Interpretacja indywidualna z dnia 22 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.582.2024.1.AKR

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie Usług Transakcyjnych przez Pośrednika.

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego  z faktur dokumentujących wykonanie Usług Transakcyjnych przez Pośrednika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polską firmą dostarczającą najwyższej jakości produkty dla profesjonalistów w branży tatuażu i makijażu permanentnego. Do (…) należą marki znane na całym świecie, a oferta Spółki obejmuje ponad (…) różnych produktów.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu VAT (w szczególności transakcje odpłatnej dostawy towarów i świadczenia usług, wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i eksport towarów). Spółka nie dokonuje czynności podlegających zwolnieniu z VAT, które skutkowałyby koniecznością stosowania proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa o VAT”). W konsekwencji, Spółka posiada pełne prawo do odliczania VAT naliczonego w związku z prowadzoną działalnością.

Celem Wnioskodawcy jest rozwój firmy i marki na polskim i zagranicznym rynku oraz zwiększenie przychodów (sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT). Osiągnięcie tych celów realizowane jest poprzez działania związane z rozbudową kanałów dystrybucji, pozyskaniem klientów i partnerów strategicznych itp. Poza tym, podejmowane są działania związane z pozyskaniem zewnętrznego inwestora, który zainwestowałby w działalność Wnioskodawcy dodatkowe środki oraz posiadałby odpowiednie zasoby i doświadczenie umożliwiające wsparcie dalszego rozwoju biznesu Wnioskodawcy.

W przypadku skutecznego zakończenia procesu pozyskiwania inwestora zewnętrznego, może on zostać sfinalizowany poprzez transakcję polegającą na sprzedaży na rzecz inwestora lub kontrolowanego przez inwestora podmiotu gospodarczego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki (dalej: „Transakcja”). Transakcja nie będzie podlegała przepisom Ustawy o VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Pozyskanie Inwestora ma służyć określonym celom, do których zaliczyć można  m.in. uzyskanie dostępu m.in. do:

-dodatkowego, potencjalnie tańszego kapitału/finansowania,

-nowych rynków,

-nowych kanałów sprzedaży/dystrybucji,

-najlepszych praktyk z zakresu zarządzania oraz skalowania dużych organizacji,

-know-how i sieci relacji, dających dodatkowe możliwości w zakresie realizacji strategii biznesowej, itp.

W konsekwencji, pozyskanie inwestora ma skutkować zwiększeniem przychodów związanych z prowadzoną działalnością (sprzedaży opodatkowanej VAT).

W celu pozyskania inwestora Spółka nawiązała współpracę z profesjonalnym, zewnętrznym podmiotem, który wspiera ją w ramach Transakcji i wszelkich czynności, które mają na celu do niej doprowadzić (dalej: „Pośrednik”). W ramach świadczonych na rzecz Spółki usług, Pośrednik wykonuje następujące czynności (dalej: „Usługi Transakcyjne”):

1)aktywne poszukiwanie potencjalnych nabywców (inwestorów) przedsiębiorstwa/ZCP będącego własnością Spółki, nawiązywanie kontaktów z potencjalnymi inwestorami;

2)przygotowanie i przeprowadzanie prezentacji na temat przedsiębiorstwa/ZCP (teaser, memorandum informacyjne, prezentacje itp.);

3)opracowywanie strategii w zakresie przeprowadzenia procesu sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP i koordynacji tego procesu;

4)nadzór nad przeprowadzeniem procesu sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP;

5)nadzór od strony Spółki nad przeprowadzaniem procesu due diligence przez potencjalnych inwestorów;

6)nadzór od strony Spółki nad pracami innych doradców zewnętrznych świadczących usługi związane z procesem sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP;

7)nadzór nad przygotowaniem dokumentacji związanej z transakcją sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP;

8)pośredniczenie w rozmowach pomiędzy stronami transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP oraz prowadzenie negocjacji dotyczących transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP;

9)wykonywania innych czynności mających na celu doprowadzenie do sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP.

Celem usług świadczonych przez Pośrednika jest doprowadzenie do zawarcia finalnej umowy (np. umowy sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP) pomiędzy stronami transakcji – kupującym  i sprzedającym).

Wynagrodzenie Pośrednika, wysokość i termin wypłaty uregulowane jest w umowie, przy czym wynagrodzenie Pośrednika jest wyłącznie wynagrodzeniem prowizyjnym, uzależnionym od wartości Transakcji, w odniesieniu do której są świadczone usługi. Wypłata tego wynagrodzenia uzależniona jest od zawarcia finalnej umowy pomiędzy Spółką i inwestorem. Innymi słowy, jeżeli nie dojdzie do transakcji (np. zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP), Pośrednik nie otrzyma wynagrodzenia z tego tytułu.

Na moment złożenia wniosku:

·proces pozyskiwania inwestora jest w trakcie a Pośrednik wykonuje usługi na rzecz Spółki;

·Spółka nie otrzymała jeszcze od Pośrednika faktur za wykonane usługi.

Pośrednik jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Pośrednik wystawi na rzecz Wnioskodawcy fakturę lub faktury za wykonanie Usług Transakcyjnych, na których naliczy podatek VAT według stawki 23%.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie On uprawniony  do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie Usług Transakcyjnych przez Pośrednika, na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie On uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie Usług Transakcyjnych przez Pośrednika, na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5  ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednocześnie, jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W rezultacie, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu lub zaniechaniu zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług albo dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Tak skonstruowana zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podatnicy nie są także uprawnieni do odliczenia VAT od usług nabywanych w związku z czynnościami zwolnionymi od podatku, potwierdza to art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT.

Wspomniany art. 86 ust. 1 nie precyzuje jaki ma zajść związek pomiędzy danym wydatkiem, a działalnością opodatkowaną. Wystarczającym dla odliczenia jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Art. 86 implementuje do polskiego ustawodawstwa art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady  z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 z późn. zm. dalej jako: „Dyrektywa”). Zarówno Dyrektywa,  jak i ustawa o VAT nie precyzują w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. W związku z powyższym kwestia ta powinna być interpretowana w świetle naczelnych zasad podatku od wartości dodanej wyrażonych  w Dyrektywie, orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: „TSUE”) oraz sądów administracyjnych.

Do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej, wynikających z postanowień art. 1 Dyrektywy, należy zaliczyć zasadę neutralności podatku. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w ust. 2 art. 1 ww. Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku odwartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami art. 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie.

Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ust. 2, prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług (podatku naliczonego). Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa.

Szczegółowe zasady realizacji prawa do odliczenia podatku zawierają przepisy Tytułu X Dyrektywy. Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej, nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku, są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT, jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako jego przywilej. TSUE wielokrotnie stwierdzał,  iż prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę  od kosztów podatku VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Wobec powyższego należy uznać, że zarówno bezpośredni jak i pośredni związek wydatków  z prowadzoną działalnością gospodarczą jest wystarczający dla zachowania prawa do odliczenia pełnej kwoty VAT.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług  nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in. wyrok  z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners  of Customs & Excise), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG  v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA  v. Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika,  o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Jak zostało wskazane w opisanym stanie faktycznym, podejmowane czynności związane  z pozyskaniem inwestora, które mają doprowadzić do Transakcji, polegającej na zbyciu przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa lub ZCP, mają pośrednio związek z działalnością opodatkowaną VAT Wnioskodawcy na dwóch płaszczyznach:

·są związane z działalnością ogólną Wnioskodawcy sprzed planowanej Transakcji; oraz

·mają na celu rozwój działalności i w efekcie zwiększenie sprzedaży opodatkowanej VAT.

Tym samym, nie ulega wątpliwości, że istnieje związek pomiędzy kosztami Usług Transakcyjnych wykonywanych przez Pośrednika a działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy. Sam fakt wyłączenia transakcji zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania VAT na gruncie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, nie powinien mieć wpływu na zakres prawa  do odliczenia podatku naliczonego od Usług Transakcyjnych, ponieważ Usługi Transakcyjne są związane pośrednio z całokształtem działalności opodatkowanej Wnioskodawcy,  tj. stanowią koszty ogólne działalności.

W tym miejscu wskazać należy w szczególności na wyrok z 22 lutego 2001 r. wydany  w sprawie C-408/98 Abbey National. W uzasadnieniu tego orzeczenia TSUE poddał bowiem analizie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT  z tytułu faktur dokumentujących nabycie usług prawnych i doradczych związanych ze zbyciem całości lub części aktywów w sytuacji, gdy transakcja ta była zgodnie z prawem krajowym wyłączona z zakresu opodatkowania VAT. Zdaniem TSUE, co prawda usługi nabywane przez zbywcę w celu przeprowadzenia zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie pozostają w bezpośrednim związku z jedną lub kilkoma transakcjamiopodatkowanymi VAT: „jednakże, koszty tych usług wchodzą w skład kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią elementy kosztowe wytworów jego działalności. Nawet w przypadku zbycia całości aktywów, gdy podatnik nie dokonuje już transakcji po wykorzystaniu tych usług, ich koszt należy traktować jako część działalności gospodarczej przedsiębiorstwa jako całości przed zbyciem. Jakakolwiek inna wykładnia  art. 17 VI Dyrektywy byłaby sprzeczna z zasadą, że system VAT musi być całkowicie neutralny, gdy chodzi o obciążenie podatkowe od wszelkiej działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, pod warunkiem że ta działalność sama podlega VAT, a ponadto sprawiłaby, że podmiot gospodarczy byłby zobowiązany do zapłaty podatku VAT  w kontekście swojej działalności gospodarczej, bez pozostawienia mu możliwości jego odliczenia (...). Wprowadzono by w ten sposób arbitralne rozróżnienie pomiędzy wydatkami poniesionymi w celach prowadzenia przedsiębiorstwa przed rozpoczęciem jego rzeczywistej działalności i poniesionymi w czasie jego funkcjonowania z jednej strony a wydatkami poniesionymi w celu zakończenia jego działalności z drugiej strony.

W ten sposób, w zasadzie różnorodne usługi wykorzystywane przez zbywcę do celów zbycia całości aktywów lub ich części pozostają w bezpośrednim związku z całością działalności gospodarczej tego podatnika”.

Zatem TSUE jednoznacznie stwierdził, że koszty usług nabywanych przez zbywcę w celu dokonania zbycia całości aktywów lub ich części, która to transakcja jest poza zakresem opodatkowania VAT, mają bezpośredni związek z jego działalnością gospodarczą lub jej wyraźnie wyodrębnioną częścią, stanowią element kosztów ogólnych tej działalności. W konsekwencji podatnik może odliczyć całość podatku VAT naliczonego wynikającego  z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku ze zbyciem części przedsiębiorstwa.

Powyżej przytoczona argumentacja została powtórzona przez TSUE w wyroku  z 29 października 2009 r., C-29/08 wydanym w sprawie Skatteverket przeciwko AB SKF.

Przedmiotowe orzeczenie dotyczyło prawa do odliczenia VAT z faktur dokumentujących nabycie usług wspierających zbycie całości przedsiębiorstwa. W tym wyroku TSUE uznał, że:

„w takiej sytuacji, (...) aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (...).

Prawo do odliczenia zostaje jednak również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub większą liczbą transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do jego kosztów ogólnych  i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika”.

W konsekwencji TSUE orzekł, że „prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od świadczeń wykonanych dla potrzeb zbycia akcji przysługuje na podstawie art. 17 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, w brzmieniu wynikającym z art. 28f ust. 1 tej dyrektywy, oraz art. 168 dyrektywy 2006/112, jeżeli istnieje bezpośredni i ścisły związek między wydatkami związanymi ze świadczeniami powodującymi naliczenie podatku a całością działalności gospodarczej podatnika”.

Tym samym, analiza orzecznictwa TSUE jednoznacznie wskazuje, że Spółka powinna być uprawniona do odliczenia VAT od wydatków związanych z nabyciem Usług Transakcyjnych, ponieważ mają one pośredni związek z całością działalności gospodarczej Spółki. Ten związek przejawia się zarówno jako związek ze sprzedażą opodatkowaną dokonywaną przed planowaną Transakcją jak również związek ze sprzedażą, która będzie dokonywana przez przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa po Transakcji.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że będzie ona uprawniona do odliczenia podatkunaliczonego z faktur dokumentujących wykonanie Usług Transakcyjnych przez Pośrednika, na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Poza przytoczonymi wyrokami TSUE, stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w praktyce krajowych Sądów Administracyjnych oraz organów podatkowych, m.in.:

-Wyrok WSA w Warszawie z 24 listopada 2021 r. )sygn. akt: III SA/Wa 658/21): „Czynność zbycia przedsiębiorstwa, choć sama z opodatkowania wyłączona, została dokonana w ramach działalności opodatkowanej. Zatem koszty związane bezpośrednio z tą czynnością były zarazem pośrednio związane z działalnością w ujęciu ogólnym, czyli działalnością opartą na świadczeniu usług odpłatnego najmu – świadczeń niepodlegających wyłączeniu z opodatkowania VAT, ani też niepodlegających zwolnieniu z opodatkowania”.

-Interpretacja indywidualna wydana 10 maja 2023 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP4-3.4012.108.2023.1.IG), w której organ stwierdził że: „W momencie rozpoczęcia ww. procesu kształt Transakcji nie był określony. Zakładali Państwo natomiast, że mogłaby ona prowadzić w szczególności do zbycia całości lub części Państwa udziałów na rzecz podmiotu trzeciego niepowiązanego ze Spółką bądź jej obecnymi wspólnikami, zbycia przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub jej określonych aktywów na rzecz Inwestora, połączenia z innym podmiotem w ramach konsolidacji branży, bądź (alternatywnie), do pozyskania finansowania dłużnego, w tym poprzez objęcie przez inwestora obligacji (innych papierów dłużnych) Spółki, zapewnieniu przez Inwestora finansowania Państwa albo spłacie/zwolnieniu Państwa z zobowiązań, które pozwolą Państwu na podjęcie działań celem uzyskania dostępu do dodatkowych kanałów dystrybucji lub zwiększenie przychodów. (…) W związku z powyższym, skoro nabywane Usługi Doradcze od Doradcy nr 1, 2, 3, 4 i 5 są/będą mieć związek z prowadzoną przez Państwa działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, to przysługuje/będzie przysługiwać Państwu, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie otrzymanych faktur dokumentujących zakup ww. usług. Prawo to przysługuje/będzie przysługiwać Państwu pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy”.

-Wyrok WSA w Warszawie z 3 grudnia 2014 r. (sygn. akt: III SA/Wa 848/14): „Przedmiotem działalności Spółki nie było bowiem i nie jest wnoszenie wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa, czy też zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Spółka została powołana do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, a nabyte usługi doradztwa podatkowego stanowiły koszt związany pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. (…) W ocenie Sądu, stanowisko takie jest błędne, gdyż nie respektuje zasady neutralności VAT, którą wywodzi się z art. 1 ust. 2 Dyrektywy VAT (zasada wspólnego systemu VAT polega na zastosowaniu do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji poprzedzającym etap obciążenia tym podatkiem. VAT, obliczony od ceny towaru lub usługi według stawki, która ma zastosowanie do takiego towaru lub usługi, jest wymagalny od każdej transakcji, po odjęciu kwoty podatku poniesionego bezpośrednio w różnych składnikach kosztów. Wspólny system VAT stosuje się aż do etapu sprzedaży detalicznej włącznie)”.

-Interpretacja indywidualna wydana 11 marca 2024 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.663.2023.2.NF), w której organ stwierdził że: „Koszty zakupu przez Państwa Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP, zgodnie z powołanymi wyrokami TSUE, należy przyporządkować do ogólnych kosztów prowadzenia przez Państwa działalności gospodarczej. Ww. Usługi, choć dotyczyły przygotowania i przeprowadzenia transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to pozostawały w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (opodatkowaną podatkiem VAT). (…) Podsumowując, Spółce przysługuje – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem Usług”.

-Interpretacja indywidualna wydana dnia 14 października 2022 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP4-3.4012.538.2022.2.MKA), w której organ stwierdził że: „Koszty zakupu przez Państwa Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP, zgodnie z powołanymi wyrokami TSUE, należy przyporządkować do ogólnych kosztów prowadzenia przez Państwa działalności gospodarczej. Ww. Usługi, choć dotyczyły przygotowania i przeprowadzenia transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to pozostawały w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (opodatkowaną podatkiem VAT). Przedmiotem Państwa działalności są wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT, a nabyte Usługi stanowiły koszt związany pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem, w odniesieniu do nabytych przez Spółkę – czynnego podatnika podatku VAT – Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP, które są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to przysługuje jednakże pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy”.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Stosownie do art. 168 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.) w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej:

Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku pomiędzy dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną generującą podatek należny.

Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie  C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excise), wyrok z 26 maja  2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września  2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur régional des  impôts du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

W orzeczeniu z 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations SA (C-16/00) Trybunał wskazuje, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem, a sprzedażą opodatkowaną VAT. Wydatek stanowi element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

W orzeczeniach dotyczących uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego od nabyć usług doradczych w związku ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa w warunkach wyłączenia tej transakcji spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług, TSUE wskazywał, że „różne usługi nabyte przez zbywcę (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) w celu dokonania zbycia całości lub części aktywów nie pozostają w bezpośrednim związku z jedną lub wieloma transakcjami uprawniającymi do skorzystania z prawa do odliczenia. Jednak koszty powyższych usług stanowią część kosztów ogólnych podatnika i jako takie są częścią kosztów produktów przedsiębiorstwa” (sprawy C-408/98 Abbey National, C-465/03 Kretztechnik).

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Treść art. 6 pkt 1 ustawy wskazuje, że:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia  (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak wynika z art. 2 pkt 27e ustawy:

Zgodnie z art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r.  poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Z opisu sytuacji wynika, że są Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonują Państwo czynności podlegających opodatkowaniu VAT (w szczególności transakcje odpłatnej dostawy towarów  i świadczenia usług, wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i eksport towarów).  Nie dokonują Państwo czynności podlegających zwolnieniu z VAT, które skutkowałyby koniecznością stosowania proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, posiadają Państwo pełne prawo do odliczania VAT naliczonego w związku z prowadzoną działalnością.

Państwa celem jest rozwój firmy i marki na polskim i zagranicznym rynku oraz zwiększenie przychodów (sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT). Osiągnięcie tych celów realizowane jest poprzez działania związane z rozbudową kanałów dystrybucji, pozyskaniem klientów i partnerów strategicznych itp. Poza tym, podejmowane są działania związane  z pozyskaniem zewnętrznego inwestora, który zainwestowałby w Państwa działalność dodatkowe środki oraz posiadałby odpowiednie zasoby i doświadczenie umożliwiające wsparcie dalszego rozwoju Państwa biznesu. W przypadku skutecznego zakończenia procesu pozyskiwania inwestora zewnętrznego, może on zostać sfinalizowany poprzez transakcję polegającą na sprzedaży na rzecz inwestora lub kontrolowanego przez inwestora podmiotu gospodarczego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki (dalej: „Transakcja”). Transakcja nie będzie podlegała przepisom ustawy na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Pozyskanie inwestora ma służyć określonym celom, do których zaliczyć można m.in. uzyskanie dostępu m.in. do:

-dodatkowego, potencjalnie tańszego kapitału/finansowania,

-nowych rynków,

-nowych kanałów sprzedaży/dystrybucji,

-najlepszych praktyk z zakresu zarządzania oraz skalowania dużych organizacji,

-know-how i sieci relacji, dających dodatkowe możliwości w zakresie realizacji strategii

biznesowej, itp.

W konsekwencji, pozyskanie inwestora ma skutkować zwiększeniem przychodów związanych z prowadzoną działalnością (sprzedaży opodatkowanej VAT).

W celu pozyskania inwestora Spółka nawiązała współpracę z profesjonalnym, zewnętrznym podmiotem, który wspiera ją w ramach Transakcji i wszelkich czynności, które mają na celu do niej doprowadzić (dalej: „Pośrednik”). W ramach świadczonych na rzecz Spółki usług, Pośrednik wykonuje następujące czynności („Usługi Transakcyjne”):

1)aktywne poszukiwanie potencjalnych nabywców (inwestorów) przedsiębiorstwa/ZCP będącego własnością Spółki, nawiązywanie kontaktów z potencjalnymi inwestorami;

2)przygotowanie i przeprowadzanie prezentacji na temat przedsiębiorstwa/ZCP (teaser, memorandum informacyjne, prezentacje itp.);

3)opracowywanie strategii w zakresie przeprowadzenia procesu sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP i koordynacji tego procesu;

4)nadzór nad przeprowadzeniem procesu sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP;

5)nadzór od strony Spółki nad przeprowadzaniem procesu due diligence przez potencjalnych inwestorów;

6)nadzór od strony Spółki nad pracami innych doradców zewnętrznych świadczących usługi związane z procesem sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP;

7)nadzór nad przygotowaniem dokumentacji związanej z transakcją sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP;

8)pośredniczenie w rozmowach pomiędzy stronami transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP oraz prowadzenie negocjacji dotyczących transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP;

9)wykonywania innych czynności mających na celu doprowadzenie do sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP.

Celem usług świadczonych przez Pośrednika jest doprowadzenie do zawarcia finalnej umowy (np. umowy sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP) pomiędzy stronami transakcji (kupującym i sprzedającym).

Wynagrodzenie Pośrednika, wysokość i termin wypłaty uregulowane jest w umowie, przy czym wynagrodzenie Pośrednika jest wyłącznie wynagrodzeniem prowizyjnym, uzależnionym od wartości Transakcji, w odniesieniu do której są świadczone usługi. Wypłata tego wynagrodzenia uzależniona jest od zawarcia finalnej umowy pomiędzy Spółką i inwestorem. Innymi słowy, jeżeli nie dojdzie do transakcji (np. zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP), Pośrednik nie otrzyma wynagrodzenia z tego tytułu.

Na moment złożenia wniosku:

·proces pozyskiwania inwestora jest w trakcie a Pośrednik wykonuje usługi na rzecz Spółki;

·Spółka nie otrzymała jeszcze od Pośrednika faktur za wykonane usługi.

Pośrednik jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Pośrednik wystawi na rzecz Wnioskodawcy fakturę lub faktury za wykonanie Usług Transakcyjnych, na których naliczy podatek VAT według stawki 23%.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy będą Państwo uprawnieni do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie Usług Transakcyjnych przez Pośrednika.

Jak zostało wyżej wskazane, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem, że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wobec powyższego, w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć, dokonując tych czynności.

Koszty zakupu przez Państwa Usług Transakcyjnych związanych z poszukiwaniem przez Pośrednika inwestora zewnętrznego, zgodnie z powołanymi wyrokami TSUE, należy przyporządkować do ogólnych kosztów prowadzenia przez Państwa działalności gospodarczej. Pomimo że proces poszukiwania przez Pośrednika inwestora może zakończyć się sprzedażą na rzecz inwestora lub kontrolowanego przez inwestora podmiotu gospodarczego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to przedmiotowe Usługi Transakcyjne pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (opodatkowaną podatkiem VAT). Jak wynika z treści wniosku, są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują Państwo czynności podlegających opodatkowaniu VAT  – w szczególności transakcje odpłatnej dostawy towarów i świadczenia usług, wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i eksport towarów. Nie dokonują Państwo czynności podlegających zwolnieniu z VAT, w konsekwencji posiadają Państwo pełne prawo do odliczania VAT naliczonego w związku z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym, skoro nabywane Usługi Transakcyjne od Pośrednika majązwiązek  z prowadzoną przez Państwa działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, to przysługuje Państwu, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących zakup ww. Usług Transakcyjnych. Prawo toprzysługuje Państwu pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że są Państwo uprawnieni – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie Usług Transakcyjnych przez Pośrednika.

Tym samym, Państwa stanowiskojest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła  w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Maja Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).