Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.568.2024.2.GG

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych:

• ­w zakresie obowiązków płatnika dotyczących poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dofinansowania wyjazdu turystyczno-integracyjnego dla członków Spółdzielni niebędących pracownikami i niebędących członkami Rady Nadzorczej jest - nieprawidłowe,
• ­w pozostałym zakresie jest - prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sfinansowaniem z Funduszu Kulturalno-Oświatowego Spółdzielni wyjazdu turystyczno-integracyjnego oraz festynu dla członków Spółdzielni. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 listopada 2024 r. (data wpływu 14 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gminna Spółdzielnia „...” w …. prowadzi swoją działalność na podstawie ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze.

Spółdzielnia nie jest podmiotem gospodarczym nastawionym na zysk. Nadwyżka bilansowa w Spółdzielni przekazywana jest głównie na cele statutowe i nie jest rozdzielana pomiędzy członków i po równo każdemu.

Jedną z form działalności jest m.in. prowadzenie działalności społecznej i oświatowo-kulturalnej na rzecz swoich członków spółdzielni i ich środowiska. W celu realizacji tych zadań, zgodnie z uchwałą Zebrania Przedstawicieli Spółdzielni utworzono Fundusz Kulturalno-Oświatowy. Fundusz może być zasilany środkami z nadwyżki bilansowej Spółdzielni. Zasady gospodarowania Funduszem zostały określone w regulaminie zatwierdzonym przez Radę Nadzorczą Gminnej Spółdzielni „...” w …. .

W dniu 24 czerwca 2024 r. odbyło się Zebranie Przedstawicieli Gminnej Spółdzielni „...” w ……., które podjęło uchwałę o przeznaczeniu z części nadwyżki finansowej za rok 2023 kwoty …. tys. zł na zasilenie Funduszu Kulturalno - Oświatowego. Tak duża wartość zasilenia wynika z wypracowanego za rok 2023 zysku, który w takiej wysokości w dotychczasowej historii Spółdzielni nie wystąpił. Nadwyżka bilansowa została przekazana również na Fundusz Zasobowy Spółdzielni, Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych a także na dywidendę dla członków Spółdzielni, z przeznaczeniem na podwyższenie udziałów członkowskich. Nadwyżka bilansowa w części przeznaczonej na dywidendę została opodatkowana podatkiem od kapitałów pieniężnych w dacie udostępnienia na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadwyżka bilansowa przeznaczona na zwiększenie Funduszu Kulturalno-Oświatowego będzie przeznaczona na następujące nieodpłatne świadczenia rzeczowe:

1)dofinansowanie wyjazdu turystycznego dla członków Spółdzielni w roku 2024;

2)organizację jubileuszu Gminnej Spółdzielni „...” w … oraz obchodów oraz Międzynarodowego Dnia Spółdzielczości, które odbędą się w roku 2025. Zaplanowano organizację międzyspółdzielczego festynu dla mieszkańców miasta i gminy … , drukowanie folderów reklamowych, degustacje własnych wyrobów, konkursy i występy artystyczne.

Cel organizowania przez Spółdzielnię wyjazdu turystyczno-integracyjnego dla członków Spółdzielni, w tym członków Rady Nadzorczej i pracowników będących członkami Spółdzielni – realizacja statutowych zadań Spółdzielni na rzecz swoich członków poprzez zapewnienie wspólnego wypoczynku oraz wzajemnej integracji członków. Wycieczka leży także w interesie Spółdzielni i ma na celu wzmocnienie i usprawnienie współpracy członków Spółdzielni z Radą Nadzorczą, kierownikami działów Spółdzielni oraz zarządem Spółdzielni oraz poprawę atmosfery i komunikacji w zespole.

Udział w wyjeździe turystyczno-integracyjnym

Udział w zorganizowanym wyjeździe jest dobrowolny dla wszystkich członków Spółdzielni. Uczestnikami będzie także pracownik Spółdzielni zajmujący się sprawami samorządowymi oraz część kadry kierowniczej i członek zarządu Spółdzielni.

Przekazywanie informacji o wyjeździe

Informacja o planowanym wyjeździe została z dużym wyprzedzeniem przekazana przez zarząd Spółdzielni podczas zebrań statutowych organów samorządowych. Przedmiotowe świadczenie, ze względów organizacyjnych jest adresowane do możliwie wąskiego kręgu adresatów. Z uwagi na transport lotniczy oraz ograniczoną ilość miejsc hotelowych liczebność grupy nie może być większa niż 30 osób.

Odpłatność członków za udział w imprezie jubileuszowej

Członkowie Spółdzielni nie będą ponosić żadnych kosztów za udział w imprezie jubileuszowej.

Uzupełnienie wniosku

Sfinansowanie przez Spółdzielnię wyjazdu turystyczno-integracyjnego będzie się odbywało za zgodą członków Spółdzielni i osób uprawnionych. Udział w wyjeździe jest dobrowolny, z którego uczestnicy mogą zrezygnować w każdym czasie, pod warunkiem zwrotu poniesionych kosztów wyjazdu organizatorowi, którym jest biuro podróży.

Informacja o zorganizowanym wyjeździe była dostępna w sposób ogólny dla wszystkich członków Rady Nadzorczej, dla wszystkich członków zarządu, dla wszystkich kierowników działów oraz pracownika obsługi samorządu. Informacja dla pozostałych członków Spółdzielni była skierowana do ograniczonego kręgu osób z uwagi na ograniczenia miejsc w samolocie i skierowano ją do członków Spółdzielni, którzy są współmałżonkami lub osobami towarzyszącymi członkom Rady Nadzorczej.

Korzyść z tytułu sfinansowania/dofinansowania wyjazdu turystyczno-integracyjnego jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi i osobom uprawnionym. Z uwagi na indywidualne uwarunkowania (wielkość bagażu, miejsce w samolocie, rodzaj pokoju, termin potwierdzenia uczestnictwa w wyjeździe, rodzaj ubezpieczenia) dla każdego uczestnika został odrębnie ustalony koszt wyjazdu.

Zgodnie z regulaminem zatwierdzonym przez Radę Nadzorczą, dofinansowanie z Funduszu Kulturalno-Oświatowego dla członków Spółdzielni niebędących członkami Rady Nadzorczej ani niebędących pracownikami było określone w sposób kwotowy, w takiej samej wysokości dla każdej osoby - 6 osób uprawnionych. Dofinansowanie do wyjazdu z Funduszu Kulturalno - Oświatowego dla pozostałych uczestników obejmowało pełny koszt wyjazdu i było różne dla korzystających, w zależności od zamówionych przez uczestnika usług.

Pytania (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy postępowanie Gminnej Spółdzielni „...” w … w zakresie opodatkowania udostępnianych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych świadczeń, sfinansowanych z Funduszu Kulturalno-Oświatowego dla członków Gminnej Spółdzielni „...” w … i pracowników jest prawidłowe?

2.Czy postępowanie Gminnej Spółdzielni „...” w ... w zakresie opodatkowania udostępnianych nieodpłatnych świadczeń podczas międzyspółdzielczego festynu dla mieszkańców miasta i gminy ... związanego z jubileuszem Spółdzielni oraz Międzynarodowym Dniem Spółdzielczości, który będzie zorganizowany w 2025 r., sfinansowanych z Funduszu Kulturalno-Oświatowego dla członków Gminnej Spółdzielni „...” w … jest prawidłowe?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Dofinansowanie członkom z Funduszu Kulturalno-Oświatowego do wyjazdu turystyczno-integracyjnego w roku 2024.

Gminna Spółdzielnia „...” w … uważa, że udostępnienie nieodpłatnego świadczenia dla członków Spółdzielni w postaci dofinansowania do wyjazdu turystyczno-integracyjnego stanowi dla korzystających ze świadczenia przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych . W konsekwencjiSpółdzielnia jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i przekazania do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek dochodowy z tytułu sfinansowania (dofinansowania) kosztów wycieczki. Dofinansowanie do wyjazdu turystycznego jest zróżnicowane, inne dla członków Spółdzielni niebędących członkami Rady Nadzorczej i inne dla członków Rady Nadzorczej oraz pracowników. W związku z tym istnieje możliwość ustalenia wymiernej korzyści dla każdego z uczestników.

Wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia w postaci dofinansowania do kosztów wyjazdu turystyczno-integracyjnego Spółdzielnia zamierza wyliczyć na podstawie faktycznie poniesionych kosztów zakupu usługi u organizatora wyjazdu doliczając koszty transportu na lotnisko oraz dodatkowe ubezpieczenie uczestników.

Zgodnie z ustalonym regulaminem dofinansowania, członkowie Rady Nadzorczej oraz pracownicy otrzymają dofinansowanie w wysokości pełnych kosztów wyjazdu, natomiast pozostali członkowie w wysokości zryczałtowanej obejmującej tylko część poniesionych kosztów.

Zdaniem Spółdzielni, udział pracownika w zorganizowanym wyjeździe integracyjno-wypoczynkowym jest kwalifikowany dla uczestników jako przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia, który powinien być opodatkowany.

Spółdzielnia uważa, że udzielone dla członków Spółdzielni świadczenie jest:

1)spełnione za zgodą uczestnika/członka Spółdzielni (z dużym wyprzedzeniem członek deklaruje chęć wyjazdu grupowego),

2)spełnione w interesie osób uprawnionych, jak również interesie Spółdzielni (wypoczynek w atrakcyjnej lokalizacji, możliwość poznania innego kraju),

3)korzyść jest wymierna i można ją przypisać dla indywidualnego uczestnika i w związku z tym stanowi dla osób uprawnionych przysporzenie majątkowe w rozumieniu ustawy o PIT.

Spółdzielnia uważa, że jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i przekazania do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek dochodowy z tytułu sfinansowania wycieczki pracownikom - art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółdzielnia uważa, że jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i przekazania do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek dochodowy z tytułu sfinansowania wycieczki członkom Rady Nadzorczej art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółdzielnia uważa, że jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i przekazania do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek dochodowy z tytułu sfinansowania wycieczki pozostałym uczestnikom, tj. członkom Spółdzielni - art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu stanowiska wskazali Państwo, że w zakresie dofinansowania wyjazdu turystyczno-integracyjnego pracownikom – Spółdzielnia zamierza obliczyć, pobrać i przekazać do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek dochodowy –art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie dofinansowania wyjazdu turystyczno-integracyjnego członkom Rady Nadzorczej – Spółdzielnia zamierza obliczyć, pobrać i przekazać do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek dochodowy – art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie dofinansowania wyjazdu turystyczno-integracyjnego pozostałym uczestnikom, tj. członkom Spółdzielni – Spółdzielnia zamierza obliczyć, pobrać i przekazać do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek dochodowy – art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2

Sfinansowanie członkom Spółdzielni z Funduszu Kulturalno-Oświatowego udziału w imprezie jubileuszowej w roku 2025.

Spółdzielnia uważa, że nie jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i przekazania do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek dochodowy z tytułu sfinansowania świadczeń udostępnionych podczas międzyspółdzielczegofestynu dla mieszkańców miasta i gminy …..związanego z jubileuszem Spółdzielni oraz Międzynarodowym Dniem Spółdzielczości, który będzie zorganizowany w roku 2025.

W uzupełnieniu stanowiska wskazali Państwo, Spółdzielnia nie zamierza obliczać ani pobierać i przekazywać do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek dochodowy z tytułu sfinansowania świadczeń udostępnianych podczas międzyspółdzielczego festynu dla mieszkańców miasta i gminy …. związanego z jubileuszem Spółdzielni oraz Międzynarodowym Dniem Spółdzielczości, który będzie zorganizowany w roku 2025.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Z kolei, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 11 ust. 2b ww. ustawy stanowi, że:

Zauważyć należy, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia, w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika (takie, którymi może rozporządzać jak właściciel).

Za przychody, należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne świadczenie, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu świadczenie, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „nieodpłatne świadczenie”. W uchwałach z 18 listopada 2002 r. sygn. akt II FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06 NSA, ustalił znaczenie terminu nieodpłatne świadczenie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stwierdził bowiem, że ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, ponieważ obejmuje wszelkie zjawiska o charakterze gospodarczym i zdarzenia prawne, których konsekwencją jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze w działalności osób prawnych, których następstwem jest nieodpłatne, czyli niezwiązane z kosztami lub inną formą świadczenia przysporzenie majątku tej osobie, mające wyraźny finansowy wymiar.

W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, NSA potwierdził, że powyższe stanowisko ma zastosowanie także odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i ust. 3 tej ustawy.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 1, pkt 2 i pkt 9 są: stosunek pracy, działalność wykonywana osobiście oraz inne źródła.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponadto, treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W myśl art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 13 pkt 7 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 38 ust. 1 powyższej ustawy:

Na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cytowanej ustawy:

W myśl natomiast art. 42a ust. 1 ww. ustawy:

Z powodu niejednolitości stanowisk sądowych dotyczących kwestii „nieodpłatnego świadczenia” zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r. poz. 947), w którym stwierdzono, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

Jeżeli którykolwiek z warunków nie zostanie spełniony, nieodpłatnego świadczenia nie będzie można uznać za przychód pracownika.

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych. Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to, powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów.

W kontekście pierwszego warunku, Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że „inne nieodpłatne świadczenia” na rzecz pracownika mogą być uznane za jego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko pod warunkiem, że rzeczywiście spowodowały zaoszczędzenie przez niego wydatków. Ustalenie tej okoliczności zależy od tego, czy pracownik skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie. Zgoda na skorzystanie ze świadczenia wyraża bowiem ocenę pracownika, że świadczenie – z punktu widzenia jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej – jest celowe i przydatne, leży w jego interesie. Oznacza to, że w braku świadczenia ze strony pracodawcy pracownik musiałby ponieść wydatek. W konsekwencji przyjęcie świadczenia oferowanego przez pracodawcę oznacza uniknięcie tego wydatku.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego – słowo „dobrowolny” – oznacza „wynikający z wolnej woli”, „działający bez przymusu”.

W Państwa przypadku pierwszy warunek dotyczący dobrowolności świadczenia zostanie spełniony, bowiem jak wskazali Państwo we wniosku:

Zatem, udział w wyjeździe turystyczno-integracyjnym ma charakter dobrowolności, bo ostateczna decyzja o udziale należy do uczestnika. Nie ma przy tym znaczenia, czy to pracownicy, czy Państwo jako pracodawcy, wyszli z inicjatywą zorganizowania wyjazdu. W spełnieniu pierwszej sformułowanej przez Trybunał Konstytucyjny przesłanki liczy się bowiem dobrowolność uczestnictwa.

Formułując drugi warunek Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że dla oceny, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, istotne jest czy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Trybunał Konstytucyjny – w ślad za uchwałami NSA – uznał, że w zakres nieodpłatnego świadczenia, jako przychodu wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, „których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

W konsekwencji, aby wartość świadczenia uzyskanego od pracodawcy podlegała, opodatkowaniu, po stronie pracownika musi pojawić się dochód, czyli korzyść majątkowa. Korzyść ta może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi.

W wyniku takiego świadczenia w majątku pracownika nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku.

W sytuacji przedstawionej przez Państwa, będzie spełniony drugi warunek wymieniony w wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Mimo że udział w wycieczce jest dobrowolny, jest to wycieczka integracyjna, co daje przesłankę do wystąpienia interesu pracodawcy, to ze względu na okoliczność, że udział w wycieczce jest obwarowany ograniczeniami jest jednak spełniony warunek interesu pracownika, bowiem z wycieczki skorzysta ograniczona ilość osób uprawnionych z uwagi na ograniczenia miejsc w samolocie.

Skoro zatem w wyroku tym Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że tylko w przypadku zbiorowych imprez integracyjnych/wyjazdów integracyjnych adresowanych do wszystkich pracowników rzeczywiście brak jest możliwości ustalenia podstawy opodatkowania indywidualnych osób (podatników), to a contrario należy przyjąć, że w przypadku, gdy impreza/wyjazd kierowana/y jest do wąskiego grona adresatów (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów) powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń i ustalenie wartości tego świadczenia jest możliwe.

Odnosząc się natomiast do trzeciego warunku, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przychód powstaje, gdy można zindywidualizować świadczenie, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę. Mając powyższe na uwadze Trybunał Konstytucyjny zauważył, że w sytuacji, gdy otrzymane przez pracownika nieodpłatne świadczenie stanowi świadczenie pracodawcy, na które pracownik wyraził zgodę, które zostało spełnione w jego interesie i oznacza realne przysporzenie mu korzyści, problem ustalenia podstawy opodatkowania w zasadzie ulega rozwiązaniu. W takim przypadku pracodawca jest w stanie precyzyjnie określić wartość świadczenia przypadającą indywidualnie na każdego świadczeniobiorcy.

W rozpatrywanej sprawie należy uznać, że trzeci z warunków zakwalifikowana do przychodu nieodpłatnego świadczenia zostanie spełniony, bowiem jak Państwo wskazali we wniosku:

Mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w związku z dofinansowaniem przez Państwo członkom Spółdzielni wyjazdu turystyczno-integracyjnego, powstanie po ich stronie przychód z nieodpłatnie otrzymanych świadczeń podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W konsekwencji, w przypadku zapewnienia przez Państwo nieodpłatnych świadczeń członkom Spółdzielni będącym pracownikami i członkami rady nadzorczej, tj. osobom, które uzyskują przychody wymienione w art. 12 i art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stosownie do art. 32 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą Państwo mieli obowiązek pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy.

Z kolei, w związku z zapewnieniem nieodpłatnych świadczeń pozostałym osobom, będzie na Państwu na ciążył obowiązek informacyjny, o którym mowa w 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez te osoby będą Państwo zobowiązani wykazać w informacjach podatkowych.

Natomiast sfinansowanie przez Państwa obchodów jubileuszu oraz Międzynarodowego Dnia Spółdzielczości ze środków Funduszu dla osób uprawnionych nie będzie generować powstania po ich stronie przychodu z nieodpłatnych świadczeń podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.  

W konsekwencji Państwo, jako płatnik nie będą zobowiązani do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z powyższego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).