Interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.407.2024.2.KK

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-nieprawidłowe – w części dotyczącej uznania wydatków poniesionych na: zakup materiałów i prac remontowo-budowlanych, montaż klimatyzacji, hosting domeny, stworzenie strony internetowej, obsługę profili działalności w mediach społecznościowych, usługi wydruku wizytówek, ulotek oraz materiałów reklamowych, zakup robota odkurzającego i ekspresu do kawy oraz opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

-prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w dniach 4 i 26 listopada 2024 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) od (...) 2006 r. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy ujawnionym w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jest (według kodów PKD):

1)46.19.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju,

2)16.29.Z Produkcja pozostałych wyrobów z drewna; produkcja wyrobów z korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania,

3)18.12.Z Pozostałe drukowanie,

4)18.13.Z Działalność usługowa związana z przygotowywaniem do druku,

5)41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych,

6)46.38.Z Sprzedaż hurtowa pozostałej żywności, włączając ryby, skorupiaki i mięczaki,

7)46.39.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, napojów i wyrobów tytoniowych,

8)46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,

9)47.11.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych,

10)62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem,

11)62.03.Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,

12)62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,

13)63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,

14)63.12.Z Działalność portali internetowych,

15)70.21.Z Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja,

16)73.11.Z Działalność agencji reklamowych,

17)74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania,

18)74.20.Z Działalność fotograficzna,

19)77.11.Z Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek,

20)81.10.Z Działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach,

21)95.11.Z Naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń peryferyjnych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz spółki (...). z siedzibą w (...) (dalej jako „Zleceniodawca”) na podstawie umowy zawartej (...) 2019 r. (dalej jako „Umowa”). Na podstawie Umowy Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Zleceniodawcy polegające na:

a)tworzeniu lub współtworzeniu zlecanego przez Zleceniodawcę oprogramowania i związanej z nim dokumentacji,

b)przygotowywaniu rozwiązań dotyczących instalacji i/lub wdrożenia projektu,

c)instalowaniu i monitorowaniu wykonywanych projektów,

d)bieżącej obsłudze, serwisowaniu i wprowadzaniu zmian do oprogramowania zgodnie z wytycznymi Zleceniodawcy,

e)testowaniu oprogramowania.

Zgodnie z Umową wynagrodzenie za usługi świadczone na jej podstawie jest Wnioskodawcy wypłacane miesięcznie w stałej, zryczałtowanej kwocie i obejmuje wynagrodzenie zarówno za stworzenie oprogramowania i przeniesienie praw autorskich do tego oprogramowania, jak i realizację pozostałych zadań. Umowa nie wyodrębnia wynagrodzenia za poszczególne elementy Umowy. Wycena, jaka część wynagrodzenia dotyczy sprzedaży oprogramowania jest możliwa poprzez określenie proporcji czasu pracy, jaki Wnioskodawca poświęca na tworzenie oprogramowania, a jaką na pozostałe czynności.

Zgodnie z Umową, w ramach wynagrodzenia Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość praw autorskich do wytworzonych na podstawie Umowy utworów, w najszerszym możliwym zakresie, w odniesieniu do utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim będących programami komputerowymi, na polach eksploatacji wymienionych w art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim. Obejmuje ono w szczególności:

a)trwałe lub czasowe ich zwielokrotnianie w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w szczególności na wszelkich nośnikach magnetycznych umożliwiających dostęp do programu komputerowego przy wykorzystaniu komputera oraz różnego rodzaju technik multimedialnych (w tym techniki komputerowej i zapisu magnetycznego), zastosowanie programu komputerowego albo jego części do stworzenia innego programu komputerowego,

b)tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układu lub wprowadzenie jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, w tym w szczególności polegających na poprawkach, modyfikacji czy zmianach w jego strukturze w wersji wynikowej lub jego części,

c)rozpowszechnianie dowolnymi środkami, w tym użyczenia lub najmu programu komputerowego bądź jego kopii,

d)wprowadzanie programu komputerowego do pamięci komputerów, serwerów sieci komputerowych, udostępnianie w mediach audiowizualnych i komputerowych, wprowadzanie do sieci Internet w taki sposób, aby osoby trzecie mogły mieć możliwość korzystania z niego w dowolnym czasie.

Prawa autorskie do utworów wytworzonych w ramach Umowy przechodzą w całości na Zleceniodawcę z chwilą podpisania przez obie strony protokołu odbioru. Protokoły są podpisywane raz w miesiącu.

W ramach współpracy ze Zleceniodawcą, Wnioskodawca stworzył m.in. następujące programy komputerowe:

1.aplikację (...),

2.aplikację (...),

3.aplikację (...),

4.aplikację (...).

Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem aplikacji na rzecz Zleceniodawcy od (...) 2019 r. do chwili obecnej.

Wnioskodawca stworzył kod źródłowy powyższych aplikacji. Wnioskodawca w ramach Umowy rozwija także i ulepsza już stworzone aplikacje. Aplikacje mają charakter autorski i innowacyjny, tj. nie zostały stworzone w oparciu o kody źródłowe innych programów lub aplikacji. Aplikacje zawierają indywidualne rozwiązania obsługujące dedykowane obszary działalności, zawierają innowacyjne funkcje, tworzone pod potrzeby Zleceniodawcy.

Tworzenie oprogramowania na podstawie Umowy na rzecz Zleceniodawcy odbywa się w sposób ciągły i systematyczny, tj. w każdym miesiącu Zleceniodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie, gdyż stworzenie i rozwój aplikacji to proces rozłożony w czasie.

Prace nad wykonaniem Umowy są realizowane w wymiarze 8 godzin w każdy dzień roboczy. W skali miesiąca 80% czasu zajmuje Wnioskodawcy praca nad tworzeniem oprogramowania, za 20% czynności organizacyjne (w tym raportowanie pracy) oraz spotkania z przedstawicielami Zleceniodawcy. Prace są wykonywane przez Wnioskodawcę osobiście; Wnioskodawca nie zleca wykonywania części lub całości prac osobom trzecim, nie nabywa także praw autorskich tworzonych przez inne podmioty. Działalność jest prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny.

Oprócz tego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje także inne usługi na rzecz innych kontrahentów, które nie wiążą się z tworzeniem programów komputerowych. Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić w ewidencji:

a)czas pracy poświęcany na tworzenie oprogramowania oraz na świadczenie pozostałych usług na rzecz Zleceniodawcy na podstawie Umowy,

b)dochód osiągany na podstawie Umowy oraz dochód z tytułu tworzenia oprogramowania na podstawie Umowy,

c)czas pracy poświęcany na świadczenie usług na rzecz innych kontrahentów.

W konsekwencji, na podstawie ww. ewidencji Wnioskodawca będzie w stanie określić jaka część wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawcę przypada na sprzedaż oprogramowania na podstawie Umowy.

Wnioskodawca ponosi następujące koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą:

1.koszty związane bezpośrednio z tworzeniem oprogramowania na rzecz Zleceniodawcy na podstawie Umowy:

-koszty transportu w celu dojazdu do siedziby Zleceniodawcy w (...) na spotkania, na których wymagana jest osobista obecność Zleceniodawcy w postaci: biletów kolejowych, kosztów przewozów taksówkarskich, usług hotelarskich oraz wynajmu samochodu.

2.pozostałe koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które związane są zarówno z tworzeniem oprogramowania na rzecz Zleceniodawcy na podstawie Umowy, jak i pozostałą działalnością wykonywaną przez Wnioskodawcę:

a)koszty samochodowe (paliwo, koszty zakupu elementów eksploatacyjnych do samochodu, będącego własnością Wnioskodawcy, tj. m.in. opony i ich wymiana, płyn do spryskiwaczy, koszty zakupu ubezpieczenia OC, koszty naprawy samochodu, koszty myjni),

b)koszty leasingu zestawów komputerowych, które Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do tworzenia oprogramowania na podstawie Umowy, jak i dla czynności dla innych kontrahentów,

c)koszty zakupu hostingu domeny, pod którą znajduje się strona internetowa działalności Wnioskodawcy,

d)koszty stworzenia strony internetowej działalności Wnioskodawcy (projektu strony, jej wykonania oraz stworzenia materiałów na stronę internetową - tzw. copywriting),

e)koszty opłat za telefon komórkowy i Internet, które Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do tworzenia oprogramowania na podstawie Umowy, jak i dla czynności dla innych kontrahentów,

f)koszty zakupu urządzeń i części komputerowych (komputer (...), drukarki ze skanerem i kopiarką, switche, adaptery USB, Bluetooth, kable USB, serwer, karta sieciowa, klawiatury, myszy, robot odkurzający, uchwyt do laptopa, ładowarka do komputera, ładowarka do telefonu, router WIFI, etui na laptop, głośniki, kamera, słuchawki, ekspres do kawy), które Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do tworzenia oprogramowania na podstawie Umowy, jak i dla czynności dla innych kontrahentów,

g)koszty naprawy, konfiguracji oprogramowania sprzętu komputerowego i urządzeń komputerowych, które Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do tworzenia oprogramowania na podstawie Umowy, jak i dla czynności dla innych kontrahentów,

h)koszty montażu klimatyzacji w miejscu wykonywania działalności,

i)koszty zakupu materiałów biurowych (w tym w szczególności pieczątki, papier do drukarki),

j)koszty wydruku wizytówek i ulotek oraz materiałów reklamowych działalności Wnioskodawcy,

k)koszty zakupu materiałów remontowo-budowlanych i koszty prac remontowo-budowlanych w lokalu siedziby Wnioskodawcy, w której Wnioskodawca wykonuje działalność; prace polegały na wykonaniu ścianek działowych, przeróbek instalacji elektrycznej, malowaniu, wstawieniu półek oraz biurek,

l)koszty obsługi profili działalności Wnioskodawcy na mediach społecznościowych oraz koszty usług marketingowych działalności Wnioskodawcy,

m) koszty składek ubezpieczenia społecznego ZUS,

n)koszty usług księgowych,

o)koszty usług prawnych,

p)koszty abonamentu programu do wystawiania faktur.

Koszty z punktu 2 powyżej nie mogą być bezpośrednio przyporządkowane do działalności wykonywanej na podstawie Umowy lub do innej działalności (przykładowo - materiały biurowe czy sprzęt komputerowy jest wykorzystywany we wszystkich projektach realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej, zarówno na rzecz Zleceniodawcy, jak i innych podmiotów).

Wnioskodawca do tej pory rozliczał przychody osiągane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej według zasad przyjętych dla podatku liniowego. Wnioskodawca rozważa opodatkowanie dochodów osiąganych w ramach Umowy podatkiem, o którym mowa w art. 30ca i następne ustawy, w związku z czym występuje z niniejszym wnioskiem o interpretację indywidualną.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Innowacyjność poszczególnych aplikacji składających się na oprogramowanie tworzone lub współtworzone przez Wnioskodawcę przejawia się w:

a)stworzeniu nowego unikalnego kodu źródłowego dla każdej z aplikacji; przy tworzeniu aplikacji nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane żadne inne kody źródłowe, ich części lub poszczególne elementy,

b)każda z aplikacji łączy w sobie funkcje, które nie były wcześniej łączone w innych aplikacjach, gdyż są tworzone pod indywidualne potrzeby Zleceniodawcy, określane przed przystąpieniem do tworzenia danej aplikacji,

c)innowacyjność aplikacji polega na łączeniu wielu elementów ze sobą, które prowadzą do stworzenia narzędzi umożliwiających Zleceniodawcy bardziej efektywne prowadzenie działalności oraz zwiększające atrakcyjność oferowanych przez niego usług i produktów, np.:

·Aplikacja (...).

·Aplikacja (...).

·Jedna z aplikacji została napisana w technologii (...) i jest podzielna na wiele mikroserwisów, napisanych w (...).

·Aplikacja o nazwie „(...)”, skupiająca (...).

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszenia Oprogramowania obejmuje: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działania podejmowane przez Wnioskodawcę obejmują:

·edukację i śledzenie najnowszych trendów i podejść do sztuki programowania poprzez lekturę specjalistycznej literatury, artykułów, udział w kursach,

·syntezę pozyskanej przez Wnioskodawcę wiedzy oraz planowanie, analizę i zaprojektowanie oprogramowania po zdefiniowaniu wspólnie ze Zleceniodawcą jego potrzeb, jak też zaprojektowanie możliwych rozwiązań i dobór technologii do wytworzenia oprogramowania, które będzie spełniać zdefiniowane cele,

·stworzenie architektury i oprogramowania poprzez tworzenie kodu źródłowego, które polega na tworzeniu nowych funkcjonalności, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych przy projektowaniu oprogramowania,

·przeprowadzenie testów weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania,

·wdrożenie oprogramowania u Zleceniodawcy poprzez jego integrację z systemami i urządzeniami Zleceniodawcy,

·usprawnianie oprogramowania po jego wdrożeniu u Zleceniobiorcy poprzez jego dostosowywanie i rozwijanie przy uwzględnieniu aktualizacji systemów Zleceniodawcy, usuwanie usterek, awarii jak też dopisywanie kolejnych funkcji, co odbywa się poprzez dalsze tworzenie kodu źródłowego.

Technologie, w oparciu, o które tworzone/rozwinięte/ulepszone zostały aplikacje:

-aplikacja „(...)” – tworzona była w oparciu o następujące narzędzia: (...),

-aplikacja „(...)” – tworzona była w oparciu o następujące narzędzia: (...),

-aplikacja „(...)” – tworzona była w oparciu o następujące narzędzia: (...),

-aplikacja „(...)” – tworzona była w oparciu o następujące narzędzia: (...).

Są to platformy umożliwiające tworzenie i uruchamianie kodu źródłowego oprogramowania. Nowe rozwiązania i koncepcje zastosowane przy tworzeniu oprogramowania obejmowały:

-każda z aplikacji łączy w sobie funkcje, które nie były wcześniej łączone w innych aplikacjach, gdyż są tworzone pod indywidualne potrzeby Zleceniodawcy, określane przed przystąpieniem do tworzenia danej aplikacji,

-innowacyjność aplikacji polega na łączeniu wielu elementów ze sobą,

-stworzenie aplikacji w technologii (...) i podzielenie jej na wiele mikroserwisów.

Oprogramowanie różni się w znacznym stopniu od rozwiązań funkcjonujących u Wnioskodawcy, gdyż aplikacje są tworzone od podstaw i według indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy. Wnioskodawca nie tworzy takich samych ani podobnych aplikacji dla siebie lub innych kontrahentów. Oryginalność aplikacji polega na tym, że łączy różne funkcje i elementy dobrane pod potrzeby Zleceniodawcy, które nie były wcześniej łączone w innych aplikacjach. Oryginalny jest także sposób stworzenia części aplikacji w technologii (...) i podzielenie jej na wiele mikroserwisów.

U Wnioskodawcy nie funkcjonują rozwiązanie podobne lub tożsame niż zastosowane w aplikacjach stworzonych na rzecz Zleceniodawcy, gdyż Wnioskodawca nie tworzy aplikacji dla innych podmiotów niż Zleceniodawca.

Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzył, rozwijał i ulepszał oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Celem Wnioskodawcy było osiągnięcie określonych funkcjonalności aplikacji, które zostały ustalone ze Zleceniodawcą, dla każdej aplikacji oddzielnie. Funkcjonalności miały na celu usprawnienie działalności prowadzonej przez Zleceniodawcę oraz stworzenie atrakcyjnych produktów i usług, które Zleceniodawca oferował swoim klientom.

Osiągniętym celem było stworzenie aplikacji, które funkcjonowały po ich oddaniu Zleceniodawcy zgodnie z ustalonymi założeniami oraz zwiększenie zasobów wiedzy i dostarczenie rozwiązań programistycznych bardziej efektywnych od poprzednio stosowanych u Zleceniodawcy oraz zwiększających atrakcyjność oferowanych przez niego usług i produktów.

Cele zostały zrealizowane własną pracą Wnioskodawcy, gdyż nie korzystał on z podwykonawców, wytwarzał aplikacje przy użyciu jego własnego sprzętu zakupionego w ramach prowadzonej działalności.

Wnioskodawca opracowywał harmonogramy prac zawierające założenia czasowe dla stworzenia danej aplikacji oraz efektowe, pozwalające na osiąganie efektów prac w danym czasie. Punktem wyjścia były ustalone ze Zleceniodawcą terminy na wdrożenie oprogramowania u Zleceniodawcy.

Poszczególne aplikacje były tworzone w następujących terminach:

-aplikacja „(...)” - od (...) 2019 r. do (...) 2020 r.

-aplikacja „(...)” - w latach 2020-2022, ponadto Wnioskodawca w dalszym ciągu pracuje nad zmianami i ulepszeniami tej aplikacji,

-aplikacja „(...)” - w latach 2021-2022,

-aplikacja „(...)” - od 2022 r. do chwili obecnej.

Wnioskodawca przed współpracą ze Zleceniodawcą nie tworzył oprogramowania, lecz jedynie strony internetowe. Przed podjęciem współpracy ze Zleceniodawcą i w jej trakcie Wnioskodawca uczył się technik tworzenia oprogramowania przy pisaniu kodu źródłowego.

W związku z tworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabył i rozwijał umiejętności analityczne w zakresie pisania kodu źródłowego, techniki programistyczne oraz algorytmikę.

Przed podjęciem współpracy ze Zleceniodawcą na podstawie Umowy Wnioskodawca tworzył strony internetowe. Strony internetowe były tworzone w oparciu o narzędzia i platformy: (...).

Wnioskodawca brał udział w tworzeniu aplikacji od samego początku, tj. współpracował z pracownikami i innymi współpracownikami Zleceniodawcy przy planowaniu i wykonaniu aplikacji, w tym: budowaniu architektury systemu, funkcjonalności, wyborze technologii tworzenia aplikacji oraz ich wdrażania u Zleceniodawcy.

Zaplanowane przedsięwzięcie zostało zrealizowane przez Wnioskodawcę poprzez stworzenie funkcjonujących u Zleceniodawcy aplikacji.

Efektem działań Wnioskodawcy są funkcjonujące u Zleceniodawcy aplikacje, które stosują nowe rozwiązania usprawniające działalność Zleceniodawcy oraz zwiększające atrakcyjność oferowanych przez niego produktów i usług. Nowym zastosowaniem jest to, że aplikacje łączą różne funkcje i elementy stworzone według indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy, które nie były wcześniej łączone w innych aplikacjach.

Majątkowe prawa autorskie do kodu źródłowego składającego się na oprogramowanie stworzonego przez Wnioskodawcę przysługiwały pierwotnie jedynie Wnioskodawcy i zostały przeniesione na Zleceniodawcę zgodnie z zawartą Umową.

Współpraca przy współtworzeniu oprogramowania odbywała się przy udziale (...) osób - Wnioskodawcy oraz pracowników lub współpracowników Zleceniodawcy. Zespół planował swoją współpracę z wyprzedzeniem tygodniowym lub dwutygodniowym. Przy niektórych aplikacjach przy planowaniu brał także udział project manager Zleceniodawcy. Planowanie polegało na ustaleniu, kto pisze daną część kodu źródłowego oprogramowania. Poszczególne części (gałęzi kodu źródłowego) były następnie łączone za pośrednictwem narzędzia (...). Majątkowe prawa autorskie do poszczególnych gałęzi kodu przysługiwały pierwotnie jedynie twórcom danej gałęzi kodu. Wnioskodawca przenosił przysługujące mu majątkowe prawa na Zleceniodawcę zgodnie z zawartą umową. Wnioskodawca nie ma wiedzy czy majątkowe prawa autorskie do pozostałych gałęzi kodu były przenoszone przez ich twórców.

Część/fragment/element, których Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą, a które w połączeniu z innymi częściami/fragmentami/elementami tworzą „oprogramowanie”, którego Wnioskodawca jest współtwórcą podlegają ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co wynika m.in. z art. 1 ust. 1, ust. 2 pkt 1, ust. 3 oraz art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prawa autorskie nie przysługiwały niepodzielnie wszystkim twórcom, gdyż każdemu z twórców przysługiwały majątkowe prawa autorskie do poszczególnej gałęzi kodu źródłowego.

Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania autorskiego prawa majątkowego do gałęzi kodu źródłowego, która powstała w efekcie pracy twórczej Wnioskodawcy. Podstawą do osiągania tego dochodu jest oddzielna Umowa zawarta przez Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą.

Wnioskodawca nie osiąga dochodu z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do całego oprogramowania, wytworzonego przez większy zespół programistów, którego Wnioskodawca jest członkiem.

Efekty prac Wnioskodawcy zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania „oprogramowania” lub jego części, prowadziły do powstania każdorazowo utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

„Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „Oprogramowaniem”,kwalifikują się każdorazowo jako utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić jako mające charakter powtarzalny, nie są jedynie „techniczną" realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od chwili rozpoczęcia współpracy ze Zleceniodawcą na podstawie Umowy z dnia (...) 2019 r. Sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego. Ewidencja potwierdza uzyskane przychody w związku z poszczególnym oprogramowaniem na koniec danego okresu rozliczeniowego, jak też wydatki przypisane według proporcji opisanej we wniosku Wnioskodawcy o wydanie interpretacji indywidualnej.

W ewidencji tej Wnioskodawca wyodrębnia:

·każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

·przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

·koszty przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wydatki z grupy określonej we wniosku jako: koszt zakupu hostingu domeny, koszt stworzenia strony internetowej i koszt obsługi profili działalności Wnioskodawcy w mediach społecznościowych, mają charakter marketingowy.

Wydatki na usługi prawne poniesione w bieżącym roku obejmują opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Związek poszczególnych wydatków wymienionych w pkt 2a-p wniosku, z poszczególnymi działaniami dotyczącymi wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania jest następujący:

a)koszty samochodowe (paliwo, koszty zakupu elementów eksploatacyjnych do samochodu, będącego własnością Wnioskodawcy, tj. opony i ich wymiana, płyn do spryskiwaczy, koszty zakupu ubezpieczenia OC, koszty naprawy samochodu, koszty myjni) - są ponoszone w celu dojazdu Wnioskodawcy do Zleceniodawcy na spotkania dotyczące oprogramowania, jak też w celu dojazdu do siedziby działalności, w której Wnioskodawca tworzy oprogramowanie,

b)koszty leasingu zestawów komputerowych, które Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do tworzenia oprogramowania na podstawie Umowy, jak i dla czynności wykonywanych dla innych kontrahentów - Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na tych zestawach komputerowych,

c)koszty zakupu hostingu domeny, pod którą znajduje się strona internetowa działalności Wnioskodawcy - strona internetowa Wnioskodawcy informuje oraz reklamuje działalność gospodarczą Wnioskodawcy, w ramach której Wnioskodawca tworzy także oprogramowanie,

d)koszty stworzenia strony internetowej działalności Wnioskodawcy (projektu strony, jej wykonania oraz stworzenia materiałów na stronę internetową - tzw. copywriting) - Strona internetowa Wnioskodawcy informuje oraz reklamuje działalność gospodarczą Wnioskodawcy, w ramach której Wnioskodawca tworzy także oprogramowanie,

e)koszty opłat za telefon komórkowy i Internet, które Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do tworzenia oprogramowania na podstawie Umowy, jak i dla czynności dla innych kontrahentów - Wnioskodawca korzysta z telefonu komórkowego przy tworzeniu oprogramowania do kontaktów ze Zleceniodawcą i jego pracownikami i współpracownikami, z którymi współtworzy oprogramowanie; Internet jest wykorzystywany do tworzenia oprogramowania, gdyż część narzędzi funkcjonuje przy połączeniu z Internetem,

f)koszty zakupu urządzeń i części komputerowych (komputer (...), drukarki ze skanerem i kopiarką, switche, adaptery USB, Bluetooth, kable USB, serwer, karta sieciowa, klawiatury, myszki, robot odkurzający, uchwyt do laptopa, ładowarka do komputera, ładowarka do telefonu, router WIFI, etui na laptop, głośniki, kamera, słuchawki, ekspres do kawy), które Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do tworzenia oprogramowania na podstawie Umowy, jak i dla czynności dla innych kontrahentów - urządzenia i części komputerowe są wykorzystywane przy tworzeniu oprogramowania; Wnioskodawca tworzy oprogramowanie przy pomocy tych urządzeń i części,

g)koszty naprawy, konfiguracji oprogramowania sprzętu komputerowego i urządzeń komputerowych, które Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do tworzenia oprogramowania na podstawie Umowy, jak i dla czynności dla innych kontrahentów - Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na urządzeniach komputerowych, które ulegają awarii,

h)koszty montażu klimatyzacji w miejscu wykonywania działalności - Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w miejscu wykonywania działalności, zaś poprawa warunków w tym lokalu skutek montażu klimatyzacji (niższa temperatura w miesiącach letnich, wyższa w zimowych) wpływa na wydajność Wnioskodawcy przy tworzeniu oprogramowania,

i)koszty zakupu materiałów biurowych (w tym w szczególności pieczątki, papier do drukarki) - materiały biurowe są wykorzystywane w pracy nad oprogramowaniem (w szczególności papier, przybory biurowe) do projektowania i planowania tej pracy, tworzenia koncepcji, planów, notatek z ustaleń ze Zleceniodawcą, natomiast pieczątki zawierają informacje o działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w ramach której tworzone jest oprogramowanie,

j)koszty wydruku wizytówek i ulotek oraz materiałów reklamowych działalności Wnioskodawcy - materiały te informują oraz reklamują działalność gospodarczą Wnioskodawcy, w ramach której Wnioskodawca tworzy także oprogramowanie,

k)koszty zakupu materiałów remontowo-budowlanych i koszty prac remontowo-budowlanych w lokalu siedziby Wnioskodawcy, w której wykonuje działalność; prace polegały na wykonaniu ścianek działowych, przeróbek instalacji elektrycznej, malowaniu, wstawieniu półek oraz biurek - Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w miejscu wykonywania działalności, zaś poprawa warunków w tym lokalu skutek przeprowadzonych prac remontowych i budowlanych wpływa na wydajność Wnioskodawcy przy tworzeniu oprogramowania,

l)koszty obsługi profili działalności Wnioskodawcy na mediach społecznościowych oraz koszty usług marketingowych działalności Wnioskodawcy - informują oraz reklamują działalność gospodarczą Wnioskodawcy, w ramach której Wnioskodawca tworzy także oprogramowanie,

m)koszty składek ubezpieczenia społecznego ZUS - składki są płacone obligatoryjnie (obowiązek ich zapłaty powstaje z mocy prawa) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, w ramach której Wnioskodawca tworzy także oprogramowanie,

n)koszty usług księgowych - z przepisów prawa wynika obowiązek prowadzenia dokumentacji księgowej i rachunkowej przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, w ramach której Wnioskodawca tworzy także oprogramowanie,

o)koszty usług prawnych - usługi prawne dotyczącą działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w ramach której Wnioskodawca tworzy także oprogramowanie, jak też Umowy ze Zleceniodawcą,

p)koszty abonamentu programu do wystawiania faktur - program jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę także do wystawiania faktur na rzecz Zleceniodawcy na podstawie Umowy, które obejmują wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do tworzonego oprogramowania.

Pytania

1)Czy efekty prac Wnioskodawcy w postaci oprogramowania stworzonego na rzecz Zleceniodawcy na podstawie Umowy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy?

2)Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym odpłatne przeniesienie na Zleceniodawcę majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych na podstawie Umowy usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy sprzedaż kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w okresie od (...) 2019 do dnia złożenia niniejszego wniosku i w latach następnych, wyliczonego proporcjonalnie do czasu pracy poświęcanego na tworzenie programów komputerowych oraz na świadczenie pozostałych usług na rzecz Zleceniodawcy na podstawie Umowy?

3)Czy wydatki (koszty) Wnioskodawcy wskazane w opisanym stanie faktycznym, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany w złożonym wniosku [tj. według proporcji łącznej wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych w danym okresie do wartości przychodów z działalności gospodarczej osiągniętych przez Wnioskodawcę łącznie w tymże okresie], Wnioskodawca będzie mógł uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus)?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, oprogramowanie tworzone na podstawie Umowy stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, będące programem komputerowym.

Zgodnie z tym przepisem, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zatem z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1)dane prawo podmiotowe może być uznane za program komputerowy (należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy);

2)przedmiot ochrony tego prawa podmiotowego został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

3)dane prawo podmiotowe podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stronę jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stronę jest Unia Europejska.

Polskie regulacje prawne nie zawierają definicji programu komputerowego. W praktyce przyjmuje się, że:

1)program komputerowy to w szczególności:

-zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu; taki zestaw instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi; żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które maję zostać wykonane i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji;

-ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów;

-kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego;

-algorytm rozwiązania określonego zadania, zapisany przy pomocy wybranego języka programowania;

2)programem komputerowym są np. aplikacje użytkowe, systemy operacyjne, programy narzędziowe, gry wideo, kompilatory, firmware;

3)interfejs służący połączeniu różnych funkcjonalności programu komputerowego, różnych oprogramowań, czy sprzętu komputerowego z oprogramowaniem może być uznany za część składową programu komputerowego;

4)program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Pojęcie „program komputerowy” użyte zostało w prawodawstwie Unii Europejskiej - w treści Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24A/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych. Pkt 7 preambuły wskazanej dyrektywy stanowi, iż: „(...) do celów niniejszej dyrektywy pojęcie program komputerowy obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie”.

W pkt 10 preambuły wskazano z kolei, że: „Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i, tam gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą »interfejsów«. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą »interoperacyjności«; podczas gdy sama »interoperacyjność« może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych.”

Do elementów programu komputerowego chronionych prawem autorskim zalicza się:

1)formę programów, a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych;

2)interfejsy - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby przedmiotu ochrony.

W kontekście opodatkowania tzw. ulgą IP BOX należy zauważyć, że w ocenie Wnioskodawcy, wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę będą spełniać definicję programu komputerowego we wskazanym powyżej rozumieniu. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikacji już stworzonych przez siebie programów (aplikacji) komputerowych, w tym poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności. Dodatkowo, takie programy komputerowe będą chronione prawem autorskim. Ochrona ta wynika z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę są objęte ochroną jako przedmiot autorskiego prawa do programów komputerowych, dlatego są one zaliczane do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Drugi z warunków wymaga, aby program komputerowy został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Oznacza to, że:

1)podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2)podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać przedmiot kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzi on (i będzie prowadził) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy.

Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Działalność badawczo-rozwojowa musi być też podejmowana w sposób systematyczny i musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 października 2020r. Nr 0111-KDIB1- 3.4010.285.2020.2.MBD).

Natomiast kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa to taka działalność badawczo-rozwojowa, która prowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W kontekście powyższego Wnioskodawca wskazuje, że tworzy, rozwija lub ulepsza (oraz będzie tworzył, rozwijał, ulepszał) programy komputerowe w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji w jej wyniku powstają (będą powstawać) autorskie prawa do programów komputerowych. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, która jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Praca Wnioskodawcy realizowana jest poprzez stosowanie nowatorskich rozwiązań i kreatywne wykorzystywanie posiadanych zasobów oraz zdobytej wiedzy i umiejętności w celu wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia programu komputerowego. Jednocześnie należy wskazać, że autorskie prawa do programów komputerowych zaliczane są do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy.

W zakresie ostatniego warunku, tj. podlegania ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, Wnioskodawca wskazuje, że programy komputerowe przez niego tworzone, rozwijane lub ulepszane podlegają ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie zostały spełnione wszystkie 3 warunki uznania, że Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 w zw. z ust. 7 pkt 2 ustawy, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Tym samym, podatnik będzie mógł zaliczyć do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dochody osiągane z tytułu:

-opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej na programy komputerowe wytworzone, rozbudowane lub ulepszone przez podatnika;

-ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych;

-ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

-z odszkodowania za naruszenie autorskiego prawa do programu komputerowego, jeżeli zostanie uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W kontekście powyższego Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z Umową przenosi oraz będzie przenosił na Zleceniodawcę prawa autorskie do programów komputerowych wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa nie określa, w jakiej części ustalone wynagrodzeni stanowi wynagrodzenie za sprzedaż oprogramowania, a jakiej za pozostałe usługi świadczone na podstawie Umowy. Wycena, jaka część wynagrodzenia dotyczy sprzedaży oprogramowania jest możliwa poprzez określenie proporcji czasu pracy, jaki Wnioskodawca poświęca na tworzenie oprogramowania, a jaką na pozostałe czynności, co wynika z ewidencji czasu pracy.

Tym samym, opisane przez Wnioskodawcę dochody będą mogły być zaliczane do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, gdyż są one dochodami z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 3-6 ustawy:

3.Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

4.Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b)* 1,3/a + b + c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. lla ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. lla ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5.Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6.W przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) będą mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego (art. 30ca ust. 3 ustawy). Tak obliczona podstawa opodatkowania zostanie przez Wnioskodawcę skorygowana o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4-6 ustawy. Dopiero do tak obliczonej podstawy opodatkowania Wnioskodawca będzie mógł zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5%.

Podsumowując, Wnioskodawca uzyskuje (i będzie uzyskiwał) dochody osiągane z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programów komputerowych, które stanowią (i stanowić będą) dla niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 ustawy.

Wszystkie kwalifikowane dochody (obliczane z uwzględnieniem wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy oraz reguł wynikających z art. 30ca ust. 5-6 tejże ustawy). Wnioskodawca będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki (koszty) Wnioskodawcy wskazane w opisanym stanie faktycznym w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany we wniosku (czyli według proporcji łącznej wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych w danym okresie do wartości przychodów z działalności gospodarczej osiągniętych przez Wnioskodawcę łącznie w tymże okresie), Wnioskodawca będzie mógł uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy, tj. do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b)* 1,3/a + b + c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. lla ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. lla ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Jednym z aspektów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest świadczenie usług na rzecz Zleceniodawcy na podstawie Umowy, w ramach której tworzy, ulepsza i rozwija programy komputerowe, w celu ich dalszej sprzedaży (przenoszenia praw autorskich majątkowych) na rzecz Zleceniodawcy. Wnioskodawca z tego tytułu otrzymuje ustalone wynagrodzenie.

Oprócz tego Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne także na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca w związku z wykonywaną działalnością badawczo-rozwojową, jak też pozostałą działalnością gospodarczą ponosi szereg wydatków wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wydatki te są także kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane wyżej wydatki są również wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, co potwierdza szereg interpretacji indywidualnych (m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 kwietnia 2021 r. Nr 0113-KDIPT2-2.4011.1073.2020.2.KR).

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że powyższe koszty są wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, jednakże tylko w zakresie w jakim przeznaczone są na wytworzenie, rozwinięcie, ulepszenie lub modyfikację danego programu komputerowego wykonanego w ramach Umowy. Zatem prawidłowe ujęcie wysokości kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, wymaga zastosowanie odpowiedniej metody alokacji.

Ani przepisy ustawy ani treść Objaśnień Ministra Finansów w sprawie tzw. IP Box nie wskazują w żadnym punkcie sposobu alokacji kosztów związanych z IP Box, nie wyłączają jednocześnie możliwości zastosowania dwupoziomowego klucza przychodowego celem dokonania takiej alokacji kosztów przez podatników.

Co do zasady, metoda alokacji kosztów w oparciu o klucz przychodowy jest metodą powszechnie znaną, odzwierciedlającą zdolność generowania przychodów przez podatnika w konkretnych obszarach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jest ona również uznawana za właściwą także w kontekście rozliczania tzw. IP Box. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 lutego 2020 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM wskazano: „Koncentrując się zatem na wykazaniu powyższego związku, dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy ocenić to, czy wydatki ponoszone przez podatnika, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 cyt. ustawy litera a) wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu), abstrahując w tym przypadku od kwalifikacji tych kosztów do celów ustalania dochodu w świetle ustawy o podatku dochodowym. Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik. (...) za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W przypadku tzw. IP Box przychodowy klucz alokacji jest w zasadzie jedynym prawidłowym i logicznym sposobem na ustalenie odpowiedniej części kosztu, jaka powinna być uwzględniona przy rozliczeniu dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w wartości obliczanej z zastosowaniem powyższej proporcji, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r., poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi na rzecz Zleceniodawcy polegające na tworzeniu lub współtworzeniu oprogramowania i związanej z nim dokumentacji, przygotowywaniu rozwiązań dotyczących instalacji i/lub wdrożenia projektu, instalowaniu i monitorowaniu wykonywanych projektów, bieżącej obsłudze, serwisowaniu i wprowadzaniu zmian do oprogramowania zgodnie z wytycznymi Zleceniodawcy i końcowo testowaniu oprogramowania.

Wskazuje Pan, że w okresie, którego dotyczy wniosek wytworzył oprogramowanie, do którego należy zaliczyć następujące aplikacje:

·Aplikacja (...) umożliwiająca (...)

·Aplikacja usprawniająca (...).

·Aplikacja do (...),

·Aplikacja o nazwie „(...)”, skupiająca (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że innowacyjność poszczególnych aplikacji składających się na oprogramowanie tworzone lub współtworzone przez Pana przejawia się w stworzeniu nowego unikalnego kodu źródłowego dla każdej z aplikacji. Przy tworzeniu aplikacji nie były przez Pana wykorzystywane żadne inne kody źródłowe, ich części lub poszczególne elementy. Każda z aplikacji łączy w sobie funkcje, które nie były wcześniej łączone w innych aplikacjach, gdyż są tworzone pod indywidualne potrzeby Zleceniodawcy określane przed przystąpieniem do tworzenia danej aplikacji. Innowacyjność aplikacji polega na łączeniu wielu elementów ze sobą, które prowadzą do stworzenia narzędzi umożliwiających Zleceniodawcy bardziej efektywne prowadzenie działalności oraz zwiększające atrakcyjność oferowanych przez niego usług i produktów.

Efekty pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność, w ramach której tworzy i rozwija oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Tworzenie oprogramowania odbywa się w sposób ciągły i systematyczny, tj. w każdym miesiącu tworzy, rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie, gdyż stworzenie i rozwój aplikacji to proces rozłożony w czasie. Prace nad wykonaniem umowy są realizowane w wymiarze 8 godzin w każdy dzień roboczy. W skali miesiąca 80% czasu zajmuje Panu praca nad tworzeniem oprogramowania, za 20% czynności organizacyjne (w tym raportowanie pracy) oraz spotkania z przedstawicielami Zleceniodawcy. Prace są wykonywane osobiście, nie zleca Pan wykonywania części lub całości prac osobom trzecim, nie nabywa także praw autorskich tworzonych przez inne podmioty. Zaznaczył Pan, że działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny.

Ponadto z treści wniosku wynika, że opracowywał Pan harmonogramy prac zawierające założenia czasowe dla stworzenia danej aplikacji oraz efektowe, pozwalające na osiąganie efektów prac w danym czasie. Punktem wyjścia były ustalone ze Zleceniodawcą terminy na wdrożenie u niego oprogramowania.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana prac jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że Pana celem było stworzenie aplikacji, które funkcjonowały po ich oddaniu Zleceniodawcy zgodnie z ustalonymi założeniami oraz zwiększenie zasobów wiedzy i dostarczenie rozwiązań programistycznych bardziej efektywnych od poprzednio stosowanych u Zleceniodawcy oraz zwiększających atrakcyjność oferowanych przez Pana usług i produktów.

Wskazał Pan, że przed współpracą ze Zleceniodawcą nie tworzył oprogramowania, lecz jedynie strony internetowe. Przed podjęciem współpracy ze Zleceniodawcą i w jej trakcie uczył się Pan technik tworzenia oprogramowania przy pisaniu kodu źródłowego.

Technologie, w oparciu, o które zostały tworzone aplikacje:

-aplikacja „(...)” – tworzona była w oparciu o następujące narzędzia: (...),

-aplikacja „(...)” – tworzona była w oparciu o następujące narzędzia: (...),

-aplikacja „(...)” – tworzona była w oparciu o następujące narzędzia: (...),

-aplikacja „(...)” – tworzona była w oparciu o następujące narzędzia: (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, prowadzona działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści wniosku, w każdym przypadku tworzenia, ulepszenia utworów, efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi Pan całość praw autorskich do oprogramowania na rzecz kontrahenta otrzymując za nie wynagrodzenie. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Ponadto z treści wniosku wynika, że dokonał Pan stosownych wyodrębnień w prowadzonej oddzielnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja taka prowadzona jest od (...) 2019 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w latach 2019-2024 oraz w latach kolejnych, jeśli okoliczności faktyczne sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie na potrzeby kalkulacji tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym należy również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

W konsekwencji wydatki poniesione na lokal, w którym prowadzi Pan działalność, tj. wydatki na zakup materiałów i prac remontowo-budowlanych, a także wydatki na montaż klimatyzacji,nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, gdyż przepis art. 30ca ust. 5 tej ustawy literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, m.in.kosztów związanych z nieruchomościami.

Odnośnie natomiast wydatków poniesionych na hosting domeny, stworzenie strony internetowej i obsługę profili Pana działalności w mediach społecznościowych, a także na wydruk wizytówek, ulotek i materiałów reklamowych Pana działalności, stwierdzić należy, że mają one charakter marketingowy i są nastawione na osiągnięcie przyszłych zysków, a nie na wytworzenie, rozwinięcie, ulepszenie konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dlatego też nie można ich również uznać za koszt prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy. Zgodnie bowiem z cytowanym wyżej art. 30 ust. 5 ustawy, do kosztów uwzględnianych we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Podobnie w przypadku kosztów zakupu robota odkurzającego i ekspresu do kawy wskazać należy, że nie wykazał Pan bezpośredniego związku tego wydatku z wytworzeniem, rozwinięciem bądź ulepszeniem kwalifikowanego IP. Zatem taki koszt należy uznać za koszt ogólny w prowadzonej działalności, który nie może zawierać się we wskaźniku nexus.

Za wydatek niewpisujący się w koszt faktycznie poniesiony na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie wpisuje się także opłata za złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Natomiast pozostałe wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

Należy dodać, że mimo uznania przez organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy metodę alokacji kosztów zaproponowaną przez Pana, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji informujemy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).