak również okresowych zmian w istniejącej aplikacji. Prowadzona działalność gospodarcza wymaga ciągłej aktualizacji wiedzy w zakresie coraz to nowych technologii wykorzystywanych w produktach elektronicznych. Stąd nieustannie podejmuje Pan działania w zakresie nabywania oraz poszerzania nowych umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych, oprogramowania oraz zarządzania projektami. Służą temu m. in. śledzenie nowinek technologicznych w prasie fachowej oraz zawodowych portalach internetowych.

Wykorzystuje Pan nowoczesne narzędzia programistyczne w postaci wysokopoziomowego i funkcyjnego języka programowania (...), środowiska uruchomieniowego (...), narzędzi do uruchamiania testów (...).

Realizacja prac w ramach zawartej umowy ramowej wymagała przygotowania się w zakresie następujących technologii informatycznych: (...), które zostały wykorzystane do wykonania prac w ramach niniejszej umowy.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, prowadzi działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do tworzenia nowej warstwy integracji. Powyższe działania nie mają charakteru rutynowych działań, jak również okresowych zmian w istniejącej aplikacji. Uzyskiwane dochody pochodzą wyłącznie z prowadzonej działalności gospodarczej, głównie ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z treści wniosku, tworzy Pan programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi Pan całość praw autorskich do oprogramowania na rzecz kontrahenta otrzymując za nie wynagrodzenie. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Ponadto z treści wniosku wynika, że dokonał Pan stosownych wyodrębnień w prowadzonej oddzielnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od 2019 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane/ulepszane przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w 2024 roku.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935); (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację in dywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).