Interpretacja indywidualna z dnia 15 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.239.2024.4.KK
W zakresie skutków podatkowych planowanego zawarcia umowy pożyczki waluty wirtualnej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych planowanego zawarcia umowy pożyczki waluty wirtualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością planuje zaciągnięcie pożyczki w walucie wirtualnej (kryptowalucie) od osoby fizycznej. Pożyczka ma zostać udzielona w walucie wirtualnej, tj. X ((...)), w ilości [ilość jednostek waluty wirtualnej]. Strony umowy uzgodniły, że zwrot pożyczki nastąpi w tej samej walucie wirtualnej. Dodatkowo, strony zgodziły się, że wynagrodzenie pożyczkodawcy zostanie ustalone w stałej kwocie tej samej waluty wirtualnej ((...)) i wypłacone wraz z pełnym zwrotem pożyczki. X ((...)) jest tzw. stablecoinem, czyli walutą wirtualną (kryptowalutą), której wartość jest ściśle powiązana z wartością dolara amerykańskiego (USD). Wartość 1 (...) jest utrzymywana na poziomie 1 USD poprzez mechanizmy zabezpieczające, co oznacza, że zmienność kursu tej waluty wirtualnej jest minimalna i praktycznie zawsze równoważna kursowi dolara amerykańskiego. W związku z tym, przy przeliczaniu wynagrodzenia w (...) na złote polskie, uzasadnione jest użycie średniego kursu Narodowego Banku Polskiego (NBP) do dolara amerykańskiego.
Pytanie
Czy zaciągnięcie pożyczki w walucie wirtualnej (kryptowalucie) przez spółkę od osoby fizycznej podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) Ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu PCC podlegają wyłącznie umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Waluty wirtualne (kryptowaluty), będące cyfrowym odwzorowaniem wartości, nie spełniają definicji ani pieniędzy, ani rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. W związku z tym, zaciągnięcie pożyczki w walucie wirtualnej (kryptowalucie) przez spółkę od osoby fizycznej nie podlega opodatkowaniu PCC.
Definicja waluty wirtualnej zawarta w art. 2 ust. 2 pkt 26 Ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu wskazuje, że waluta wirtualna nie jest prawnym środkiem płatniczym, pieniądzem elektronicznym ani instrumentem finansowym, ale może być wymienialna w obrocie gospodarczym i akceptowana jako środek wymiany. Zatem, waluta wirtualna (kryptowaluta) jest klasyfikowana jako prawo majątkowe, a nie waluta lub towar.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej Znak: 0111-KDIB2-3.4014.212.2024.1.MD, wydanej dnia 6 czerwca 2024 potwierdza, że „kryptowaluty nie są natomiast pieniędzmi ani rzeczami oznaczonymi co do gatunku”, co oznacza, że zaciągnięcie pożyczki w walucie wirtualnej (kryptowalucie) przez spółkę od osoby fizycznej nie podlega opodatkowaniu podatkiem PCC oraz nie istnieje obowiązek złożenia deklaracji PCC-3.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pani stanowiska wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
c) (uchylona),
d) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
e) umowy dożywocia,
f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
g) (uchylona),
h) ustanowienie hipoteki,
i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
j) umowy depozytu nieprawidłowego,
k) umowy spółki.
W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają:
2) zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3) orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Ustawodawcawprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem inne, nie wymienione w ww. przepisach, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego − 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.
W świetle art. 10 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki jeżeli przedmiotem tych czynności są pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku.
Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że planują Państwo zaciągnięcie pożyczki w walucie wirtualnej (kryptowalucie) od osoby fizycznej. Strony umowy uzgodniły, że zwrot pożyczki nastąpi w tej samej walucie wirtualnej. Dodatkowo, strony zgodziły się, że wynagrodzenie pożyczkodawcy zostanie ustalone w stałej kwocie tej samej waluty wirtualnej ((...)) i wypłacone wraz z pełnym zwrotem pożyczki.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych waluty wirtualne traktowane są jako prawo majątkowe. Wobec braku definicji legalnej pojęcia „prawa majątkowego”, należy odnieść się do ustaleń orzecznictwa oraz doktryny.
Najogólniej rzecz ujmując, prawa majątkowe to prawa podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, związane z jego majątkiem charakteryzujące się dwoma podstawowymi cechami, tj.:
- działalnością (mogą być przedmiotem obrotu),
- posiadaniem określonej wartości majątkowej.
Do tej kategorii należy zatem zaliczyć te wszystkie uprawnienia, które nie przyjmują postaci rzeczy a stanowią jednocześnie wymierne korzyści, którymi można rozporządzać, albo z których można czerpać korzyści.
Skoro zatem – jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego − przedmiotem umowy pożyczki będą kryptowaluty, które są zaliczane do kategorii praw majątkowych, to zawarcie wskazanej umowy pożyczki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Z powołanego powyżej art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno wynika, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Kryptowaluty nie są natomiast pieniędzmi ani rzeczami oznaczonymi co do gatunku.
W związku z tym, stwierdzić należy, że skoro wskazana we wniosku umowa pożyczki nie została wymieniona w ustawowym katalogu czynności, określonym w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to nie będzie podlegać opodatkowaniu wymienionym podatkiem.
A zatem, z tytułu zawarcia ww. umowy nie będzie ciążył na Państwu obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Jako że umowa pożyczki prawa majątkowego – kryptowaluty – nie jest pożyczką pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku, nie będą Państwo także zobowiązani do złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC-3.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?