Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.576.2024.2.GG

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom kart upominkowych z okazji świąt. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 listopada 2024 r.  (data wpływu 14 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pracodawca zamierza przekazać pracownikom raz w roku karty podarunkowe do centrum handlowego. Zakup karty podarunkowej zostanie sfinansowany ze środków obrotowych pracodawcy. Główny cel przekazania kart podarunkowych ma charakter motywacyjny i prozdrowotny by zachęcić pracowników do korzystania z siłowni znajdującej się na terenie centrum handlowego. Pracodawca nie zamierza jednak weryfikować faktycznego przeznaczenia przez pracowników przekazanych im środków na karcie podarunkowej. Oznacza to, że nie będzie kontrolować, czy karty podarunkowe zostaną wykorzystane przez pracowników na usługi związane z korzystaniem z siłowni. Karty podarunkowe będą miały określoną wartość pieniężną i pracownik korzystając z nich będzie mógł dokonać zakupu różnego rodzaju towarów lub usług dostępnych w centrum handlowym. Pracownik będzie mógł wydać środki dostępne na karcie w dowolny sposób, bez obowiązku dokumentowania wydatków związanych z aktywnością fizyczna lub korzystaniem z siłowni. Pracodawca nie planuje wprowadzenia żadnych mechanizmów kontroli, które mogłyby wymuszać przeznaczenie środków na konkretny cel np. siłownie.

Karta podarunkowa zostanie przekazana pracownikom jako dodatkowe świadczenie. Wartość uzyskanego przez pracownika z tego tytułu przychodu pracodawca jest innym przychodem, uzyskanych przez pracownika ze stosunku pracy w danym miesiącu.

Uzupełnienie wniosku

Na pytanie z wezwania Organu:

Czy przekazanie pracownikom karty podarunkowej ma być formą gratulacji a nie elementem wynagrodzenia, gratyfikacji?

Odpowiedzieli Państwo, że: Przekazanie pracownikom karty podarunkowej ma być elementem wynagrodzenia.

Na pytanie z wezwania Organu:

Czy posiadają Państwo regulamin przyznawania ww. kart pracownikom obowiązujący w Spółce?

Odpowiedzieli Państwo, że: Nie posiadamy regulaminu przyznawania kart podarunkowych pracownikom.

Na pytanie z wezwania Organu:

Czy przekazywanie kart podarunkowych pracownikom stanowi darowiznę w myśl przepisów art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.)?

Odpowiedzieli Państwo, że: Przekazywanie kart podarunkowych pracownikom nie stanowi darowizny w myśl ww. przepisów.

Na pytanie z wezwania Organu:

W związku z jakimi okolicznościami następuje przekazywanie kart podarunkowych pracownikom, czy z okazji jubileuszu firmy, ważnych wydarzeń, jeżeli tak, to należy podać ww. okoliczności.

Odpowiedzieli Państwo, że: Przekazywanie kart podarunkowych pracownikom ma nastąpić z okazji świąt Bożego Narodzenia.

Ponadto, zaznaczają Państwo, że celem przekazania pracownikom kart podarunkowych jest zachęcenie ich do korzystania z placówek świadczących usługi prozdrowotne w tymże centrum handlowym. Pracownicy odbierając karty podarunkowe będą zobligowaniu do podpisania oświadczenia, w którym potwierdzą zapoznanie z prozdrowotną celowością przekazania kart podarunkowych. Pracodawca nie będzie jednak weryfikował faktycznego przeznaczenia kart podarunkowych przez pracownika w centrum handlowym.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy pracownik, który otrzymał od pracodawcy nieodpłatne świadczenie świąteczne w postaci karty podarunkowej do centrum handlowego, uzyskuje z tego tytułu przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)

Wnioskodawca uważa, że przekazanie karty podarunkowej, bez względu na cel jej przeznaczenia, będzie stanowiło przychód pracownika, który powinien zostać zakwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy. Pracownik zyskuje bowiem korzyść materialną w postaci możliwości skorzystania ze środków zgromadzonych na karcie, niezależnie od tego na co je przeznaczy. W związku z tym wartość karty powinna zostać doliczona do przychodów pracownika i podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełnienie stanowiska

Wnioskodawca uważa, że przekazanie karty podarunkowej, bez względu na cel jej przeznaczenia, będzie stanowiło przychód pracownika, który powinien zostać zakwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy. Pracownik zyskuje bowiem korzyść materialną w postaci możliwości skorzystania ze środków zgromadzonych na karcie, niezależnie od tego na co je przeznaczy. W związku z tym wartość karty powinna zostać doliczona do przychodów pracownika i podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Karty podarunkowe finansowane są ze środków obrotowych firmy i otrzymują je wszyscy pracownicy w jednakowej wartości. Karty podarunkowe są przysporzeniem majątkowym pracownika ponieważ podlegają one wymianie w centrum handlowym na usługi o określonej wartości i to pracownik decyduje, na co wymieni bon, w związku z tym pracodawca przekazuje pracownikowi świadczenie w interesie pracownika.

Z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami ze stosunku pracy są nie tylko wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Przychodami pracowniczymi są także świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Opłacenie przez pracodawcę karty podarunkowej, powoduje powstanie przychodu z nieodpłatnych świadczeń, który w tym przypadku kwalifikowany jest do przychodów ze stosunku pracy.

Dla tego rodzaju świadczenia sfinansowanego ze środków obrotowych ustawodawca nie przewidział zwolnienia od podatku, co oznacza, że od jego wartości należy pobrać zaliczkę na podatek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 9 ust. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.).

Zgodnie z jego treścią:

Z kolei w myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ogólne pojęcie przychodu ustawodawca zdefiniował w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Przychodem będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danego podatnika decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa on aktywa tej osoby. Konsekwencją przyjęcia tezy o charakterze przychodu, jako definitywnego przysporzenia w majątku podatnika jest uznanie, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko te przychody, które nie mają charakteru zwrotnego. W celu określenia, co stanowi przychód podatnika, należy zidentyfikować stosunek prawny leżący u podstaw danej czynności.

W świetle art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy:

Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Treść ww. przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Zatem do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W myśl zaś art. 32 ust. 1 ww. ustawy:

Z treści wniosku wynika, że planują Państwo przekazać swoim pracownikom z okazji Świąt Bożego Narodzenia karty podarunkowe do centrum handlowego. Zakup karty podarunkowej zostanie sfinansowany ze środków obrotowych pracodawcy. Główny cel przekazania kart podarunkowych ma charakter motywacyjny i prozdrowotny by zachęcić pracowników do korzystania z siłowni znajdującej się na terenie centrum handlowego. Pracodawca nie zamierza jednak weryfikować faktycznego przeznaczenia przez pracowników przekazanych im środków na karcie podarunkowej. Karty podarunkowe będą miały określoną wartość pieniężną i pracownik korzystając z nich będzie mógł dokonać zakupu różnego rodzaju towarów lub usług dostępnych w centrum handlowym. Nie posiadają Państwo również regulaminu przyznawania kart podarunkowych pracownikom.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że nie każde świadczenie na rzecz pracownika stanowi dla niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wyjątkowych sytuacjach bowiem, może ono stanowić wyłączoną z zakresu przepisów tej ustawy darowiznę.

W opisanym zdarzeniu przyszłym zaistnieje, moim zdaniem, wskazana przez Trybunał Konstytucyjny sytuacja, której konsekwencje, zgodnie ze wspomnianym wyrokiem, należy rozpatrywać na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W mojej ocenie, przesądza o tym przede wszystkim cel świadczenia w postaci zamiaru nieodpłatnego przekazania na rzecz pracowników kart podarunkowych z okazji Świąt Bożego Narodzenia, jako wynagrodzenie pracownika za świadczoną na rzecz Państwa pracę.

W rezultacie stwierdzam, że skoro jak wskazali Państwo we wniosku przekazanie pracownikom kart podarunkowych, nie stanowi darowizny, a ma być elementem wynagrodzenia, to w związku  z powyższym po stronie Państwa pracowników powstanie przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Państwu, jako płatniku będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).