Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.741.2024.1.JM
Sposób korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup mieszkań.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 6 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup mieszkań B i A.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
OPIS ZDARZENIA OBECNEGO
Wnioskodawczyni w 2021 roku nabyła dwa mieszkania od dewelopera jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, zarejestrowana jako płatnik VAT. Pierwsze mieszkanie oznaczone symbolem A (obecnie mieszkanie) kosztowało brutto (w tym 8% VAT). Drugie mieszkanie oznaczone symbolem B (obecnie mieszkanie) kosztowało brutto (w tym VAT 8%). Wnioskodawczyni postanowiła na zakupionych prywatnie dwóch mieszkaniach prowadzić działalność gospodarczą polegającą na najmie krótkoterminowym - działalność opodatkowaną podatkiem VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi). Wnioskodawczyni, będąc w momencie nabycia mieszkań czynnym podatnikiem VAT, zwróciła się o zwrot VAT za zakup ww. mieszkań i otrzymała go w kwocie. (Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Art. 87. [Zwrot różnicy podatku]). Wnioskodawczyni prowadziła nieprzerwanie działalność gospodarczą na ww. mieszkaniach polegającą na najmie krótkoterminowym dla turystów, opodatkowaną podatkiem VAT w latach 2022 oraz 2023. Usługa noclegowa świadczona w ww. mieszkaniach była opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% (na podstawie Załącznika nr 3 do ustawy, poz. 47). W wyniku zaistniałej sytuacji gospodarczej związanej ze wzrostem inflacji i spadkiem zainteresowania noclegami ze strony turystów, a co za tym idzie z powodu trudności w sprzedaży noclegów dla turystów szczególnie w okresie jesienno-zimowym, Wnioskodawczyni udostępniła jedno mieszkanie (B, obecnie mieszkanie) dla wynajmu na cele mieszkalne na okres od 1 stycznia 2024 r. do 28 kwietnia 2024 r. W związku z tym, w okresie od 1.01.2024 r. do 28.04.2024 r. mieszkanie nie służyło działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Utrzymywanie działalności opodatkowanej podatkiem VAT w okresie jesienno-zimowym nie miało uzasadnienia ekonomicznego. Dodatkowo wiązało się z dużym nakładem pracy (zarządzanie cenami na portalach noclegowych typu a, b, c, zakupy, dowóz pościeli, ręczników) dyspozycyjnością względem klientów (odpowiadanie na wiadomości, odbieranie telefonów o różnych porach) oraz z dodatkowymi kosztami (środki chemiczne, opłaty za sprzątanie, pralnia, opłata miejscowa itp.).
OPIS ZDARZENIA PRZYSZŁEGO
Wnioskodawczyni, w związku z zaistniałą sytuacją gospodarczą i po dokonaniu analizy zysków i strat, chciałaby prowadzić działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT na obydwu zakupionych mieszkaniach A (obecnie mieszkanie) oraz B (obecnie mieszkanie), ale tylko w okresie wiosenno-letnim od maja do końca września (5 miesięcy), kiedy działalność ta przynosi największe zyski. W okresie od maja do końca września, mieszkania te byłyby przeznaczone na cele niemieszkalne (sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 8% z tytułu najmu krótkoterminowego). Od października do końca kwietnia (7 miesięcy) mieszkania służyłyby działalności nieopodatkowanej podatkiem VAT (najem na cele mieszkalne).
Pytania
W jaki sposób należy skorygować kwotę podatku VAT zwróconego Wnioskodawczyni z tytułu nadpłaconego podatku VAT za zakup mieszkania B, jeśli Wnioskodawczyni w mieszkaniu B prowadziła sprzedaż nieopodatkowaną podatkiem VAT w okresie od 1.01.2024 r. do 28.04.2024 r., a od maja 2024 r. w mieszkaniu B jest prowadzona sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT?
W jaki sposób należałoby skorygować kwotę podatku VAT zwróconego Wnioskodawczyni z tytułu nadpłaconego podatku VAT związanego z zakupem mieszkań B i A, jeśli Wnioskodawczyni będzie prowadzić działalność w mieszkaniach B i A w trybie mieszanym tj. od października do końca kwietnia na cele mieszkalne - sprzedaż zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT (7 miesięcy), zaś od maja do końca września na cele niemieszkalne (5 miesięcy) - sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT?
Pani stanowisko w sprawie
Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że korekta zwrotu VAT związanego z zakupem mieszkań B oraz A powinna być liczona proporcjonalnie do okresu, w którym nie dokonywano sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, a zatem:
1)W przypadku zdarzenia obecnego dla mieszkania B za okres 1.01.2024 r. - 28.04.2024 r. korekta została by policzona w następujący sposób: zł (łączna kwota zwrotu VAT za zakup mieszkania B)/10 lat = zł/12 miesięcy = zł * 4 miesiące = zł. Korekta VAT za rok 2024 dla mieszkania B wyniosłaby zł)
2)W przypadku zdarzenia przyszłego dla mieszkań B i A za każdy rok, w którym sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT trwałaby od maja do końca września zaś sprzedaż nieopodatkowana podatkiem VAT obejmowałaby okres od października do końca kwietnia, zostałaby policzona w następujący sposób:
Dla mieszkania B zł (kwota zwrotu VAT za zakup mieszkania B)/10 lat = zł/12 miesięcy = zł * 7 miesięcy = zł.
Dla mieszkania A zł (kwota zwrotu VAT za zakup mieszkania A)/10 lat = zł/12 miesięcy = zł * 7 miesięcy = zł.
Łączna roczna kwota do korekty VAT za mieszkania B oraz A to zł/rok przy prowadzeniu działalności w trybie mieszanym (7 miesięcy na cele mieszkalne i 5 miesięcy na cele niemieszkalne).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.
Zgodnie z tym przepisem:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z przywołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Jednocześnie należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Kwestie odliczenia podatku naliczonego w przypadku towarów/usług wykorzystywanych zarówno do czynności opodatkowanych i czynności zwolnionych regulują zapisy zawarte w art. 90 ustawy.
I tak, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:
W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
W myśl art. 90 ust. 2 ustawy:
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Według art. 90 ust. 3 ustawy:
Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Stosownie do art. 90 ust. 4 ustawy:
Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
Z art. 90 ust. 5 ustawy wynika, że:
Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.
Jak stanowi art. 90 ust. 8 ustawy:
Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo. Podatnicy są obowiązani zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętej proporcji w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ta proporcja została zastosowana po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.
Na podstawie art. 90 ust. 9 ustawy:
Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.
Zgodnie z art. 90 ust. 9a ustawy:
Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.
W myśl art. 90 ust. 10 ustawy:
W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
1) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10.000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2) nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w 2021 roku nabyła dwa mieszkania. Mieszkanie A kosztowało brutto zł (w tym 8% VAT). Mieszkanie B kosztowało brutto zł (w tym VAT 8%). Wnioskodawczyni postanowiła na zakupionych dwóch mieszkaniach prowadzić działalność gospodarczą polegającą na najmie krótkoterminowym - działalność opodatkowaną podatkiem VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni, będąc w momencie nabycia mieszkań czynnym podatnikiem VAT, zwróciła się o zwrot VAT za zakup ww. mieszkań i otrzymała go. Wnioskodawczyni prowadziła nieprzerwanie działalność gospodarczą na ww. mieszkaniach polegającą na najmie krótkoterminowym dla turystów, opodatkowaną podatkiem VAT w latach 2022 oraz 2023. Usługa noclegowa świadczona w ww. mieszkaniach była opodatkowana. Wnioskodawczyni udostępniła mieszkanie (B) dla wynajmu na cele mieszkalne na okres od 1 stycznia 2024 r. do 28 kwietnia 2024 r. W okresie od 1.01.2024 r. do 28.04.2024 r. mieszkanie nie służyło działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawczyni chciałaby prowadzić działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT na obydwu mieszkaniach A oraz B, ale tylko w okresie wiosenno-letnim od maja do końca września (5 miesięcy). W okresie od maja do końca września, mieszkania te byłyby przeznaczone na cele niemieszkalne (sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT). Od października do końca kwietnia (7 miesięcy) mieszkania służyłyby działalności nieopodatkowanej podatkiem VAT (najem na cele mieszkalne).
Pani wątpliwości dotyczą sposobu korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup mieszkań B i A.
W kontekście powyższego wskazać należy, że zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.
I tak, stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Z treści art. 91 ust. 4 ustawy wynika, że:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
W myśl art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Według art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy:
W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Jak stanowi art. 91 ust. 7c ustawy:
Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
Natomiast stosownie do art. 91 ust. 7d ustawy:
W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
Jednocześnie, na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy po wynajmie na cele krótkotrwałego zakwaterowania lokale mieszkalne są/będą wynajmowane naprzemiennie, tj. przez kilka miesięcy na cele mieszkalne i kolejne kilka miesięcy na cele krótkotrwałego zakwaterowania, to nastąpi zmiana przeznaczenia przedmiotowych lokali. Zatem zobowiązana będzie Pani – zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy – do dokonywania stosownych korekt podatku naliczonego (zmniejszającej lub zwiększającej kwotę podatku naliczonego) przy każdej zmianie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od danego towaru (lokalu). Korekty tej będzie zobowiązana Pani dokonywać na zasadach określonych w art. 91 ust. 7a ww. ustawy do końca 10-cio letniego okresu korekty.
W rozpatrywanej sprawie wykorzystywała Pani mieszkanie B w okresie styczeń-kwiecień 2024 r. (4 miesiące) do czynności zwolnionych od podatku, a od maja 2024 r. do końca roku 2024 (8 miesięcy) do czynności opodatkowanych. Zatem odliczenie za rok 2024 przysługuje tylko za okres 8 miesięcy, z kolei za okres 4 miesięcy nie przysługuje. Zobowiązana jest Pani zatem do dokonania proporcjonalnej rocznej korekty podatku naliczonego w następującej wysokości: 4/12 podatku naliczonego podzielonego przez 10. Tej korekty powinna Pani dokonać w deklaracji składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku 2025. Korekty należy dokonać w trybie i na zasadach określonych w art. 91 ustawy.
Zamierza Pani od 2025 r. wykorzystywać mieszkania A i B przez 5 miesięcy do czynności opodatkowanych i 7 miesięcy do czynności zwolnionych. W takim przypadku odliczenie będzie przysługiwało tylko za okres 5 miesięcy, z kolei za okres 7 miesięcy nie będzie przysługiwało.Zobowiązana będzie Pani zatem do dokonywania proporcjonalnej rocznej korekty podatku naliczonego w następującej wysokości: 7/12 podatku naliczonego podzielonego przez 10. Tej korekty powinna Pani dokonywać w deklaracjach składanych za pierwszy okres rozliczeniowy roku następnego po roku, w którym rozpocznie Pani wykorzystywanie mieszkań w ww. sposób, do końca 10-cio letniego okresu korekty. Korekty należy dokonać w trybie i na zasadach określonych w art. 91 ustawy.
Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia i zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Interpretacja została wydana w oparciu o wskazane we wniosku okoliczności, że w latach 2022-2023 wynajem mieszkań był opodatkowany, w 2024 r. udostępniła Pani mieszkanie (B) dla wynajmu na cele mieszkalne na okres od 1 stycznia 2024 r. do 28 kwietnia 2024 r., i w tym okresie mieszkanie nie służyło działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz, że od 2025 r. zamierza Pani wykorzystywać mieszkania A i B przez 5 miesięcy do czynności opodatkowanych (najem krótkoterminowy) i 7 miesięcy do czynności zwolnionych (najem na cele mieszkalne).W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
W tym miejscu zauważyć należy, że rolą Organu jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń i podanych kwot, zatem w tej interpretacji Organ nie dokonywał oceny poprawności wyliczenia kwot podatku naliczonego do skorygowania.
Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?