Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.605.2024.1.AKS
Możliwość korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 ustawy, od daty, od której na nowo chce Pan korzystać z przysługującego Panu zwolnienia.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 9 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 ustawy, od daty, od której na nowo chce Pan korzystać z przysługującego Panu zwolnienia.
Uzupełnił go Pan pismem z 29 października 2024 r. (wpływ 29 października 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 29 października 2024 r.)
Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski indywidualną działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest świadczenie usług projektowych w zakresie architektury (biuro architektoniczne).
W wyniku przeprowadzonych u Wnioskodawcy we wrześniu 2024 r. czynności sprawdzających (przeprowadzonych przez właściwy dla Wnioskodawcy urząd skarbowy jedynie w formie telefonicznej), stwierdzono, że Wnioskodawca utracił z dniem 1 grudnia 2022 r. prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, z uwagi na przekroczenie limitu zwolnienia. W związku z tym, na podstawie złożonego we wrześniu 2024 r. zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, Wnioskodawca został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny z datą wsteczną, tj. z dniem 1 grudnia 2022 r.
Wnioskodawca w październiku 2024 r. złożył aktualizację zgłoszenia VAT-R ze wskazaniem, że korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 Ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2024 r.
W 2023 r. wartość jego sprzedaży nie przekroczyła kwoty 200.000 zł. W 2024 r. (do momentu złożenia wniosku o wydanie interpretacji), wartość sprzedaży również nie przekroczyła 200.000 zł i Wnioskodawca przewiduje, że do końca 2024 r. jego obroty także nie przekroczą tego limitu.
Wnioskodawca nie wykonywał czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT, które powodowałyby utratę prawa do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT.
Wnioskodawca zachowywał się jak podatnik korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, również w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r., tzn. Wnioskodawca wystawiał faktury nie wykazując kwoty podatku i wskazując jako podstawę zwolnienia przepis art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, nie składał plików JPK_VAT7M, nie odliczał podatku VAT naliczonego, wynikającego z otrzymanych faktur zakupowych.
Pytanie
Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 ustawy od dnia 1 stycznia 2024 r. i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do otrzymania w rejestrze VAT statusu „podatnika VAT zwolnionego”?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 29 października 2024 r.)
W ocenie Wnioskodawcy, fakt złożenia przez Wnioskodawcę aktualizacji danych zgłoszenia VAT-R w październiku 2024 r., tj. po upływie 7 dni od dnia, w którym Wnioskodawca nabył prawo do zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do wyboru przysługującego zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku aktualizacji danych w terminie wskazanym w art. 96 ust. 12 Ustawy o VAT.
Wnioskodawca nie miał możliwości złożenia w terminie 7-dni od dnia 1 stycznia 2024 r. aktualizacji danych zgłoszenia VAT-R, ponieważ złożenie zgłoszenia VAT-R celem rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego od dnia 1 grudnia 2022 r., nastąpiło we wrześniu 2024 r. co było wynikiem przeprowadzonych wobec Wnioskodawcy czynności sprawdzających przez właściwy urząd skarbowy.
Jak wskazano, w wyniku przeprowadzonych czynności sprawdzających stwierdzono, że z dniem 1 grudnia 2022 r. Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT. Z kolei w 2023 r. wartość sprzedaży Wnioskodawcy nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. W 2024 r. wartość ze sprzedaży także nie przekroczy kwoty 200 000 zł, ponadto Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy.
W związku z tym, na podstawie art. 113 ust. 11 Ustawy o VAT, od 1 stycznia 2024 r. Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT. Wobec powyższego, Wnioskodawca jest uprawniony do otrzymania w rejestrze VAT statusu „podatnika VAT zwolnionego” na podstawie art. 96 ust. 10 Ustawy o VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Zgodnie z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W myśl art. 113 ust. 11 Ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
-wyrobów tytoniowych,
-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
-motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Zatem podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT.
Zgodnie z powołanymi przepisami, podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 Ustawy o VAT w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i w bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.
Stosownie do treści art. 96 ust. 10 Ustawy o VAT, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.
Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 Ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie architektury.
W wyniku przeprowadzonych u Wnioskodawcy we wrześniu 2024 r. czynności sprawdzających (przeprowadzonych jedynie w formie telefonicznej), stwierdzono, że Wnioskodawca utracił z dniem 1 grudnia 2022 r. prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, z uwagi na przekroczenie limitu zwolnienia. W związku z tym, na podstawie złożonego we wrześniu 2024 r. zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, Wnioskodawca został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny z datą wsteczną, tj. z dniem 1 grudnia 2022 r. Wnioskodawca w październiku 2024 r. złożył aktualizację zgłoszenia VAT-R, ze wskazaniem, że korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 Ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2024 r.
Zatem minął rok od końca roku, w którym Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia (od końca 2022 r.). Z kolei w 2023 r. wartość sprzedaży Wnioskodawcy nie przekroczyła kwoty 200 000 zł.
W 2024 r. wartość ze sprzedaży także nie przekroczy kwoty 200 000 zł, ponadto Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy.
Wnioskodawca zachowywał się jak podatnik korzystający z przedmiotowego zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, również w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. tzn. Wnioskodawca wystawiał faktury nie wykazując kwoty podatku i wskazując jako podstawę zwolnienia przepis art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, nie składał plików JPK_VAT7M, nie odliczał podatku VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupowych.
Odnosząc się do momentu złożenia aktualizacji zgłoszenia VAT-R w związku ze zmianą danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym, to jak to wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca nie miał możliwości złożenia w terminie 7-dni od dnia 1 stycznia 2024 r. aktualizacji danych zgłoszenia VAT-R, ponieważ złożenie zgłoszenia VAT-R celem rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego od dnia 1 grudnia 2022 r. nastąpiło we wrześniu 2024 r. co było wynikiem przeprowadzonych wobec Wnioskodawcy czynności sprawdzających przez właściwy dla Wnioskodawcy urząd skarbowy.
Jednakże, jak to wynika z powołanego wyżej przepisu art. 113 ust. 11 Ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostały spełnione pozostałe przesłanki ponownego skorzystania ze zwolnienia, tj.:
-wartość sprzedaży u podatnika w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT,
-podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT.
Podkreślić należy, że przepis art. 113 ust. 11 Ustawy o VAT, nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie tylko od spełnienia warunku określonego w tym przepisie, tj. bycia czynnym podatnikiem podatku VAT co najmniej przez rok licząc od końca roku, w którym podatnik utracił lub zrezygnował ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy (Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT przez cały 2023 r.).
Zatem, fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia, pod warunkiem, że podatnik zachowywał się jak podatnik, u którego sprzedaż korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług – tak też Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z dnia 6 lipca 2023 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.364.2023.1.JG.
Zatem fakt złożenia aktualizacji zgłoszenia VAT-R w październiku 2024 r., tj. po upływie 7 dni od dnia, w którym Wnioskodawca nabył prawo do tego zwolnienia, nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do wyboru przysługującego zwolnienia, pomimo niedopełnienia powyższego obowiązku.
Jak wskazano, w wyniku przeprowadzonych czynności sprawdzających stwierdzono, że z dniem 1 grudnia 2022 r. Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT. Z kolei w 2023 r. wartość sprzedaży Wnioskodawcy nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. W 2024 r. wartość ze sprzedaży także nie przekroczy kwoty 200 000 zł, ponadto Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy.
Wnioskodawca zachowywał się jak podatnik korzystający z przedmiotowego zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, również w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r., tzn. Wnioskodawca wystawiał faktury nie wykazując kwoty podatku i wskazując jako podstawę zwolnienia przepis art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, nie składał plików JPK_VAT7M, nie odliczał podatku VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupowych.
Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy może on korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2024 r., w sytuacji złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego VAT-R po upływie terminu określonego w art. 96 ust. 12 Ustawy o VAT.
Powyższe stanowisko wspiera również to, że skoro właściwy urząd skarbowy dla Wnioskodawcy dopuścił możliwość rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego z datą wsteczną, to Wnioskodawca również powinien mieć przyznane prawo powrotu do zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2024 r., pomimo spóźnionej aktualizacji zgłoszenia VAT-R.
Jak podnoszono, zgodnie z art. 96 ust. 10 Ustawy o VAT, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni. Zatem status Wnioskodawcy w rejestrze VAT powinien zostać przekształcony z podatnika VAT czynnego na status podatnika VAT zwolnionego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.) zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy:
1.Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
2.Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
W myśl art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Jak stanowi przepis art. 113 ust. 11a ustawy:
Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.
Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.
Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
-wyrobów tytoniowych,
-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
-motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Zatem, podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Odnośnie obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R należy wskazać, że w myśl art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Przepis art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:
1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Stosownie do treści art. 96 ust. 10 ustawy:
Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.
Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy:
Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.
Z opisu sprawy wynika, że Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest świadczenie usług projektowych w zakresie architektury (biuro architektoniczne). Z uwagi na przekroczenie limitu zwolnienia, z dniem 1 grudnia 2022 r. utracił Pan prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. W związku z tym, na podstawie złożonego we wrześniu 2024 r. zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, został Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny z datą wsteczną, tj. z dniem 1 grudnia 2022 r. W październiku 2024 r. złożył Pan aktualizację zgłoszenia VAT-R ze wskazaniem, że korzysta Pan ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 Ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2024 r. W 2023 r. wartość Pana sprzedaży nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. W 2024 r., wartość sprzedaży również nie przekroczyła 200 000 zł i przewiduje Pan, że do końca 2024 r. Pana obroty także nie przekroczą tego limitu. Nie wykonywał Pan czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy, które powodowałyby utratę prawa do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. wystawiał Pan faktury nie wykazując kwoty podatku i wskazując jako podstawę zwolnienia przepis art. 113 ust. 1 ustawy, nie składał Pan plików JPK_VAT7M, nie odliczał podatku VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupowych.
Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy może Pan korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 ustawy od dnia 1 stycznia 2024 r.
Przepis art. 113 ust. 11 ustawy, umożliwia podatnikowi, który stracił prawo do zwolnienia od podatku VAT lub zrezygnował z tego zwolnienia – ponowny wybór tego zwolnienia, po spełnieniu określonych warunków, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia. Chcąc skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, podatnik powinien złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R.
Jednocześnie, art. 113 ust. 11 ustawy nie określa, w jakim terminie podatnik jest zobowiązany poinformować urząd o zamiarze wyboru zwolnienia. W związku z tym, należy przyjąć ogólnie stosowaną zasadę aktualizacji danych wynikającą z art. 96 ust. 12 ustawy, według której podatnik o wszelkich zmianach objętych zgłoszeniem rejestracyjnym jest zobowiązany poinformować urząd w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, czyli od momentu wyboru przez podatnika zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy na formularzu VAT-R.
Wymieniony art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia jednak prawa wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.
Z okoliczności sprawy wynika, że od terminu, od którego chce Pan korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, tj. od 1 stycznia 2024 r., zachowywał się Pan jak podatnik, u którego sprzedaż korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – w 2024 r., prowadząc działalność gospodarczą, wystawiał Pan faktury bez naliczania podatku od towarów i usług, nie składał Pan plików JPK_VAT7M oraz nie dokonywał Pan odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupowych, związanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. Wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w 2023 r. nie przekroczyła 200.000 zł. W 2024 r. wartość sprzedaży również nie przekroczyła 200.000 zł i przewiduje Pan, że do końca 2024 r. jego obroty także nie przekroczą tego limitu. Ponadto – jak wynika z wniosku – nie wykonuje Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Zatem, na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, od 1 stycznia 2024 r., przysługuje Panu prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.
W opisie sprawy wskazał Pan, że w październiku 2024 r. złożył aktualizację zgłoszenia VAT-R ze wskazaniem, że korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy od dnia 1 stycznia 2024 r. Jednakże, jak wyżej wskazano, fakt złożenia tego zawiadomienia po upływie 7 dni nie pozbawia Pana prawa do wyboru przysługującego Panu zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że może Pan korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 ustawy od 1 stycznia 2024 r., tym samym jest Pan uprawniony do otrzymania w rejestrze VAT statusu „podatnika VAT zwolnionego”.
Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).