Interpretacja indywidualna z dnia 18 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.171.2024.1.PJ

Samochód osobowy był już przedmiotem czynności opodatkowanej, w odniesieniu do której została wydana decyzja naczelnika urzędu skarbowego, określająca zobowiązanie podatkowe. Zatem w stosunku do sprzedaży samochodu osobowego przez Pana jako Komornika Sądowego nie powstanie w niniejszej sprawie obowiązek podatkowy, bowiem w stosunku do samochodu osobowego, została już określona decyzją właściwego organu podatkowego kwota akcyzy

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 7 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku akcyzowego w zakresie uznania komornika sądowego za płatnika podatku akcyzowego w przypadku sprzedaży egzekucyjnej samochodu osobowego oraz określenia podstawy opodatkowania sprzedaży egzekucyjnej samochodu osobowego, wpłynął 19 sierpnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Postanowieniem z dnia (...).2024 roku Prokurator (...), po zapoznaniu się z aktami postępowania sygn. (...) postanowił:

1)samochód osobowy X., uznany za dowód rzeczowy postanowieniem z dnia (...).2016 r. w toku sprawy sygn. (...) sprzedać według trybu określonego dla właściwych organów postępowania wykonawczego za pośrednictwem Komornika Sądowego Y., z możliwością dokonania sprzedaży w trybie licytacji on-line za pośrednictwem platformy Krajowej Rady Komorniczej, a uzyskaną ze sprzedaży kwotę pieniężną przekazać do depozytu sądowego (...);

2)celem umożliwienia realizacji sprzedaży, o której mowa powyżej przekazać Komornikowi Y. kluczyk od samochodu oraz oryginały dokumentów dotyczących tego samochodu, w zakresie jakim jest to niezbędne do realizacji sprzedaży;

3)po realizacji sprzedaży dokonać modyfikacji wpisu samochodu X. oraz kluczyka i dokumentów w zakresie dowodów rzeczowych w sprawie.

W uzasadnieniu postanowienia prokuratura wskazała, że Postanowieniem z dnia (...).2024 r. Prokuratura (...) umorzyła śledztwo w sprawie sygn. (...).

W toku postępowania, postanowieniem z dnia (...).2016 r. uznano za dowód rzeczowy samochód osobowy X. oraz kluczyk do tego pojazdu, a także szereg dokumentów związanych z tym pojazdem.

Zgodnie z treścią art. 323 § 1 k.p.k. w razie umorzenia śledztwa (dochodzenia) prokurator wydaje postanowienie co do dowodów rzeczowych. Zgodnie natomiast z treścią art. 231 § 1 k.p.k. jeżeli powstaje wątpliwość, komu należy wydać zatrzymaną rzecz, sąd lub prokurator składają do depozytu sądowego albo oddaje osobie godnej zaufania aż do wyjaśnienia uprawnienia do odbioru. Przed zdecydowaniem o złożeniu do depozytu i w wypadku wskazanym w art. 231 § 1 k.p.k. jeżeli rzecz ta okazuje się przedmiotem, którego przechowywanie połączone byłoby z niewspółmiernymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo obniżyłoby znacznie jego wartość, należy, stosowanie do art. 232 k.p.k., dokonać jej sprzedaży i złożyć do depozytu kwotę uzyskaną z tej sprzedaży.

Na podstawie art. 252 § 1 i 2 k.p.k., przedmioty ulegające szybkiemu zniszczeniu lub takie, których przechowywanie byłoby połączone z niewspółmiernymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie wartości rzeczy, można sprzedać według trybu określonego dla właściwych organów postępowania wykonawczego. Postanowienie w przedmiocie sprzedaży w postępowaniu przygotowawczym może wydać prokuratora w postępowaniu sądowym sąd lub referendarz sądowy. Uzyskaną kwotę pieniężną przekazuje się do depozytu sądowego.

W toku prowadzonego śledztwa nie udało się ustalić w sposób bezsporny właściciela samochodu X., a tym samym nie wiadomo komu należałoby i można wydać przedmiotowy samochód wraz z kluczykiem i innymi niezbędnymi dokumentami.

Z tych powodów prokurator uznał, że zasadnym jest, przy stwierdzeniu dalszej zbędności samochodu sprzedać samochód. Mając na uwadze, iż dalsze przechowywanie tego pojazdu łączyłoby się z ponoszeniem przez organy ścigania kosztów, a zarazem mogło powodować pomniejszenie wartości samego pojazdu, zasadnym jest dokonanie sprzedaży samochodu X., a następnie uzyskaną kwotę złożyć do depozytu sądowego, do czasu ustalenia osoby uprawnionej do jej odbioru.

Biorąc pod uwagę postanowienie o przekazaniu komornikowi sądowemu do sprzedaży ww. samochód, Komornik Sądowy wnioskiem o udostępnienie danych ze zbioru danych osobowych na podstawie dyspozycji zawartej w art. 761 KPC wniósł do Naczelnika Urzędu Skarbowego (...) pytania:

1)czy w odniesieniu do przedmiotowego samochodu została wydana decyzja w sprawie określenia podatku akcyzowego?

2)Kto będzie płatnikiem podatku akcyzowego w przypadku sprzedaży egzekucyjnej (licytacji elektronicznej) - komornik sądowy jako Organ Egzekucyjny, czy nabywca licytacyjny pojazdu?

W dniu (...) 2024 roku Komornik Sądowy otrzymał odpowiedź na wniosek z którego wynika, że:

1)w zakresie pojazdu X.:

-była wydana decyzja w zakresie podatku akcyzowego (...);

-w zakresie wydanej decyzji kwota podatku do zapłaty wynosi (...) zł. Saldo należności wynosi (...) zł. Podatek nie został zapłacony w całości.

2)ustawodawca określił w art. 103 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, kto jest płatnikiem podatku akcyzowego. W przypadku wątpliwości interpretacyjnych należy skierować zapytanie do Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej.

Komornik powziął również dodatkowo informację, że w stosunku do pojazdu X. w dniu (...).2021 roku uchylono decyzję o rejestracji wskazanego pojazdu.

Pytania

1)Kto będzie płatnikiem podatku akcyzowego w przypadku sprzedaży egzekucyjnej (licytacji elektronicznej) w zakresie pojazdu X. - komornik sądowy jako organ egzekucyjny, czy nabywca licytacyjny pojazdu?

2)W sytuacji gdy komornik sądowy jako organ egzekucyjny będzie płatnikiem podatku akcyzowego jaką podstawę opodatkowania winien przyjąć do wyliczenia prawidłowej wysokości należnego podatku akcyzowego ? Czy Komornik Sądowy przyjmuje wartość, którą uznał organ podatkowy w wydanej decyzji w zakresie podatku akcyzowego?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z zasadą zapisaną w art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) - dalej u.p.a. w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

2)nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

3)pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

-wyprodukowanego na terytorium kraju,

-od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Ponadto, ustawodawca podatkowy wskazał, że akcyzą opodatkowana jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa powyżej, w pkt 3. jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zaznaczyć należy, że jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym, organy egzekucyjne, określone w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1805, z późn. zm.). są płatnikami akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza nie została zapłacona.

Zgodnie z ust. 2 wskazanego art. 103 płatnik akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, jest obowiązany obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym sprzedano samochód, a także przekazać w tym terminie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego deklarację o wysokości pobranej i wpłaconej akcyzy według ustalonego wzoru.

Ust. 2a art. 103 stanowi, że deklaracje o wysokości akcyzy pobranej i wpłaconej przez płatnika składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Natomiast ust. 3. art. 103 stanowi, że minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych zawartych w deklaracji o wysokości akcyzy pobranej i wpłaconej przez płatnika oraz wzór tej deklaracji, zamieszczając objaśnienia co do sposobu prawidłowego składania deklaracji oraz informacje o miejscu ich składania, jak również zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia kwoty akcyzy.

Biorąc pod uwagę powyżej wymienione przepisy prawa zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na ich brzmienie w przypadku sprzedaży Komornik Sądowy uważa, że:

1)na podstawie art. 103 ust. 2 jako Komornik Sądowy wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1805, z późn. zm.) staje się płatnikiem akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza nie została zapłacona.

2)Zgodnie z ust. 2 art. 103 płatnik akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, jest obowiązany obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym sprzedano samochód, a także przekazać w tym terminie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego deklarację o wysokości pobranej i wpłaconej akcyzy według ustalonego wzoru.

Zatem za podstawę opodatkowania Komornik Sądowy przyjmie wartość, którą uznał organ podatkowy w wydanej decyzji w zakresie podatku akcyzowego nr (...) i dokona na konto organu podatkowego zapłaty podatku w wysokości wskazanej w wydanej decyzji w kwocie (...) zł - uznając wymienione przez organ podatkowy saldo należności w wysokości (...) zł wraz z należnymi odsetkami liczonymi na dzień zapłaty.

3)z uwagi na wydaną decyzję przez organ podatkowy Komornik Sądowy nie będzie musiał składać deklaracji o wysokości pobranej i wpłaconej akcyzy według ustalonego wzoru.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienieinterpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 100 ust. 1, 1a i 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Jak stanowi art. 100 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy:

Na podstawie art. 100 ust. 5 ustawy:

Według art. 101 ustawy:

Zgodnie z art. 21 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Zgodnie z art. 102 ustawy:

Stosownie do art. 103 ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy został Pan jako komornik sądowy wyznaczony przez prokuratora do dokonania sprzedaży, według trybu określonego dla właściwych organów postępowania wykonawczego, samochodu osobowego X., stanowiącego dowód rzeczowy w postępowaniu.

W odniesieniu do przedmiotowego samochodu została wydana decyzja w zakresie podatku akcyzowego nr (...), w zakresie której kwota podatku do zapłaty wynosi (...) zł. Saldo należności wynosi (...) zł. Podatek nie został zapłacony w całości. Zgodnie z uzyskanymi przez Pana informacjami w dniu (...) 2021 r. uchylono decyzję o rejestracji wskazanego pojazdu.

Przedmiotem Pana wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 1 jest uznanie czy będzie Pan jako komornik sądowy działający jako organ egzekucyjny płatnikiem podatku akcyzowego w odniesieniu do sprzedaży egzekucyjnej przedmiotowego pojazdu.

Mając na uwadze powyższe przepisy i przedstawione w sprawie okoliczności należy wskazać, że ustawodawca w art. 103 ustawy o podatku akcyzowym określił instytucję płatnika akcyzy od samochodów osobowych, które podlegają sprzedaży w ramach postępowania egzekucyjnego. W sytuacji gdy sprzedaż samochodu osobowego dotyczy pojazdu niezarejestrowanego na terenie kraju, od którego nie została zadeklarowana lub określona kwota akcyzy w prawidłowej wysokości w związku z wcześniejszymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, organy egzekucyjne wykonujące czynności egzekucyjne zgodnie z przepisami szczególnymi, są zobowiązane do obliczenia i wpłacenia akcyzy na rachunek właściwego urzędu skarbowego oraz do złożenia deklaracji o wysokości pobranej i wpłaconej akcyzy.

Jednocześnie zauważenia wymaga, że w treści art. 100 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym wyrażona została wprost zasada jednokrotności opodatkowania akcyzą samochodów osobowych, zgodnie z którą jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W przedstawionej sprawie samochód osobowy był już przedmiotem czynności opodatkowanej, z odniesieniu do której została wydana decyzja naczelnika urzędu skarbowego, określająca zobowiązanie podatkowe.

Zatem w stosunku do sprzedaży samochodu osobowego przez Pana jako Komornika Sądowego nie powstanie w niniejszej sprawie obowiązek podatkowy, bowiem w stosunku do samochodu osobowego X., została już określona decyzją właściwego organu podatkowego kwota akcyzy.

W stosunku więc do opisanej we wniosku sprzedaży, która nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej nie można uznać, że znajdzie zastosowanie art. 103 ustawy.

Zatem nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym na podstawie art. 103 ust. 2 jako Komornik Sądowy wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego stanie się Pan płatnikiem akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, przedmiotowego samochodu osobowego.

Wobec powyższego Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na uwarunkowanie zawarte w pytaniu nr 1 (w przypadku uznania Pana za płatnika), ocena Pana stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, staje się bezprzedmiotowa.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.