Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 17 października 2024 r., sygn. II SA/Go 440/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Rogalski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 października 2024 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] r. nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego A. W. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2023 r. A. W. zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad matką W. P.

W toku postępowania ustalono, iż W. P. legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, wymaga stałej opieki w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Ma troje dzieci, przy czym z synem B. W. i córką H. R. nie utrzymuje kontaktu. Wnioskodawca A. W. jest wdowcem, nie pracuje zawodowo, posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Strona prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z matką i sprawuje nad nią opiekę.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2024 r. nr [...] Burmistrz [...] odmówił przyznania A. W. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne opłacane za osobę pobierającą świadczenie pielęgnacyjne z tytułu niepodejmowania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad W. P.

Jak wyjaśnił organ w uzasadnieniu, strona oświadczyła, że nie ma ustalonego prawa do zasiłku stałego. Tymczasem w toku postępowania ustalono, że w momencie złożenia wniosku, w grudniu 2023 r. posiadała ustalone prawo do zasiłku stałego w oparciu o przepisy ustawy o pomocy społecznej. W art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U z 2023 r., poz. 390, dalej u.ś.r.) zawarty został ściśle określony katalog osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego, zakreślony m.in. przesłanką nie pobierania zasiłku stałego. W świetle tego przepisu ustalone prawo do zasiłku stałego w momencie złożenia wniosku stanowi negatywną przesłankę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.