Interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.787.2024.1.JS
Uznanie zespołu składników funkcjonujących w ramach działu handlowo-serwisowego, realizującego Wiodącą Działalność, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, uznanie wniesienia aportem do Spółki ww. zespołu składników majątkowych za transakcję podlegającą wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 19 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-uznania zespołu składników funkcjonujących w ramach działu handlowo-serwisowego, realizującego Wiodącą Działalność, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy,
-uznania wniesienia aportem do Spółki ww. zespołu składników majątkowych za transakcję podlegającą wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą - Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe ... (dalej: „Przedsiębiorstwo”). Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).
1)Zakres prowadzonej działalności
Wnioskodawca prowadzi dwa rodzaje działalności gospodarczej:
a)Sprzedaż, serwis i wynajem wózków widłowych nowych i używanych oraz wynajem podestów ruchomych (dalej: „Wiodąca Działalność”).
Wiodąca Działalność realizowana jest za pośrednictwem działu handlowo-serwisowego, wyodrębnionego w strukturach organizacyjnych Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.
W ramach tego rodzaju działalności Wnioskodawca prowadzi sprzedaż, serwis i wynajem wózków widłowych nowych i używanych. W tym celu, na placu nieruchomości wykorzystywanej na potrzeby tej działalności Wnioskodawca posiada około 30 wózków widłowych do sprzedaży jak i wynajmu.
Oprócz tego Wnioskodawca świadczy usługi serwisu wózków widłowych w swoim serwisie lub mobilnie bezpośrednio u klienta na miejscu.
Drugą częścią Wiodącej Działalności jest wynajem podestów ruchomych (zwyżek budowlanych samojezdnych). W stałej ofercie do wynajmu Wnioskodawca oferuje około ...... podestów ruchomych.
Podesty ruchome jak i wózki widłowe Wnioskodawca dostarcza do klienta własnymi specjalistycznymi lawetami ciężarowymi.
Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi sklep przemysłowy stacjonarny powiązany z powyższą działalnością. Oferuje do sprzedaży różnego rodzaju oleje przemysłowe i motoryzacyjne, łożyska, pasy klinowe, uszczelnienia techniczne, złącza i przyłącza hydrauliczne, akumulatory, opony przemysłowe do maszyn budowlanych, normalia techniczne, części zamienne do wózków widłowych i podestów ruchomych. Wnioskodawca utrzymuje dość spory stan magazynowy powyższych oferowanych części i elementów.
Jednocześnie, w ramach Wiodącej Działalności Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie dorabiania różnego rodzaju przewodów hydraulicznych, usługi w zakresie montażu i demontażu opon pełnych na specjalistycznej prasie hydraulicznej.
Ponadto, w ramach Wiodącej Działalności, Wnioskodawca świadczy usługi związane z przeglądami i odbiorami UDT (Urząd Dozoru Technicznego). Wnioskodawca posiada odpowiednie uprawnienia UDT do konserwacji wózków widłowych, podestów ruchomych, podestów załadowczych. Sprzedaje koleby samowyładowcze do wózków widłowych (strona: ...) oraz różnego rodzaju osprzęt do wózków widłowych.
Wnioskodawca prowadzi sprzedaż internetową różnego rodzaju części i osprzętu związanego z wózkami widłowymi i podestami ruchomymi przez sklep internetowy ....
Cały powyższy zakres działalności wchodzi w zakres Wiodącej Działalności.
b)Działalność szkoleniowa (dalej: „Działalność Szkoleniowa”)
W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi również szkolenia w następującym zakresie:
-operator wózków jezdniowych z mechanicznym napędem podnoszenia;
-operator wózków jezdniowych specjalistycznych ze zmiennym wysięgiem, podnoszonym człowiekiem i ładunkiem;
-operator podestów ruchomych przejezdnych;
-operator suwnicy ogólnego przeznaczenia w tym wciągniki i wciągarki;
-operator żurawi przewoźnych i przenośnych, żurawi stacjonarnych i samojezdnych.
Działalność Szkoleniowa realizowana jest za pośrednictwem działu szkoleniowego, wyodrębnionego w strukturach organizacyjnych Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.
2)Zakres zorganizowania Wiodącej Działalności oraz Działalności Szkoleniowej
Prowadzone przez Wnioskodawcę Przedsiębiorstwo posiada regulamin organizacyjny.
W ramach powyższego regulaminu ustalona została struktura organizacyjna. W tym zakresie regulamin przewiduje, że:
-Przedsiębiorstwo podzielone jest na działalność handlowo - serwisową, czyli Wiodącą Działalność, podległą bezpośrednio kierownikowi Działu Handlowo - Magazynowego oraz szkoleniową, czyli Działalność Szkoleniową, podległą bezpośrednio kierownikowi Działu Szkoleniowego.
-W skład struktury organizacyjnej Przedsiębiorstwa wchodzą jednostki organizacyjne i wchodzące w ich skład samodzielne stanowiska pracy.
-Jednostkami organizacyjnymi są:
a)Dział handlowo - serwisowy,
b)Dział szkoleniowy.
-Jednostkami organizacyjnymi zarządzają kierownicy.
-Szczegółową strukturę organizacyjną jednostek organizacyjnych ustala Wnioskodawca jako właściciel Przedsiębiorstwa.
-Jako właściciel Wnioskodawca określa zasady współpracy i wewnętrznych rozliczeń między częściami Przedsiębiorstwa działającymi w obszarach handlowo - serwisowym (Wiodąca Działalność) i szkoleniowym (Działalność Szkoleniowa).
Oprócz struktury organizacyjnej, regulamin organizacyjny Przedsiębiorstwa określa również zasady pracy, zasady podejmowania decyzji, podstawowe obowiązki, uprawnienia i odpowiedzialność osób pełniących funkcje kierownicze, jak również przedstawia graficznie schemat struktury organizacyjnej. Postanowienia regulaminu uwzględniają podział organizacyjny na Wiodącą Działalność oraz Działalność Szkoleniową.
Zarówno Wiodąca Działalność, jak również Działalność Szkoleniowa posiadają odrębne rachunki bankowe.
Z kolei w zakresie ewidencji rachunkowej, z uwagi na to, że Wnioskodawca jest traktowany jako jeden podatnik na gruncie podatku dochodowego jak również podatku VAT, to rozliczenia podatkowe sporządzane są łącznie dla całego Przedsiębiorstwa obejmującego Wiodącą Działalność oraz Działalność Szkoleniową. Tym niemniej, w celach wewnętrznej ewidencji dla Wiodącej Działalności zaprowadzono osobną księgowość z uwzględnieniem bieżącej formy opodatkowania podatnika. Prowadzona jest podatkowa książka przychodów i rozchodów (PKPiR), ewidencje VAT oraz ewidencja środków trwałych.
Z prowadzonych ewidencji dla Wiodącej Działalności można:
-wyodrębnić osiągane przychody oraz ponoszone koszty,
-wyodrębnić osiągnięty dochód/stratę,
-określić wysokość zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od osób fizycznych oraz podatku VAT,
-określić rzeczowe składniki majątku związane z Wiodącą Działalnością.
Zarówno Działalność Wiodąca jak i Działalność Szkoleniowa prowadzona jest na terenie jednej, należącej do niego nieruchomości, obejmującej: budynek, halę, namiot, plac, ogrodzenie.
3)Planowane działania restrukturyzacyjne
Zgłosił się do Wnioskodawcy niezależny od niego podmiot zewnętrzny, który zainteresowany jest przejęciem od Wnioskodawcy Wiodącej Działalności. Podmiot ten postawił jednakże warunki biznesowe zakładające, iż:
-nie będzie przejmował od Wnioskodawcy Działalności Szkoleniowej - tą działalnością nie jest zainteresowany;
-nie będzie przejmował od Wnioskodawca własności nieruchomości, na terenie której prowadzona jest Działalność Wiodąca oraz Działalność Szkoleniowa;
-nabywca zainteresowany jest zakupem udziałów w spółce, w ramach której prowadzona będzie Wiodąca Działalność.
W związku z powyższym Wnioskodawca planuje przeprowadzenie działań, których celem będzie przeniesienie Wiodącej Działalności na nabywcę, obejmujących:
1)wniesienie aportem do nowo zawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) części Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy służącej prowadzeniu Wiodącej Działalności;
2)pozostawienie w ramach Wnioskodawcy Przedsiębiorstwa Działalności Szkoleniowej wraz z własnością nieruchomości, na których aktualnie prowadzona jest Wiodąca Działalność oraz Działalność Szkoleniowa;
3)docelową sprzedaż całości udziałów w nowo zawiązanej Spółce powyższemu nabywcy.
W ramach pierwszego kroku opisanego powyżej Wnioskodawca planuje wnieść aportem do Spółki Wiodącą Działalność jako tzw. zorganizowaną część Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.
Wnoszony aport obejmie swoim zakresem całą część Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy służącą realizacji Wiodącej Działalności, obejmującą:
-środki trwałe wykorzystywane w Wiodącej Działalności, takie jak: wózki widłowe, podesty ruchome, pojazdy serwisowe, dwie specjalistyczne lawety do wożenia wózków widłowych i podestów ruchomych, maszyny wyposażenia warsztatu takie jak narzędzia warsztatowe, klucze, zakuwarka do przewodów hydraulicznych, prasa do pełnych opon, komputery;
-stany magazynowe części zamiennych oraz sklepu, po wykonaniu inwentaryzacji ilościowej oraz wszelkie inne aktywa ruchome związane z Wiodącą Działalnością;
-ewentualne należności i zobowiązania istniejące na moment wniesienia aportu, a związane z Wiodącą Działalnością;
-personel zaangażowany w realizację Wiodącej Działalności.
Jednocześnie, w jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pozostaną wszelkie wydzielone środki trwałe, które są mu niezbędne do prowadzenia Działalności Szkoleniowej. Będą to: trzy wózki widłowe (jeden wózek czołowy i dwa wózki specjalistyczne), dwa podesty ruchome, małe auto dostawcze ..., laweta ciężarowa, aby nadal istniała możliwość realizowania szkoleń w terenie.
Jednocześnie, w działalności Wnioskodawcy pozostaną również wszystkie nieruchomości obejmujące budynek, halę usługową, namiot, plac, ogrodzenie oraz wyposażenie nieruchomości typu meble, klimatyzacja, wyposażenie kuchni, wyposażenie szatni itp. Jednocześnie, Spółka podpisze z Wnioskodawcą stosowną umowę, na podstawie której będzie wykorzystywać w części powyższe nieruchomości i wyposażenie na potrzeby swojej działalności, tj. przeniesionej do Spółki Działalności Wiodącej.
Po transferze (aporcie) części Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Spółki, Spółka ta będzie kontynuować samodzielnie i w pełni Działalność Wiodącą - umożliwiać to będą wniesione w ramach aportu aktywa oraz personel. Tak więc zespół składników wnoszonych aportem do Spółki będzie wyodrębniony funkcjonalnie w sposób umożliwiający samodzielne kontynuowanie Działalności Wiodącej w ramach Spółki.
Dodatkowo, Spółka podpisze stosowne umowy umożliwiające jej skorzystanie z obsługi umożliwiającej funkcjonowanie podmiotu jako spółka prawa handlowego, takich jak np. umowy na stosowną obsługę księgową. Jednocześnie, jak wskazano powyżej, Spółka będzie korzystać z posiadanej przez Wnioskodawcę nieruchomości na podstawie stosownej umowy na wynajem podpisanej z Wnioskodawcą.
Pytania
1)Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, zespół składników funkcjonujących w ramach działu handlowo-serwisowego, realizującego Wiodącą Działalność, wnoszonych do Spółki w ramach aportu będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?
2)Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, zbycie (aport) składników majątkowych funkcjonujących w ramach działu handlowo-serwisowego, realizujących Wiodącą Działalność, będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega tej ustawie?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy:
-w zakresie pytania nr 1: w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, zespół składników funkcjonujących w ramach działu handlowo-serwisowego, realizującego Wiodącą Działalność, wnoszonych do Spółki w ramach aportu będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT;
-w zakresie pytania nr 2: w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, zbycie (aport) składników majątkowych funkcjonujących w ramach działu handlowo-serwisowego, realizujących Wiodącą Działalność, będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega tej ustawie.
Poniżej Wnioskodawca przedstawia uzasadnienie swojego stanowiska.
Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1
Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) oznacza: „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.
Definicja ta jest tożsama z definicją ZCP funkcjonującą na gruncie przepisów o podatkach dochodowych. Z tego względu dla uargumentowania stanowiska Wnioskodawca w dalszej części uzasadnienia odnosił się będzie zarówno do rozstrzygnięć wydawanych na gruncie podatku od towarów i usług, jak i rozstrzygnięć funkcjonujących na gruncie podatków dochodowych.
W ocenie Wnioskodawcy, w świetle powyższego przepisu można wyodrębnić następujące przesłanki, po spełnieniu których określony zespół składników może zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, tj.:
i.istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
ii.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
iii.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
iv.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.
Brzmienie wskazanej powyżej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazuje, że ustawodawca zdefiniował tę instytucję używając pojęć nieostrych, wymagających wykładni, nakazując podatnikowi m.in. odnoszenie się do hipotetycznej sytuacji, tj. oceny potencjalnej zdolności wydzielonych składników majątkowych do samodzielnego funkcjonowania. W tym kontekście, w celu dokonania właściwej wykładni tych przepisów, szczególnie istotne wydaje się odniesienie do tez płynących z orzecznictwa sądów administracyjnych i praktyki organów podatkowych w tym zakresie.
Zgodnie z utrwalonym podejściem organów podatkowych i sądów administracyjnych, składniki materialne i niematerialne tworzą ZCP wówczas, gdy pozostają w takich relacjach, które pozwalają stwierdzić, że nie mamy do czynienia z przypadkowym zbiorem składników. W tym zakresie za ZCP nie może zostać uznany dowolny zbiór składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale zbiór ten musi stanowić wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników, który będzie zdolny do bycia samodzielnym przedsiębiorstwem.
Takie podejście znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Wr 1823/15), w którym sąd uznał: „(...) aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego”. Powyższe znajduje także potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, w tym m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 maja 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.44.2017.1.JF) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 września 2016 r. (sygn. IBPP3/4512-371/16-2/KS).
Co istotne i często podkreślane w orzecznictwie sądów administracyjnych, ZCP rozumiana jako zespół składników materialnych i niematerialnych powinna istnieć w ramach już istniejącego przedsiębiorstwa, a nie kształtować się dopiero po wyodrębnieniu zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 stycznia 2017 r. (sygn. akt II FSK 2991/15) dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych uznał, że „Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest więc dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Podkreślić należy, że z art. 5a pkt 4 u.p.d.o.f. wynika, że wyodrębnienie musi istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po "wyprowadzeniu" w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa”.
Stanowisko to jest akceptowane także w praktyce organów podatkowych (tak przykładowo m.in.: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 6 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.29.2017.1.JF), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach indywidualnych z dnia 21 stycznia 2015 r. (sygn. ILPP2/443-1174/14-4/MR), z dnia 21 stycznia 2014 r. (sygn. ILPP1/443-965/13-4/AW) oraz z dnia 20 stycznia 2014 r. (sygn. ILPP1/443-966/13-4/MD).
Obok składników materialnych i niematerialnych, definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w części odnoszącej się do zakresu elementów tworzących ZCP, wymaga, aby w skład tego zbioru elementów wchodziły również zobowiązania.
W ocenie Wnioskodawcy, dział handlowo-serwisowy realizujący Wiodącą Działalność spełnia definicję uznania go za ZCP w zakresie pierwszej przesłanki, tj. istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych. Za takim stanowiskiem przemawia m.in. to, że w skład działu handlowo-serwisowego wchodzą odrębne, szczegółowo wymienione zasoby, takie jak składniki materialne (m.in. środki trwałe, które są organizacyjnie i funkcjonalnie związane z działaniami wykonywanymi przez dział handlowo-serwisowy), jak i ogół zobowiązań i należności wynikających ze stosunków pracowniczych i stosunków cywilnoprawnych oraz wszelkie prawa i obowiązki, a także wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów, które są funkcjonalnie związane z działalnością działu handlowo-serwisowego.
Jednocześnie, przypisane działowi handlowo-serwisowemu aktywa nie zostały przyporządkowane w sposób przypadkowy. Przyporządkowanie to wynika przede wszystkim z dotychczasowego wykorzystania tych aktywów do działalności realizowanej przez dział handlowo-serwisowy oraz zapewnieniu mu możliwości skutecznej realizacji tych zadań w przyszłości, już w ramach Spółki. Dlatego też, biorąc pod uwagę powyższe - w ocenie Wnioskodawcy - na dzień aportu, wydzielony dział handlowo-serwisowy powinien spełniać przewidziane w przepisach ustawy o VAT przesłanki uznania go za ZCP w zakresie istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań w rozumieniu tych przepisów.
Wyodrębnienie organizacyjne
Dla możliwości uznania zespołu składników majątkowych za ZCP istotne jest również, aby zespół ten pozostawał wyodrębniony w ramach dotychczasowego przedsiębiorstwa podatnika. Wyodrębnienie to powinno występować na trzech płaszczyznach, tj. na płaszczyźnie (i) organizacyjnej, (ii) finansowej i (iii) funkcjonalnej.
W odniesieniu do przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego, przyjmuje się, że jest ona spełniona, jeżeli konkretny zespół aktywów jest pewną całością organizacyjnie wyodrębnioną w strukturze przedsiębiorstwa.
Na takim stanowisku stanął m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 17 maja 2017 r. (sygn. akt I SA/Po 1403/16): „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika, przy czym ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 listopada 2014 r. (sygn. akt II FSK 2297/12), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 27 listopada 2014 r. (sygn. akt I SA/Po 491/14), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 9 października 2014 r. (sygn. akt I SA/Rz 594/14) oraz przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 4 grudnia 2013 r. (sygn. akt I SA/Gd 1205/13).
W świetle powyższego, wyodrębnienie organizacyjne powinno przejawiać się tym, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna mieć określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa, co jednak nie musi być równoznaczne z wyodrębnieniem prawnym. Takie stanowisko zaprezentował m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 marca 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 456/15), „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części majtku przedsiębiorstwa (wraz ze składnikami niematerialnymi) w strukturze organizacyjnej całego podmiotu. Takie wyodrębnienie może przybrać formę np. oddziału, biura, zakładu, wydziału, departamentu, działu. Jednocześnie należy uznać, że nawet w przypadku, gdy fakt wyodrębnienia składników nie wynika z żadnych zapisów zawartych w dokumentach konstytuujących dany podmiot lub też regulujących jego funkcjonowanie, a takie wyodrębnienie w praktyce jest dostrzegalne i ono, chociaż nie ma oparcia w dokumentach podatnika, faktycznie istnieje - możemy mieć do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa”.
Zgodnie ze stanowiskiem podatnika uznanym za prawidłowe przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 23 kwietnia 2015 r. (sygn. IBPBI/2/4510-121/15/JP), „wyodrębnienie organizacyjne zachodzi, gdy ZCP ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa. (...) O najwyższym stopniu wyodrębnienia organizacyjnego można mówić w sytuacji, gdy w ramach przedsiębiorstwa zbywcy doszło do wyodrębnienia oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Należy jednak podkreślić, że pojęcie wyodrębnienia organizacyjnego nie jest równoznaczne z wyodrębnieniem organizacyjno-prawnym. W związku z tym, do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP nie jest konieczne wyodrębnianie części przedsiębiorstwa w formie oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Zdaniem organów podatkowych dany zespół składników majątkowych jest wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa utworzony został na przykład wydział, zakład, czy dział (...)”.
Mając na uwadze wnioski płynące z powyższej interpretacji oraz orzeczeń sądów administracyjnych - w opinii Wnioskodawcy - na moment wniesienia aportem działu handlowo-serwisowego do Spółki, dział handlowo-serwisowy powinien zostać uznany za wyodrębniony organizacyjnie. Na takie wyodrębnienie wskazuje fakt, że dział handlowo-serwisowy funkcjonuje w strukturze mojego Przedsiębiorstwa jako odrębny obszar, którego działalność skupia się na realizacji wyodrębnionej Wiodącej Działalności. Wyodrębnienie działu handlowo-serwisowego wynika wprost z regulaminu organizacyjnego, co zostało szczegółowo przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego w niniejszym wniosku.
Wyodrębnienie finansowe
W odniesieniu do przesłanki wyodrębnienia finansowego wskazuje się, że wyodrębnienie finansowe cechuje się możliwością przypisania do konkretnego ZCP ponoszonych kosztów i osiąganych przychodów, a także zobowiązań przypisanych do ZCP i należności przysługujących przedsiębiorstwu w związku z działalnością prowadzoną przez ZCP.
W tym kontekście Wnioskodawca pragnie ponownie wskazać na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Wr 1823/15), w którym Sąd wskazał, że „wyodrębnienie finansowe nie oznacza całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań”. Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 13 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Wr 1293/16).
Również organy podatkowe w odniesieniu do spełnienia warunku wyodrębnienia finansowego, w wydawanych interpretacjach indywidualnych często podkreślają, że „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Stanowisko takie zostało zaprezentowane m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lipca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB2-3.4010.23.2017.1.AZE), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 26 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.107.2017.1.JF), Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 6 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.29.2017.1.JF).
W opinii Wnioskodawcy, na wyodrębnienie finansowe działu handlowo-serwisowego wskazuje możliwość przypisania do niego przychodów z Wiodącej Działalności i kosztów związanych z funkcjonowaniem tego działu. Prowadzona w ramach Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy techniczna ewidencja pozwala:
-wyodrębnić osiągane przychody oraz ponoszone koszty,
-wyodrębnić osiągnięty dochód/stratę,
-określić wysokość zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od osób fizycznych oraz podatku VAT,
-określić rzeczowe składniki majątku związane z Wiodącą Działalnością.
Dodatkowo, dla celów Wiodącej Działalności prowadzonej przez dział handlowo-serwisowy Wnioskodawca wykorzystuje osobny rachunek bankowy, odrębny od rachunku wykorzystywanego na potrzeby Działalności Szkoleniowej.
W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, na dzień aportu do Spółki dział handlowo-serwisowy będzie spełniał przesłankę wyodrębnienia finansowego.
Wyodrębnienie funkcjonalne
Zgodnie z definicją podatkową ZCP, składniki majątkowe tworzące ZCP muszą umożliwiać podatnikowi realizację określonych zadań gospodarczych (prowadzenie działalności gospodarczej w określonym zakresie). Wyodrębnienie funkcjonalne powinno być rozumiane jako przeznaczenie zespołu składników majątkowych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Innymi słowy, ZCP musi obejmować elementy niezbędne do samodzielnego wykonywania działań gospodarczych, które realizuje w strukturze przedsiębiorstwa.
W tym kontekście warto przytoczyć wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Wr 1823/15), w którym Sąd wskazał, że „(...) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwo. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 28 listopada 2016 r. (sygn. 0461-ITPB3/4510.479.16.1.DK) odstępując od uzasadnienia i podzielając pogląd zaprezentowany przez podatnika zgodnie, z którym „wyodrębnienie funkcjonalnie (...) oznacza, że zespół składników wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi służyć realizacji określonego zadania lub zadań (funkcji) gospodarczych, a także potencjalnie mógłby stanowić odrębne i niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące swoje zadania”.
Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.29.2017.1JF), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 stycznia 2016 r. (sygn. ITPB4/4511- 511/15/MK), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-158/15-2/IG), w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 czerwca 2014 r. (sygn. ILPP1/443-261/14-4/JSK) oraz z dnia 2 kwietnia 2012 r. (sygn. ILPB4/423-4/12-2/ŁM), a także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. IPTPB3/423-231/11-2/MF).
W opinii Wnioskodawcy dział handlowo-serwisowy realizujący Wiodącą Działalność stanowi zespół składników, umożliwiający samodzielne prowadzenie powierzonych działowi handlowo-serwisowemu zadań gospodarczych. Taka organizacja działu handlowo-serwisowego wynika również z postanowień regulaminu organizacyjnego Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Dział ten realizuje odrębne od pozostałych działania gospodarcze składające się funkcjonalnie na Wiodącą Działalność. Tym samym, dział handlowo-serwisowy spełnia przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego rozumianą jako przeznaczenie składników przydzielonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.
Ostatnią przesłanką (w ramach przesłanek wyodrębnienia funkcjonalnego) jest możliwość hipotetycznego uznania ZCP za niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. W zakresie analizy tej przesłanki, w praktyce, wskazuje się, że aby zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za ZCP, musi on - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwiać nabywcy tego zespołu składników majątkowych podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Jak wskazują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, potencjalna możliwość podjęcia samodzielnej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa nie musi być pełna. W tym zakresie podkreśla się, że aby zespół składników mógł zostać uznany za samodzielne przedsiębiorstwo, nie musi on bezpośrednio dysponować wszystkimi elementami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedsiębiorstwo takie może dodatkowo korzystać z usług zewnętrznych, bez potrzeby posiadania wszystkich składników majątkowych na własność.
W tym kontekście, warto wskazać przykładowo na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 marca 2016 r. (sygn. akt I SA/GI 954/15), w którym Sąd uznał że „brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów (np. obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe) nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych”, a także interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.107.2017.1.JF), zgodnie z którą „należy także podnieść, że istotą przedsiębiorstwa, jak i jego zorganizowanej części, jest prowadzenie działalności gospodarczej, poprzez realizację określonych zadań gospodarczych, które mogą być wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing)” oraz interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 listopada 2014 r., w której aprobując orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2012 r. (sygn. akt II FSK 1643/10) organ uznał, że „(...) określone działania gospodarcze mogą być wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to (...) mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing)”.
W związku z powyższym - w opinii Wnioskodawcy - dział handlowo-serwisowy w momencie aportu do Spółki powinien być uznany za gotowy do samodzielnego realizowania przypisanych mu działań gospodarczych w formie niezależnego przedsiębiorstwa. Działalność taka może być realizowana przy wykorzystaniu przypisanych do działu handlowo-serwisowego składników majątkowych i niemajątkowych, przy jednoczesnym zaangażowaniu alokowanego do ww. działu personelu. Na powyższe wskazuje również gotowość potencjalnego nabywcy do nabycia wyłącznie działu handlowo-serwisowego z Wnioskodawcy Przedsiębiorstwa, bez nabywania działu szkoleniowego oraz nabywania własności nieruchomości, na której realizowana jest działalność gospodarcza. Dział handlowo-serwisowy spełnia zatem przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego.
Mając na uwadze przytoczone przepisy oraz argumentację, w opinii Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, zespół składników funkcjonujących w ramach działu handlowo-serwisowego, realizującego Wiodącą Działalność, wnoszonych do Spółki w ramach aportu będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
W konsekwencji, przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.
Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2
Opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).
Przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT). Pojęcie „zbycia” należy rozumieć w sposób analogiczny do pojęcia „dostawy towarów” na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy VAT, czyli „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, w tym m.in. aport.
Mając na względzie powołane wyżej przepisy: art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, należy uznać, że analizowana transakcja aportu działu handlowo-serwisowego, a zatem części Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie będzie podlegać ustawie o VAT. W opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną bowiem przesłanki uznania działu handlowo-serwisowego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez co - w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego - aport składników majątkowych składających się na dział handlowo-serwisowy realizujący Wiodącą Działalność, będzie stanowić transakcję wyłączoną z zakresu ustawy o VAT.
W konsekwencji, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, zbycie (aport) składników majątkowych funkcjonujących w ramach działu handlowo-serwisowego, realizujących Wiodącą Działalność, będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega tej ustawie.
W konsekwencji, przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.
Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
·istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
·zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
·składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
·zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników materialnych i niematerialnych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:
-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”.
Z orzeczenia tego wynika ponadto, że nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.
Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.
Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Jak wynika z okoliczności niniejszej sprawy, prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Prowadzi Pan dwa rodzaje działalności gospodarczej:
a)Sprzedaż, serwis i wynajem wózków widłowych nowych i używanych oraz wynajem podestów ruchomych (dalej: „Wiodąca Działalność”).
Wiodąca Działalność realizowana jest za pośrednictwem działu handlowo-serwisowego, wyodrębnionego w strukturach organizacyjnych Pana Przedsiębiorstwa.
b)Działalność szkoleniowa (dalej: „Działalność Szkoleniowa”)
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi Pan również szkolenia, za pośrednictwem działu szkoleniowego, wyodrębnionego w strukturach organizacyjnych Pana Przedsiębiorstwa.
Prowadzone przez Pana Przedsiębiorstwo (w tym Wiodąca Działalność oraz Działalność Szkoleniowa) posiada regulamin organizacyjny, w ramach którego ustalona została struktura organizacyjna. Regulamin przewiduje, że przedsiębiorstwo podzielone jest na działalność handlowo - serwisową, czyli Wiodącą Działalność oraz szkoleniową. W skład struktury organizacyjnej Przedsiębiorstwa wchodzą jednostki organizacyjne i wchodzące w ich skład samodzielne stanowiska pracy. Szczegółową strukturę organizacyjną jednostek organizacyjnych ustala Pan jako właściciel Przedsiębiorstwa oraz określa zasady współpracy i wewnętrznych rozliczeń między częściami Przedsiębiorstwa działającymi w obszarach handlowo - serwisowym (Wiodąca Działalność) i szkoleniowym (Działalność Szkoleniowa).
Oprócz struktury organizacyjnej, regulamin organizacyjny Przedsiębiorstwa określa również zasady pracy, zasady podejmowania decyzji, podstawowe obowiązki, uprawnienia i odpowiedzialność osób pełniących funkcje kierownicze, jak również przedstawia graficznie schemat struktury organizacyjnej.
Zarówno Wiodąca Działalność, jak również Działalność Szkoleniowa posiadają odrębne rachunki bankowe.
Rozliczenia podatkowe sporządzane są łącznie dla całego Przedsiębiorstwa obejmującego Wiodącą Działalność oraz Działalność Szkoleniową. Tym niemniej, w celach wewnętrznej ewidencji dla Wiodącej Działalności zaprowadzono osobną księgowość. Prowadzona jest podatkowa książka przychodów i rozchodów (PKPiR), ewidencje VAT oraz ewidencja środków trwałych. Z prowadzonych ewidencji dla Wiodącej Działalności można wyodrębnić osiągane przychody oraz ponoszone koszty, dochód/stratę, wysokość zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od osób fizycznych oraz podatku VAT, rzeczowe składniki majątku związane z Wiodącą Działalnością.
Zgłosił się do Pana podmiot zewnętrzny, który zainteresowany jest przejęciem Wiodącej Działalności. Podmiot ten nie będzie przejmował Działalności Szkoleniowej ani własności nieruchomości, na terenie której prowadzona jest Działalność Wiodąca oraz Działalność Szkoleniowa. Nabywca zainteresowany jest zakupem udziałów w Spółce, w ramach której prowadzona będzie Wiodąca Działalność.
Planuje Pan przeprowadzenie działań, których celem będzie przeniesienie Wiodącej Działalności na nabywcę, obejmujących:
1)wniesienie aportem do nowo zawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością części Przedsiębiorstwa służącej prowadzeniu Wiodącej Działalności;
2)pozostawienie w ramach Pana Przedsiębiorstwa Działalności Szkoleniowej wraz z własnością nieruchomości, na których aktualnie prowadzona jest Wiodąca Działalność oraz Działalność Szkoleniowa;
3)docelową sprzedaż całości udziałów w nowo zawiązanej Spółce powyższemu nabywcy.
Planuje Pan wnieść aportem do Spółki Wiodącą Działalność jako tzw. zorganizowaną część Przedsiębiorstwa. Wnoszony aport obejmie swoim zakresem cały zespół składników Pana Przedsiębiorstwa służący realizacji Wiodącej Działalności, obejmujący: środki trwałe wykorzystywane w Wiodącej Działalności, takie jak np.: wózki widłowe, podesty ruchome, pojazdy serwisowe, dwie specjalistyczne lawety do wożenia wózków widłowych i podestów ruchomych; stany magazynowe części zamiennych oraz sklepu, wszelkie inne aktywa ruchome związane z Wiodącą Działalnością; ewentualne należności i zobowiązania istniejące na moment wniesienia aportu, a związane z Wiodącą Działalnością; personel zaangażowany w realizację Wiodącej Działalności.
Jednocześnie, w jednoosobowej działalności gospodarczej Pana pozostaną wszelkie wydzielone środki trwałe, które są niezbędne do prowadzenia Działalności Szkoleniowej. Jednocześnie, w działalności Pana pozostaną również wszystkie nieruchomości.
Po transferze (aporcie) części Pana Przedsiębiorstwa do Spółki, Spółka ta będzie kontynuować samodzielnie i w pełni Działalność Wiodącą - umożliwiać to będą wniesione w ramach aportu aktywa oraz personel. Tak więc zespół składników wnoszonych aportem do Spółki będzie wyodrębniony funkcjonalnie w sposób umożliwiający samodzielne kontynuowanie Działalności Wiodącej w ramach Spółki.
W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że mający być przedmiotem aportu do Spółki zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, składający się na Wiodącą Działalność, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ przedstawione przez Pana okoliczności sprawy wskazują, że ww. zespół składników jest wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej, jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Jak wynika z okoliczności sprawy po dokonaniu planowanego aportu Wiodąca Działalność wykonywana dotychczas przez Pana będzie kontynuowana przez Spółkę w takim samym zakresie.
W związku z powyższym, wniesienie w formie aportu do Spółki ww. zespołu składników funkcjonujących w ramach działu handlowo-serwisowego, realizującego Wiodącą Działalność, będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która będzie stanowić czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.
Zatem Pana stanowisko odnośnie pytania nr 1 i 2 wniosku uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna dotyczy tylko Pana i nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana kontrahenta.
Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).