Bezczynność organu administracji a interes prawny skarżącego - Wyrok NSA z dnia 7 listopada 2024 r., sygn. III OSK 932/23

Organ administracji publicznej jest zobowiązany do formalnego rozpoznania wniosku o wszczęcie postępowania administracyjnego także w sytuacjach, gdy kwestia interesu prawnego wnioskodawcy jest niejasna; brak takiego rozstrzygnięcia stanowi o bezczynności organu.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Ewa Kwiecińska Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Drapczyńska-Sobiczewska po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wójta Gminy J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 17 stycznia 2023 r., sygn. akt II SAB/Rz 202/22 w sprawie ze skargi S.S. na bezczynność Wójta Gminy J. w przedmiocie działalności strzelnicy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 17 stycznia 2023 r., sygn. akt II SAB/Rz 202/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (dalej: Sąd I instancji, WSA), po rozpoznaniu sprawy ze skargi S.S. (dalej: skarżący) na bezczynność Wójta Gminy J. w przedmiocie działalności strzelnicy, zobowiązał Wójta Gminy J. do rozpoznania wniosku skarżącego z 18 stycznia 2022 r. w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt sprawy organowi wraz z prawomocnym wyrokiem, stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz zasądził od Wójta Gminy J. na rzecz skarżącego kwotę 100 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się Wójt Gminy J. (dalej: organ, Wójt) i w skardze kasacyjnej, zaskarżając wyrok w całości, zarzucił mu, na podstawie art. 176 § 1 pkt 2 i art 174 pkt 2 p.p.s.a., naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w zw. z art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2022 r., poz. 2000 ze zm.; dalej: k.p.a.) poprzez błędne uznanie przez Sąd I instancji, iż w niniejszej sprawie doszło do bezczynności organu, podczas gdy organ dokonywał działań zgodnych z przepisami prawa, będących adekwatnymi do trybu i rodzaju sprawy;