Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 5 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.712.2024.2.KS

Obliczenie podstawy opodatkowania z tytułu wprowadzenia do sieci wytworzonej energii elektrycznej. Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wprowadzenia do wytworzonej energii elektrycznej. Prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez przedsiębiorstwo dotyczących zakupu energii elektrycznej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącejobliczenia podstawy opodatkowania z tytułu wprowadzenia do sieci wytworzonej energii elektrycznej,

-prawidłowe w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wprowadzenia do sieci wytworzonej energii elektrycznej,

-nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez przedsiębiorstwo dotyczących zakupu energii elektrycznej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-obliczenia podstawy opodatkowania z tytułu wprowadzenia do sieci wytworzonej energii elektrycznej,

-momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wprowadzenia do wytworzonej energii elektrycznej,

-prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez przedsiębiorstwo dotyczących zakupu energii elektrycznej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 20 września 2024 r. (data wpływu) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25  października2024 r. (wpływ 28 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Powiat jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT").

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U. z 2024 poz. 107), Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań publicznych o charakterze ponadgminnym, wykonywanych przez Powiat należą m.in. edukacja publiczna (art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy), pomoc społeczna (art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) oraz utrzymanie powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 4 ust.1 pkt 19 ww. ustawy).

Powiat posiada panele fotowoltaiczne zamontowane na wybranych budynkach będących jego własnością (pkt a i b) oraz w trwałym zarządzie jednostek powiatowych (pkt c - g), w tym:

a)na budynku przy ulicy A. Budynek ten jest siedzibą Starostwa Powiatowego. Część budynku zajmuje Powiatowe Centrum … (jednostka organizacyjna powiatu działająca w ramach centralizacji) oraz Powiatowy Inspektorat … (umowa najmu - fakturowanie);

b)na budynku przy ulicy B (dalej - "Budynek B."). Budynek ten obecnie zajmuje Starostwo Powiatowe;

c)na budynku zajmowanym przez Zespół Szkół Ponadpodstawowych i będącym w jego trwałym zarządzie;

d)na budynku zajmowanym przez Zespół Szkół Specjalnych i będącym w jego trwałym zarządzie;

e)na budynku zajmowanym przez Specjalny Ośrodek i będącym w jego trwałym zarządzie

f)na budynku zajmowanym przez Dom Pomocy i będącym w jego trwałym zarządzie;

g)na budynku zajmowanym przez Liceum Ogólnokształcące i będącym w jego trwałym zarządzie.

W związku z powyższym dnia … lutego 2024 r. Powiat zawarł stosowne aneksy (dot. pkt a-f) do wcześniejszych umów na okres do …12.2025 r. Dla lokalizacji z pkt g zawarto umowę dnia ….01.2023 r. Aneksy i umowa dotyczą zasad rozliczeń dla ww. punktów poboru energii elektrycznej z Mikroinstalacją OZE.

Zgodnie z treścią aneksów i umów, jako model rozliczeń, przewidziano tzw. "net billing".

Powiat kupuje energię elektryczną w celu zaspokojenia własnych potrzeb. Ilość zakupionej energii elektrycznej jest określana na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dla danego PPE. Sprzedaż energii elektrycznej oraz świadczenie usługi jej dystrybucji w ramach Umowy rozliczane jest według stawek cen i opłat zawartych odpowiednio w taryfie/Cenniku oraz w Taryfie ..., zgodnie z grupą taryfową Powiatu.

Zgodnie z zawartymi aneksami i umowami rozliczenie ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Powiat do sieci OSD, wobec ilości energii pobranej z tej sieci odbywa się na warunkach i zasadach zawartych załącznikach nr 1 do aneksów i umowy.

Z tytułu wprowadzenia energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej z mikroinstalacji zlokalizowanych na wskazanych powyżej budynkach Powiatu, wystawiane są/będą faktury na przedsiębiorstwo energetyczne.

Podstawę opodatkowania VAT z tego tytułu ustalono jako kwotę depozytu na dzień przypisania (pomniejszenie przez zakład energetyczny kwoty do zapłaty) z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej we wskazanym okresie (co stanowi iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w danym okresie oraz rynkowej ceny energii elektrycznej w danym okresie, zgodnie z wyliczeniem Sprzedawcy - tu: przedsiębiorstwa/zakładu energetycznego), pomniejszona o należny VAT według stawki 23%.

Tzn. jako podstawę opodatkowania VAT przyjęto kwotę depozytu (wartość ze znakiem minus z pierwszej strony faktury) pomniejszoną o należny VAT. Wartość brutto wskazana na fakturze wystawionej przez Powiat to zatem wartość depozytu.

Z kolei, obowiązek podatkowy dla celów VAT rozpoznano w dniu wystawienia faktury przez powiat, nie później jednak niż z chwilą upływu terminu płatności wynikającego z zawartej umowy z zakładem energetycznym.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku odpowiadając na poniższe pytania:

1. Czy w związku z montażem instalacji fotowoltaicznych, o których mowa we wniosku, są Państwo prosumentem energii odnawialnej, w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361)?

2. Czy instalacje fotowoltaiczne, o których mowa we wniosku, stanowią mikroinstalacje w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii?

3. W związku z informacją wskazaną we wniosku, iż:

(…) dnia … lutego 2024 r. Powiat zawarł stosowne aneksy (dot. pkt a-f) do wcześniejszych umów na okres do ….12.2025r. Dla lokalizacji z pkt g zawarto umowę dnia ….01.2023r. Aneksy i umowa dotyczą zasad rozliczeń dla ww. punktów poboru energii elektrycznej z Mikroinstalacją OZE.

prosimy wskazać:

a.jakie zostały określone zasady rozliczenia wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej energii elektrycznej?

b.czy ww. umowy/aneksy do umów przewidują wynagrodzenie dla Państwa w związku z wyprodukowaną energią elektryczną z instalacji fotowoltaicznej?

c.jakie są postanowienia umów pomiędzy Państwem a przedsiębiorstwem energetycznym?

d.do czego zobowiązują się Państwo, a do czego – przedsiębiorstwo energetyczne?

e.kiedy i na jakich zasadach, w jakich terminach następuje wzajemne potrącenie/kompensata/rozliczenie należności?

f.jak umowa reguluje termin płatności z tytułu dostaw przez Państwa energii?

4. Czy w ww. umowach/aneksach uregulowane zostały kwestie odnośnie wystawiania faktur przez Państwa i przedsiębiorstwo energetyczne, jakie określono terminy na wystawienie faktury, za jakie okresy wystawiane są faktury?

5. Czy w przypadku instalacji fotowoltaicznej korzystają Państwo z rozliczenia:

a.ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii? lub

b.wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii?

6. Czy ww. instalacja, o której mowa we wniosku mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii? [8] Jeśli tak, prosimy wskazać konkretny punkt ww. przepisu.

7. Czy w przypadku wystąpienia nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej przez instalację fotowoltaiczną i wprowadzonej do sieci wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci:

a.mogą/będą Państwo mogli ją wykorzystać w późniejszym terminie? Jeżeli tak, to należy wskazać w jakim terminie?

b.niewykorzystana w określonym terminie nadwyżka „przepada”?

8. Jakie czynności wykonują Państwo w budynkach będących Państwa własnością oraz będących w trwałym zarządzie jednostek powiatowych, na których są zamontowane instalacje fotowoltaiczne, tj. czy są to czynności:

a.opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b.zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,

c.niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

9. Do wykonywania jakich czynności wykorzystują/będą Państwo wykorzystywać nabywaną energię elektryczną, udokumentowaną fakturami wystawionymi przez przedsiębiorstwo energetyczne, tj. czy do czynności:

a.opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b.zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,

c.niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

10. Czy nabywana energia elektryczna jest/będzie przez Państwa wykorzystywana zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?

11.W sytuacji, gdy nabywana energia elektryczna jest/będzie przez Państwa wykorzystywana zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków poniesionych na nabycie energii elektrycznej w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

12.W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej nabywana energia elektryczna jest/będzie przez Państwa wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać czy mają/będą Państwo mieli obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego z tytułu nabycia energii elektrycznej związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?

wskazali Państwo, że:

Ad.1

Tak, są Państwo prosumentem energii odnawialnej, w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1361).

Ad.2.

Tak, instalacje fotowoltaiczne, o których mowa we wniosku, stanowią mikroinstalacje w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Ad.3.

W związku z montażem paneli fotowoltaicznych i wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, Powiat (dalej również jako "Prosument") zawarł z przedsiębiorstwem energetycznym (…, dalej również jako "Sprzedawca") w dniu ….01.2023 r. umowę kompleksową na czas określony do dnia ….12.2037 r., której przedmiotem jest sprzedaż energii elektrycznej oraz rozliczenie energii elektrycznej wprowadzonej do sieci wytworzonej w mikroinstalacji Wnioskodawcy (dalej: "Umowy kompleksowe") w zakresie punktu poboru w I Liceum Ogólnokształcącym oraz w dniu ….02.2024 r. Aneksy - Porozumienia do wcześniejszej umowy sprzedaży z dnia ...11.2023 r. na okres do ...12.2025 r. dotyczące zasad rozliczeń dla punktów poboru energii elektrycznej z Mikroinstalacją OZE w zakresie punktów poboru: Starostwo Powiatowe budynki przy ulicy A i B, Zespół Szkół Specjalnych, Dom Pomocy, Zespół Szkół Ponadpodstawowych, Specjalny Ośrodek.

Ad.3a)

Rozliczenia pomiędzy Sprzedawcą a Prosumentem odbywają się na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej, wprowadzonej i pobranej z sieci, w punkcie poboru energii Prosumenta. Rozliczenia pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym, a powiatem są prowadzone na podstawie ilości energii elektrycznej sumarycznie zbilansowanej w każdej godzinie. OSD udostępnia przedsiębiorstwu energetycznemu dane obejmujące godzinowe ilości energii elektrycznej wprowadzonej i pobranej z sieci OSD. Sumarycznie zbilansowana ilość energii elektrycznej, wprowadzona do pobrania z sieci OSD przez Powiat jest wyznaczana dla danej godziny metodą wektorową według wzoru:

Eb (t) = Ep (t) - Ew (t)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eb (t) – ilość energii sumarycznie zbilansowanej w godzinie (t), wyrażoną w kWh, podlegającą rozliczeniu w danym okresie rozliczeniowym: wartość dodatnia oznacza ilość energii elektrycznej pobranej w danej godzinie (t) z sieci OSD, a wartość ujemna oznacza ilość energii elektrycznej wprowadzonej w danej godzinie (t) do tej sieci,

Ep (t) – sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej pobranej w godzinie (t) z sieci OSD, wyrażoną w kWh,

Ew (t) – sumę wszystkich faz ilości energii elektrycznej wprowadzonej w godzinie (t) do sieci OSD, wyrażoną w kWh.

W zakresie rozliczenia, o którym mowa powyżej, w przypadku gdy energia elektryczna w jednym miejscu dostarczania energii elektrycznej jest pobierana przez podmiot będący jednocześnie prosumentem oraz prosumentem zbiorowym w pierwszej kolejności jest rozliczana energia elektryczna wprowadzona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej i pobrana z sieci przez ten podmiot działający jako prosument, następnie jest rozliczana energia elektryczna wprowadzona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej i pobrana z tej sieci przez ten podmiot działający jako prosument.

Rozliczeniu podlega energia elektryczna wprowadzona do sieci OSD, nie wcześniej niż na 12 miesięcy przed datą wprowadzenia energii elektrycznej do sieci. Jako datę wprowadzenia do sieci OSD przyjmuje się ostatni dzień danego miesiąca kalendarzowego, w którym energia elektryczna została wprowadzona do sieci, z zastrzeżeniem, że niewykorzystana energia elektryczna w danym okresie rozliczeniowym przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej energii elektrycznej do sieci. Przedsiębiorstwo energetyczne udostępnia Wnioskodawcy szczegółowe informacje dotyczące rozliczenia.

Ad.3b)

Zapisy umów kompleksowych oraz zawarte do nich aneksy nie przewidują postanowień dotyczących wynagrodzenia pieniężnego należnego Wnioskodawcy za energię elektryczną wprowadzoną do sieci.

Ad.3c)

Powyższe zasady odnoszą się do rozliczeń energii w ramach systemu net-billing, które zostały unormowane w art. 4b ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Głównym założeniem tego sposobu rozliczeń pozostaje to, że prosument wprowadzający nadwyżki energii do sieci zakładu energetycznego uzyskuje za nie tzw. depozyt prosumencki, którego wartość ustalana jest na podstawie przepisów Ustawy o OZE.

Depozyt przeznaczany jest na rozliczanie zobowiązań prosumenta z tytułu zakupu energii elektrycznej od zakładu energetycznego przez okres 12 miesięcy. Po tym czasie środki te w części przekazuje się prosumentowi w formie nadpłaty, zaś w pozostałym zakresie umarza się (art. 4c Ustawy o OZE).

Niezużyta i wyprodukowana przez Wnioskodawcę na własne potrzeby energia stanowi nadwyżkę, która zostaje wprowadzona do sieci przedsiębiorstwa energetycznego.

Rozliczenie pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym i Wnioskodawcą dokonywane jest z uwzględnieniem tzw. "wartości depozytu".

Celem depozytu jest pomniejszanie zobowiązania Prosumenta w kolejnych okresach rozliczeniowych.

Pomniejszenie zobowiązań prosumenta następuje poprzez zmniejszenie zobowiązania wobec Sprzedawcy w następnych okresach rozliczeniowych, w których występuje wartość nadwyżki energii elektrycznej pobranej nad wprowadzoną do sieci elektroenergetycznej przez prosumenta (saldo dodatnie).

Wartość tę ustala się, jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda dodatniego oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe (brutto) stosowanej w rozliczeniach pomiędzy Sprzedawcą i Prosumentem dla danego okresu rozliczenia niezbilansowania (art. 4c ust. 3 ustawy o OZE).

Na koncie Prosumenta może powstać również tzw. saldo ujemne. Oznacza to wartość nadwyżki energii elektrycznej wprowadzonej do sieci nad pobraną z sieci elektroenergetycznej przez prosumenta. Wartość tę ustala się, jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda ujemnego oraz rynkowej ceny energii elektrycznej dla każdego okresu rozliczenia.

Sprzedawca dokonuje rozliczenia różnicy wartości energii wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej przez Wnioskodawcę oraz energii elektrycznej pobranej z tej sieci.

Rozliczenie oparte jest o wyliczenie wartości sald dla wszystkich godzin dób, dla których saldo było dodatnie lub ujemne. Rozliczenie różnicy wartości może spowodować:

-zobowiązanie prosumenta wobec Sprzedawcy, gdy suma wartości sald dodatnich będzie większa nad sumą sald ujemnych;

-powstanie depozytu prosumenckiego, gdy suma wartości sald ujemnych będzie większa nad sumą sald dodatnich.

Dokonując rozliczenia energii w ramach systemu net-billing Sprzedawca (...) wystawia Wnioskodawcy faktury VAT uwzględniające wartość energii nabytej przez niego w danym okresie rozliczeniowym oraz wartość energii wprowadzonej do sieci przez Wnioskodawcę. Wystawione przez Sprzedawcę faktury zawierają specyfikację określającą kierunek poboru i wprowadzenia energii do sieci oraz jej wartość.

Określona kwotowo wartość energii wprowadzonej przez Wnioskodawcę do sieci w poprzednim okresie rozliczeniowym pomniejsza należność do zapłaty na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego za okres bieżący.

Od energii elektrycznej rozliczonej, Prosument nie uiszcza na rzecz Sprzedawcy opłat z tytułu jej rozliczenia.

Wysokość opłat pobieranych i uiszczanych przez Prosumenta w odniesieniu do energii elektrycznej podlegającej rozliczeniu ustala się na podstawie sumy ilości energii sumarycznie zbilansowanej we wszystkich godzinach (t) okresu rozliczeniowego, których wynik bilansowania jest dodatni, oznaczonej symbolem Eb(t). W przypadku gdy Prosument wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci OSD w okresie od 01.07.2022 r. do 30.06.2024 r., wartość tej energii elektrycznej jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi iloczyn:

a)sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD przez Prosumenta w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne;

b)rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.

W przypadku gdy Prosument wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci OSD od 01.07.2024 r., wartość energii elektrycznej jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi sumę następujących iloczynów wyznaczonych dla poszczególnych okresów rozliczania niezbilansowania (t) w tym miesiącu:

a)ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD przez Odbiorcę oznaczonej symbolem Eb (t) przyjmującym wartość ujemną;

b)rynkowej ceny energii elektrycznej.

Rynkowa cena energii elektrycznej ustalana jest dla każdego okresu rozliczania niezbilansowania, w porozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.6.2019, str. 54), zwanego dalej "rozporządzeniem 2019/943", jako ważona wolumenem obrotu średnia z cen energii elektrycznej określonych dla polskiego obszaru rynkowego dla wszystkich sesji notowań danej doby w systemie kursu jednolitego na rynkach dnia następnego, prowadzonych:

a)przez giełdę towarową w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych oraz

b)w ramach jednolitego łączenia rynków dnia następnego prowadzonego przez wyznaczonych operatorów rynku energii elektrycznej.

Rynkowa cena energii elektrycznej jest obliczana według wzoru wskazanego w art. 4b ust. 5 ustawy o odnawialnych źródłach energii, gdzie poszczególne symbole oznaczają:

CGs – cenę energii elektrycznej określoną w systemie kursu jednolitego na sesji notowań z rynku dnia następnego [zł/MWh],

EGs – ilość energii elektrycznej stanowiącą wolumen obrotu na sesji notowań z rynku dnia następnego z określaniem ceny energii w systemie kursu jednolitego [MWh],

S – zbiór sesji notowań rynku dnia następnego z określaniem ceny energii w systemie kursu jednolitego prowadzonych przez giełdę towarową lub w ramach jednolitego łączenia rynków dnia następnego prowadzonych przez wyznaczonych operatorów rynku energii elektrycznej.

Rynkowa miesięczna cena energii elektrycznej ustalana jest dla każdego miesiąca kalendarzowego, jako ważona wolumenem energii elektrycznej wprowadzanej do sieci OSD przez Prosumentów wytwarzających energię elektryczną w mikroinstalacjach, średnia z rynkowych cen energii elektrycznej.

Rynkowa miesięczna cena energii elektrycznej jest obliczana według wzoru:

RCEm = Suma t należy do T (Et razy RCEt ) Suma t należy do T Et

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Et – sumaryczny wolumen energii elektrycznej wprowadzanej do sieci OSD w okresie rozliczania niezbilansowania t przez Prosumentów wytwarzających energię elektryczną w mikroinstalacjach, przyłączonych do sieci OSD, posiadających bezpośrednie połączenia z siecią przesyłową oraz posiadających zawartą umowę na świadczenie usług dystrybucyjnych z co najmniej 200 000 odbiorcami końcowymi [MWh],

RCEt – rynkową cenę energii elektrycznej, o której mowa w ust. 13, w okresie rozliczania niezbilansowania t, przy czym jeżeli RCEt ma wartość ujemną dla danego okresu t, to dla tego okresu t przyjmuje się RCEt równą zero [zł/MWh],

T – zbiór okresów rozliczania niezbilansowania w miesiącu.

W przypadku gdy notowania na rynku dnia następnego są prowadzone dla okresów dłuższych niż okres rozliczania niezbilansowania, to za rynkową cenę energii dla danego okresu rozliczania niezbilansowania przyjmuje się cenę rozliczeniową określaną w systemie kursu jednolitego dla rynku dnia następnego, wyznaczoną dla okresu obejmującego dany okres rozliczania niezbilansowania.

W przypadku gdy cena energii elektrycznej określona w systemie kursu jednolitego na sesji notowań rynku dnia następnego wyrażona jest w walucie obcej, przeliczenia tej ceny dla każdego okresu rozliczania niezbilansowania na złote dokonuje się według opublikowanego średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z dnia, w którym odbywała się sesja notowań, a jeżeli kurs dla tego dnia nie został opublikowany, to kursu opublikowanego w najbliższym dniu poprzedzającym.

W przypadku gdy dla okresu rozliczania niezbilansowania t nie jest możliwe wyznaczenie rynkowej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 13, to dla tego okresu rozliczania niezbilansowania jako obowiązującą wartość tej ceny przyjmuje się wartość rynkowej ceny energii elektrycznej wyznaczonej dla okresu rozliczania niezbilansowania t w najbliższym dniu poprzedzającym, dla którego cena ta została wyznaczona.

W przypadku gdy rozliczenia pomiędzy Sprzedawcą i Prosumentem są prowadzone z wykorzystaniem danych pomiarowych wyznaczanych dla okresów dłuższych niż okres rozliczania niezbilansowania, to ustalenie ilości energii elektrycznej dla danego okresu rozliczania niezbilansowania, przyjmowanej do wyznaczenia wartości energii elektrycznej oraz zobowiązań, dokonuje się na podstawie ilości energii elektrycznej odpowiednio wprowadzonej do sieci i pobranej z sieci, wyznaczonych dla okresu, dla którego prowadzone są rozliczenia, dzieląc tę ilości energii elektrycznej po równo na zawierające się w tym okresie okresy rozliczania niezbilansowania.

Ad.3d)

Powiat w zawartych aneksach złożył oświadczenie, że:

-jako odbiorca nieposiadający statusu odbiorcy w gospodarstwie domowym, wytwarza energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w Mikroinstalacji, jednakże nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995r. o statystyce publicznej,

-dysponuje tytułem prawnym do nieruchomości lub obiektu budowlanego, na którym została zlokalizowana Mikroinstalacja,

-wytwarza energię elektryczną w Mikroinstalacji spełniającą wymagania określone w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w szczególności przepisach prawa budowlanego, przepisach o ochronie pożarowej, przepisach sanitarnych lub o ochronie środowiska,

-nie wykorzystuje podczas wytwarzania energii elektrycznej w Mikroinstalacji paliw kopalnych lub paliw powstałych z ich przetworzenia lub biomasy, biogazu, biogazu rolniczego i biopłynów, do których dodano substancje niebędące biomasą, biogazem, biogazem rolniczym lub biopłynami, zwiększające ich wartość opałową.

W umowie kompleksowej Powiat oświadczył, że:

-kupuje energię elektryczną w celu zaspokojenia własnych potrzeb,

-nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, obrót oraz dystrybucję energii elektrycznej,

-zakupiona energia elektryczna nie zostanie przeznaczona do dalszej odsprzedaży,

-dysponuje tytułem prawnym do nieruchomości lub obiektu budowlanego, na którym została zlokalizowana Mikroinstalacja,

-wytwarza energię elektryczną w Mikroinstalacji spełniającą wymagania określone w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w szczególności przepisach prawa budowlanego, przepisach o ochronie pożarowej, przepisach sanitarnych lub o ochronie środowiska,

-nie wykorzystuje podczas wytwarzania energii elektrycznej w Mikroinstalacji paliw kopalnych lub paliw powstałych z ich przetworzenia lub biomasy, biogazu, biogazu rolniczego i biopłynów, do których dodano substancje niebędące biomasą, biogazem, biogazem rolniczym lub biopłynami, zwiększające ich wartość opałową.

Sprzedawca (...), poza kompleksową sprzedażą energii elektrycznej i świadczenia usługi dystrybucji Powiatowi, zobowiązał się do dokonywania rozliczeń wartości energii wprowadzonej do sieci przez Powiat. Szczegóły tych rozliczeń opisane są w pozostałych punktach.

Ad.3e)

Rozliczeniu podlega energia elektryczna wprowadzona do sieci OSD, nie wcześniej niż na 12 miesięcy przed datą wprowadzenia energii elektrycznej do sieci. Jako datę wprowadzenia do sieci OSD przyjmuje się ostatni dzień danego miesiąca kalendarzowego, w którym energia elektryczna została wprowadzona do sieci, z zastrzeżeniem, że niewykorzystana energia elektryczna w danym okresie rozliczeniowym przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej energii elektrycznej do sieci. Dokonując rozliczenia energii w ramach systemu net-billing Sprzedawca (...) wystawia Wnioskodawcy faktury VAT uwzględniające wartość energii nabytej przez niego w danym okresie rozliczeniowym oraz wartość energii wprowadzonej do sieci przez Wnioskodawcę. Wystawione przez Sprzedawcę faktury zawierają specyfikację określającą kierunek poboru i wprowadzenia energii do sieci oraz jej wartość. Określona kwotowo wartość energii wprowadzonej przez Wnioskodawcę do sieci w poprzednim okresie rozliczeniowym pomniejsza należność do zapłaty na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego za okres bieżący.

Ad.3f)

Ani umowa, ani aneksy nie regulują terminu płatności z tytułu dostaw energii przez Powiat. Rozliczenia odbywają się tylko w ramach kompensaty, która jest wskazana w fakturach wystawianych przez Sprzedawcę.

Ad.4)

Unormowania dotyczą jedynie fakturowania przez przedsiębiorstwo energetyczne, nie ma żadnych zapisów dotyczących fakturowania przez Powiat.

Dokonując rozliczenia energii w ramach systemu net-billing ... wystawia Wnioskodawcy faktury VAT uwzględniające wartość energii nabytej przez niego w danym okresie rozliczeniowym oraz wartość energii wprowadzonej do sieci przez Wnioskodawcę. Wystawione przez Sprzedawcę faktury zawierają specyfikację określającą kierunek poboru i wprowadzenia energii do sieci oraz jej wartość.

Określona kwotowo wartość energii wprowadzonej przez Wnioskodawcę do sieci w poprzednim okresie rozliczeniowym pomniejsza należność do zapłaty na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego za okres bieżący.

Ad.5)

Instalacje fotowoltaiczne, o których mowa w niniejszym wystąpieniu rozliczane są według wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Ad.6)

Instalacja fotowoltaiczna, o której mowa we wniosku nie mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Ad.7a)

Sprzedawca w celu prowadzenia rozliczeń, prowadzi konto dla Prosumenta na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną Prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci w postaci "depozytu producenckiego". Depozyt producencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań Prosumenta z tytułu zakupu energii elektrycznej od Sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta.

Zobowiązanie Prosumenta określa się dla danego okresu rozliczeniowego jako sumę iloczynów, dla wszystkich okresów rozliczania niezbilansowania (t) w okresie rozliczeniowym, ilości energii elektrycznej pobranej z sieci OSD przez Prosumenta, oznaczonej symbolem Eb(t) przyjmującym wartość dodatnią, oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe i fiskalne, stosowanej w rozliczeniach pomiędzy sprzedawcą i prosumentem dla tego okresu rozliczenia niezbilansowania. Wartość depozytu producenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym. Kwota środków stanowiąca depozyt prosumenckim może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta.

Ad.7b)

W przypadku gdy Powiat w ramach rozliczenia nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, to niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana Powiatowi przez sprzedawcę w terminie nie dłuższym niż do końca 13 miesiąca następującego po danym miesiącu. Wysokość zwracanej nadpłaty nie może przekroczyć 20% wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty. Zwrot nadpłaty następuje na rachunek bankowy wskazany przez Powiat w oświadczeniu, które musi być złożone pod rygorem niedokonywania przez Sprzedawcę zwrotu nadpłat i traktowania ich jako nadpłatę na koncie Odbiorcy, która będzie pomniejszać należność wynikającą z faktury.

Po upływie 12 miesięcy od dnia przypisania danej kwoty środków do depozytu prosumenckiego niewykorzystane lub niezwrócone środki, umarza się. Na rozliczenie ze sprzedawcą w pierwszej kolejności przeznacza się środki o najstarszej dacie przypisania do konta prosumenta jako depozyt prosumencki.

Ad. 8-12)

a)Starostwo Powiatowe, budynek przy ul. A

Nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Przeważająca część to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Budynek jest siedzibą Starostwa, znajdują się w nim siedziba zarządu, wydziały merytoryczne, niewielka część pomieszczeń zajęta jest przez Powiatowe Centrum (PC..) – jednostka organizacyjna powiatu, która jest objęta centralizacją VAT i nie prowadzi żadnej działalności opodatkowanej, ani zwolnionej. Za korzystanie z pomieszczeń na PCPR wystawiane są przez Powiat noty obciążeniowe. Część powierzchni wykorzystywana jest również przez Powiatowy Inspektorat (PI..), który jest jednostką organizacyjną stanowiącą aparat pomocniczy kierownika inspekcji, nie jest objęty centralizacją VAT, realizowane zadania finansowane są przez wojewodę. PI… w ogóle nie jest podatnikiem VAT. Za korzystanie z pomieszczeń obciążany jest przez Powiat fakturami VAT. Ponadto wynajęta jest część dachu, w celu umieszczenia nadajników przez firmę zewnętrzną. Energia elektryczna wykorzystywana jest we wszystkich pomieszczeniach znajdujących się w budynku. Zarówno Starostwo, PC… jak i PI… są jednostkami działającymi w ramach powiatowej administracji zespolonej. Nie ma możliwości określenia ile energii zużyte jest przez poszczególne jednostki, ponieważ nie jest zainstalowany podlicznik.

Poza powyżej wymienionymi wystawiane są również faktury (nie związane z budynkiem) m.in. za sprzedaż składników majątkowych, za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności gruntu, za wykup nieruchomości skarbu państwa, za otrzymane odszkodowania za przejęte grunty, za wydane diagnozy psychologiczno-pedagogiczne (zwolnione z VAT) dla dzieci spoza powiatu.

Występują również sytuacje, że w przypadku prowadzenia inwestycji polegającej na budowie budynku zakładany jest podlicznik energii elektrycznej i wykonawca, zgodnie z zawartą umową na wykonanie danej usługi, jest obciążany za faktycznie zużytą energię elektryczną.

b)Starostwo Powiatowe, budynek przy ul. B

Nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Przeważająca część to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Budynek jest siedzibą Starostwa, znajdują się w nim przede wszystkim wydziały merytoryczne, jedno małe pomieszczenie wynajęte było w celu prowadzenia "okienka kasowego" przez bank, jednak umowa wygasa z dniem ….10.2024 r. i nie będzie kontynuowana. Wystawiane były faktury VAT – działalność opodatkowana. Ponadto wynajęta jest część dachu, w celu umieszczenia nadajników przez firmę zewnętrzną.

Udostępniono również firmie zewnętrznej możliwość umieszczenia w budynku monitora, na którym wyświetlane są różne informacje. Energia elektryczna wykorzystywana jest we wszystkich pomieszczeniach znajdujących się w budynku. Nie ma możliwości określenia ile energii zużyte jest na poszczególne cele.

c)Budynek zajmowany przez Zespół Szkół Ponadpodstawowych, będący w jego trwałym zarządzie.

Nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Przeważająca część to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Występują jedynie czynności zwolnione z VAT z tytułu pobierania czynszu za wynajem lokalu mieszkalnego (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT). Energia elektryczna wykorzystywana jest we wszystkich pomieszczeniach znajdujących się w budynku. Nie ma możliwości określenia ile energii zużyte jest na poszczególne cele.

d)Budynek zajmowany przez Zespół Szkół Specjalnych, będący w jego trwałym zarządzie.

Nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Występują wyłącznie czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Energia elektryczna wykorzystywana jest wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT.

e)Budynek zajmowany przez Specjalny Ośrodek, będący w jego trwałym zarządzie.

Nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Występują wyłącznie czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Energia elektryczna wykorzystywana jest wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT.

f)Budynek zajmowany przez Dom Pomocy, będący w jego trwałym zarządzie.

Nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Przeważająca część to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Sporadycznie występują jedynie czynności zwolnione z VAT z tytułu pobierania opłat za świadczenie usług rehabilitacyjnych (art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT). Energia elektryczna wykorzystywana jest we wszystkich pomieszczeniach znajdujących się w budynku. Nie ma możliwości określenia ile energii zużyte jest na poszczególne cele.

g)Budynek zajmowany przez Liceum Ogólnokształcące, będący w jego trwałym zarządzie.

Nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Występują wyłącznie czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Energia elektryczna wykorzystywana jest wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT.

Pytania

1)Czy w opisanych we wniosku okolicznościach podstawą opodatkowania VAT z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w danym okresie (miesiącu) w mikroinstalacji zlokalizowanej na poszczególnych budynkach jest/będzie kwota depozytu (uwzględniona w fakturze jako pomniejszenie kwoty do zapłaty przez powiat) na dzień przypisania z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w tym danym okresie (co stanowi iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w tym okresie oraz rynkowej ceny energii elektrycznej w danym okresie, zgodnie z wyliczeniem Sprzedawcy - tu: przedsiębiorstwa energetycznego), pomniejszona o należny VAT według stawki 23%?

2)Czy obowiązek podatkowy dla celów VAT z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w danym okresie (miesiącu) w mikroinstalacjach powstaje w dacie wystawienia przez Powiat, nie później jednak niż z upływem terminu płatności, faktury na przedsiębiorstwo energetyczne z ww. tytułu?

3)Czy w związku z wystawianiem przez Powiat faktury za wprowadzoną do sieci energię elektryczną, Powiat ma prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu energii elektrycznej od ... w pełnej wysokości czy z zachowaniem zasady proporcji? (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W Państwa ocenie, w opisanych we wniosku okolicznościach podstawą opodatkowania VAT z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w danym okresie (miesiącu) w mikroinstalacjach jest/będzie kwota depozytu na dzień przypisania z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w tym danym okresie (co stanowi iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w tym okresie oraz rynkowej ceny energii elektrycznej w danym okresie, zgodnie z wyliczeniem Sprzedawcy - tu: przedsiębiorstwa energetycznego), pomniejszona o należny VAT według stawki 23%.

Uzasadniając powyższe należy wskazać, iż zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przy czym, jak wynika z ust. 6 pkt 1 tego artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Jak już wskazano powyżej, z ustawy o OZE wynika w szczególności, iż w związku z rozliczaniem prosumentów w oparciu o model net-billing wartość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego.

Natomiast, na "koncie prosumenta" ewidencjonuje się ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci (którą to wartość określa się "depozytem prosumenckim").

Artykuł 4c ust. 1 ustawy o OZE wskazuje bowiem na wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej "depozytem prosumenckim".

Z ust. 4 tego artykułu wynika natomiast, iż wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym.

Na wystawianych fakturach VAT (jako uzupełnienie) wskazana jest ilość wprowadzonej energii elektrycznej do mikroinstalacji. Faktycznie jednak do rozliczenia danej faktury zakład energetyczny pomniejsza wartość do zapłaty o kwotę depozytu odpowiadającemu wartości wprowadzonej energii w miesiącu poprzednim nie więcej jednak niż wartość energii zakupionej od zakładu energetycznego. Skoro zakład energetyczny uwzględnia tylko część depozytu (zgodnie z ustawą o OZE) to Powiat też powinien wystawić fakturę zgodnie z tym co faktycznie zostało przez zakład energetyczny rozliczone. Samo istnienie depozytu prosumenckiego nie oznacza, że dochodzi do czynności opodatkowanej. Dopiero rozliczenie w ramach depozytu prosumenckiego powoduje powstanie odpłatnej dostawy towarów.

Prowadzenie depozytu prosumenckiego przez zakład energetyczny również nie jest czynnością opodatkowaną. Odpłatna dostawa towarów wystąpi dopiero na etapie rozliczenia prosumenta z zakładem energetycznym.

Jak też słusznie wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 12 stycznia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP4-1.4012.417.2022.1.APR), kwota zgromadzonego depozytu to kwota "faktycznego wynagrodzenia przysługującego Prosumentowi za dokonane przez niego dostawy nadwyżek energii".

Przy czym, wskazaną wartość uznać należy za kwotę brutto, tzn. zawierającą w sobie podatek od towarów i usług.

Skoro zatem depozyt potrącany jest z należnością sprzedawcy uwzględniającą obowiązkowe obciążenia podatkowe i fiskalne (a zatem wyrażoną w kwocie brutto), wartość należna prosumentowi również powinna być kwotą brutto.

Ponadto, także w powołanej powyżej interpretacji z dnia 12 stycznia 2023 r. uznano, iż - dla celów ustalenia podstawy opodatkowania VAT - kwota należna prosumentowi w ramach rozliczenia w modelu net-billing - na podstawie ustawy o OZE - jest kwotą brutto.

Stanowisko to zostało przedstawione także m.in. w interpretacji indywidualnej:

·z dnia 3 stycznia 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.641.2023.1.JKU: "ww. wartość (iloczyn energii wprowadzonej do sieci po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) stanowi kwotę brutto z tytułu rozliczenia wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej energii elektrycznej, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek VAT" oraz

·z dnia 22 grudnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.530.2023.3.DP.

Ad. 2.

W Państwa ocenie, w opisanych we wniosku okolicznościach obowiązek podatkowy dla celów VAT z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w danym okresie (miesiącu) w mikroinstalacjach powstaje w dacie wystawienia przez Powiat faktury na przedsiębiorstwo energetyczne z ww. tytułu.

Uzasadniając powyższe należy wskazać, że z tytułu dostaw energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje w sposób szczególny, tj. z chwilą wystawienia faktury zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a.

Przy czym, w ust. 7 tego art. 19a wskazano, iż w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Z kolei, z art. 106i ust. 3 pkt 4 tej ustawy wynika, iż w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności.

Umowy (aneksy) zawarte przez Wnioskodawcę z przedsiębiorstwem energetycznym nie wskazują terminu płatności wynagrodzenia dla Powiatu z tytułu wprowadzenia do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej wytworzonej w ww. mikroinstalacjach.

Z kolei, z ustawy o OZE wynika, iż sprzedawca prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej ("konto prosumenta"), na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej "depozytem prosumenckim" (art. 4c ust. 1).

Depozyt prosumencki przeznaczany jest natomiast na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w ust. 1 (art. 4c ust. 2 tej ustawy).

Możliwy jest jednak przypadek, gdy prosument otrzyma środki pieniężne ("nadpłatę"), o czym mowa w art. 4 ust. 11 pkt 2 tej ustawy. Wysokość zwracanej nadpłaty nie może przekroczyć dwudziestu procent wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty.

Ponadto, co istotne po upływie 12 miesięcy od dnia przypisania danej kwoty środków do depozytu prosumenckiego niewykorzystane lub niezwrócone na podstawie przepisu art. 4 ust. 11 pkt 2 środki umarza się (art. 4c ust. 6 tej ustawy).

Środki zgromadzone na koncie prosumenta jako depozyt prosumencki przeznaczone są zatem zasadniczo na rozliczenie zobowiązań prosumenta z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta.

Powyższe wynikało z tego, iż depozyt prosumencki z miesiąca "n", jest bowiem wykorzystywany w rozliczeniu dopiero od miesiąca "n+1". Taki sposób rozliczenia wynika z ustawy o OZE (art. 4c ust. 4). Ponadto, depozyty prosumenckie nie rozliczają kosztów zakupu energii wstecz ale tylko i wyłącznie do przodu. Zatem energia wyprodukowana w czerwcu będzie mogła pokryć koszty zakupu energii w lipcu bądź kolejnych miesiącach. Co też istotne, rozliczenie depozytu prosumenckiego jest "limitowane" do wysokości należności za en. elektryczną, którą prosument sam nabył (tu: od przedsiębiorstwa energetycznego) w danym okresie. Kwoty depozytu nie rozlicza się natomiast z opłatą handlową i innymi opłatami należnymi.

Jakkolwiek zatem środki zgromadzone na koncie prosumenta jako depozyt prosumencki przeznaczone są przede wszystkim na rozliczenie zobowiązań prosumenta z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, to w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym obowiązek podatkowy dla celów VAT z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej powstaje w momencie wystawienia faktury przez Powiat, a ponieważ nie jest jasne kiedy upływa termin płatności, termin ten nie istnieje, w konsekwencji faktury prosument może wystawić w dowolnym momencie (w tym na koniec 12 miesięcznego okresu rozliczeniowego).

Mając zatem na względzie przytoczone wyżej przepisy, uznać należy, iż w opisanych we wniosku okolicznościach obowiązek podatkowy dla celów VAT z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w danym okresie (miesiącu) w mikroinstalacji powstał (powstanie) zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy o VAT, tj. w dacie wystawienia przez Powiat faktury na przedsiębiorstwo energetyczne z ww. tytułu.

Termin płatności faktury z zakładu energetycznego przyjęty został umownie jako termin powstania obowiązku podatkowego z tytułu wprowadzenia energii do sieci. Jako sposób zapłaty wskazany będzie kompensata - depozyt.

Ad. 3. Ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Wskazane jednostki, gdzie zlokalizowane są instalacje fotowoltaiczne prowadzą w zdecydowanej większości działalność niepodlegającą VAT (m.in. działalność edukacyjna, pomoc społeczna, wspierania osób niepełnosprawnych, utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych - art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym), działalność zwolnioną. Pojedyncze jednostki prowadzą w ograniczonym zakresie działalność opodatkowaną w związku z np. wynajmem swoich pomieszczeń, sprzedażą zużytych środków trwałych itp.

Wszystkie jednostki działają w ramach centralizacji i składana jest jedna wspólna dla Powiatu deklaracja VAT (plik JPK).

Wprowadzenie do sieci energii elektrycznej wyprodukowanej przez Powiat (każdą z wymienionych jednostek) w mikroinstalacjach jest sprzedażą opodatkowaną stawką 23% VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Sprzedaż energii (działalność opodatkowana) jest bezpośrednio związana z zakupem tej energii, dlatego możliwe jest obniżenie podatku należnego (z tytułu sprzedaży przez powiat energii elektrycznej wyprodukowanej w mikroinstalacji) o podatek naliczony z tytułu zakupu energii od .... Taką zasadę może zastosować każda z jednostek, również np. szkoła, która nie ma działalności opodatkowanej, ponieważ ostatecznym podatnikiem jest Powiat, składający wspólną deklarację VAT (plik JPK).

Dodatkowo, analizując otrzymane faktury VAT z zakładu energetycznego nasuwa się, że w żadnym momencie zakład energetyczny nie koryguje VATu wykazanego w wystawionych przez siebie fakturach.

Zatem jako VAT należny wykazuje całą wartość sprzedanej energii (nie pomniejszoną o wartość depozytu prosumenckiego). Nie odliczanie przez Powiat podatku VAT (lub odliczanie w kwocie niższej - wg proporcji) spowodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej obliczenia podstawy opodatkowania z tytułu wprowadzenia do sieci wytworzonej energii elektrycznej,

-prawidłowe w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wprowadzenia do wytworzonej sieci energii elektrycznej,

-nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez przedsiębiorstwo dotyczących zakupu energii elektrycznej.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zauważyć należy, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bezwzględnym warunkiem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi natomiast, że:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Treść powyższych przepisów znajduje odzwierciedlenie w art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE z 11 grudnia 2006 r. L 347/1), zgodnie z którym:

Podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

Art. 15 ust. 6 ustawy o VAT:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji (…).

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności:

czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników,

czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Rolę powiatu szczegółowo określa ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 107).

Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym:

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym:

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym (…).

Art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie powiatowym:

1. W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

2. Powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Realizacja zadań własnych następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy o VAT (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Powiat, w celu wypełnienia nałożonych zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Zgodnie z art. 2 pkt 19 i pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361), zwanej dalej „ustawą o OZE”:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

Mikroinstalacja - instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW;

Prosument energii odnawialnej - odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 773).

Stosownie do art. 3 ustawy o OZE:

Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie - Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej:

1)w mikroinstalacji;

2)w małej instalacji;

3)wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy - Prawo energetyczne;

4)wyłącznie z biopłynów.

Zgodnie z art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:

Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2022 r. przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii, której przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i wprowadzenie z niej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy nastąpiło po 31 marca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne.

W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:

Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do prosumenta energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej.

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a-7 ustawy o OZE.

Stosownie do art. 4 ust 2b ustawy o OZE:

Rozliczenia pomiędzy sprzedawcą, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, a prosumentem energii odnawialnej, prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej są prowadzone na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanej w każdej godzinie. Sumarycznie zbilansowana ilość energii elektrycznej, wprowadzona do i pobrana z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, jest wyznaczana dla danej godziny metodą wektorową według następującego wzoru:

Eb (t) = Ep (t) – Ew (t)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eb(t) - ilość energii sumarycznie zbilansowanej w godzinie (t), wyrażoną w kWh, podlegającą rozliczeniu w danym okresie rozliczeniowym; wartość dodatnia oznacza ilość energii elektrycznej pobranej w danej godzinie (t) z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, a wartość ujemna oznacza ilość energii elektrycznej wprowadzonej w danej godzinie (t) do tej sieci,

Ep(t) - sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej pobranej w godzinie (t) z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, wyrażoną w kWh,

Ew(t) - sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej wprowadzonej w godzinie (t) do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, wyrażoną w kWh, przy czym dla prosumenta wirtualnego energii odnawialnej jako ilość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przyjmuje się ilość energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii wyznaczoną zgodnie z ust. 2 pkt 3 lit. b.

Jak wynika z art. 4 ust. 3a ustawy o OZE:

Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanych zgodnie z ust. 2a-2d, w zakresie różnicy pomiędzy wartością energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, ustaloną w sposób określony w art. 4b, oraz wartością energii elektrycznej pobranej z tej sieci, ustaloną w sposób określony w art. 4c ust. 3.

Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:

Wytwarzanie i wprowadzanie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 oraz ust. 1a, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej niebędącego przedsiębiorcą, o którym mowa w ustawie - Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 tej ustawy.

W myśl art. 4 ust. 10 ustawy o OZE:

Pobrana energia elektryczna podlegająca rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest zużyciem energii wyprodukowanej na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej i nie stanowi:

1)sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju,

2)zużycia energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu

- w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143 i 1137).

Stosownie do art. 4 ust. 11 ustawy o OZE:

W przypadku gdy:

1)prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4;

2)prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, to niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej przez sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w terminie nie dłuższym niż do końca 13. miesiąca następującego po danym miesiącu. Wysokość zwracanej nadpłaty nie może przekroczyć dwudziestu procent wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty.

Zgodnie z art. 4b ust. 1 ustawy o OZE:

W przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi iloczyn:

1)sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne;

2)rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 5, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.

Jak wynika z art. 4b ust. 2 ustawy o OZE:

W przypadku gdy prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi sumę następujących iloczynów wyznaczonych dla poszczególnych okresów rozliczania niezbilansowania (t) w tym miesiącu:

1)ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartość ujemną;

2)rynkowej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 4, przy czym jeżeli wartość tej ceny jest ujemna dla danego okresu rozliczania niezbilansowania (t), to w celu wyznaczania wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie t przez prosumenta energii odnawialnej niebędącego równocześnie prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej przyjmuje się cenę równą zero, z zastrzeżeniem ust. 17 i 18.

Przepisy art. 4c ust. 1-6 ustawy o OZE definiują tzw. „depozyt prosumencki”:

Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu prowadzenia rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane dalej „kontem prosumenta”, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej „depozytem prosumenckim”.

Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w ust. 1.

Zobowiązanie prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, o którym mowa w ust. 2, określa się dla danego okresu rozliczeniowego jako sumę iloczynów, dla wszystkich okresów rozliczania niezbilansowania (t) w okresie rozliczeniowym, ilości energii elektrycznej pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb(t) przyjmującym wartość dodatnią, oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe i fiskalne, stosowanej w rozliczeniach pomiędzy sprzedawcą i prosumentem dla tego okresu rozliczenia niezbilansowania.

Wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym.

Kwota środków stanowiąca depozyt prosumencki może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta.

Po upływie 12 miesięcy od dnia przypisania danej kwoty środków do depozytu prosumenckiego niewykorzystane lub niezwrócone na podstawie przepisu art. 4 ust. 11 pkt 2 środki umarza się.

Art. 40 ust. 1 ustawy o OZE:

Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 70c ust. 2 oraz art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej „sprzedawcą zobowiązanym”, na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy - Prawo energetyczne.

W myśl art. 40 ust. 1a ustawy o OZE:

Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w art. 40 ust. 1, ma obowiązek dokonać rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 oraz w art. 38c ust. 3, chyba że rozliczenia dokonuje sprzedawca wybrany przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej lub spółdzielnię energetyczną, na podstawie umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży.

W zakresie, w jakim powołane przepisy dotyczą prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, weszły one w życie 2 lipca 2024 r.

Odnosząc się do zakresu zadanych przez Państwa pytań w pierwszej kolejności zauważyć należy, że w świetle zacytowanych wyżej przepisów, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, na zasadach dla niej określonych. Kwalifikacji tej nie zmienia treść art. 4 ust. 8 ustawy o OZE, gdyż ustawa o VAT definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą i definicja ta jest szersza niż np. zakres działalności gospodarczej wynikający z ustawy – Prawo przedsiębiorców.

Znajduje to potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-219/12 Fuchs, w którym Trybunał uznał, że :

Eksploatacja zainstalowanego na służącym prywatnym celom domu mieszkalnym lub obok niego modułu fotowoltaicznego, skonstruowanego w ten sposób, że po pierwsze ilość wytworzonej energii elektrycznej jest zawsze niższa od ilości energii elektrycznej ogółem zużytej przez użytkownika modułu do celów prywatnych, a po drugie energia ta jest dostarczana do sieci za wynagrodzeniem o charakterze stałym, stanowi „działalność gospodarczą” w rozumieniu tych przepisów.

Ustawa nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Jak wskazano, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE w sprawie C‑219/12. W okolicznościach niniejszej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać więc jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W tym przypadku nie występuje wyłączenie jednostki samorządu terytorialnego z grona podatników na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - bowiem dokonują Państwo dostawy energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii, nie jako organ władzy publicznej, lecz na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej przedsiębiorstwem energetycznym.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii, Powiat jest stroną dokonującą czynności opodatkowanej tym podatkiem i występuje w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż energii elektrycznej stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Natomiast jak stanowi art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z przytoczonego powyżej przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Kluczowa dla konstrukcji podstawy opodatkowania jest analiza pojęcia wynagrodzenia rozumianego jako wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Z przepisów ustawy o OZE wynika, że w przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej (o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE) jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego zgodnie z cyt. art. 4b ust. 1 ustawy o OZE, tj. jako iloczyn sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne oraz rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w art. 4b ust. 5 ustawy o OZE, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.

Natomiast, w przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2024 r., wartość energii elektrycznej (o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE) jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego zgodnie z cyt. art. 4b ust. 2 ustawy o OZE i stanowi sumę iloczynów wyznaczonych dla poszczególnych okresów rozliczania niezbilansowania (t) w tym miesiącu, tj.: ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartość ujemną i rynkowej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 4, przy czym jeżeli wartość tej ceny jest ujemna dla danego okresu rozliczania niezbilansowania (t), to w celu wyznaczania wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie t przez prosumenta energii odnawialnej niebędącego równocześnie prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej przyjmuje się cenę równą zero, z zastrzeżeniem ust. 17 i 18 ustawy o OZE.

Wskazane powyżej przepisy art. 4b ust. 1 i ust. 2b ustawy o OZE wyznaczają zatem wartość kwoty należnej prosumentowi za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej określając ją jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda ujemnego i rynkowej ceny energii elektrycznej. Kwotę tę należy uznać za wynagrodzenie należne Państwu za dostawę energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii.

Z przywołanych przepisów ustawy o OZE wynika również, że wartość depozytu prosumenta jest przeznaczana na rozliczenie zobowiązań prosumenta, a zatem będzie pomniejszać kwotę podlegającą zapłacie przez prosumenta w danym okresie rozliczeniowym.

Depozyt prosumencki pokazujący wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię wprowadzoną do sieci (ilość energii i wartość tej energii), jak wynika z przepisów ustawy o OZE, przeznaczony jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta. Jak wynika z treści art. 4c ust. 4 ustawy o OZE, wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym. Depozyt zapisany na koncie prosumenckim służy więc wyłącznie do regulowania zobowiązań, natomiast w żaden sposób nie wpływa na kwestię ustalania podstawy opodatkowania.

Fakt wzajemnego kompensowania zobowiązania prosumenta wobec przedsiębiorstwa energetycznego i tego przedsiębiorstwa wobec prosumenta, pozostaje bez wpływu na określenie wysokości podstawy opodatkowania.

W konsekwencji podstawę opodatkowania u Państwa – prosumenta energii odnawialnej – z tytułu dostawy wytworzonej energii elektrycznej w instalacji fotowoltaicznej, stanowi wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci przez Państwa po zbilansowaniu międzyfazowym i rynkowej ceny energii elektrycznej. Wskazana wartość (iloczyn energii wprowadzonej po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) – jak stwierdzono powyżej - jest wartością należną Państwu z tytułu rozliczenia wytworzonej energii elektrycznej, obejmującą całość należnego Państwu świadczenia od Przedsiębiorstwa energetycznego, którą – w celu określenia podstawy opodatkowania – należy pomniejszyć o kwotę występującego dla tej dostawy podatku należnego. Wskazuje to, że ww. wartość (iloczyn energii wprowadzonej do sieci po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) stanowi kwotę brutto z tytułu rozliczenia przez Państwa wytworzonej energii elektrycznej, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek VAT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za nieprawidłowe, ponieważ wartość depozytu prosumenckiego nie stanowi podstawy opodatkowania VAT u prosumenta.

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy o VAT:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Jak stanowi art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy o VAT:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego.

Zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT:

W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze, rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT:

Fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostaw energii elektrycznej na rzecz innego podatnika podatku VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, zaś faktura powinna być wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem – obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Zatem obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) oraz art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, natomiast gdy nie wystawią Państwo faktury lub wystawią ją Państwo z opóźnieniem obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, uznałem za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 - ust. 6 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz art. 90 ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W myśl art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1)określa w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Zakres ww. regulacji obejmuje m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy:

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Jak stanowi art. 90 ust. 10 ustawy:

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2)nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Do obowiązków podatnika należy w pierwszej kolejności przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik jest zatem zobowiązany do odrębnego określania, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Każdorazowo zatem, gdy takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi, przy jednoczesnym braku takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT lub zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem.

Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz - w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku - w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje więc w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wobec powyższego, Państwa obowiązkiem, jako zarejestrowanego czynnego podatnik VAT, jest przypisanie konkretnych wydatków związanych z zakupem energii elektrycznej od ... do określonego rodzaju działalności gospodarczej (do czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku VAT) oraz innej niż gospodarcza (do czynności pozostających poza zakresem podatku VAT), z którymi wydatki te są związane. Mają Państwo zatem obowiązek dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeśli takie wyodrębnienie jest możliwe, to przysługuje Państwu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu energii elektrycznej służącej wykonywanym czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do nabytej energii elektrycznej wykorzystywanej do wykonywania czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W sytuacji  gdy nie mają Państwo możliwości przypisania w całości poniesionych wydatków związanych z zakupem energii elektrycznej do działalności gospodarczej, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. Ponadto w sytuacji, gdy nabyta energia elektryczna służy wykonywanym w ramach działalności gospodarczej czynnościom opodatkowanym oraz czynnościom zwolnionym z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, i nie ma możliwości przyporządkowania kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych i zwolnionych, to winni Państwo dokonać kolejnego podziału podatku naliczonego w oparciu o zasady wskazane w art. 90 ust. 2 i ust. 3 oraz następne ustawy.

Z analizy opisu sprawy wynika, że posiadają Państwo panele fotowoltaiczne zamontowane na wybranych budynkach będących Państwa własnością (pkt a i b) oraz w trwałym zarządzie jednostek powiatowych (pkt c - g). Wprowadzenie do sieci energii elektrycznej wyprodukowanej przez Państwa (każdą z wymienionych jednostek) w mikroinstalacjach jest sprzedażą opodatkowaną stawką 23% VAT. Wskazane jednostki, gdzie zlokalizowane są instalacje fotowoltaiczne prowadzą w zdecydowanej większości działalność niepodlegającą VAT (m.in. działalność edukacyjna, pomoc społeczna, wspierania osób niepełnosprawnych, utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych - art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym), działalność zwolnioną. Pojedyncze jednostki prowadzą w ograniczonym zakresie działalność opodatkowaną w związku z np. wynajmem swoich pomieszczeń, sprzedażą zużytych środków trwałych itp. W odniesieniu do sposobu wykorzystywania budynków oraz nabytej energii elektrycznej wskazali Państwo że:

a)Starostwo Powiatowe, budynek przy ul. A – nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Przeważająca część to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Budynek jest siedzibą Starostwa, znajdują się w nim siedziba zarządu, wydziały merytoryczne, niewielka część pomieszczeń zajęta jest przez Powiatowe Centrum (PC…) – jednostka organizacyjna powiatu, która jest objęta centralizacją VAT i nie prowadzi żadnej działalności opodatkowanej, ani zwolnionej. Za korzystanie z pomieszczeń na PCPR wystawiane są przez Powiat noty obciążeniowe. Część powierzchni wykorzystywana jest również przez Powiatowy Inspektorat (PI…), który jest jednostką organizacyjną stanowiącą aparat pomocniczy kierownika inspekcji, nie jest objęty centralizacją VAT, realizowane zadania finansowane są przez wojewodę. PINB w ogóle nie jest podatnikiem VAT. Za korzystanie z pomieszczeń obciążany jest przez Powiat fakturami VAT. Ponadto wynajęta jest część dachu, w celu umieszczenia nadajników przez firmę zewnętrzną. Energia elektryczna wykorzystywana jest we wszystkich pomieszczeniach znajdujących się w budynku. Zarówno Starostwo, PC... jak i PI… są jednostkami działającymi w ramach powiatowej administracji zespolonej. Nie ma możliwości określenia ile energii zużyte jest przez poszczególne jednostki, ponieważ nie jest zainstalowany podlicznik. Poza powyżej wymienionymi wystawiane są również faktury (nie związane z budynkiem) m.in. za sprzedaż składników majątkowych, za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności gruntu, za wykup nieruchomości skarbu państwa, za otrzymane odszkodowania za przejęte grunty, za wydane diagnozy psychologiczno-pedagogiczne (zwolnione z VAT) dla dzieci spoza powiatu. Występują również sytuacje, że w przypadku prowadzenia inwestycji polegającej na budowie budynku zakładany jest podlicznik energii elektrycznej i wykonawca, zgodnie z zawartą umową na wykonanie danej usługi, jest obciążany za faktycznie zużytą energię elektryczną.

b)Starostwo Powiatowe, budynek przy ul. B – nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Przeważająca część to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Budynek jest siedzibą Starostwa, znajdują się w nim przede wszystkim wydziały merytoryczne, jedno małe pomieszczenie wynajęte było w celu prowadzenia "okienka kasowego" przez bank, jednak umowa wygasa z dniem 31.10.2024 r. i nie będzie kontynuowana. Wystawiane były faktury VAT – działalność opodatkowana. Ponadto wynajęta jest część dachu, w celu umieszczenia nadajników przez firmę zewnętrzną. Udostępniono również firmie zewnętrznej możliwość umieszczenia w budynku monitora, na którym wyświetlane są różne informacje. Energia elektryczna wykorzystywana jest we wszystkich pomieszczeniach znajdujących się w budynku. Nie ma możliwości określenia ile energii zużyte jest na poszczególne cele.

c)Budynek zajmowany przez Zespół Szkół Ponadpodstawowych, będący w jego trwałym zarządzie – nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Przeważająca część to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Występują jedynie czynności zwolnione z VAT z tytułu pobierania czynszu za wynajem lokalu mieszkalnego (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT). Energia elektryczna wykorzystywana jest we wszystkich pomieszczeniach znajdujących się w budynku. Nie ma możliwości określenia ile energii zużyte jest na poszczególne cele.

d)Budynek zajmowany przez Zespół Szkół Specjalnych, będący w jego trwałym zarządzie – nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Występują wyłącznie czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Energia elektryczna wykorzystywana jest wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT.

e)Budynek zajmowany przez Specjalny Ośrodek, będący w jego trwałym zarządzie – nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Występują wyłącznie czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Energia elektryczna wykorzystywana jest wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT.

f)Budynek zajmowany przez Dom Pomocy, będący w jego trwałym zarządzie – nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Przeważająca część to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Sporadycznie występują jedynie czynności zwolnione z VAT z tytułu pobierania opłat za świadczenie usług rehabilitacyjnych (art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT). Energia elektryczna wykorzystywana jest we wszystkich pomieszczeniach znajdujących się w budynku. Nie ma możliwości określenia ile energii zużyte jest na poszczególne cele.

g)Budynek zajmowany przez Liceum Ogólnokształcące, będący w jego trwałym zarządzie – nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Występują wyłącznie czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Energia elektryczna wykorzystywana jest wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT.

Na wstępie zauważyć należy, że – jak wynika z opisu sprawy – w budynkach zajmowanych przez Starostwo Powiatowe, (budynek przy ul. A, budynek przy ul. B) oraz budynku zajmowanym przez Zespół Szkół Ponadpodstawowych i budynku zajmowanym przez Dom Pomocy, występują czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym ww. budynki są wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej oraz innej niż gospodarcza (do czynności pozostających poza zakresem podatku VAT). Wskazać należy, że okoliczność iż występuje znikoma wartość czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie oznacza, że w budynkach nie jest prowadzona działalność gospodarcza oraz nabycie energii elektrycznej nie jest związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczania podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Państwa energii elektrycznej, jak wyżej wskazano decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Z okoliczności sprawy wynika, że nabywana energia elektryczna na potrzeby opisanych budynków wykorzystywana jest we wszystkich pomieszczeniach znajdujących się w danym budynku.

Odnosząc się do faktur dokumentujących nabycie energii elektrycznej na potrzeby budynku zajmowanego przez Zespół Szkół Ponadpodstawowych, budynku zajmowanego przez Zespół Szkół Specjalnych, budynku zajmowanego przez Specjalny Ośrodek, budynku zajmowanego przez Dom Pomocy, budynku zajmowanego przez Liceum Ogólnokształcące, wskazać należy, że nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. energia elektryczna nabyta na potrzeby tych budynków nie jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wynika z opisu sprawy energia elektryczna nabyta na potrzeby budynku zajmowanego przez Zespół Szkół Specjalnych, budynku zajmowanego przez Specjalny Ośrodek, budynku zajmowanego przez Liceum Ogólnokształcące będzie wykorzystywana wyłącznie do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy (do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT), a w przypadku budynku zajmowanego przez Zespół Szkół Ponadpodstawowych i budynku zajmowanego przez Dom Pomocy nabyta energia elektryczna będzie służyła zarówno wykonywanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynnościom podlegającym opodatkowaniu, ale zwolnionym z opodatkowania podatkiem VAT, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza - do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie energii elektrycznej na potrzeby budynku zajmowanego przez Zespół Szkół Ponadpodstawowych, budynku zajmowanego przez Zespół Szkół Specjalnych, budynku zajmowanego przez Specjalny Ośrodek, budynku zajmowanego przez Dom Pomocy, budynku zajmowanego przez Liceum Ogólnokształcące, ponieważ nabyta energia elektryczna na potrzeby tych budynków nie jest przez Państwa wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Natomiast, odnosząc się do budynków zajmowanych przez Starostwo Powiatowe– tj. budynku ul. A oraz budynku przy ul. B, z opisu sprawy wynika, że nabyta energia elektryczna na potrzeby tych budynków będzie służyła zarówno wykonywanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT jak i do celów innych niż działalność gospodarcza. Nie ma możliwości określenia ile energii zużyte jest na poszczególne cele. Z okoliczności sprawy nie wynika, że energia elektryczna nabywana na potrzeby tych budynków będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych od podatku.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do faktur dokumentujących nabycie energii elektrycznej na potrzeby ww. budynku ul. A oraz budynku przy ul. B, która – jak wynika z okoliczności sprawy – służy czynnościom wykonywanym w ramach działalności gospodarczej jak i czynnościom wykonywanym poza działalnością gospodarczą i nie mają Państwo możliwości przyporządkowania do poszczególnych czynności, to powinni Państwo dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej z zastosowaniem tzw. preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy o VAT oraz rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.

Podsumowując, z faktur dokumentujących nabycie energii elektrycznej na potrzeby ww. budynków zajmowanych przez Starostwo Powiatowe, mają Państwo prawo do odliczenia części podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w tym gdy nastąpi zmiana sposobu wykorzystania poszczególnych budynków wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.

Należy wskazać, że Organ wydający interpretację nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie przedstawionym przez Państwa opisem zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00