Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 czerwca 2024 r., sygn. I SA/Lu 209/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Asesor sądowy Marcin Małek Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Woźny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi H. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 29 stycznia 2024 r. nr 0601-IOD-2.4100.30.2023.13 w przedmiocie nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych - oddala skargę.

Uzasadnienie

Sygn. akt I SA/Lu [...]

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 stycznia 2024 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, dalej: "Dyrektor Izby Administracji Skarbowej", "organ odwoławczy", po rozpatrzeniu odwołania H. ., dalej: "podatnik", "wnioskodawca", "skarżąca", od decyzji Naczelnika L. Urzędu Skarbowego w L., dalej: "Naczelnik Urzędu Skarbowego", "organ pierwszej instancji", z dnia 14 lipca 2023 r., odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie [...]zł z tytułu dywidendy za 2020 r. wypłaconej przez G. ., dalej: "płatnik", utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że podatnik wnioskiem z 30 września 2022 r. zwrócił się o stwierdzenie i zwrot nadpłaty podatku dochodowego pobranego przez płatnika w łącznej wysokości [...] zł w związku z wypłatą dywidendy za 2020 r. w dniu 22 czerwca 2021 r. Naczelnik Urzędu Skargowego wskazaną wyżej decyzją z dnia 14 lipca 2023 r. odmówił stwierdzenia nadpłaty. W jego ocenie podatnik nie jest rzeczywistym właścicielem otrzymanej dywidendy i nie jest efektywnie opodatkowany a ponadto struktura, w której funkcjonuje ma charakter sztuczny.

Odwołując się od tej decyzji pełnomocnik podatnika zarzucił, po pierwsze, naruszenie prawa materialnego:

1. art. 22 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.); dalej: "ustawa o CIT", poprzez błędną wykładnię, zgodnie z którą art. 22 ust. 4 pkt 4 tej ustawy ustanawia obowiązek efektywnego opodatkowania podatkiem dochodowym odbiorcy dywidendy w jego państwie siedziby, podczas gdy przepis ten ustanawia jedynie obowiązek podlegania opodatkowaniu tym podatkiem oraz niekorzystania ze zwolnienia z opodatkowania od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, oraz niewłaściwe zastosowanie, które doprowadziło do uznania, iż przesłanka z art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT nie została spełniona, podczas gdy podatnik podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w państwie swojej siedziby oraz nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania od całości dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, a w konsekwencji niezasadne uznanie, iż z tego względu nie można zastosować zwolnienia z poboru podatku u źródła od dywidend, o którym mowa w art. 22 ust. 4 tej ustawy;