Interpretacja indywidualna z dnia 18 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.502.2024.1.AP

Obowiązek zapłaty podatku VAT w związku z uznaniem auta za nowy środek transportu w świetle przepisów ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2024 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Pana wniosek z 26 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku zapłaty podatku VAT w związku z uznaniem auta za nowy środek transportu w światle przepisów ustawy o VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego:

Jest Pan osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej.

W marcu 2022 r. kupił Pan z USA uszkodzony samochód osobowy z rocznika 2021 o przebiegu (…) km. Samochód został kupiony przez Pana od firmy z USA, która wystawiła imienną fakturę na Pana dane. Samochód został przetransportowany do Niemiec (za transport odpowiadała firma z USA), gdzie dotarł i został rozładowany w maju 2022 r. Po rozładunku w Niemczech za samochód zapłacił Pan cło i niemiecki podatek VAT, zgodnie z wyliczeniami dokonanymi przez urzędników w porcie. Samochód stał w Niemczech do sierpnia 2024 r., w sierpniu został przez Pana przetransportowany do Polski, gdzie został opłacony podatek akcyzowy.

W całym procesie od zakupu, poprzez transport, opłaty celne w Niemczech, i transport samochodu z Niemiec do Polski nie uczestniczył żaden podmiot gospodarczy zarejestrowany w Unii Europejskiej, wszystko załatwiał Pan sam, prywatnie.

Pytanie

Czy w przedstawionej sytuacji ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku VAT również w Polsce w związku z uznaniem auta za nowe w świetle przepisów o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Sprawa wystąpienia obowiązku zapłaty podatku VAT konsultowana była z ogólnopolską infolinią KAS, gdzie ekspert potwierdził brak wystąpienia takiego obowiązku, jednakże prosi Pan o wydanie decyzji imiennej potwierdzającej ten fakt.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wskazano w art. 2 pkt 2 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 3 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o VAT:

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

W art. 2 pkt 6 ustawy wskazano, że:

Jak stanowi art. 2 pkt 7 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o VAT:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy:

Natomiast, zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

W art. 11 ust. 1 ustawy wskazano, że:

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów co do zasady wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary, dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zatem transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki – transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Poza tym mając na uwadze treść art. 9 ust. 3 ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów stanowi każde przemieszczenie nowego środka transportu pomiędzy krajami Unii Europejskiej, któremu towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel.

Ponadto zapis powołanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy pozwala na uznanie za wewnątrzwspólnotowe nabycie także czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa. W tym przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie. Art. 11 ust. 1 ustawy uzależnia uznanie przemieszczenia towarów należących do podatnika z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od tego, czy towary te będą służyć działalności gospodarczej tego podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

W art. 20 ust. 5 ustawy wskazano, że:

Jak stanowi art. 26a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 103 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 103 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 103 ust. 5 ustawy:

W opisie stanu faktycznego wskazał Pan, że jest Pan osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. W marcu 2022 r. od firmy z USA zakupił Pan uszkodzony samochód osobowy z rocznika 2021 o przebiegu (…) km. Zakup udokumentowany został fakturą wystawioną na Pana dane. Samochód w maju 2022 r. został przetransportowany do Niemiec, gdzie zapłacił Pan cło oraz niemiecki podatek VAT. W sierpniu 2024 r. przetransportował Pan pojazd do Polski, gdzie został opłacony podatek akcyzowy. Formalności w zakresie zakupu i transportu pojazdu oraz dokonania opłat celnych załatwiał Pan sam, nie korzystał Pan z usług innych podmiotów gospodarczych w tym zakresie.

Pana wątpliwość dotyczy obowiązku zapłaty podatku VAT w Polsce w związku z transportem na terytorium Polski samochodu uznanego w świetle przepisów ustawy VAT za „nowy środek transportu”.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy w pierwszej kolejności zauważyć, że kupił Pan jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej uszkodzony samochód z przebiegiem (…) km z USA, który został przetransportowany do Niemiec. Transakcja ta wpisywała się w definicję importu, zawartą w art. 2 pkt 7 ustawy tj. towar (samochód) został przywiezionyz terytorium państwa trzeciego (USA) na terytorium Unii Europejskiej (Niemcy). Miejscem importu – stosownie do art. 26a ust. 1 ustawy – były Niemcy, bowiem w tym państwie samochód został wprowadzony na terytorium Unii Europejskiej.

Powyższe oznacza, że na terenie Niemiec nastąpiło zakończenie procedury importowej samochodu, który tym samym zyskał status towaru wspólnotowego. Przy czym, jak wskazał Pan we wniosku, samochód został przez Pana nabyty w USA, co potwierdza wystawiona faktura. Wskazuje to na prawo do dysponowania przez Pana tym pojazdem jak właściciel już od momentu jego nabycia w USA. Następnie Pański samochód został przetransportowany do Polski.

Zgodnie z cytowanym już art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzenia jak właściciel towarami (…), a w przypadku gdy przedmiotem nabycia są nowe środki transportu, zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów następuje niezależnie od „statusu” nabywcy oraz dokonującego dostawy towarów, tj. niezależnie od tego czy są oni podatnikami VAT, czy też nie.

Należy jednak zauważyć, że pojazd – zaimportowany przez Pana jako osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej na terytorium Niemiec – pozostaje Pana własnością od momentu zakupu na terytorium USA i od tego momentu nabył Pan prawo do rozporządzania nim jak właściciel. Tym samym przemieszczeniu przez Pana zakupionego w USA pojazdu z terytorium Niemiec na terytorium Polski nie towarzyszy powtórne przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel.

Jednakże przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, jeżeli towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis ten nie dotyczy jednak opisanego przez Pana przypadku, gdyż, co istotne jak wskazał Pan we wniosku, nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, w związku z czym należy stwierdzić, że pojazd sprowadza Pan na własne potrzeby i nie służy on do prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, prawo do rozporządzania przedmiotowym pojazdem nabędzie Pan jako osoba fizyczna na skutek umowy kupna zawartej z podmiotem dokonującym sprzedaży pojazdu w USA. Nie sposób zatem uznać, iż zaistnieje fakt nabycia przez Pana prawa do rozporządzania pojazdem na terytorium Niemiec, gdzie samochód został zaimportowany, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie zostaną więc spełnione przesłanki wynikające zarówno z art. 9 ust. 1 ustawy jak i art. 11 ust. 1 ustawy.

Transport przez Pana (jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej) samochodu – uprzednio zaimportowanego z USA – z terytorium Niemiec na terytorium Polski nie będzie stanowił wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – przemieszczeniu z Niemiec do Polski nie towarzyszy bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania tym pojazdem jak właściciel, a samochód nie będzie służył działalności gospodarczej podatnika (samochód przemieszcza osoba fizyczna na własne potrzeby). Tym samym w przedstawionej przez Pana sytuacji nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku VAT w Polsce także w sytuacji uznania uszkodzonego auta z rocznika 2021 o przebiegu (…) za nowy środek transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy.

W związku z powyższym Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).