Interpretacja indywidualna z dnia 25 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.462.2024.2.AS

Nieuznanie Miasta za podatnika podatku VAT, zobowiązanego do odpowiedniego rozliczenia podatku należnego w związku z wprowadzaniem wyprodukowanej w mikroinstalacjach energii elektrycznej do sieci przedsiębiorstwa energetycznego oraz brak prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego w całości lub w części z faktur na których Miasto widnieje jako nabywca, w związku z montażem instalacji fotowoltaicznych w ramach realizacji Projektu i wytwarzaniem z ich udziałem energii elektrycznej.

Interpretacja indywidualna– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·nieuznania Państwa za podatnika podatku VAT, zobowiązanego do odpowiedniego rozliczenia podatku należnego w związku z wprowadzaniem wyprodukowanej w mikroinstalacjach energii elektrycznej do sieci przedsiębiorstwa energetycznego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·braku prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego w całości lub w części z faktur na których widnieją Państwo jako nabywca, w związku z montażem instalacji fotowoltaicznych w ramach realizacji Projektu i wytwarzaniem z ich udziałem energii elektrycznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 października 2024 r. (wpływ 7 października 2024 r.) oraz pismem z 16 października 2024 r. (wpływ 17 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Miasto (...) (jednostka samorządu terytorialnego) jako wnioskodawca otrzymało dofinansowanie na realizację projektu „(...)” w ramach Programu Regionalnego (...). 28 marca 2024 r. Zarząd Województwa (...) podjął Uchwałę Nr (...) w sprawie: zatwierdzenia listy wszystkich ocenionych projektów oraz wyboru projektów do dofinansowania dla naboru nr (...), w którym jest projekt Miasta (...).

Głównym celem projektu jest zwiększenie efektywności energetycznej poprzez kompleksową modernizację energetyczną budynków użyteczności publicznej na terenie Miasta (...). Realizacja projektu pozwoli na osiągnięcie następujących celów szczegółowych:

1.obniżenie kosztów energii elektrycznej;

2.zwiększenie udziału energii pozyskiwanej ze źródeł odnawialnych w produkcji energii w Mieście (...);

3.poprawa jakości powietrza na terenie Miasta (...);

4.wzrost świadomości mieszkańców w zakresie dbałości o środowisko;

5.adaptacja do zmian klimatu.

Projekt zakłada kompleksową modernizację energetyczną następujących budynków użyteczności publicznej zlokalizowanych na terenie Miasta (...), znajdującego się na obszarze (...).

Jedną z podstawowych misji Miasta (...) jako jednostki samorządu terytorialnego (...) jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Do zadań własnych Miasta w tym zakresie należy między innymi utrzymanie obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz ochrona środowiska.

Wnioskodawca na podstawie przeprowadzonej analizy zapotrzebowania rynku na produkty powstałe w wyniku realizacji projektu dokonał wyboru budynków użyteczności publicznej, wobec których zaplanowano kompleksową modernizację energetyczną. Zakres prac modernizacyjnych obejmuje w szczególności: ocieplenie ścian, wymianę okien, drzwi, wymianę oświetlenia, montaż Systemu Zarządzania Energią, montaż paneli fotowoltaicznych. Przedmiotowy projekt uwzględnia również adaptacyjność do zmian klimatu poprzez budowę wiaty rowerowej z zielonym dachem (...). Ponadto w ramach inwestycji zaplanowano następujące działania edukacyjno-promocyjne: organizacja konferencji, zamieszczenie artykułu w prasie oraz umieszczenie tablicy informacyjnej, a także przeprowadzenie dwóch kampanii informacyjno-edukacyjnych.

W związku z planowanym montażem instalacji fotowoltaicznych w ramach realizacji Projektu i wytwarzaniem z jej udziałem energii elektrycznej, która będzie wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, Wnioskodawca będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii. Okoliczność ta znajdzie odzwierciedlenie w umowie kompleksowej na sprzedaż i dystrybucję energii elektrycznej zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym.

Wytworzona w instalacji energia elektryczna będzie odprowadzona do sieci przedsiębiorstwa energetycznego oraz rozliczana w ramach tak zwanego „net-billingu”. Model ten przewiduje, że wyprodukowana i wprowadzona do sieci energia elektryczna będzie zapisywana wartościowo jako tzw. depozyt prosumencki na indywidualnym koncie Miasta, a następnie będzie pomniejszać kwotę podlegającą (ewentualnie) zapłacie na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego w danym okresie rozliczeniowym z tytułu zużycia prądu. W konsekwencji koszty zakupu przez Miasto energii elektrycznej mogą stać się niższe (z uwagi na rozliczenie nabytej od przedsiębiorstwa energetycznego energii elektrycznej z energią elektryczną wyprodukowaną w instalacjach Miasta).

Miasto jest prosumentem energii odnawialnej, w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.

Instalacje, w ramach której Miasto wytwarza energię elektryczną, stanowią mikroinstalacje w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Miasto jest odbiorcą końcowym, to jest odbiorcą dokonującym zakupu paliw lub energii na własny użytek w rozumieniu art. 3 pkt 13a) ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne.

Wytwarzanie energii elektrycznej w mikroinstalacji nie stanowi przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej Miasta określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej.

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1.Celem montażu paneli fotowoltaicznych na obiektach objętych wnioskiem będzie obniżenie kosztów związanych z eksploatacją budynku, tj. zmniejszenie opłat za energię elektryczną i będą one wykorzystywane na potrzeby tych obiektów.

2.W obiektach objętych wnioskiem wykonywane są zadania statutowe:

(...).

3.W obiektach na/przy których zamontowane zostaną opisane we wniosku instalacje fotowoltaiczne wykonywane są następujące czynności:

a)Żłobek Miejski – zwolniony z podatku VAT.

b)Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie – zwolniony z podatku VAT.

c)Miejska Biblioteka Publiczna (...) – zwolniona z podatku VAT.

d)(...) Liceum Ogólnokształcące (...)

·opodatkowane podatkiem VAT – brak;

·zwolnione od podatku VAT – brak;

·niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT – duplikaty świadectw i legitymacji szkolnych.

e)Zespół Szkół (...):

·opodatkowane podatkiem VAT – brak;

·zwolnione od podatku VAT – brak;

·niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT – duplikaty świadectw i legitymacji szkolnych.

4.Pytanie „Jeżeli w ww. obiektach wykonują Państwo zarówno działalność gospodarczą, jak i działalność inną niż działalność gospodarcza, to czy możliwe jest przypisanie ponoszonych przez Państwa wydatków w całości do działalności gospodarczej lub do celów innych niż działalność gospodarcza”?

Odpowiedź: W ww. obiektach nie prowadzi się innej działalności.

5.Pytanie „Jeśli w ww. obiektach wykonują Państwo zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz czynności zwolnione od tego podatku, to prosimy o wskazanie, czy istnieje możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi i ze zwolnionymi od podatku VAT”?

Odpowiedź: W ww. obiektach nie wykonuje się czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od tego podatku.

6.Faktury dokumentujące wydatki poniesione na zakup i montaż paneli fotowoltaicznych będą wystawiane dla jednostek samorządowych (...) jako nabywca będzie Miasto (...) a odbiorca odrębnie każdy z ww. obiektów, natomiast dla Miejskiej Biblioteki Publicznej nabywcą i odbiorcą będzie Miejska Biblioteka Publiczna (...).

Ponadto, w piśmie z 16 października 2024 r. poinformowali Państwo, że Miasto jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 16 października 2024 r.)

1.Czy w związku z posiadaniem statusu prosumenta, który produkuje energię elektryczną wyłącznie na własne potrzeby, z czego wynika konieczność wprowadzania energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji do sieci przedsiębiorstwa energetycznego, Miasto działa w tym zakresie jako podatnik VAT zobowiązany do odpowiedniego rozliczenia podatku należnego z tytułu energii elektrycznej wprowadzonej do sieci?

2.Czy w związku z planowanym montażem instalacji fotowoltaicznych w ramach realizacji Projektu i wytwarzaniem z jej udziałem energii elektrycznej, która będzie wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej Miasto ma możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części z faktur na, których widnieje jako Nabywca?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W związku z posiadaniem przez Miasto statusu prosumenta, który produkuje energię elektryczną wyłącznie na własne potrzeby, z czego wynika konieczność wprowadzania energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji do sieci, Miasto nie działa w charakterze podatnika VAT zobowiązanego do rozliczenia podatku należnego z tytułu energii elektrycznej wprowadzonej do sieci.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowanym montażem instalacji fotowoltaicznych w ramach realizacji Projektu i wytwarzaniem z jej udziałem energii elektrycznej Miasto nie będzie miało możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów, jak i po jej zakończeniu, z uwagi iż planowana inwestycja będzie wykorzystywana jedynie do celów realizacji zadań własnych gminy. Realizując zadania publiczne, Miasto nie działa jako podatnik VAT i nie przysługuje mu prawo do odliczenia (zwrotu) podatku VAT naliczonego. W rezultacie Miasto ma prawo do potraktowania podatku jako koszt kwalifikowalny. Zakupione w ramach projektu towary i usługi nie były i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (użytkowane były i będą nieodpłatnie).

Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 16 października 2024 r.)

Ad 1.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w świetle ust. 2 przywołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie Miasto pragnie zauważyć, iż stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Odpowiednikiem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jest na gruncie regulacji UE art. 13 Dyrektywy Rady Unii Europejskiej 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. (dalej: Dyrektywa). Art. 13 ust. 1 Dyrektywy stanowi, iż: „Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji”.

Wprowadzając zatem zasady uznawania organów władzy publicznej za podatników VAT, Dyrektywa kładzie nacisk na zagadnienie zakłóceń konkurencji, co więcej, zakłóceń które byłyby znaczne. Natomiast w opisanym stanie faktycznym fakt produkcji energii elektrycznej przez Wnioskodawcę, której celem jest zaspokojenie własnych potrzeb energetycznych nie ma żadnego, a zwłaszcza znacznego wpływu na konkurencję na rynku produkcji energii elektrycznej. Z tego też powodu Miasto nie jest podatnikiem VAT w ramach opisanej relacji.

Tym niemniej, nawet gdyby uznać, iż Wnioskodawca występuje jako podatnik VAT, to Miasto pragnie zauważyć, że przedmiotem opodatkowania VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, jest m.in. odpłatna dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z definicją pojęcia „prosument”, zawartą w opisie stanu faktycznego, prosumentem jest „odbiorca końcowy, który wytwarza energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji”. A zatem prosument nie dokonuje żadnej dostawy towaru, jakim zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT jest m.in. energia elektryczna, gdyż jest odbiorcą końcowym a wytwarzana przez prosumenta energia elektryczna produkowana jest na własne potrzeby.

Konieczność wprowadzenia wytworzonej energii elektrycznej do sieci należącej do przedsiębiorstwa energetycznego wynika wyłącznie z kwestii technicznych i technologicznych związanych z produkcją energii na własne potrzeby Miasta i jej przechowywania.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U.2021.999 t. j. z dnia 2 czerwca 2021 r.), ustawodawca w § 3 ust. 1 wskazał, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. W przepisie § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 powołanego rozporządzenia wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową i zakład budżetowy.

Zauważyć należy, że powołany art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż ta działalność. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko, gdy powyższe warunki są spełnione łącznie tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest więc związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tj. z czynnościami, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Taka sytuacja zachodzi w przedmiotowej sprawie. Jak już wskazywano, zakupione w ramach projektu towary i usługi nie były i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (użytkowane były i będą nieodpłatnie).

Reasumując, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, jest związek ponoszonych wydatków z wykonaniem czynności opodatkowanych VAT. Z przepisu tego wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Nie ma natomiast możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie.

Miasto działając jako prosument energii elektrycznej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii i będzie się rozliczać z zakładem energetycznym w oparciu o zasadę net-billing. Miasto nie przewiduje sprzedaży nadwyżek wyprodukowanej energii elektrycznej i zakłada, że cała energia wyprodukowana za pomocą instalacji zostanie zużyta na potrzeby budynków użyteczności publicznej. Tym samym instalacja fotowoltaiczna powstała w ramach inwestycji, nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Miasta, nie przysługuje/nie będzie przysługiwać mu prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących poniesione wydatki w ramach projektu, a tym samym Miasto nie będzie miało możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani w części z faktur, na których widnieje jako Nabywca. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, brak będzie możliwości odzyskania podatku z tytułu poniesionych nakładów inwestycyjnych, w tym na zamontowaną na terenie inwestycji instalację fotowoltaiczną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosowanie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Treść powyższych przepisów znajduje odzwierciedlenie w art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE z 11 grudnia 2006 r. L 347/1), zgodnie z którym:

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465):

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Zgodnie z art. 2 pkt 19 i 27a ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361), zwana dalej ustawą o OZE:

Stosownie do art. 3 ustawy o OZE:

Zgodnie z art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:

W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a-7 ustawy o OZE.

Jak wynika z art. 4 ust. 3a ustawy o OZE:

Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:

Natomiast art. 4 ust. 11 ustawy o OZE stanowi, że:

W myśl art. 4b ust. 1 ustawy o OZE:

Stosownie do art. 4b ust. 2 ustawy o OZE:

Przepisy art. 4c ust. 1-5 ustawy o OZE definiują tzw. „depozyt prosumencki”:

Art. 40 ust. 1 ustawy o OZE:

W myśl art. 40 ust. 1a ustawy o OZE:

Z opisu sprawy wynika, że otrzymali Państwo dofinansowanie na realizację Projektu, którego celem jest zwiększenie efektywności energetycznej poprzez kompleksową modernizację energetyczną budynków użyteczności publicznej na terenie Miasta. Projekt zakłada kompleksową modernizację energetyczną następujących budynków użyteczności publicznej zlokalizowanych na terenie Miasta: (...). Zakres prac modernizacyjnych obejmuje m.in. montaż paneli fotowoltaicznych. W związku z planowanym montażem instalacji fotowoltaicznych w ramach realizacji Projektu i wytwarzaniem z jej udziałem energii elektrycznej, która będzie wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, będą Państwo prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii. Okoliczność ta znajdzie odzwierciedlenie w umowie kompleksowej na sprzedaż i dystrybucję energii elektrycznej zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym. Wytworzona w instalacji energia elektryczna będzie odprowadzona do sieci przedsiębiorstwa energetycznego oraz rozliczana w ramach tak zwanego „net-billingu”. Model ten przewiduje, że wyprodukowana i wprowadzona do sieci energia elektryczna będzie zapisywana wartościowo jako tzw. depozyt prosumencki na Państwa indywidualnym koncie, a następnie będzie pomniejszać kwotę podlegającą (ewentualnie) zapłacie na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego w danym okresie rozliczeniowym z tytułu zużycia prądu. W konsekwencji koszty zakupu przez Państwa energii elektrycznej mogą stać się niższe (z uwagi na rozliczenie nabytej od przedsiębiorstwa energetycznego energii elektrycznej z energią elektryczną wyprodukowaną w Państwa instalacjach). Są Państwo prosumentem energii odnawialnej. Instalacje, w ramach której wytwarzają Państwo energię elektryczną, stanowią mikroinstalacje. Są Państwo odbiorcą końcowym, to jest odbiorcą dokonującym zakupu paliw lub energii na własny użytek w rozumieniu art. 3 pkt 13a) ustawy Prawo energetyczne. Wytwarzanie energii elektrycznej w mikroinstalacji nie stanowi przedmiotu Państwa przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy o statystyce publicznej. Celem montażu paneli fotowoltaicznych na obiektach objętych wnioskiem będzie obniżenie kosztów związanych z eksploatacją budynku, tj. zmniejszenie opłat za energię elektryczną i będą one wykorzystywane na potrzeby tych obiektów. W obiektach objętych wnioskiem wykonywane są zadania statutowe:

(...).

W obiektach na/przy których zamontowane zostaną opisane we wniosku instalacje fotowoltaiczne wykonywane są następujące czynności:

a)Żłobek Miejski – zwolniony z podatku VAT.

b)Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie – zwolniony z podatku VAT.

c)Miejska Biblioteka Publiczna (...) – zwolniona z podatku VAT.

d)(...) Liceum Ogólnokształcące (...)

·opodatkowane podatkiem VAT – brak;

·zwolnione od podatku VAT – brak;

·niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT – duplikaty świadectw i legitymacji szkolnych.

e)Zespół Szkół (...):

·opodatkowane podatkiem VAT – brak;

·zwolnione od podatku VAT – brak;

·niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT – duplikaty świadectw i legitymacji szkolnych.

W ww. obiektach nie wykonują Państwo innej działalności. W ww. obiektach nie wykonują Państwo zarówno czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od tego podatku. Faktury dokumentujące wydatki poniesione na zakup i montaż paneli fotowoltaicznych będą wystawiane dla jednostek samorządowych (Żłobek Miejski, Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie, (...) Liceum Ogólnokształcące, Zespół Szkół (...)) jako nabywca będzie Miasto (...) a odbiorca odrębnie każdy z ww. obiektów, natomiast dla Miejskiej Biblioteki Publicznej nabywcą i odbiorcą będzie Miejska Biblioteka Publiczna (...) w (...). Ponadto, są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii nieuznania Państwa za podatnika podatku VAT, zobowiązanego do odpowiedniego rozliczenia podatku należnego w związku z wprowadzaniem wyprodukowanej w mikroinstalacjach energii elektrycznej do sieci przedsiębiorstwa energetycznego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

W świetle zacytowanych wyżej przepisów, na gruncie ustawy sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, na zasadach dla niej określonych. Kwalifikacji tej nie zmienia treść art. 4 ust. 8 ustawy o OZE, gdyż ustawa o VAT definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą i definicja ta jest szersza niż np. zakres działalności gospodarczej wynikający z ustawy – Prawo przedsiębiorców.

Znajduje to potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-219/12 Fuchs, w którym Trybunał uznał, że:

Ustawa nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Jak już więc wskazano, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE C-219/12.

W okolicznościach niniejszej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać więc jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa uznać należy za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż w tym przypadku nie występuje wyłączenie jednostki samorządu terytorialnego z grona podatników na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy – dokonywać bowiem będą Państwo dostawy energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach fotowoltaicznych nie jako organ władzy publicznej, lecz na podstawie kompleksowej umowy na sprzedaż i dystrybucję energii elektrycznej zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym.

W konsekwencji Państwo, jako prosument – czynny podatnik VAT – poprzez wprowadzanie energii do sieci energetycznej będą dokonywać na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem wprowadzenie przez Państwa energii elektrycznej do sieci przedsiębiorstwa energetycznego, stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a Państwo dla tej czynności będą działać w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Dostawa energii elektrycznej nie została przez ustawodawcę wymieniona jako zwolniona od podatku, w konsekwencji stanowi ona czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, stwierdzam, że w związku z posiadaniem statusu prosumenta, który produkuje energię elektryczną wyłącznie na własne potrzeby, z czego wynika konieczność wprowadzania energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji do sieci przedsiębiorstwa energetycznego, działają Państwo w tym zakresie jako podatnik VAT zobowiązany do odpowiedniego rozliczenia podatku należnego z tytułu energii elektrycznej wprowadzonej do sieci.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także kwestii braku prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego w całości lub w części z faktur na których widnieją Państwo jako nabywca, w związku z montażem instalacji fotowoltaicznych w ramach realizacji Projektu i wytwarzaniem z ich udziałem energii elektrycznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6l ustawy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h tej ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:

Z art. 86 ust. 2d ustawy wynika, że:

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 2e ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2f ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust 2g ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

Natomiast z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że:

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

W myśl § 1 rozporządzenia:

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 5 rozporządzenia:

Stosownie do § 2 pkt 8 rozporządzenia:

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 5 ustawy:

Na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy:

Przepis art. 90 ust. 8 ustawy stanowi, że:

Według art. 90 ust. 9 ustawy:

Na podstawie art. 90 ust. 9a ustawy:

Na mocy art. 90 ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy:

Z kolei, w myśl art. 90 ust. 10b ustawy:

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Ponadto w sytuacji, gdy wydatki służą w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku i nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z wniosku, wybudowane przez Państwa w ramach realizacji Projektu instalacje fotowoltaiczne i wytworzona z ich udziałem energia elektryczna, która będzie wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej ma na celu obniżenie kosztów związanych z eksploatacją budynków, tj. zmniejszenie opłat za energię elektryczną. Instalacje te będą wykorzystywane na potrzeby tych obiektów. Jednocześnie z wniosku wynika, że w Żłobku Miejskim i Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie wykonują Państwo czynności zwolnione od podatku VAT, natomiast w (...) Liceum Ogólnokształcącym oraz w Zespole Szkół (...) wykonują Państwo czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie, jak wyżej wskazano, wprowadzenie przez Państwa energii elektrycznej wyprodukowanej przez instalacje fotowoltaiczne do sieci stanowi działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem VAT.

W analizowanym przypadku należy zauważyć, że ww. instalacje będą służyć do produkcji prądu, którego dostawa będzie opodatkowana podatkiem VAT. Ponadto, montaż instalacji fotowoltaicznych ma na celu obniżenie kosztów związanych z eksploatacją budynków Żłobka Miejskiego, Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, (...) Liceum Ogólnokształcącego oraz Zespołu Szkół (...), tj. zmniejszenie opłat za energię elektryczną. Tak więc montaż instalacji fotowoltaicznych będzie związany zarówno z wykonywaniem przez Państwa czynności opodatkowanych podatkiem VAT w zakresie produkcji prądu oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (instalacje zamontowane na potrzeby (...) Liceum Ogólnokształcącego i Zespołu Szkół (...)) lub zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT (instalacje zamontowane na potrzeby Żłobka Miejskiego i Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie).

W świetle powyższego, w związku z realizacją Projektu, w części dotyczącej montażu instalacji fotowoltaicznych i wytwarzaniem z ich udziałem energii elektrycznej, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim wydatki te są związane z wykonywaniem opodatkowanej VAT działalności gospodarczej z uwzględnieniem zasad określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz rozporządzenia, a także z uwzględnieniem art. 90 ustawy.

Zauważyć przy tym należy, że uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego będą mogli Państwo zrealizować, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że w związku z planowanym montażem instalacji fotowoltaicznych w ramach realizacji Projektu i wytwarzaniem z ich udziałem energii elektrycznej, która będzie wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej mają Państwo możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w części:

·w przypadku instalacji fotowoltaicznych zamontowanych na/przy (...) Liceum Ogólnokształcącym oraz Zespole Szkół (...) – z uwzględnieniem zasad określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT oraz rozporządzenia;

·w przypadku instalacji fotowoltaicznych zamontowanych na/przy Żłobku Miejskim i Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie – z uwzględnieniem zasad określonych w art. 90 i dalsze ustawy;

z faktur, na których widnieją Państwo jako nabywca.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone – w szczególności dotyczy to prawa do odliczenia w związku z planowanym montażem instalacji fotowoltaicznych, gdy nabywcą i odbiorcą będzie Miejska Biblioteka Publiczna.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).