Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.565.2024.2.KD

Amortyzacja budynków.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 15 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 października 2024 r. (wpływ 10 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej kwiatów, roślin, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych w wyspecjalizowanych sklepach (przeważająca działalność gospodarcza PKD 47.76.Z). Zamierza Pan rozszerzyć zakres prowadzonej działalności gospodarczej o wynajem krótkoterminowy domków letniskowych. W ramach planowanej działalności zamierza Pan wybudować drewniane domki całoroczne. Każdy z domków będzie o powierzchni nieprzekraczającej 70 m². Domki przeznaczone będą do wynajmu krótkoterminowego, np. na weekendy, wakacje lub inne cele wypoczynkowe. Domki położone będą w pobliżu jeziora i lasu, w atrakcyjnej turystycznie miejscowości. Zamierza Pan wyposażyć domki w saunę, banię oraz miejsce na grill w celu zachęcenia potencjalnych klientów do wynajmu. W projekcie architektonicznym domki letniskowe są określane jako budynki rekreacji indywidualnej. Budowa domków letniskowych nie wymaga pozwolenia na budowę.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że prowadzi działalność gospodarczą od 2018 r. Dotychczas opodatkowuje Pan przychód z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach ryczałtu. Rozważa Pan zmianę formy opodatkowania. Prowadzi Pan podatkową książkę przychodów i rozchodów. Sprzedaż na rzecz konsumentów dokumentuje Pan za pomocą kasy fiskalnej. Jest Pan również podmiotowo zwolniony z Vat. Aktualnie planuje Pan budowę dwóch domków, z terminem zakończenia budowy do końca 2025 r. Rozważa Pan również budowę kolejnego (trzeciego) domku w późniejszym terminie. Pana zdaniem, numer Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), który możliwie najpełniej pasuje do Jego stanu faktycznego to 109, tj. pozostałe budynki niemieszkalne. Wyraża przy tym pogląd, że podanie klasyfikacji KŚT, jest elementem własnego stanowiska w sprawie, a nie elementem stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego. W Pana ocenie podanie numeru KŚT nie jest elementem koniecznym do wydania interpretacji. Powyższe potwierdza stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 stycznia 2024 r. sygn. II FSK 487/23. Budynki nie zostały jeszcze sklasyfikowane wg PKOB. Zgłaszając budowę domków letniskowych wskazywał Pan, że są to budynki rekreacji indywidualnej. Podobnie, jak w ramach odpowiedzi na pytanie dotyczące KŚT, wyraża Pan pogląd, że podanie klasyfikacji PKOB jest elementem własnego stanowiska w sprawie, a nie elementem stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego. Domki letniskowe będą spełniały definicję środka trwałego określoną w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Domki letniskowe będą budynkami trwale związane z gruntem za pomocą fundamentów.

Pytanie

Czy na gruncie przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest Pan uprawniony do amortyzacji opisanych w stanie faktycznym budynków?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (...).

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
• maszyny, urządzenia i środki transportu,
• inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z przytoczonych przepisów wynika, że środki trwałe podlegają amortyzacji, o ile spełniają następujące warunki:

• stanowią własność lub współwłasność podatnika,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza Pan wybudować domki letniskowe na wynajem krótkoterminowy. Przeznaczenie domków będzie rekreacyjne i nie będą one służyły zaspokajaniu celów mieszkaniowych.

Mając powyższe na uwadze, w Pana ocenie, domki te nie będą stanowiły budynków mieszkalnych w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji domki te będą podlegały amortyzacji podatkowej i będzie Pan mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tych domków.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zatem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

· musi być poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

· nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

· musi być należycie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważam przy tym, że konieczność poniesienia określonego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przepisu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Brzmienie powyższych przepisów wskazuje, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jedną z podstawowych cech decydujących o możliwości zaliczenia składników majątkowych do kategorii środków trwałych, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym decydujących o możliwości zaliczania do koszów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej, jest fakt ich wykorzystywania w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej bądź wynajmowania lub wydzierżawiania podmiotom trzecim.

Z przytoczonych przepisów wynika, że środki trwałe podlegają amortyzacji, o ile spełniają następujące warunki:

·stanowią własność lub współwłasność podatnika,

·są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

·przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

·są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Został bowiem zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105; dalej: „ustawa zmieniająca”). Zmiana ta jednak nie objęła budynków i lokali niemieszkalnych, które nadal podlegają amortyzacji.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej kwiatów, roślin, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych w wyspecjalizowanych sklepach (przeważająca działalność gospodarcza PKD 47.76.Z). Zamierza Pan rozszerzyć zakres prowadzonej działalności gospodarczej o wynajem krótkoterminowy domków letniskowych. W ramach planowanej działalności zamierza Pan wybudować drewniane domki całoroczne. Każdy z domków będzie o powierzchni nieprzekraczającej 70 m². Domki przeznaczone będą do wynajmu krótkoterminowego, np. na weekendy, wakacje lub inne cele wypoczynkowe. Domki położone będą w pobliżu jeziora i lasu, w atrakcyjnej turystycznie miejscowości. Zamierza Pan wyposażyć domki w saunę, banię oraz miejsce na grill w celu zachęcenia potencjalnych klientów do wynajmu. W projekcie architektonicznym domki letniskowe są określane jako budynki rekreacji indywidualnej. Budowa domków letniskowych nie wymaga pozwolenia na budowę. Aktualnie planuje Pan budowę dwóch domków, z terminem zakończenia budowy do końca 2025 r. Rozważa Pan również budowę kolejnego (trzeciego) domku w późniejszym terminie. Pana zdaniem, numer Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), który możliwie najpełniej pasuje do Jego stanu faktycznego to 109, tj. pozostałe budynki niemieszkalne. Domki letniskowe będą spełniały definicję środka trwałego określoną w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Domki letniskowe będą budynkami trwale związane z gruntem za pomocą fundamentów.

Skoro zatem domki letniskowe będą mieć status „budynków niemieszkalnych”, to domki będą podlegały amortyzacji podatkowej i będzie Pan mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tych domków.

Pana stanowisko jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).