Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.409.2024.3.BJ

W zakresie ustalenia, czy należności (Opłaty) wypłacane przez Spółkę z tytułu nabywania oprogramowania (licencji End-user, usług …), wsparcia oraz serwisu dla licencji End-user, jak i dla usług … dla celów własnego użytku, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 29 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy należności (Opłaty) wypłacane przez Spółkę z tytułu nabywania oprogramowania (licencji End-user, usług ….), wsparcia oraz serwisu dla licencji End-user, jak i dla usług … dla celów własnego użytku, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 września 2024 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.409.2024.1.BJ oraz pismem z 10 października 2024 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.409.2024.2.BJ , wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 2 i 25 października 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych („podatek CIT”) i polskim rezydentem podatkowym, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. Spółka podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. X jest jednostką dominującą grupy. Spółka działa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej oraz poza jej granicami. Spółka wraz z grupą dostarcza kompletne rozwiązania i produkty własne (…). Spółka wraz z grupą prowadzi działalność na terenie krajów (…). Zakres podstawowej działalności Spółki oraz grupy X w podziale na odpowiednie segmenty obejmuje:

- Rozwiązania dla (…)

Segment ten obejmuje kompletne rozwiązania i produkty niezbędne do prowadzenia (…).

- Rozwiązania płatnicze

Segment rozwiązań płatniczych obejmuje kompletne rozwiązania obsługujące płatności w kanałach online i offline, przeznaczone zarówno dla instytucji (…).

Dodatkowo w ramach segmentu oferowane są komplementarne rozwiązania do tworzenia (…).

- Rozwiązania dedykowane

W ramach segmentu rozwiązań dedykowanych świadczone są usługi na rzecz następujących sektorów: (…).

Ze względu na potrzeby organizacyjne i ciągły rozwój działalności (…) jest stroną wielu umów licencyjnych dotyczących systemów automatyzacji przepływów pracy i (…). Spółka ponosi koszty związane z nabywaniem usług i oprogramowania (dalej: „Opłaty”), które można podzielić na następujące kategorie:

1. Oprogramowanie użytkownika końcowego (z ang. End-user). Wraz z nabyciem oprogramowania End-user, użytkownik tego oprogramowania nie nabywa autorskich praw majątkowych związanych z tym oprogramowaniem (jest tzw. użytkownikiem końcowym). Jego uprawnienia ograniczone są do instalacji, uruchamiania, przechowywania i korzystania z oprogramowania oraz jego konfiguracji w ramach infrastruktury techniczno-systemowej na określonej liczbie urządzeń. W szczególności, nie dysponuje on prawem do sublicencjonowania i rozpowszechniania, w tym użyczania lub najmu oprogramowania ani jego kopii, ani prawem do wprowadzania jakichkolwiek zmian w kodzie programu (Oprogramowanie/licencje End-user będące przedmiotem niniejszego Wniosku stanowi oprogramowanie, które nie zostało stworzone dla indywidualnych potrzeb klienta (użytkownika końcowego), ale jest oprogramowaniem oferowanym powszechnie na rynku dla różnych klientów z branży.

Innymi słowy nabywane dostępy do korzystania z licencji, z tytułu którego Spółka ponosi Opłaty, stanowi licencję użytkownika końcowego (dalej: „licencja End-user”), gdyż:

(i) ma charakter niewyłączny,

(ii) została nabyta w celu korzystania z oprogramowania jako jego użytkownik a nie współ/właściciel,

 (iii) oprogramowanie będzie wykorzystywane na własny użytek - do zarządzania prowadzonym przedsiębiorstwem,

(iv) uprawnienia do modyfikacji są ograniczone tylko do zakresu, w jakim jest to konieczne do osiągnięcia pełnej kompatybilności z własnymi systemami.

2. Usługi typu (…) (dalej: usługi „…”) (…oprogramowanie jako usługa) polegające na umożliwieniu dostępu do funkcjonalności oprogramowania zainstalowanego w środowisku sprzętowo - systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Model ten zwany jest również modelem subskrypcyjnym. Jest to kompletne rozwiązanie programowe, w ramach którego cała podstawowa infrastruktura, oprogramowanie i dane aplikacji znajdują się w centrum danych dostawcy lub jego podwykonawcy, dzięki czemu Spółka może korzystać z funkcjonalności oprogramowania za pośrednictwem internetu, bez konieczności instalowania oprogramowania na własnych serwerach/komputerach lub angażowania własnej infrastruktury i urządzeń. Spółka jako użytkownik w zamian za opłatę subskrypcyjną uzyskuje wyłącznie prawo do wykorzystania oprogramowania dla własnych potrzeb w ściśle określonym zakresie (przykładowo, umowa subskrypcyjna może przewidywać ściśle określoną liczbę urządzeń z których można równocześnie korzystać z usługi). Umowa ta nie przenosi autorskich praw majątkowych do oprogramowania, ani praw do infrastruktury dostawcy. Zgodnie z zawartymi umowami Spółka nie może modyfikować ani wyodrębniać udostępnionego mu oprogramowania, ani udostępniać go podmiotom trzecim (spoza grupy) w całości ani w części. Spółka otrzymuje wyłącznie „ograniczone, niewyłączne, nieprzenaszalne prawo do korzystania” z usługi/aplikacji w trakcie trwania i użytkowania usług subskrybowanych oraz tylko w okresie trwania umowy subskrypcji. Zgodnie z treścią zawieranych umów Usługi (…) nie zostały zaprojektowane ani wyprodukowane zgodnie z indywidualnymi wymaganiami Spółki i to wyłącznie Spółka jest odpowiedzialna za potwierdzenie, że Usługi (…) spełniają jej wymagania. Nabywane Usługi (…) są oparte na ujednoliconej platformie usług udostępnianych różnym klientom. Spółce udostępniane są, jako część usług subskrypcyjnych poprawki błędów i ulepszenia, które Spółka otrzymuje na ogół jako część subskrypcji Usług (…), ale z wyłączeniem wszelkich nowych produktów, ofert, aplikacji lub dodatków, za które pobiera jest osobna opłata, chyba że Spółka oddzielnie zakupi licencję lub subskrypcję.

We wszystkich powyżej wskazanych przypadkach, koszty związane z nabywaniem oprogramowania (Opłaty) mogą być ponoszone przez Spółkę na rzecz podatników podatku dochodowego od osób prawnych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi (np. będących rezydentami podatkowymi na (…) zarówno powiązanych, jak i niepowiązanych ze Spółką. Jednocześnie, podmioty, od których Spółka nabywa oprogramowanie (zarówno powiązane jak i niepowiązane) mogą, ale nie muszą być producentami tego oprogramowania. Może się zdarzyć, że podmiot, od którego Spółka nabywa oprogramowanie również jest pośrednikiem.

- Klauzula ubruttawiająca

Elementem komplementarnym zawieranych umów jest formularz zamówienia (Order Form), który jest zgodny z warunkami umowy ramowej, wskazujący warunki i sposób płatności, jak również obowiązki podatkowe w kraju siedziby zamawiającego usługi (…), subskrypcji, licencje End-user, czy usługi wsparcia. Zgodnie z treścią takiego formularza zamówienia podane ceny nie obejmują żadnych podatków, które mogą mieć zastosowanie przy dokonywaniu Opłaty. Wszelkie takie podatki (np. podatek u źródła) są odpowiedzialnością zamawiającego (Spółki). Innymi słowy formularz zamówienia (Order Form) wprowadza tzw. klauzulę ubruttawiającą, zgodnie z którą to Spółka jest odpowiedzialna za zapewnienie, że zastosowano prawidłową stawkę podatku u źródła przy wypłacie oraz kwota płatna przez Spółkę została zwiększona, tak aby sprzedający usługę/licencjodawca otrzymał w całości kwotę faktury (bez pomniejszeń o podatki). Niezależnie od powyższego, zgodnie z tego typu klauzulą to Spółka jest umownie odpowiedzialna za zapewnienie, że zastosowana jest prawidłowa stawka podatku u źródła ustalona w kraju jego rejestracji, tj. w Polsce.

- Certyfikat rezydencji podatkowej

Spółka dysponuje i będzie dysponowała certyfikatem rezydencji potwierdzającym rezydencję podatkową Spółki, na rzecz której dokonuje Opłat w okresie wypłacania należności z tytułu wskazanych usług. W umowach ramowych (formularzu zamówienia) zawarte jest zobowiązanie licencjodawcy do każdorazowego i niezwłocznego dostarczania certyfikatu rezydencji podatkowej oraz wszystkich innych niezbędnych dokumentów na wniosek Spółki, celem skorzystania z ewentualnego zwolnienia lub obniżonej stawku podatku u źródła w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 2 października 2024 r. wskazali Państwo, że zgodnie z art. 50 [Pola eksploatacji] ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509) odrębne pola eksploatacji stanowią w szczególności:

1) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

2) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono - wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

3) w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony w pkt 2 – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Ponadto w myśl art. 74 ust. 4 [Zakres ochrony programów komputerowych] ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509) autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1) trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3) rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że w myśl sekcji 4.1. zawartej umowy z usługodawcą (dalej: „Kontrahent”) niebędącym polskim rezydentem podatkowym (będącym rezydentem podatkowym na (…) wynika, że Kontrahent udzielił Wnioskodawcy ograniczonego, niewyłącznego, niezbywalnego prawa i licencji w obowiązującym okresie subskrypcji: (a) dostępu i użytkowania oraz zezwolenia upoważnionym użytkownikom na dostęp i użytkowanie usług subskrypcji i dokumentacji wyłącznie w dozwolonym celu, tj. na usługi wskazane w tej umowie (zgodnie z treścią Umowy jej przedmiotem jest świadczenie przez Kontrahenta usług subskrypcji i wsparcia w zakresie dostarczanych usług (…) oraz (b) w zakresie, w jakim Kontrahent udostępnia Wnioskodawcy, poprzez pobranie lub inną formę dystrybucji, wszelkie wstępnie zdefiniowane formaty raportów, komponenty oprogramowania, narzędzia, materiały lub technologie przeznaczone do użytku w związku z usługami subskrypcji, w celu przechowywania, instalowania, wykonywania i używania ich wewnętrznie w organizacji Wnioskodawcy, wyłącznie w związku z autoryzowanym korzystaniem przez Wnioskodawcę z usług subskrypcji.

Ponadto zgodnie z zawartą Umową z wyjątkiem praw przyznanych w Sekcji 4.1, Kontrahent jasno zastrzegł, że Wnioskodawcy nie udziela się żadnych innych praw do Usług (…) lub własności intelektualnej Kontrahenta, wyraźnych lub dorozumianych, oraz że bez ograniczania powyższego, z wyjątkiem przypadków wyraźnie upoważnionych w przedmiotowej umowie, Wnioskodawca nie może:

(a)przenosić na inną osobę jakichkolwiek swoich praw do korzystania z usług Subskrypcyjnych;

(b)sprzedawać, odsprzedawać, licencjonować, sublicencjonować, dystrybuować, wynajmować, wydzierżawiać ani udostępniać żadnych usług subskrypcyjnych ani oprogramowania powiązanego z takimi usługami (z wyjątkiem przypadków związanych ze stosunkami z podmiotami powiązanymi klienta);

(c)zezwalać żadnej osobie, która nie jest autoryzowanym użytkownikiem, na korzystanie z usług subskrypcyjnych lub uzyskiwanie do nich dostępu;

(d)korzystać z usług subskrypcyjnych w inny sposób niż w dozwolonym celu (tj. na usługi wskazane w tej umowie);

(e)korzystać z usług subskrypcyjnych w celu świadczenia usług (…) dla osób trzecich (z wyjątkiem przypadków związanych ze stosunkami z podmiotami powiązanymi Wnioskodawcy);

 (f) tworzyć żadnych dzieł pochodnych w oparciu o jakiekolwiek usługi subskrypcyjne lub własność intelektualną firmy;

(g)kopiować żadnych funkcji, projektów ani grafik w jakichkolwiek usługach subskrypcyjnych lub własności intelektualnej firmy;

(h)próbować obejść jakiekolwiek urządzenie zabezpieczające ani uzyskiwać dostępu lub wywodzić kodu źródłowego lub architektury jakichkolwiek usług subskrypcyjnych lub własności intelektualnej firmy;

 (i) używać lub uzyskiwać dostęp do jakichkolwiek usług (…);

 (j) testować obciążeniowo lub penetracyjnie usługi subskrypcyjne lub w inny sposób używać jakichkolwiek usług subskrypcyjnych w sposób, który jest lub można by rozsądnie oczekiwać, że będzie szkodliwy dla zdolności Wnioskodawcy do świadczenia usług innym klientom;

(k)używać jakichkolwiek usług subskrypcyjnych w celu uzyskania dostępu do danych jakiegokolwiek innego klienta Wnioskodawcy;

 (l) zmieniać, usuwać lub ukrywać jakiekolwiek informacje o zastrzeżonych prawach rządowych lub jakiekolwiek prawa autorskie, znaki towarowe, nazwy handlowe lub inne oznaczenia własności lub informacje, które mogą pojawić się w lub na usługach subskrypcyjnych, dokumentacji lub jakiejkolwiek innej IP firmy;

(m) używać usług subskrypcyjnych do przechowywania lub przesyłania materiałów naruszających, zniesławiających lub w inny sposób niezgodnych z prawem lub niedozwolonych, w tym kodu, plików, skryptów, agentów lub programów mających na celu wyrządzenie szkody, w tym na przykład wirusów, robaków, bomb zegarowych i koni trojańskich, lub do przechowywania lub przesyłania materiałów naruszających prawa do prywatności osób trzecich;

(n)dokonywać inżynierii wstecznej jakichkolwiek usług subskrypcyjnych lub powiązanego oprogramowania (w zakresie dozwolonym przez prawo) lub

(o)używać usług subskrypcyjnych w sposób naruszający jakiekolwiek obowiązujące prawo, rozporządzenie, przepis lub zarządzenie administracyjne; lub

(p)zezwalać jakiejkolwiek innej osobie na wykonywanie którejkolwiek z powyższych czynności.

Mając na uwadze powyżej zacytowane przepisy oraz zakres praw i ograniczeń wskazanych w umowie wiążącej Kontrahenta z Wnioskodawcą, w związku z nabywaniem wskazanego we wniosku oprogramowania (licencji End-user oraz usług (…))  Wnioskodawcy nie przysługują uprawnienia określone w art. 50 i art. 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z posiadaną wiedzą zagraniczne podmioty, od których Wnioskodawca nabywa/będzie nabywać licencje, usługi, nie prowadzą w Polsce działalności poprzez zakład, w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 22 października 2024 r. wskazali Państwo, że w ramach nabywanych usług (…), Spółka uzyskuje zapewnienie dostępu do oprogramowania umieszczonego na serwerach lub w chmurze bez potrzeby instalacji, obejmującego w szczególności dostęp do aplikacji w trybie „online”. Opłaty za korzystanie z usługi (…) nie stanowią opłat za nabycie przez Spółkę usług udostępniania i utrzymania powierzchni dyskowej.

Innymi słowy, Spółka nabywa usługi polegające na umożliwieniu dostępu do oprogramowania umieszczonego na serwerach lub w chmurze bez potrzeby instalacji na urządzeniu czy nośniku, a celem usługi nie jest udostępnienie przestrzeni dyskowej do przechowywania danych, zatem nie dochodzi do udostępnienia urządzenia przemysłowego na rzecz Spółki.

Zgodnie z Umową, nabywane przez Wnioskodawcę usługi wsparcia i serwisu polegają na podejmowaniu (…).

Dodatkowo, w ramach nabywanych usług wsparcia oraz serwisu, (…).

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że należności (Opłaty) wypłacane przez Spółkę z tytułu nabywania oprogramowania (licencji End-user, usług (…)), wsparcia oraz serwisu dla licencji End-user, jak i dla usług (…)  dla celów własnego użytku, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, należności wypłacane przez Spółkę z tytułu nabywania licencji End-user, usług (…), wsparcia oraz serwisu zarówno dla licencji End-user, jak i dla usług (…)  dla celów własnego użytku, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: jako „ustawa CIT”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, które dokonują wypłat należności m.in. z tytułu przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT są zobowiązane do obliczania, pobierania i wpłacania pobranego podatku do właściwych organów skarbowych. Należy przy tym zauważyć, że ustawa o CIT w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 wskazuje zamknięty katalog przychodów, podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe należności wypłacane przez Spółkę z tytułu nabywania oprogramowania (licencji End-user, usług (…)), wsparcia oraz serwisu zarówno dla licencji End-user, jak i dla usług (…) w sposób oczywisty nie mieszczą się w kategoriach przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2 - 4. Tym samym, analiza powinna skupić się na możliwości ewentualnego zakwalifikowania nabywanych usług do kategorii wymienionej w pkt 1 powyższego artykułu, a konkretnie jako „przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych, a także z ich sprzedaży”.

O opłatach będących należnościami licencyjnymi w powyższym rozumieniu można zatem mówić wtedy, gdy osoba posiadająca prawa do programu komputerowego (np. jego autor) ceduje część tych praw w drodze udzielonej licencji na osobę trzecią w celu eksploatacji handlowej oprogramowania - gdy np. autor upoważnia osobę trzecią do zmodyfikowania oprogramowania w celu jego dalszego rozpowszechniania (w takiej zmodyfikowanej wersji) i osiągania z tego tytułu przychodów. Jednocześnie, na gruncie międzynarodowego prawa podatkowego - np. w Komentarzu do Modelu Konwencji OECD („Komentarz”) - przyjmuje się, że takimi należnościami licencyjnymi (opodatkowanymi podatkiem u źródła) nie są opłaty za korzystanie z oprogramowania w oparciu o „licencję użytkownika końcowego” (licencja End-user). Chodzi tutaj o tego rodzaju licencję, która przyznaje uprawnienia pozwalające jedynie na faktyczne korzystanie z tego oprogramowania, zgodnie z jego przeznaczeniem. Przykładowo, w Komentarzu wskazano, że „w transakcjach innego typu prawa nabyte związane z prawami autorskimi ograniczone są do praw niezbędnych w celu uruchomienia programu przez użytkownika, na przykład wówczas gdy odbiorca uzyskuje ograniczone prawa do powielania programu. Sytuacja taka występuje często w transakcjach nabycia egzemplarza programu. Prawa przekazywane w takim przypadku są ściśle związane z charakterem programów komputerowych. Prawa te umożliwiają użytkownikom kopiowanie programu, na przykład na twardy dysk lub do celów archiwalnych. (...) skopiowanie programu na twardy dysk lub do pamięci operacyjnej komputera bądź sporządzenie kopii archiwalnej jest niezbędnym krokiem do korzystania z programu. Zatem prawa związane z czynnościami kopiowania, jeśli jedynie umożliwiają użytkownikowi faktyczne korzystanie z programu, należy pominąć przy analizie charakteru transakcji do celów podatkowych. Płatności w transakcjach tego typu traktowane są jako dochód z działalności handlowej zgodnie z artykułem 7” (Modelowa konwencja w sprawie podatku od dochodu i majątku: wersja skrócona 2010”, przeł. K. Bany, Warszawa 2011, komentarz do art. 12).

Z powyższego wynika, że prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu, niepozwalające na wykorzystywanie tego programu komercyjnie (jego rozpowszechnianie czy sublicencjonowanie), nie stanowią podstawy do traktowania naliczanych opłat jako należności licencyjnych w rozumieniu Modelu Konwencji OECD. Takie opłaty są zbliżone bardziej do opłat za nabycie egzemplarza produktu do wykorzystania na własny użytek - programu, który można jedynie zainstalować (wgrać), skonfigurować, uruchomić (odtworzyć) czy zarchiwizować (zrobić kopię zapasową). W konsekwencji dochód uzyskiwany w postaci takich opłat licencyjnych nie powinien na gruncie Modelu Konwencji OECD podlegać opodatkowaniu w oparciu o art. 12 („Należności licencyjne”), tylko na podstawie art. 7 („Zyski przedsiębiorstw”).

Natomiast w świetle polskiej ustawy o CIT tego rodzaju opłaty nie powinny być traktowane jako przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych z art. 21 ust. 1 pkt 1 - nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła na podstawie tego przepisu. Przedmiotem licencji End-user nie są bowiem prawa autorskie lub prawa pokrewne, do których odwołuje się ten przepis, tylko uprawienie do używania egzemplarza utworu (faktycznego korzystania z niego, zgodnie z jego przeznaczeniem).

Mając na uwadze powyższe, Ustawa o CIT ani żadne inne ustawy podatkowe nie zawierają definicji praw autorskich. Z uwagi na fakt, iż prawa autorskie nie są podatkowo zdefiniowane, należy w tym zakresie odnieść się do ustawy, która zawiera ich definicję. Taką ustawą jest ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm., dalej jako: „Prawo autorskie i prawa pokrewne”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego i praw pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Natomiast stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Prawa autorskiego i praw pokrewnych, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Zgodnie z art. 74 ust. 4 Prawa autorskiego i praw pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1) trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3) rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Jednocześnie, w art. 75 ust. 2 Prawa autorskiego i praw pokrewnych wprost wskazano, że nie wymaga zgody (winno być: zezwolenia) uprawnionego:

1) sporządzenie kopii zapasowej, jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programu komputerowego. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, kopia ta nie może być używana równocześnie z programem komputerowym;

2) obserwowanie, badanie i testowanie funkcjonowania programu komputerowego w celu poznania jego idei i zasad przez osobę posiadającą prawo korzystania z egzemplarza programu komputerowego, jeżeli, będąc do tych czynności upoważniona, dokonuje ona tego w trakcie wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania lub przechowywania programu komputerowego;

3) zwielokrotnianie kodu lub tłumaczenie jego formy w rozumieniu art. 74 ust. 4 pkt 1 i 2, jeżeli jest to niezbędne do uzyskania informacji koniecznych do osiągnięcia współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego z innymi programami komputerowymi, o ile zostaną spełnione następujące warunki:

a) czynności te dokonywane są przez licencjobiorcę lub inną osobę uprawnioną do korzystania z egzemplarza programu komputerowego bądź przez inną osobę działającą na ich rzecz,

b) informacje niezbędne do osiągnięcia współdziałania nie były uprzednio łatwo dostępne dla osób, o których mowa pod lit. a

c) czynności te odnoszą się do tych części oryginalnego programu komputerowego, które są niezbędne do osiągnięcia współdziałania.

Ponadto, stosownie do art. 52 Prawa autorskiego i praw pokrewnych:

1. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu.

2. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przejście autorskich praw majątkowych nie powoduje przeniesienia na nabywcę własności egzemplarza utworu.

3. Nabywca oryginału utworu jest obowiązany udostępnić go twórcy w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonywania prawa autorskiego. Nabywca oryginału może jednak domagać się od twórcy odpowiedniego zabezpieczenia oraz wynagrodzenia za korzystanie.

Odnosząc powyższe do przedmiotowego stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) należy zauważyć, że w ramach nabywania licencji End-user na własne potrzeby, Spółka nabywa prawa, które są ograniczone do instalacji, uruchamiania, przechowywania i korzystania z oprogramowania oraz jego konfiguracji w ramach infrastruktury techniczno-systemowej na określonej liczbie urządzeń. W szczególności, Spółka nie nabywa praw do sublicencjonowania czy rozpowszechniania, w tym użyczania lub najmu oprogramowania ani jego kopii, ani praw do wprowadzania jakichkolwiek zmian w kodzie programu. Konsekwentnie, prawa nabywane przez Spółkę w ramach licencji End-user nie mieszczą się w zakresie praw autorskich wymienionych w art. 74 ust. 4 Prawa autorskiego i praw pokrewnych. Tym samym, w wyniku ponoszenia Opłat nie dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych, ani do uprawnienia do korzystania z tego oprogramowania na którymkolwiek z pól eksploatacji określonych w Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem, przychody z tytułu nabycia przedmiotowego oprogramowania nie stanowią przychodów z praw autorskich, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca pragnie również zauważyć, że stanowisko, iż przychody z tytułu sprzedaży oprogramowania End-user nie podlegają obowiązkowi poboru podatku u źródła, było również wielokrotnie potwierdzane przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, np.:

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 stycznia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.364.2017.1.PW, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego: „Spółka nabywając licencję użytkownika końcowego do korzystania z danych oraz oprogramowania udostępnianego przez Licencjodawcę: (i) nie jest jej wyłącznym użytkownikiem, (ii) ma prawo wykorzystywać oprogramowanie i udostępnione dane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej i tylko w Polsce, (iii) nie ma prawa sprzedawać ani udostępniać lub przekazywać w innej formie osobom trzecim danych ich oprogramowania wynagrodzenie uiszczane przez Wnioskodawcę na rzecz Licencjodawcy nie stanowi należności wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Nie podlega zatem opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce. Wnioskodawca nie jest więc w tym przypadku zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku i odprowadzenia go na rachunek organu podatkowego.”

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 grudnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.416.2019.1.AK, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego: „(...) wypłata przez Wnioskodawcę na rzecz danego Nierezydenta wynagrodzenia za przedmiotowe Licencje „end-user” nie jest objęta obowiązkiem poboru podatku u źródła. Niniejsze nie jest w szczególności uzależnione od dysponowania przez Wnioskodawcę certyfikatem rezydencji podatkowej danego Nierezydenta, na rzecz którego wypłacane jest wynagrodzenie z tytułu niniejszych licencji.”

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 sierpnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.249.2019.4.BS, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego: „(...) za należności licencyjne nie mogą być uznawane te należności, które ponoszone są za licencję, w związku z którą jej nabywca:

- nie nabywa praw autorskich bądź praw do dysponowania nimi w stosunku do przedmiotu licencji;

- nie będzie dokonywał dalszej odsprzedaży bądź nie będzie udzielał sublicencji;

- może wykorzystywać przedmiot licencji jedynie do własnych potrzeb.

W przypadku wypłaty przez Wnioskodawcę należności nierezydentom, które nie mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji warunkującego niepobranie podatku „u źródła”.”

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 kwietnia 2024 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.124.2024.1.AW w której organ potwierdził prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „licencja nabyta przez Spółkę od Licencjodawcy ma charakter licencji użytkownika końcowego (end-user license). Wobec tego opłaty ponoszone z tytułu tej Licencji nie powinny być traktowane jako „należności licencyjne” - przychody z tytułu praw autorskich i praw pokrewnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (...) ponoszone przez Spółkę Opłaty Licencyjne, jako dotyczące tzw. „licencji użytkownika końcowego” (end-user license), nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka, dokonując ich wypłaty nie jest (i nie będzie) zobowiązana jako płatnik do pobrania podatku u źródła od tych wypłat na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.”

Do kwestii, iż obrót oprogramowaniem komputerowym nie zawsze wiąże się z przeniesieniem praw autorskich, odniósł się także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku (podjętym w składzie 7 sędziów) z 24 listopada 2003 r. o sygn. akt FSA 2/03, stosownie do którego: „W praktyce gospodarczej nie każdemu obrotowi oprogramowaniem komputerowym towarzyszyć musi umowa przeniesienia praw autorskich lub licencja. Występuje to wówczas, gdy oprogramowanie nie stanowi utworu w rozumieniu prawa autorskiego oraz gdy w świetle umowy przenoszącej własność egzemplarza oprogramowania nie jest jej przedmiotem przejście autorskich praw majątkowych do utworu (art. 52 ust. 1 ustawy o prawie autorskim), a także gdy nabywca egzemplarza oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej dokonuje jego dalszej odsprzedaży, do czego jest uprawniony ze względu na wyczerpanie się prawa autorskiego do rozpowszechniania tego egzemplarza (art. 74 ust. 4 pkt 3 ustawy o prawie autorskim)”.

W odniesieniu do nabywania usług (…) należy zauważyć, że istotą tych usług jest umożliwienie ich nabywcy dostępu do funkcjonalności oprogramowania zainstalowanego w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Nabywca (użytkownik) usługi korzysta z funkcjonalności oprogramowania za pośrednictwem Internetu dla własnych potrzeb, w ściśle określonym zakresie. Nie może modyfikować ani wyodrębniać udostępnionego mu oprogramowania. Nie ma też prawa do dystrybucji czy kopiowania nabytych usług. Co więcej, użytkownik usług (…) nie korzysta z konkretnego egzemplarza programu komputerowego, którego identyfikacja byłaby możliwa. Wobec powyższego, należy zauważyć, że w związku z nabyciem usług (…) nie zostaną przeniesione autorskie prawa majątkowe ani nie zostanie udzielone prawo do korzystania z oprogramowania na którymkolwiek z pól eksploatacji wymienionych w art. 74 ust. 4 Prawa autorskiego i praw pokrewnych. W konsekwencji, przychody z tytułu świadczenia tych usług nie są opodatkowane podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, tak np.:

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 listopada 2019 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.409.2019.1.JS, stosownie do której: „obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, w myśl cytowanych powyżej przepisów, nie będzie obejmował Wnioskodawcy, gdyż wypłacane przez niego należności z tytułu (...) korzystania z usług (…) oraz pośrednictwa w sprzedaży usługi (…), polegające na umożliwieniu dostępu do funkcji realizowanych przez oprogramowanie umieszczone na serwerach w chmurze bez potrzeby instalacji, obejmujące w szczególności dostęp do aplikacji w trybie „online” nie stanowią należności licencyjnych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1-4 up.d.o.p. i w konsekwencji Spółka jako płatnik nie jest zobowiązana do pobrania podatku u źródła na zasadach przewidzianych w art. 26 u.p.d.o.p.”

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 czerwca 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.111.2018.2.PW, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego: „Spółka dokonując zapłaty za dostęp do internetowych baz danych/serwisów informacyjnych, gdy celem korzystania jest wyłącznie poszerzenie wiedzy subskrybenta korzystającego z informacji, do których dostęp został wykupiony, nie ma obowiązku odprowadzania jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia należnego kontrahentowi.”

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 lutego 2023 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.69.2023.1.MR1 w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego: „należności dokonywane przez Państwa na rzecz Dostawcy z siedzibą w Stanach Zjednoczonych nie stanowią należności licencyjnych. Oznacza to, że dokonując wypłaty takich należności nie są Państwo zobowiązani do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego”.

Podsumowując, zdaniem Spółki, wyżej przedstawione okoliczności pozwalają uznać, że należności (Opłaty) wypłacane przez Spółkę z tytułu nabywania oprogramowania (licencji End-user oraz usług (…)), dla celów własnego użytku, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanego przez Państwa wyroku NSA należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Końcowo przywołać należy pełne brzmienie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Powyższe pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.