Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.431.2024.1.JSU

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów (sprzętu) należącego do Offsetodawcy, które mają zostać przekazane Spółce na własność po zrealizowaniu całości konkretnego zobowiązania offsetowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 2 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów (sprzętu) należącego do Offsetodawcy, które mają zostać przekazane Spółce na własność po zrealizowaniu całości konkretnego zobowiązania offsetowego, wpłynął 20 września 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni A Spółka Akcyjna z siedzibą w (...), dalej powoływana również jako Spółka lub Offestobiorca, jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie produkcji i sprzedaży własnych wyrobów. Jest to działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Na mocy Umowy w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego Spółka stanie się beneficjentem (Offsetobiorcą) darmowych świadczeń przyznanych jej w ramach umowy offsetowej zawartej pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej z rządem państwa trzeciego. W wykonaniu ww. Umowy Offsetodawca przekaże Spółce świadczenia określone łącznie jako Elementy Dostawy, a obejmujące m.in. dostawę, instalację i uruchomienie specjalistycznego sprzętu do produkcji określonych wyrobów w lokalizacji przygotowanej przez Spółkę wraz z dostarczeniem osprzętu i przeszkoleniem pracowników oraz przeniesie własność przekazanych towarów na rzecz Spółki po wykonaniu całości danego zobowiązania offsetowego. Pozyskane przez Spółkę Elementy Dostawy, szczegółowo opisane w załączniku do Umowy w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego, są przeznaczone do wykorzystania przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności opodatkowanej VAT (przy produkcji wyrobów).

Na realizację Umowy w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego złoży się m.in. przywóz towarów będących Elementami Dostawy z terytorium państwa trzeciego na terytorium Polski. W stosunku do przywozu towarów Spółka będzie działała jako ich importer. W skutek powyższego Spółka będzie zobowiązana do uiszczenia cła oraz zapłaty/rozliczenia podatku VAT jako podatnik z tytułu importu towarów, które to towary są dla niej przeznaczone, ale na etapie importu stanowią własność Offsetodawcy. Spółka odpowiednio rozliczy podatek od towarów i usług - VAT oraz ureguluje cło.

W kontekście planowanych działań Spółka jest zainteresowana ustaleniem skutków w obszarze rozliczeń podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów.

Należy wyjaśnić, iż wykonanie umowy offsetowej w zakresie danego (konkretnego) zadania offsetowego, polegającego na darmowym przekazaniu Spółce określonych Elementów Dostawy nastąpi w oparciu o Umowę w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego oraz załączniki do tej umowy (dalej łącznie przywoływane jako Umowa). Umowa ta zostanie zawarta pomiędzy Spółką jako Offsetobiorcą, a Offsetodawcą, będącym dostawcą przysługujących Spółce świadczeń w ramach danego zobowiązania offsetowego. Dostawca ten nie posiada siedziby na terytorium Polski.

Treść Umowy w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego została już uzgodniona przez strony. Przedmiotem Umowy w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego jest określenie warunków realizacji konkretnych zobowiązań offsetowych. Zgodnie z postanowieniami Umowy, którą zamierza zawrzeć Spółka, przy wykonaniu danego zobowiązania offsetowego, szczegółowo określonego w załącznikach do Umowy, z zachowaniem umówionych w niej warunków, Offsetodawca jest zobowiązany do:

- przekazania Offsetobiorcy Elementów Dostawy, na które składają się każdy sprzęt komputerowy, narzędzie, sprzęt, oprogramowanie, dokumentacja, wsparcie techniczne, szkolenie lub inny element określony w załącznikach do umowy określających Zakres Prac Konkretnego Zobowiązania Offsetowego (w SOW) oraz

- zapewnienia udzielenia stosownych praw licencyjnych na rzecz Offsetobiorcy w celu umożliwienia Offsetobiorcy korzystania Elementów Dostawy.

Offsetodawca zrealizuje zobowiązanie offsetowe poprzez pozyskanie, dostawę, zamontowanie, instalację, konfigurację i uruchomienie specjalistycznego sprzętu celem ustanowienia w Spółce zdolności odpowiednio do produkcji/montażu/badań określonych wyrobów. Projekt obejmuje dokumentację techniczną, specjalistyczny sprzęt i oprzyrządowanie, szkolenia, asystę techniczną oraz udzielenie licencji na prawa własności intelektualnej. W ramach asysty technicznej Offsetodawca jest zobowiązany m.in. wykonać partię pilotażową określonych wyrobów.

Z kolei Spółka (Offsetobiorca) zobowiązuje się do:

-zapewnienia obiektów wskazanych w Zakresie Prac Konkretnego Zobowiązania Offsetowego (SOW),

-dokonania wszelkich innych czynności uzgodnionych w SOW (m.in. dostosowania obiektów),

-współpracy z Offsetodawcą w celu umożliwienia mu wykonania zobowiązania offsetowego oraz przestrzegania postanowień Umowy.

Offsetobiorca wykona swoje zobowiązania (sprecyzowane w Umowie) poprzez zapewnienie obiektów, infrastruktury i wykwalifikowanego personelu do wsparcia w prowadzeniu działań opisanych w Umowie.

Umowa w zakresie danego zobowiązania offsetowego będzie wykonywana etapami (częściami) wskazanymi w SOW i w ustalonym dla niej okresie kilku lat (3/4 lata).

W toku realizacji Umowy dostarczenie/wykonanie każdego z Elementów Dostawy ma zostać potwierdzone Protokołem Odbioru. Zgodnie z postanowieniami Umowy ryzyko utraty, uszkodzenia lub zużycia Elementów Dostawy przechodzi na Offsetobiorcę z chwilą rzeczywistej dostawy do miejsca wskazanego w SOW i Spółka jest zobowiązana wykupić na własny koszt odpowiednie ubezpieczenie na wypadek przypadkowej utraty lub uszkodzenia Elementów Dostawy faktycznie dostarczonych do Spółki, z zastrzeżeniem, że ubezpieczonym będzie Offsetodawca.

Ponadto Offsetobiorca jest zobowiązany potwierdzić fakt zakończenia każdej części Konkretnego Zobowiązania Offsetowego określonej w SOW, poprzez podpisanie stosownego pisemnego Protokołu Częściowego Wykonania, odpowiednio na warunkach, w formie oraz w terminie określonych w Umowie.

Po wykonaniu całości Konkretnego Zobowiązania Offsetowego zgodnie z Umową, Spółka złoży Offsetodawcy Oświadczenie Offsetobiorcy o Wykonaniu Zobowiązania Offsetowego.

Własność Elementów Dostawy (z zastrzeżeniem postanowień umowy licencyjnej), związanych z danym zobowiązaniem offsetowym, w stosunku do których SOW przewiduje przeniesienie własności na Offsetobiorcę, przechodzi na Spółkę po wykonaniu całości danego zobowiązania offsetowego, tj. po spełnieniu określonych w Umowie warunków oraz podpisaniu i dostarczeniu Offsetodawcy Oświadczenia Offsetobiorcy o Wykonaniu Zobowiązania Offsetowego.

Spółka - jako Offsetobiorca - jest upoważniona do korzystania z oprzyrządowania wraz z jego oprogramowaniem, dostarczonego przez Offsetodawcę, które przechodzi na jej własność zgodnie z postanowieniami Umowy.

Z punktu widzenia przedmiotu niniejszego wniosku ważnymi postanowienia Umowy są zapisy dotyczące podatków oraz warunków dostawy. Zgodnie z brzmieniem Umowy, pomimo tego, że Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty jakiegokolwiek wynagrodzenia na rzecz Offsetodawcy w zamian za Elementy Dostawy dostarczone przez Offsetodawcę na jej podstawie, Spółka jest odpowiedzialna za zapłatę podatku VAT lub innych podobnych podatków lub opłat, z wyjątkiem ceł, które mogą zostać nałożone przez jakikolwiek polski lub unijny organ władzy publicznej w związku z dostawą, w tym w szczególności wszelkiego sprzętu oraz wszelkich praw własności intelektualnej, przez Offsetodawcę do Offsetobiorcy w wykonaniu Konkretnego Zobowiązania Offsetowego. Offsetodawca nie jest zobowiązany do zapłaty jakichkolwiek polskich lub unijnych podatków lub opłat, z wyjątkiem zwrotu Spółce 50% należności celnych.

W odniesieniu do sprzętu/oprzyrządowania/wyposażenia (dalej określanych łącznie jako sprzęt lub towary) składającego się na Elementy Dostawy przekazywane Spółce, Umowa stanowi, że sprzęt będzie dostarczany według reguły DAP (dostawa do miejsca wskazanego w SOW) zgodnie z Incoterms 2020, a w przypadku jakichkolwiek sprzeczności między Incoterms 2020 a Umową, pierwszeństwo ma Umowa. Równocześnie Umowa doprecyzowuje warunki dostawy, wskazując m.in., że:

- podatki importowe i opłaty importowe będą obciążały Offsetobiorcę; Offsetobiorca uzyska od Offsetodawcy, po przedstawieniu stosownego dokumentu (wraz z dowodem uiszczenia cła), zwrot w wysokości 50% wartości wszystkich ceł nałożonych w związku z importem sprzętu,

- Offsetobiorca będzie oficjalnie zgłoszonym importerem na potrzeby polskich procedur celnych.

Podsumowując, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka - jako Offsetobiorca - pozyska darmowo od Offsetodawcy z kraju trzeciego m.in. sprzęt do produkcji przez nią wyrobów (towarów). Sprzęt ten został szczegółowo opisany w załącznikach do Umowy w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego. Przedmiotowy sprzęt zostanie przywieziony przez Offsetodawcę (na jego rzecz i na jego koszt) z terytorium państwa trzeciego na terytorium Polski. Za przetransportowanie urządzeń z kraju spoza Unii Europejskiej do Spółki na terytorium Polski, odpowiada Offsetodawca, zgodnie z warunkami dostawy DAP wg reguł INCOTERMS 2020, z zastrzeżeniem odmiennych postanowień Umowy - tutaj Offsetodawca ma zwrócić Spółce 50% zapłaconego przez nią cła importowego. Dopuszczenie towarów do obrotu na terytorium Unii Europejskiej (zakończenie procedury importu) nastąpi w Polsce.

Offsetodawca dostarczy Spółce dokumenty niezbędne do dokonania na rzecz Spółki zgłoszenia celnego w przywozie towarów. Dla potrzeb zgłoszenia przywozu sprzętu na terytorium Polski Spółka udzieli pełnomocnictwa agencji celnej, która to agencja będzie działała jako przedstawiciel Spółki w rozumieniu przepisów celnych. Spółka będzie występowała jako importer przedmiotowego sprzętu, co znajdzie potwierdzenie w dokumentach celnych (zgłoszeniu celnym, poświadczonym zgłoszeniu celnym - ZC299) i zapłaci (poniesie) obciążenia celnopodatkowe.

Dla wyeliminowania wątpliwości, Wnioskodawczyni wskazuje, że dokona importu jedynie sprzętu, którego własność ma zostać przeniesiona na nią (na Spółkę) przez Offsetodawcę. Ponadto informuje, że jako importer sprzętu działający poprzez przedstawiciela bezpośredniego lub pośredniego w rozumieniu przepisów celnych, przy imporcie sprzętu planuje skorzystać z uproszczeń wynikających z art. 33a ustęp 1 ustawy o VAT, tj. spełniając warunki określone w powołanym artykule 33 ustawy o VAT, zamierza rozliczyć podatek od towarów i usług należny z tytułu importu sprzętu w deklaracji podatkowej składanej w zakresie tego podatku za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu importu.

Po zrealizowaniu danego konkretnego zobowiązania offsetowego zgodnie z wymogami Umowy (dostawa, montaż, rozruch szkolenie, etc.), własność sprzętu ma zostać przeniesiona na Spółkę.

Ponadto Spółka informuje, że na dzień złożenia wniosku Umowa nie została jeszcze zawarta, stąd też niniejszy wniosek oznaczono jako dotyczący zdarzenia przyszłego.

Pytanie

Czy w okolicznościach opisanego zdarzenia przyszłego Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów (sprzętu) należących do Offsetodawcy, które to towary mają zostać przekazane Spółce na własność po zrealizowaniu całości konkretnego zobowiązania offsetowego objętego Umową w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, w okolicznościach opisanego zdarzenia przyszłego przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów (sprzętu) należącego do Offsetodawcy, które to towary mają zostać przekazane Spółce na własność po zrealizowaniu całości konkretnego zobowiązania offsetowego objętego Umową w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do brzmienia art. 2 pkt 1 ustawy przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.; pkt 2 stanowi, że przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...), natomiast pkt 3 definiuje terytorium państwa trzeciego jako terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Wśród czynności opodatkowanych wymieniony został import towarów na terytorium kraju. Stosownie do brzmienia art. 2 pkt 7 ustawy importem towarów jest przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej; t [owary] zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, zaś miejscem importu, o czym stanowi art. 26a ust. 1 ustawy, jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarczą stanowi natomiast wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, jak i czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Ponadto, w odniesieniu do niektórych czynności podatnikami są również podmioty inne niż podatnik określony w art. 15. Taka sytuacja ma miejsce m.in. w przypadku importu towarów, przy którym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła (dług celny), również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Stosownie do art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym albo rozliczeniu zamknięcia (...), kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Na mocy z art. 77 ust. 1 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 z 9 października 2013 r., ustanawiającego unijny kodeks celny (dalej jako: UKC), dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną ze wskazanych w tym przepisie procedur celnych - w punkcie a. wskazano procedurę dopuszczenia do obrotu. Dalsze przepisy UKC stanowią, że dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego (art. 77 ust. 2), natomiast dłużnikiem celnym jest zgłaszający, a w przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego (art. 77 ust. 3 UKC).

Odnosząc powyższe do okoliczności zdarzenia przyszłego, w ramach którego dostawa towarów (w postaci przeznaczonego do Spółki darmowego sprzętu) odbędzie się na warunkach DAP wg reguł Incoterms 2020, przy których za całość transportu odpowiedzialny jest Offsetodawca, natomiast Spółka odpowiada za odprawę importową i zgodnie z umową oraz treścią zgłoszenia importowego będzie oficjalnie zgłoszonym importerem na potrzeby polskich procedur celnych, uznać należy, że obowiązek uregulowania długu celnego (uiszczenia cła) obciąży Spółkę jako dłużnika, o którym mowa w art. 77 ust. 3 UKC.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, będzie ona posiadała status podatnika podatku od towarów i usług z tytułu dokonanego importu.

Ustalenie statusu Spółki w powyższym zakresie ma istotne znaczenie dla stwierdzenia istnienia po stronie Spółki prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu przedmiotowego importu towarów bowiem takie prawo przysługuje jedynie podatnikowi.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przepis ust. 2 ww. artykułu stanowi natomiast, że kwotą podatku naliczonego jest m.in.:

1)suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

2)w przypadku importu towarów - kwota podatku:

a)wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c)wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d)wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34.

Podkreślenia wymaga, że system odliczeń - na co wielokrotnie zwracał uwagę Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) - jest odzwierciedleniem zasady neutralności VAT względem podatnika, u którego sprzedaż jest opodatkowana. Stąd też podatnik z zasady ma prawo odliczyć każdą kwotę podatku naliczonego związaną z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (por. wyrok Trybunału z 14 lutego 1985 r. w sprawie C-268/93 D.A. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen). Wyjątek stanowią przypadki wymienione enumeratywnie w art. 88 ustawy.

Stosownie do treści ust. 3a tego artykułu nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w ściśle określonych przypadkach, tj. w przypadku gdy:

1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

-stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

-podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

-potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

4)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

5)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Zatem nie każda faktura i dokument celny może stanowić podstawę do odliczenia kwoty naliczonego podatku. Mając na uwadze przywołane przepisy, dla powstania prawa do odliczenia podatku konieczne jest łączne spełnienie szeregu warunków, a mianowicie:

-prawo do odliczenia można wywodzić jedynie z tytułu towarów i usług nabywanych na potrzeby czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

-nie mogą istnieć negatywne przesłanki odliczenia określone w art. 88 ustawy o VAT, tj. m.in. czynność, od której został naliczor podatek jest czynnością opodatkowana.

W odniesieniu do pierwszej z przesłanek należy zauważyć, że przepisy ustawy nie precyzują jaki charakter powinien mieć związek zachodzący pomiędzy dokonaniem zakupu, a czynnością opodatkowaną. Wskazówki w tym zakresie zawarte są w orzecznictwie TSUE. Wynika z nich, że z zasady powinien być to związek bezpośredni i niewątpliwy. O takim związku można mówić wówczas, gdy wydatek, z którym związany jest odliczany podatek stanowił element cenotwórczy transakcji opodatkowanej (por. wyrok TSUE z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-29/08 AB SKF). Trybunał zwrócił też uwagę, że nie musi być to związek ścisły, potwierdzając prawo do odliczenia w odniesieniu do kosztów ogólnych funkcjonowania przedsiębiorstwa (por. wyrok TSUE z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations SA). Z kolei stwierdzenie podstaw do zastosowania wyłączeń odliczeń na mocy art. 88 ustawy o VAT powinno być dokonywane już w odniesieniu do konkretnych faktur i dokumentów celnych.

Co istotne, przepisy nie przewidują możliwości odmowy podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego tylko z tego względu, że nie nabywa on własności towarów, z którymi jest związany podatek naliczony, bądź są to towary otrzymywane darmowo.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym Spółka ma pozyskać darmowe świadczenia (Elementy Dostawy) m.in. w postaci sprzętu przeznaczonego do prowadzonej przez nią - jako czynnego podatnika VAT - działalności opodatkowanej w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów. Takie przeznaczenie importowanego sprzętu pozwala uznać za spełnioną przesłankę odliczenia podatku naliczonego określoną w art. 86 ust.1 ustawy, wymagającą istnienia związku pomiędzy nabyciem przedmiotowego sprzętu, a czynnościami opodatkowanymi podatnika dokonującego odliczenia.

Celem importu i późniejszego przekazania Spółce zaimportowanego sprzętu, jest de facto wygenerowanie przez Spółkę opodatkowanej sprzedaży wyrobów (świadczeń) wyprodukowanych/wytworzonych z wykorzystaniem tego sprzętu.

Równocześnie nie ma wątpliwości, że przywóz sprzętu przez Offsetodawcę z terytorium państwa trzeciego na terytorium Polski będzie stanowił czynność opodatkowaną, kwalifikowaną jako import towarów, przy którym - co już wykazano powyżej - status dłużnika celnego i tym samym podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku należnego w świetle art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy przysługuje Spółce (na której rzecz upoważniona przez Spółkę agencja celna dokona zgłoszenia celnego, w którym wskaże Spółkę jako importera). Spółka będzie zatem zobowiązana do rozliczenia należnego podatku VAT z tytułu importu towarów, którego kwota, stosownie do brzmienia art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy równocześnie stanowi dla niej kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w stosunku do przedstawionego zdarzenia przyszłego Spółce przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu importu sprzętu. Kwotę tego podatku zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy będzie stanowiła odpowiednio kwota wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego; w przypadku skorzystania przez Spółkę z rozwiązania określonego w art. 33a ustawy - kwota podatku należnego z tytułu importu przedmiotowego sprzętu; ewentualnie kwota wynikająca ze stosownych decyzji celnych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez organ w zbliżonych stanach faktycznych, przykładowo w piśmie z dnia 16 czerwca 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.190.2023.1.KK oraz z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.466.2022.2.JO. - dotyczących importu towarów.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Spółki, zgodnie z którym w okolicznościach opisanego zdarzenia przyszłego przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów (sprzętu) należących do Offsetodawcy, które to towary mają zostać przekazane Spółce na własność po zrealizowaniu całości konkretnego zobowiązania offsetowego objętego Umową w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego, należy uznać za w pełni uzasadnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Przy czym art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) – zwanego dalej UKC:

Stosownie do art. 77 UKC:

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy:

Przy tym, w myśl art. 33a ust. 1 ustawy:

Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy podkreślić, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy czy też nie. W konsekwencji każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.

Przepisy nie uzależniają natomiast powstania tego obowiązku od warunku posiadania przez importera prawa do dysponowania towarem jak właściciel.

Na podstawie ww. przepisów należy stwierdzić, że import towarów jest jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania importu, jest importer.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy:

Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do opodatkowanej działalności gospodarczej tego podatnika.

Stosownie do art. 168 lit. e) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwaną dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Oznacza to, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego w związku z importem towarów do państwa członkowskiego, w którym przeprowadza on transakcje podlegające opodatkowaniu w zakresie, w jakim te (importowane) towary są wykorzystywane do celów tych opodatkowanych transakcji.

Jak wcześniej wskazano kwestia prawa do odliczenia VAT z tytułu importu towarów uregulowana została w art. 86 ustawy, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego (bądź kwota podatku należnego – w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy). Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika. Przy czym, jak wskazał TSUE, koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku powinien być włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Ponadto należy zaznaczyć, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka stanie się beneficjentem (Offsetobiorcą) darmowych świadczeń przyznanych jej w ramach umowy offsetowej zawartej pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej z rządem państwa trzeciego. W wykonaniu ww. Umowy Offsetodawca przekaże Spółce świadczenia (Elementy Dostawy) obejmujące m.in. dostawę, instalację i uruchomienie specjalistycznego sprzętu do produkcji określonych wyrobów w lokalizacji przygotowanej przez Spółkę wraz z dostarczeniem osprzętu i przeszkoleniem pracowników oraz przeniesie własność przekazanych towarów na rzecz Spółki po wykonaniu całości danego zobowiązania offsetowego. Pozyskane przez Spółkę Elementy Dostawy są przeznaczone do wykorzystania przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności opodatkowanej VAT (przy produkcji wyrobów).

Na realizację przedmiotowej Umowy złoży się m.in. przywóz towarów (Elementów Dostawy) z terytorium państwa trzeciego na terytorium Polski. Wskazali Państwo, że w związku z przywozem towarów, Spółka będzie działała jako ich importer i będzie zobowiązana do uiszczenia cła oraz zapłaty/rozliczenia podatku VAT.

Importowane towary (Elementy Dostawy) są przeznaczone dla Państwa Spółki, jednak na etapie importu stanowią własność Offsetodawcy, będącym dostawcą przysługujących Spółce świadczeń w ramach danego zobowiązania offsetowego. Dostawca ten nie posiada siedziby na terytorium Polski.

Własność Elementów Dostawy (z zastrzeżeniem postanowień umowy licencyjnej), związanych z danym zobowiązaniem offsetowym, w stosunku do których SOW przewiduje przeniesienie własności na Offsetobiorcę, przechodzi na Spółkę po wykonaniu całości danego zobowiązania offsetowego, tj. po spełnieniu określonych w Umowie warunków oraz podpisaniu i dostarczeniu Offsetodawcy Oświadczenia Offsetobiorcy o Wykonaniu Zobowiązania Offsetowego.

Zgodnie z brzmieniem Umowy, pomimo że Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty jakiegokolwiek wynagrodzenia na rzecz Offsetodawcy w zamian za Elementy Dostawy dostarczone przez Offsetodawcę na jej podstawie, Spółka jest odpowiedzialna za zapłatę podatku VAT lub innych podobnych podatków lub opłat, z wyjątkiem ceł, które mogą zostać nałożone przez jakikolwiek polski lub unijny organ władzy publicznej w związku z dostawą, w tym w szczególności wszelkiego sprzętu oraz wszelkich praw własności intelektualnej, przez Offsetodawcę do Offsetobiorcy w wykonaniu Konkretnego Zobowiązania Offsetowego. Offsetodawca nie jest zobowiązany do zapłaty jakichkolwiek polskich lub unijnych podatków lub opłat, z wyjątkiem zwrotu Spółce 50% należności celnych.

W odniesieniu do sprzętu/oprzyrządowania/wyposażenia (dalej określanych łącznie jako sprzęt lub towary) składającego się na Elementy Dostawy przekazywane Spółce, Umowa stanowi, że sprzęt będzie dostarczany według reguły DAP (dostawa do miejsca wskazanego w SOW) zgodnie z Incoterms 2020, a w przypadku jakichkolwiek sprzeczności między Incoterms 2020 a Umową, pierwszeństwo ma Umowa. Równocześnie Umowa doprecyzowuje warunki dostawy, wskazując m.in., że:

- podatki importowe i opłaty importowe będą obciążały Offsetobiorcę; Offsetobiorca uzyska od Offsetodawcy, po przedstawieniu stosownego dokumentu (wraz z dowodem uiszczenia cła), zwrot w wysokości 50% wartości wszystkich ceł nałożonych w związku z importem sprzętu,

- Offsetobiorca będzie oficjalnie zgłoszonym importerem na potrzeby polskich procedur celnych.

Offsetodawca dostarczy Spółce dokumenty niezbędne do dokonania na rzecz Spółki zgłoszenia celnego w przywozie towarów. Dla potrzeb zgłoszenia przywozu sprzętu na terytorium Polski Spółka udzieli pełnomocnictwa agencji celnej, która to agencja będzie działała jako przedstawiciel Spółki w rozumieniu przepisów celnych. Spółka będzie występowała jako importer przedmiotowego sprzętu, co znajdzie potwierdzenie w dokumentach celnych (zgłoszeniu celnym, poświadczonym zgłoszeniu celnym - ZC299) i zapłaci (poniesie) obciążenia celnopodatkowe.

Spółka dokona importu jedynie sprzętu, którego własność ma zostać przeniesiona na nią (na Spółkę) przez Offsetodawcę, ponadto jako importer sprzętu działający poprzez przedstawiciela bezpośredniego lub pośredniego w rozumieniu przepisów celnych, przy imporcie sprzętu planuje skorzystać z uproszczeń wynikających z art. 33a ustęp 1 ustawy o VAT, tj. spełniając warunki określone w powołanym artykule 33 ustawy o VAT, zamierza rozliczyć podatek od towarów i usług należny z tytułu importu sprzętu w deklaracji podatkowej składanej w zakresie tego podatku za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu importu.

Po zrealizowaniu danego konkretnego zobowiązania offsetowego zgodnie z wymogami Umowy (dostawa, montaż, rozruch szkolenie, etc.), własność sprzętu ma zostać przeniesiona na Spółkę.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów (sprzętu) należących do Offsetodawcy, które to towary mają zostać przekazane Spółce na własność po zrealizowaniu całości konkretnego zobowiązania offsetowego objętego Umową w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego.

Jak wskazano, kwestia prawa do odliczenia VAT z tytułu importu towarów uregulowana została w art. 86 ustawy, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego (bądź kwota podatku należnego – w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy). Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika.

Jak wynika z opisu sprawy:

-Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

-dojdzie do importu towarów na terytorium Polski;

-Spółka będzie występowała jako importer przedmiotowego sprzętu;

-Spółka będzie zgodnie z art. 17 ust. 1 punkty 1-2 ustawy VAT – podatnikiem z tytułu importu towarów;

-Spółka nie będzie właścicielem importowanych towarów;

-importowane towary są przeznaczone do wykorzystania przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności opodatkowanej VAT (przy produkcji wyrobów).

Zatem, skoro importowane towary będą przez Spółkę wykorzystywane do czynności opodatkowanych należy uznać, że Spółce jako importerowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów (sprzętu) należącego do Offsetodawcy, które to towary mają zostać przekazane Spółce na własność po zrealizowaniu całości konkretnego zobowiązania offsetowego objętego Umową w Sprawie Wykonania Konkretnego Zobowiązania Offsetowego.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie nie objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.).