Interpretacja indywidualna z dnia 4 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.605.2024.2.JMS

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 września 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 listopada 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, posiada siedzibę na terytorium RP i jest polskim rezydentem podatkowym. (…) przedmiotem działalności wnioskodawcy jest produkcja pozostałych maszyn specjalnego przeznaczenia, (…). Realizacje Wnioskodawcy wykonywane są kompleksowo: od koncepcji i projektu, produkcji, kompletacji, oprogramowania po dostawę i uruchomienie u klienta. Maszyny Wnioskodawcy stosowane są w branżach takich jak: (…).

Ze względu na złożoność procesów klienci nie mają dostępu do wystandaryzowanych, produkowanych seryjnie rozwiązań, co powoduje, że realizacje Wnioskodawcy charakteryzują się wysokim stopniem unikatowości, innowacyjności, nowatorskości oraz kreatywną pracą pracowników Wnioskodawcy. Zapytania ofertowe klientów nie zawierają projektu nowego rozwiązania ani instrukcji dotyczącej jego wykonania. Zawierają jedynie opis oczekiwanego procesu automatyzacji produkcji lub opis procesu kontroli jakości produktów wraz ze wskazaniem parametrów, które w sposób automatyczny mają zostać zweryfikowane. Oznacza to, że opracowanie koncepcji oraz rozwiązania pozostaje w gestii Wnioskodawcy.

Wnioskodawca posiada wewnętrzną procedurę prowadzenia projektów, zgodnie z którą za koordynację działań w projekcie odpowiedzialny jest Project Manager, a sam projekt składa się z następujących etapów:

1. Przygotowanie projektu 3D przez konstruktorów - jest to ogólna wizja projektu, umożliwiająca weryfikację wykonalności oraz zgodność z oczekiwaniami klienta. Projekt 3D umożliwia inżynierom szczegółowe zaprojektowanie rozwiązania. Jest to faza projektu, która wymaga twórczej pracy i dla każdego projektu nie może przebiegać w sposób rutynowy.

2. Projektowanie (…) rozwiązania - obejmuje rysowanie części oraz dobór (…) komponentów. Jest to faza projektu, która wymaga twórczej pracy i dla każdego projektu nie może przebiegać w sposób rutynowy. Zarówno przy tworzeniu (…) może zostać zrealizowana na wiele sposobów z odmiennym rezultatem.

3. Projektowanie aparatury kontrolno-pomiarowej i automatyki - obejmuje dobór elementów (…). Jest to faza projektu, która wymaga twórczej pracy i dla każdego projektu nie może przebiegać w sposób rutynowy.

4. (…)- wytwarzanie (…) przez Wydział Produkcyjny na podstawie rysunków wykonanych przez konstruktorów. Z uwagi na niepowtarzalny, jednostkowy i prototypowy charakter (…), ta faza projektu wymaga twórczej pracy i dla każdej części nie może przebiegać w sposób rutynowy.

5. (…) – (…). Z uwagi na prototypowy charakter urządzeń oraz unikalną konstrukcję części oraz projekt (…) nie jest możliwe przygotowanie szczegółowej dokumentacji (…), a sam (…) wymaga od przeprowadzających go pracowników twórczości, szczególnie w sytuacji rozwiązywania problemów nie przewidzianych w fazie projektowej.

6. Prace (…) - tworzenie pierwszej wersji (…). Jest to faza projektu, która wymaga twórczej pracy i dla każdego projektu nie może przebiegać w sposób rutynowy.

7. Prace programistyczne na (…) - testowanie i poprawa programu (…), w tym przeprowadzenie (…). Jest to faza projektu, która wymaga twórczej pracy i dla każdego projektu nie może przebiegać w sposób rutynowy.

8. Uruchomienie w siedzibie Wnioskodawcy - testowe uruchomienie (…) oraz eliminacja pojawiających się problemów. W tej fazie uczestniczą pracownicy ze wszystkich komórek, których praca musi być twórcza i nie może przebiegać w sposób rutynowy. W końcowej fazie etapu uczestniczą również przedstawiciele klienta, którzy zgłaszają uwagi użytkowe. Są one w miarę możliwości na bieżąco wdrażane.

9. (…) - przygotowanie (…) do wysyłki do klienta. Praca w tej fazie jest pracą rutynową i nie wymaga twórczości.

10. (…) – (…) miejscu docelowym. Z uwagi, że jest to (…) to praca na tym etapie nie wymaga twórczości.

11. (…) – (…) w docelowym miejscu. Z uwagi na odmienne środowisko niż hala Wnioskodawcy w tej fazie mogą wystąpić niewystępujące wcześniej problemy, których rozwiązanie wymaga twórczej pracy.

12. Dostosowanie (…) po przekazaniu klientowi - w większości przypadków klienci mają dodatkowe życzenia dotyczące funkcjonowania (…), które ujawniają się krótko po jej przekazaniu. Ta faza projektu wymaga twórczej pracy i dla każdego projektu nie może przebiegać w sposób rutynowy.

Wewnętrzna procedura prowadzenia projektów Wnioskodawcy obejmuje również etap zamknięcia projektu, w wyniku którego tworzone jest tzw. (…), czyli wnioski z realizacji projektu, które mają zostać przeniesione na następne projekty. Dodatkowo, na podstawie dokumentacji powstałej w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę projektów możliwe jest powielenie rezultatów projektów.

Ponadto, w wyniku prowadzonych projektów pracownicy Wnioskodawcy zdobywają nowe lub rozwijają istniejące kompetencje i umiejętności, które mogą być wykorzystane w kolejnych projektach.

W ramach realizacji projektów badawczo-rozwojowych Wnioskodawca ponosił i będzie ponosił koszty wielu rodzajów, z których najistotniejsze to:

1. W odniesieniu do osób zatrudnionych na umowę o pracę, o dzieło oraz na umowę zlecenie:

a. wynagrodzenie pracowników wykonujących pracę w ramach projektu ustalane proporcjonalnie, na podstawie szczegółowo prowadzonej ewidencji czasu pracy, w której pracownicy raportują działalność w ramach projektów badawczo-rozwojowych, działalność w ramach projektów nie będących badawczo-rozwojowymi oraz czas poświęcony na realizację działań poza projektowych, np. administracyjnych. Z alokacji wynagrodzeń na projekty wyłączone są wynagrodzenia za czas nieobecności pracowników, takie jak urlop, choroba, inne, które stanowią ogólne koszty działalności Wnioskodawcy.

b. składki z tytułu opisanych wyżej wynagrodzeń, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (test jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm., dalej „Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych”) - w części finansowanej przez Wnioskodawcę jako płatnika składek.

2. Nabycie komponentów i części niezbędnych do wytworzenia i testowania Maszyny wraz z kosztami dostawy (zarówno tych kupowanych bezpośrednio od dostawców, jak i tych produkowanych przez Wydział Produkcyjny).

3. Koszty usług zewnętrznych takich jak: usługi wsparcia świadczone przez techników i inżynierów dostawców komponentów, zlecone do podmiotów zewnętrznych, usługi (…) przez Wydział Produkcyjny elementów, takich jak (…).

Wymienione koszty ponoszone na realizację projektów badawczo-rozwojowych stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz 1036 z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”).

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz nie jest beneficjentem żadnej dotacji, a także nie korzysta z tzw. Decyzji o wsparciu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, wydatki poniesione na projekty badawczo-rozwojowej nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiekolwiek formie.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 Ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 oraz z 2022 r. poz. 1079).

Wnioskodawca nie korzystał do tej pory z ulgi na prace badawczo-rozwojowe, ale z uwagi na systematyczność w prowadzeniu projektów prowadzi ewidencję rachunkową, zgodną z art. 9 ust 1 Ustawy CIT i wyodrębnia koszty projektów badawczo-rozwojowych, zgodnie z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT.

Sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej umożliwia dokładne określenie wysokości poszczególnych rodzajów kosztów związanych z projektami badawczo-rozwojowymi stanowiącymi koszty kwalifikowane.

W 2020 roku Wnioskodawca prowadził między innymi następujące projekty:

Projekt (…) – (…).

Wnioskodawca po raz pierwszy budował (…) takiego asortymentu, co wymagało:

-zaprojektowania unikalnego (…) umożliwiającego automatyczne rozdzielanie i podawanie (…), rozpoznawanie (…), automatyczne (…) oraz (…). Wszystkie te funkcje były realizowane przez Wnioskodawcę po raz pierwszy,

-zaprojektowanie unikalnego narzędzia (…) umożliwiającego (…),

-zaprojektowanie unikalnej (…) umożliwiającej produkcję (…), składającej się z zastosowanych po raz pierwszy lub istotnie zmodyfikowanych podzespołów, takich jak (…),

-integracja wszystkich sekcji w działający ciąg, zarówno od strony (…), jak i przygotowanie jednolitego i unikalnego (…).

Projekt (…) - Stanowisko (…).

Wnioskodawca realizował już budowę stanowisk (…), przy czym nigdy nie realizował wyspecjalizowanych stanowisk dla (…) o unikalnym (…), co wymagało:

-zaprojektowanie (…) składającej się z unikalnej (…), źródeł spawalniczych, pozycjonera i specjalnie zaprojektowanego systemu wymiany narzędzi,

-zaprojektowanie indywidualnego systemu (…) obejmującego zastosowanie po raz pierwszy (…) zamontowanego (…),

-opracowanie programów (…) wspomagających dla wielu (…) oraz stworzenie (…),

-integracja wszystkich sekcji w działający ciąg, zarówno od strony (…).

Wniosek dotyczy lat podatkowych 2020-2023 oraz zdarzeń przyszłych.

Pismem uzupełniającym z 27 listopada 2024 r., wskazali Państwo, że:

1. Głównym zasobem wiedzy Wnioskodawcy jest doświadczenie i wiedza pracowników.

Zasobami wspomagającymi są:

-wywiad z klientami oraz oględziny procesów produkcyjnych i maszyn różnych firm udokumentowane w postaci notatek, zdjęć i filmów,

-raporty i nagrania z przeprowadzonych prób,

-literatura fachowa i materiały ze szkoleń dostępne dla pracowników,

-dokumentacja poprzednich projektów, w tym projekty rozwiązań w postaci rysunków, modeli i schematów oraz (…) z poprzednich projektów.

W wyniku prowadzonych projektów B+R pracownicy powiększają swoje doświadczenie, wiedzę i kompetencje, do tego powiększa się baza raportów i nagrań z prowadzonych prób, powstaje dokumentacja projektowa opisująca powstałe rozwiązanie wraz z oceną od klienta i (…), tj. wnioskami z realizacji projektu, które mają zostać przeniesione na następne projekty.

2. Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę z następujących obszarów:

-(…).

W toku prowadzonych prac B+R Wnioskodawca rozwija wiedzę w powyższych obszarach oraz pozyskuje wiedzę w zakresie prowadzenia i optymalizacji procesów produkcyjnych będących przedmiotem prowadzonych projektów, oraz wiedzę w zakresie adaptacji opisanych powyżej/zagadnień w danym procesie produkcyjnym.

3. Realizowane przez Wnioskodawcę Projekty B+R w głównej mierze polegają na (…). W wyniku tej unikalności, prace na każdym z poszczególnych etapów nie mogą być prowadzone w sposób rutynowy. Projektowanie rozwiązania wymaga powstania koncepcji, która następnie wymaga zaprojektowania wymaganych (…). Zaprojektowane podzespoły konfigurowane są zarówno z dostępnych na rynku elementów, jak i również z indywidualnie projektowanych części. Kolejnym twórczym elementem Projektów B+R jest tworzenie (…), który integruje podzespoły w (…). Z uwagi na prototypowy charakter (…), nawet etap (…) wymaga twórczego podejścia do kwestii składania i integracji. (…) w końcowej części projektu wymaga natomiast twórczego podejścia do rozwiązywania napotykanych wyzwań w celu redukcji czasu i kosztu.

Z uwagi, że klienci nie mają dostępu do wystandaryzowanych, produkowanych seryjnie rozwiązań, rozwiązania Wnioskodawcy opracowane w ramach Projektów B+R charakteryzują się wysokim stopniem unikatowości w skali całego przemysłu.

4. Prace będące przedmiotem wniosku prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany według ustalonego harmonogramu. Wnioskodawca posiada wewnętrzną procedurę prowadzenia projektów, która zakłada planowanie projektu zarówno w wymiarze czasowym (harmonogram), finansowym (budżet), jak i przedmiotowym (specyfikacja rozwiązania- zakres projektu).

Harmonogram projektu obejmujący etapy wymienione w opisie stanu faktycznego powstaje na początku projektu w porozumieniu z klientem.

5. Wnioskodawca opracowuje harmonogramy dla wszystkich prowadzonych przez siebie projektów. Z uwagi na nieprzewidywalność prac B+R, ryzyko przesunięć czasowych jest bardzo wysokie. Wnioskodawca na bieżąco monitoruje postęp prac zgodnie z harmonogramem i analizuje ryzyko przesunięć czasowych konkretnych zadań.

W przypadku uprawdopodobniania się tych ryzyk Wnioskodawca rozważa i wdraża działania korygujące, które pozwolą na podtrzymanie terminów wynikających z harmonogramów. Przy sporządzaniu harmonogramów Wnioskodawca stosuje również bufory czasowe na wykonanie konkretnych działań, co pozwala redukować negatywny wpływ realizacji ryzyk. W niektórych przypadkach, kiedy przesunięć czasowych nie udaje się uniknąć, w porozumieniu z klientem harmonogram ulega zmianie wraz z przesunięciem finalnego terminu zakończenia prac włącznie.

6. Cele stojące przed Wnioskodawcą w ramach konkretnego projektu B+R są identyfikowane przez Wnioskodawcę na początku cyklu życia projektu jako zagadnienia nowatorskie, czyli główne wyzwania techniczne stojące przed Wnioskodawcą.

Dla opisanych w opisie stanów faktycznych projektu, a były to:

-(…).

Realizacja powyższych celów wymagała zaangażowania następujących zasobów ludzkich:

-konstruktorów mechaników - odpowiedzialnych za projekt mechaniczny rozwiązania,

-konstruktorów automatyków - odpowiedzialnych za projekt aparatury kontrolno-pomiarowej i automatyki,

-pracowników Wydziału Produkcyjnego - wytwarzających (…),

-programistów - odpowiedzialnych za (…),

-montażystów - odpowiedzialnych za (…),

-Project Manager - osoba odpowiedzialna za koordynację i raportowanie działań w ramach projektu.

Powyższe prace wykonywane są za pomocą sprzętu komputerowego, licencji na programy komputerowe, narzędzi oraz maszyn i urządzeń posiadanych przez Wnioskodawcę. Prace wykonywane są w budynkach należących do Wnioskodawcy. Do realizacji projektów nabywane są części oraz materiały za środki własne Wnioskodawcy.

7. Podejmowane przez Wnioskodawcę prace w zakresie realizacji Projektów B+R nie obejmują, ani rutynowych, ani okresowych zmian, nawet jeżeli zmiany te mają charakter ulepszeń.

8. Koszty przedmiotowych wynagrodzeń stanowią należności Pracowników, o których mowa w art. 12 ust. 1 lub art. 13 ust. 8 lit. a Ustawy PIT.

9. Przedmiotem wniosku jest również wynagrodzenie za czas nieobecności pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, natomiast Wnioskodawca zwraca uwagę, że do Kosztów Projektów B+R Wnioskodawca nie zalicza i nie będzie zaliczać wynagrodzenia Pracowników przypadającego na czas absencji.

Pytania

1. Czy projekty B+R prowadzone przez Wnioskodawcę, a szczególnie opisane we wniosku projekty (…) stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT?

1. Czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na realizację Projektów B+R wymienione w stanie faktycznym będą stanowiły koszty kwalifikowane na zasadach opisanych w art. 18d ust. 2 Ustawy CIT? (część pytania z wyłączeniem wynagrodzenia wypłacanego pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o prace za czas ich nieobecności)

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że uprawniony jest on do korekty zeznania podatkowego za rok 2020 polegającego na wykazaniu ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzone przez niego projekty B+R, a szczególnie opisane we wniosku projekty (…) stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT.

2. Zdaniem Wnioskodawcy następujące koszty z wymienionych w stanie faktycznym będą stanowiły koszty kwalifikowane na zasadach opisanych w art. 18d ust. 2 Ustawy CIT:

a)wynagrodzenie pracowników wykonujących pracę w ramach projektu, ustalane proporcjonalnie na podstawie szczegółowo prowadzonej ewidencji czasu pracy,

b)składki z tytułu opisanych wyżej wynagrodzeń, określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Wnioskodawcę jako płatnika składek,

c)nabycie komponentów i części niezbędnych do wytworzenia i testowania (…) wraz z kosztami dostawy,

d)usługi obróbki wykonywanych przez Wydział Produkcyjny elementów, takich jak (…).

3. Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do korekty zeznania podatkowego za rok 2020 polegającego na wykazaniu ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4a pkt 27 Ustawy CIT, badania naukowe to:

- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 4a pkt 28 Ustawy CIT prace rozwojowe to prace w rozumieniu art. 4 ust. 3 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Projekty Wnioskodawcy mają na celu tworzenie nowych lub zmienionych produktów w postaci maszyn produkcyjnych. Prace te w największym stopniu polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy, a w mniejszym stopniu na zdobyciu nowej wiedzy oraz umiejętności. Oznacza to, że działalność Wnioskodawcy polega na prowadzeniu prac rozwojowych i badań aplikacyjnych. Zgodnie z Podręcznikiem Frascati 2015 (Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, 2015 OECD, tłumaczenie 2018 Główny Urząd Statystyczny) twórczość jest jednym z pięciu kryteriów definiujących działalność badawczo- rozwojową.

Zgodnie z opisem tego kryterium celem projektu B+R muszą być nowe koncepcje lub pomysły, które wzbogacają istniejącą wiedzę. Wyklucza to z działalności B+R wszelkie rutynowe zmiany w produktach lub procesach, a zatem z kreatywnością w sferze B+R nieodłącznie związany jest wkład człowieka. Jak zostało wskazane w opisie stanów faktycznych realizacje Wnioskodawcy charakteryzują się wysokim stopniem unikatowości, innowacyjności oraz kreatywną pracą pracowników Wnioskodawcy, co wyklucza rutynowość. Kolejnym z kryteriów definiujących działalność badawczo-rozwojową według Podręcznika Frascati 2015 jest metodyczność.

Zgodnie z opisem tego kryterium działalność badawcza i rozwojowa to formalna działalność prowadzona w sposób metodyczny. W tym kontekście „metodyczny” (systematic) oznacza, że działalność B+R jest prowadzona w sposób zaplanowany, przy czym rejestruje się zarówno przebieg procesu, jak i jego wynik. Aby to zweryfikować, należy określić cel projektu B+R oraz źródła finansowania prowadzonych prac badawczych i rozwojowych. Dostępność takiej dokumentacji jest zgodna z projektem B+R, który ma na celu zaspokojenie konkretnych potrzeb i w ramach którego są dostępne własne zasoby ludzkie i finansowe. Metodyczność według Podręcznika Frascati 2015 można w opinii Wnioskodawcy utożsamiać z ustawową systematycznością. Jak zostało wskazane w opisie stanów faktycznych Wnioskodawca posiada wewnętrzną procedurę prowadzenia projektów, która zakłada planowanie projektu zarówno w wymiarze czasowym (harmonogram), finansowym (budżet) jak i przedmiotowym (specyfikacja rozwiązania - zakres projektu).

Przebieg projektów jest raportowany zarówno w celach zarządczych oraz w zakresie zarządzania wiedzą w ramach organizacji Wnioskodawcy. Cel każdego projektu jest określony, a koszty ewidencjonowane zgodnie z Ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. 1994 Nr 121 poz. 591 z późn. zm., dalej „Ustawa o rachunkowości”), w sposób umożlwiający jednoznaczne określenie kosztów każdego projektu. Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań można utożsamiać z kryterium nowatorskości z Podręcznika Frascati 2015, zgodnie z którym w sektorze przedsiębiorstw należy ocenić potencjalny walor nowatorskości projektów B+R w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle. Działalność B+R w ramach projektu musi prowadzić do wyników, które są nowe dla przedsiębiorstwa. Z uwagi, że zagadnienia, które nie występowały wcześniej w innych realizacjach Wnioskodawcy są głównym źródłem ryzyka powodzenia projektu to Wnioskodawca dokonuje analizy takich czynników dla każdego projektu.

Wnioskodawca wymienił elementy nowatorskie w opisie stanów faktycznych dla dwóch swoich projektów. W ocenie Wnioskodawcy, elementy te mieszczą się w definicji zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i w związku z tym projekty (…) stanowią działalność badawczo-rozwojową, która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową („koszty kwalifikowane”). Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie art. 18d ust. 2 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w Ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w Ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową,

2a. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu Ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87), a także nabycie od takiej jednostki wyników prowadzonych przez nią badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4;

4a. nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4;

5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy

b. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zgodnie z art. 18d ust. 2a Ustawy CIT, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 Ustawy CIT.

Przepis art. 18d ust. 3 Ustawy CIT stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję czasu pracy, która umożliwia identyfikację godzin pracy pracowników w konkretnych projektach. Ewidencja ta stanowi bazę do rozksięgowania kosztów wynagrodzeń oraz składek pracodawcy na projekty. W ocenie Wnioskodawcy, taka ewidencja kosztów wynagrodzeń oraz składek pracodawcy wyczerpuje wymóg kwalifikowalności tych kosztów w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Dla Wnioskodawcy produktem jest maszyna, co oznacza, że komponenty i części niezbędne do jej wytworzenia stanowią materiały i surowce bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Procesy takie jak galwanizacja, hartowanie, anodowanie, satynowanie i gumowanie wykonywane są na częściach produkowanych wewnętrznie przez Wydział Produkcyjny. Procesy te są outsourcowane, co oznacza, że ich wykonawca wykonuje na rzeczy Wnioskodawcy usługę. Wynikiem tych procesów jest nadanie części większej twardości, większej trwałości lub nadanie określonych cech użytkowych wymaganych w danym projekcie. Innymi słowy jest to doprowadzenie części do stanu zdatnego do użycia.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 Ustawy o rachunkowości cena nabycia to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski. W ocenie Wnioskodawcy, takie procesy jak galwanizacja, hartowanie, anodowanie, satynowanie czy gumowanie, mimo że są wykonywane jako usługa zewnętrzna to stanowią przystosowanie części do stanu zdatnego do użytkowania i w związku z tym powinny być traktowane jako koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i tym samym stanowić koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 Ustawy CIT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 81 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 1997 r. Nr 137 poz. 926 z późn. zm., dalej „Ordynacja podatkowa”), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Zgodnie z art. 75 par 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, podatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku, zaś zgodnie z art. 75 par 3 Ordynacji podatkowej, jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Zgodnie z art. 27 ust. 1 Ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 70 par. 1. Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy jest zasadne, że prowadzone przez niego projekty B+R stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT, a poniesione przez niego koszty stanowią koszty kwalifikowane na zasadach opisanych w art. 18d ust. 2 Ustawy CIT, to uprawniony jest on do skorzystania z ulgi, co będzie skutkowało powstaniem nadpłaty podatku dochodowego.

Ordynacja podatkowa dopuszcza kwestionowanie zasadności pobranego podatku wraz ze złożeniem korekty zeznania. Zobowiązanie podatkowe za rok 2020 przedawnia się 31.12.2026 roku, tj. 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, wobec czego Wnioskodawca jest uprawniony do korekty zeznania podatkowego za rok 2020.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „uCIT”):

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

-w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

-w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Tym samym, zgadzamy się z Państwa stanowiskiem zgodnie, z którym projekty B+R prowadzone przez Wnioskodawcę, a szczególnie opisane we wniosku projekty (…) stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT.

Ad. 2

Stosownie do treści art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.,

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 updop,

Stosownie do art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

Zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

W myśl art. 18d ust. 8 updop, w poprzednim brzmieniu,

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p.,

-ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p.d.o.p.,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”):

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Wskazać również należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.:

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.

Odnosząc się do kosztów nabycia komponentów i części niezbędnych do wytworzenia i testowania Maszyny wraz z kosztami dostawy należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zatem, odnosząc się do cytowanych powyżej przepisów oraz wyjaśnień do przedstawionego we wniosku opisu oraz przedstawionych wyżej okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że Państwa stanowisko w zakresie nabycia komponentów i części niezbędnych do wytworzenia i testowania (…) wraz z kosztami dostawy (zarówno tych kupowanych bezpośrednio od dostawców, jak i tych produkowanych przez Wydział Produkcyjny), jest prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika także, że w ramach realizacji projektów badawczo-rozwojowych Wnioskodawca ponosił i będzie ponosił m.in. koszty usług zewnętrznych takich jak: usługi wsparcia świadczone przez techników i inżynierów dostawców komponentów, zlecone do podmiotów zewnętrznych usługi projektowania i montażu, usługi obróbki wykonywanych przez Wydział Produkcyjny elementów, takich jak (…).

Wskazali Państwo, że takie procesy jak (…), mimo że są wykonywane jako usługa zewnętrzna to stanowią przystosowanie części do stanu zdatnego do użytkowania i w związku z tym powinny być traktowane jako koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i tym samym stanowić koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 Ustawy CIT.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji usługi, wobec tego należy przyjąć językowe znaczenie tego pojęcia. W encyklopedii PWN wskazano następującą definicję usług: ekon. działalność gospodarcza, która nie polega na wytwarzaniu dóbr materialnych, ale ma charakter świadczeń osób fizycznych i prawnych na rzecz innych osób.

Posiłkując się dodatkowo inną definicją usługi, tym razem pochodzącą z Encyklopedii Zarządzania, usługa jest każdą działalnością lub korzyścią nie mającą charakteru materialnego, którą jedna ze stron może zaoferować drugiej, co nie koniecznie musi być związane ze sprzedażą dóbr lub usług w porównaniu do produktu, który można kupić na własność. Jako podstawową cechę usługi wskazuje się jej niematerialność.

Mając na uwadze powyższe oraz przepisy prawa, należy wskazać, iż ponoszone przez Państwa koszty usług zewnętrznych takich jak: (…) zlecone do podmiotów zewnętrznych usługi (…) wykonywanych przez Wydział Produkcyjny elementów, takich jak (…), nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. Katalog kosztów kwalifikowanych uprawniających do skorzystania z ulgi B+R, określony w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., nie wymienia tego rodzaju kosztów tzn. usług.

Zatem, Państwa stanowisko w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Ad. 3.

Odpowiadając na Państwa pytanie oznaczone we wniosku nr 3, wskazać należy, że przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji oraz jej wymogi formalne zawarto w art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”).

Z treści art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że:

Na podstawie art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Ponadto, w myśl art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa,

W związku z powyższym, przysługuje Państwu prawo do korekty zeznania podatkowego za rok 2020 polegającego na wykazaniu ulgi określonej w art. 18d ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w tym zakresie, jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- W części pytania oznaczonego nr 2 dotyczącej kosztów wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o prace za czas usprawiedliwionej nieobecności wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).