Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 sierpnia 2024 r., sygn. I SA/Ol 183/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska Sędziowie sędzia WSA Andrzej Brzuzy sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 sierpnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S., H. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 21 marca 2024r. nr SKO.53.775.2023 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną do tut. Sądu decyzją z 21 marca 2024 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie (dalej jako SKO, Kolegium), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), dalej jako O.p., uchyliło w całości decyzję Prezydenta O. (dalej jako Prezydent) z 16 czerwca 2023 r., i orzekło o istocie sprawy poprzez ustalenie wobec H. R. i A. S. (dalej jako podatniczki, strony, skarżące) wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2019 r. w kwocie 73.241 zł.
Prezydent w uzasadnieniu decyzji z 16 czerwca 2023 r. wskazał przedmioty opodatkowania: grunty o powierzchni [...] mkw. położone w O. przy ul. [...] oraz znajdujące się na nich budynki. Z uwagi na to, że właścicielki nieruchomości prowadzą działalność w zakresie wynajmu nieruchomości, przedmioty opodatkowania częściowo uznane zostały za związane z działalnością gospodarczą, a częściowo jako pozostałe. Organ zastosował również zwolnienie podatkowe przewidziane dla działalności oświatowej, którą na nieruchomości prowadzi P. s.c. H. R., A. S. (dalej jako spółka, P.). Wymienił podmioty, którym właścicielki wynajęły części lokali oraz zajętą przez nie powierzchnię w poszczególnych miesiącach 2019 r. Do opodatkowania gruntów organ przyjął proporcję powierzchni użytkowej budynków zajętych na działalność gospodarczą i działalność oświatową.
Na skutek odwołania SKO decyzją z 21 marca 2024 r. uchyliło w całości decyzję Prezydenta i orzekło o istocie sprawy w sposób przedstawiony na wstępie. Kolegium w uzasadnieniu podało, że kwestią sporną w sprawie jest możliwość skorzystania przez stronę ze zwolnień podatkowych przewidzianych w art. 7 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (w skrócie: u.p.o.l.).