Podatkowe zamknięcie roku w CIT
Bezpieczne zamknięcie roku w obszarze podatku dochodowego od osób prawnych to nie lada wyzwanie dla zespołów podatkowych czy finansowo -księgowych. Ich wątpliwości dotyczą m.in. wypłaty dywidend, rozbieżności hybrydowych, podatku od przerzuconych dochodów oraz ulg podatkowych ‒ badawczo-rozwojowej (B+R) i na robotyzację.
Na pytania dotyczące tych zagadnień odpowiadają eksperci, którzy na co dzień w ramach MDDP Platforma Wiedzy prowadzą szkolenia w zakresie CIT.
O co pytają na szkoleniach
Wypłata dywidend
problem Czy dla wypłacanych dywidend należy weryfikować rzeczywistego właściciela?
odpowiedź W naszej ocenie przepisy nie przewidują takiego warunku dla dywidend. W przypadku odsetek i należności w art. 21 ust. 3 pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805; ost.zm. Dz.U. z 2024 r. poz. 1717; dalej: ustawa o CIT) jest wyraźnie wskazane, że odbiorca płatności ma być rzeczywistym właścicielem. Takiego warunku nie ma w art. 22 ustawy o CIT. Potwierdza to również niedawne orzecznictwo. W wyroku z 9 listopada 2024 r. (sygn. akt II FSK 78/22) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie zawiera wymogu, aby dywidenda była wypłacana rzeczywistemu beneficjentowi. Jednak NSA poczynił zastrzeżenie, że jeżeli pobrano podatek, to płatnik ubiegający się o zwrot podatku na podstawie art. 28b ustawy o CIT ma obowiązek przedstawić również oświadczenie podatnika o byciu rzeczywistym właścicielem dywidendy. Jest to oczekiwanie wewnętrznie sprzeczne, bo jako płatnik nie można przedstawić dokumentu, którego nie trzeba było żądać, weryfikując przesłanki zwolnienia. Taki warunek nie wynika również z dotyczącej wypłat dywidend między spółkami dyrektywy Rady 2011/96/UE z 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz.Urz. UE z 2011 r. L 345, s. 8; ost.zm. Dz.Urz. UE. z 2015 r. L 21, s. 1), która przewiduje swoistą klauzulę obejścia prawa, ale nie wskazuje wymogu weryfikowania rzeczywistego właściciela. W praktyce jednak łatwiej zastosować zwolnienie z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (lub niższą stawkę), niż uzyskać potwierdzenie od organów podatkowych, że dywidenda może korzystać ze zwolnienia.