Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 22 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.634.2024.2.MS2
Spółka, jako płatnik nie będzie zobowiązana do potrącania zaliczek na podatek PIT z tytułu wypłaty dobrowolnych napiwków dla trenerów współpracujących ze Spółką na umowę B2B i w konsekwencji nie będzie zobowiązana do przygotowania i wysłania jakichkolwiek deklaracji, formularzy lub innych informacji dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu ww. wypłaty.
Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:
- prawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji źródła przychodów i braku obowiązków płatnika z tytułu wypłaconych napiwków dla trenerów zatrudnionych na umowę B2B,
- nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z otrzymanymi przez trenerów napiwkami. Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 18 października 2024 r. (data wpływu 21 października 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
A. sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) posiada siedzibę na terytorium Polski oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu ustawy o CIT. Wnioskodawca jest również zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi klub fitness. Na podstawie umów zleceń oraz umów B2B ze Spółką współpracują trenerzy, którzy prowadzą w klubie zajęcia fitness. Wnioskodawca w przyszłości nie wyklucza również zatrudniania trenerów na podstawie umów o pracę. Klienci klubu fitness wpłacają dobrowolne napiwki na rzecz poszczególnych trenerów.
Wszystkie napiwki są wpłacane przez klientów bezpośrednio na rachunek bankowy Spółki, a dzięki aplikacji i systemowi wewnętrznemu Spółki są identyfikowane i przypisywane do trenera, którego klient wynagradza napiwkiem. Następnie Wnioskodawca przekazuje przelewem całą kwotę napiwków bezpośrednio dla trenera, dla którego są przeznaczone.
Uzupełnienie wniosku
Trenerzy, z którymi są/będą zawarte umowy B2B są/będą osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Ponadto jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca współpracuje/będzie współpracował z trenerami na podstawie umów zleceń (dotyczy to trenerów, którzy nie prowadzą/nie będą prowadzili działalności gospodarczej).
Pytania
1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym w niniejszym Wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, kwoty napiwków dobrowolnych, uiszczane przez klientów w sposób bezgotówkowy na rachunek bankowy Spółki na rzecz poszczególnych trenerów współpracujących z Wnioskodawcą, zarówno w oparciu o umowy zlecenia jak i o umowy B2B, nie stanowią (nie będą stanowiły) na gruncie ustawy o CIT przychodu Spółki?
2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym w niniejszym Wniosku zdarzeniu przyszłym, kwoty napiwków dobrowolnych, uiszczane przez klientów w sposób bezgotówkowy na rachunek bankowy Spółki na rzecz poszczególnych trenerów, którzy ewentualnie będą zatrudnieni u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę, nie będą stanowiły na gruncie ustawy o CIT przychodu Spółki?
3.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym w niniejszym Wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do kwot napiwków dobrowolnych uiszczanych przez klientów w sposób bezgotówkowy na rachunek bankowy Spółki na rzecz poszczególnych trenerów współpracujących z Wnioskodawcą w oparciu o umowy zlecenia jak i o umowy B2B, Spółka nie będzie występowała w charakterze płatnika podatku PIT?
4.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym w niniejszym Wniosku zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do kwot napiwków dobrowolnych uiszczanych przez klientów w sposób bezgotówkowy na rachunek bankowy Spółki na rzecz poszczególnych trenerów którzy ewentualnie będą zatrudnieni u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę, Spółka nie będzie występowała w charakterze płatnika podatku PIT?
Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone nr 3 i nr 4 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie pytania oznaczonego jako nr 1 i nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 3
Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, że w przedstawionym w niniejszym wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do kwot napiwków dobrowolnych uiszczanych przez klientów w sposób bezgotówkowy na rachunek bankowy Spółki na rzecz poszczególnych trenerów współpracujących z Wnioskodawcą w oparciu o umowy zlecenia jak i o umowy B2B, Spółka nie będzie występowała w charakterze płatnika podatku PIT.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o PIT „źródłami przychodów są:
(...);
2) działalność wykonywana osobiście;
3) pozarolnicza działalność gospodarcza;
(...);
9) inne źródła”.
Art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT stanowi, iż „za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (ustawy o PIT), uważa się: przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od: (...), osoby prawnej (...) - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.”
Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o PIT „za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.”
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT „(...), osoby prawne (...), które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa wart. 27 ust. 1.”
Biorąc pod uwagę powyższe regulacje oraz opis stanu faktycznego i zdarzenie przyszłego przedstawiony we wniosku uprawnionym jest przyjęcie, że źródłem i podstawą wypłaty napiwków nie jest, łącząca trenerów ze Spółką relacja prawna (umowa zlecenia lub umowa B2B).
Tym samym przekazanie (wypłata na rachunek bankowy) trenerowi współpracującemu ze Spółką na umowę zlecenie kwoty dobrowolnego napiwku, nie będzie stanowiło dla niego przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, lecz przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie obowiązany do obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek PIT od takich wypłat na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o PIT oraz nie będzie obowiązany do wykazania przekazanych napiwków w deklaracji PIT-11.
Z kolei przekazanie (wypłata na rachunek bankowy) trenerowi współpracującemu ze Spółką na umowę B2B kwoty dobrowolnego napiwku będzie stanowiło dla niego przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.
W obydwu powyższych przypadkach wpłaty napiwków dla trenerów dokonywane na rachunek bankowy Spółki, (które następnie Spółka przekaże przelewem bankowym dla poszczególnych trenerów) należy traktować jako czynności techniczne, które nie wywołują po stronie Spółki obowiązków podatkowych (w szczególności w związku z tymi czynnościami Spółka nie występuje w charakterze płatnika podatku PIT).
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej np. interpretacja indywidualna z dnia 10 sierpnia 2022 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.538.2020.12.AK jak i wyrokach sądów administracyjnych np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 2021 r. sygn. akt II FSK 1181/21 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2987/22.
Ad. 4
Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, że w przedstawionym w niniejszym Wniosku zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do kwot napiwków dobrowolnych uiszczanych przez klientów w sposób bezgotówkowy na rachunek bankowy Spółki na rzecz poszczególnych trenerów którzy ewentualnie będą zatrudnieni u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę, Spółka nie będzie występowała w charakterze płatnika podatku PIT.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o PIT „źródłami przychodów są:
1) (...), stosunek pracy, (...);
Art. 12 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, iż „za przychody ze (...), stosunku pracy, (...) uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.”
Art. 32 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że „zakłady pracy będące (...), osobami prawnymi (...) są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze (...), stosunku pracy, (...).”
Biorąc pod uwagę powyższe regulacje oraz opis stanu faktycznego i zdarzenie przyszłego przedstawiony we Wniosku uprawnionym jest przyjęcie, że źródłem i podstawą wypłaty napiwków nie będzie, łącząca trenerów ze Spółką relacja prawna (umowa o pracę).
Tym samym należy wskazać, że przekazanie (wypłata na rachunek bankowy) trenerom, którzy ewentualnie będą zatrudnieni u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę kwoty dobrowolnego napiwku wpłaconego przez klienta na rachunek bankowy Spółki, nie będzie stanowiło dla nich przychodów z umowy o pracę, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, lecz przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie obowiązany do obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek PIT od takich wypłat na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o PIT oraz nie będzie obowiązany do wykazania przekazanych napiwków w deklaracji PIT-11.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.
Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z tym przepisem:
Źródłami przychodów są:
- stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);
- działalność wykonywana osobiście (pkt 2);
- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);
- inne źródła (pkt 9).
Artykuł 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on od pracodawcy realną korzyść mającą wymiar finansowy, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle art. 13 pkt 8 ww. ustawy:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
1)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o PIT,
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Według art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca prowadzi klub fitness, z którym na podstawie umów zlecenie lub umów B2B współpracują trenerzy. W przyszłości Spółka może również zatrudniać trenerów na podstawie umowy o pracę. Klienci klubu fitness wpłacają dobrowolne napiwki na rzecz poszczególnych trenerów. Wszystkie napiwki są wpłacane przez klientów na rachunek bankowy Spółki. Dzięki aplikacji i systemowi wewnętrznemu są identyfikowane i przypisywane do trenera, którego klient wynagradza napiwkiem. Następnie Spółka przekazuje przelewem całą kwotę napiwków bezpośrednio dla trenera, dla którego są przeznaczone.
Wątpliwości Spółki w opisanych we wniosku okolicznościach budzi fakt powstania obowiązków płatnika, w sytuacji przekazywania personelowi (pracownikom, zleceniobiorcom oraz trenerom zatrudnionym na umowę B2B) przez klientów Spółki w formie bezgotówkowej dobrowolnej kwoty napiwku. Napiwek przekazywany jest bezgotówkowo na rachunek bankowy Spółki, po czym napiwek jest przekazywany przelewem bezpośrednio na rachunek trenera, dla którego napiwki są przeznaczone.
W odniesieniu do trenerów zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umów zlecenia oraz umów o pracę wskazać należy, że określenie prawidłowego źródła przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych związanego z otrzymanym przez pracownika lub zleceniobiorcę napiwkiem uzależnione jest od formy otrzymania napiwku, tj. czy otrzymanie napiwku odbywa się za pośrednictwem, czy bez pośrednictwa pracodawcy (zleceniodawcy).
Napiwki otrzymane przez pracowników lub zleceniobiorców zawsze stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mogą jednak stanowić przychód ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub przychód z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 8 ww. ustawy), bądź przychód z tzw. innych źródeł (art. 20 ust. 1 tej ustawy). O zakwalifikowaniu napiwków do jednego z wyżej wymienionych źródeł decyduje sposób ich otrzymania.
W praktyce napiwki mogą być bowiem bezpośrednio otrzymywane przez pracowników/ zleceniobiorców od klientów lub też są gromadzone przez pracodawcę/zleceniodawcę, a następnie dzielone pracownikom/zleceniobiorcom według określonych reguł. Sposób rozliczania napiwków przez Spółkę poprzez oddawanie kwot napiwków przekazanych przez klientów bezgotówkowo (na rachunek bankowy Spółki) należy powiązać z etapem wykonywania stosunku pracy lub umowy zlecenia. Taki sposób przekazywania napiwków za pośrednictwem pracodawcy/zleceniodawcy świadczy bowiem o ich ujęciu nie tyle do wynagrodzenia, ale do realizowanych warunków płacy wynikających ze stosunku pracy lub umowy zlecenia.
Zatem, w sytuacji, gdy klient przekazuje bezpośrednio personelowi kwotę napiwku (i nie jest ona przekazywana do pracodawcy/zleceniodawcy), to wówczas napiwki te stanowią dla trenera przychód z innych źródeł, a w konsekwencji na pracodawcy nie będzie ciążył obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Inaczej jest gdy, napiwek najpierw trafia do pracodawcy/zleceniodawcy, a następnie wypłacany jest pracownikowi bądź zleceniobiorcy. W sytuacji, gdy wartość napiwku wpłacana jest bezpośrednio na rachunek bankowy pracodawcy, zaś pracownik bądź zleceniobiorca kwotę napiwku otrzymuje za pośrednictwem pracodawcy lub zleceniobiorcy, napiwek ten stanowi przychód ze stosunku pracy lub umowy zlecenia. Napiwek taki podlegał będzie opodatkowaniu łącznie z wynagrodzeniem danej osoby za pracę lub z umowy zlecenia, zaś pracodawca/ zleceniobiorca - jako płatnik - ma obowiązek pobrania od tych napiwków zaliczki na podatek zgodnie z art. 32 ust. 1 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz odpowiednio zgodnie z 41 ust. 1 ww. ustawy.
Stosownie do art. 32 ust. 1 ww. ustawy:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Z kolei w świetle art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Płatnicy, o których mowa w art. 32–35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.
Na mocy art. 39 ust. 1 w. ustawy stanowi, że:
Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152–154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.
Art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
W myśl art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy:
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).
Mając na uwadze powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że przychody z tytułu napiwków, w przypadku dokonywania płatności bezgotówkowych przez klientów, trafiające do Spółki, jako pracodawcy lub zleceniodawcy, która następnie rozdysponowuje je w ustalony sposób wśród pracowników/zleceniobiorców, będą stanowić odpowiednio dla nich przychód ze stosunku pracy/przychód z działalności wykonywanej osobiście.
Zatem, skoro przekazanie (wypłata na rachunek bankowy) Pracownikowi zatrudnionemu na umowę o pracę kwoty dobrowolnego napiwku, będzie stanowiło dla niego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w konsekwencji, Spółka będzie obowiązana do obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od takich wypłat, zgodnie z art. 31 w zw. z art. 32 w zw. z art. 38 ww. ustawy oraz do wykazania przekazanych napiwków w deklaracji PIT-11.
Jednocześnie również przekazanie (wypłata na rachunek bankowy) Pracownikowi zatrudnionemu na umowę zlecenie kwoty dobrowolnego napiwku, będzie stanowiło dla niego przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, Spółka będzie obowiązana do obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od takich wypłat, zgodnie z art. 41 ust. 1 i n. ww. ustawy oraz do wykazania przekazanych napiwków w deklaracji PIT-11.
Zatem w tej części Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Przechodząc natomiast do trenerów, którzy współpracując ze Spółką na podstawie umowy B2B otrzymują napiwki od klientów klubu fitness wskazać należy, że podatnicy uzyskujący dochody ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, sami dokonują opodatkowania tych dochodów.
Zgodnie bowiem z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.),
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:
- obliczenie,
- pobranie,
- wpłacenie
- podatku, zaliczki.
Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej.
Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:
- tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;
- obliczenie i pobór podatku przez płatnika.
Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.
Jak wynika z przepisów przywołanego Rozdziału 7, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:
- określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
- określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.
Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązkach płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) - uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).
Żaden z przepisów nie nakłada jednak na dany podmiot obowiązków płatnika w stosunku do przychodów uzyskiwanych od tego podmiotu przez podatników z prowadzonej przez tychże podatników działalności gospodarczej.
Co więcej, ustawodawca wskazał wprost w art. 41 ust. 2 ustawy o PIT, że:
Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
W przypadku zatem podatników prowadzących działalność gospodarczą, fakt czy przychód powstanie, czy nie, pozostaje bowiem bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie w zakresie obowiązków płatnika (Spółki), jeśli ewentualny przychód i tak powinien zostać zakwalifikowany do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem do przychodów, co do których obowiązki płatnika nie mają zastosowania.
Przepisy dotyczące obowiązków płatnika - stanowiące wyłom od zasady samoopodatkowania - nie dotyczą przychodów ze źródła, którym jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Podsumowując, Spółka, jako płatnik nie będzie zobowiązana do potrącania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty dobrowolnych napiwków dla trenerów współpracujących ze Spółką na umowę B2B i w konsekwencji nie będzie zobowiązana do przygotowania i wysłania jakichkolwiek deklaracji, formularzy lub innych informacji dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu ww. wypłaty.
W tej części Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia,
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. Wydana interpretacja dotyczy więc tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa zapytania. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right