Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 września 2024 r., sygn. III SAB/Gl 518/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Adam Gołuch, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 11 września 2024 r. sprawy ze skargi Z. w K. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżąca Z. (dalej też: Z., Skarżąca) pismem z 31 maja 2024r. złożyła skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. (dalej; Dyrektor, DIAS) w przedmiocie informacji publicznej.

W uzasadnieniu wskazała, że 5 stycznia 2024 r. wystąpiła do Dyrektora o udostępnienie informacji publicznej tj. przekazanie informacji o wysokości nagród za czwarty kwartał 2023 r. przyznanych funkcjonariuszom Służby Celno-Skarbowej Izby Administracji Skarbowej w K. oraz w podległych jednostkach. Informację zawnioskowano w układzie: dział / referat / nazwa stanowiska / łączna kwota przyznanej nagrody - w formacie pliku Excel, w podziale na poszczególne jednostki organizacyjne. Natomiast 19 lutego 2024 r. otrzymano pismo, w którym Dyrektor, zamiast przekazać żądaną informację, przesłał tabelę zawierającą informację o wysokości nagród za IV kwartał 2023 r. przyznanych funkcjonariuszom Służby Celno-Skarbowej pełniącym służbę w Izbie Administracji Skarbowej w K. oraz w podległych jednostkach. Jednocześnie wyjaśnił, że informacji publicznej nie stanowią informacje ad personam bowiem przekazanie wnioskowanych informacji, w układzie jaki został przedstawiony we wniosku, prowadziłoby do udostępnienia informacji o konkretnych osobach, a nie danych o funkcjonowaniu organu administracji publicznej. Natomiast zakres udostępnionej informacji uwzględnia ww. ograniczenie; wnioskowane informacje zostały udostępnione wyłącznie w takim zakresie w jakim stanowią informację publiczną.

Skarżąca zakwestionowała taką odpowiedź podkreślając, że uprzednio (przez prawie 10 lat), co kwartał, Dyrektor identycznych informacji udzielał, a przecież w ostatnim czasie żadnych zmian prawa w tym zakresie nie było. Na dowód dołączono pismo z 30 października 2023 r. wraz z załącznikiem. Przytoczyła regulacje ustawy akcentując, że wskazane przez Dyrektora ograniczenia prawa do udostępnienia informacji publicznej, nie podparte na dodatek żadnym konkretnym przepisem prawa, w obecnej sprawie nie obowiązują. Podkreślono ustawowy obowiązek DIAS do udostępniania takich informacji, albo wydania decyzji odmownej. W konsekwencji Skarżąca zarzuciła naruszenie: art. 7, art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 5, art. 4, art. 6 ust. 1 pkt 3, art. 10 ust. 1, art. 13, art. 14 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2022r. poz. 902 ze zm., dalej: u.d.i.p.). Zawnioskowała o zobowiązanie Organu do udzielenia odpowiedzi na wniosek w postaci w nim wskazanej i zasądzenie kosztów postępowania.