Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.379.2024.1.AS
Czy prawidłowe jest podejście, zgodnie z którym przychody, w których skład wchodzą wyłącznie opłaty wskazane art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie stanowią przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT, w wyniku czego Spółdzielni przysługuje status małego podatnika podatku CIT i możliwość zastosowania stawki 9%.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:
-przychody, w których skład wchodzą wyłącznie opłaty wskazane art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie stanowią przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, w wyniku czego Spółdzielni przysługuje status małego podatnika podatku CIT – jest prawidłowe,
-Spółdzielnia ma możliwość zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 lipca 2024 r. za pomocą platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej: „Spółdzielnia”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz czynnym podatnikiem VAT. Spółdzielnia działa na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. 2024, poz. 558; dalej ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych). W ramach swojej działalności statutowej Spółdzielnia otrzymuje opłaty wskazane w art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz uzyskuje przychody z pozostałej działalności, czyli innej niż te wymienione w art. 4 ustawy o spółdzielniach. Spółdzielnia płaci podstawową 19% stawkę podatku dochodowego. Przeważający udział w przychodach Spółdzielni stanowią opłaty wskazane w art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, które Spółdzielnia traktuje jako zwolnione zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2023, poz. 2805; dalej: „ustawa o CIT”). Wartość tych przychodów przekroczyła w bieżącym roku kwotę 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł i Spółdzielnia szacuje, że będzie przekraczać również w latach następnych. Natomiast przychody z pozostałej działalności, które Spółdzielnia traktuje jako opodatkowane, nie przekroczyły w bieżącym roku kwoty 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł i Spółdzielnia szacuje, że nie będzie przekraczać również w latach następnych. W związku z powyższym łączne przychody z działalności zwolnionej oraz opodatkowanej przekraczają kwotę 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł w roku bieżącym i Spółdzielnia szacuje, że będzie przekraczać również w latach następnych.
Pytanie
Czy prawidłowe jest podejście, zgodnie z którym przychody, w których skład wchodzą wyłącznie opłaty wskazane art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie stanowią przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT, w wyniku czego Spółdzielni przysługuje status małego podatnika podatku CIT i możliwość zastosowania stawki 9%?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Spółdzielni, prawidłowe jest podejście, zgodnie z którym przychody, w których skład wchodzą wyłącznie opłaty wskazane art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie stanowią przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, w wyniku czego Spółdzielni przysługuje status małego podatnika podatku CIT i możliwość zastosowania stawki 9%.
Uzasadnienie
Zdaniem Spółdzielni, przychody osiągane z opłat wskazanych w art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie stanowią przychodów ze sprzedaży, w związku z czym nie powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu statusu małego podatnika.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że opłaty te mają stanowić pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości. Dodatkowo zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, różnica między kosztami eksploatacji i utrzymania danej nieruchomości, zarządzanej przez spółdzielnię na podstawie art. 1 ust. 3, a przychodami z opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1-2 i 4, zwiększa odpowiednio przychody lub koszty eksploatacji i utrzymania danej nieruchomości w roku następnym. Warto również wskazać, że przychody te stanowią przychody zwolnione zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.
Zdaniem Spółdzielni, powyższe świadczy o tym, że przychody uzyskiwane z opłat wskazanych w art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie stanowią przychodów ze sprzedaży. Dlatego przy ustalaniu limitu równowartości 2 000 000 euro, o którym mowa w art. 4a pkt 10 powyższe przychody nie powinny być brane pod uwagę i należy badać, czy przychody uzyskiwane z działalności innej niż zwolniona (przychody opodatkowane) nie przekroczyły ww. limitu.
Zdaniem Spółdzielni, jeśli przychody z działalności innej niż zwolniona nie przekroczyły limitu równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, to Spółdzielni przysługuje status małego podatnika.
W powyższej materii Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wypowiadał się już wielokrotnie m.in.:
·Interpretacja indywidualna z 6 października 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.396.2023. 1.MC:Odnosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Spółdzielnia mieszkaniowa uzyska przychód z opłat wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni, w myśl art. 4 ust. 1, 2, 3, 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, który nie stanowi przychodu ze sprzedaży, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, decydującym o statusie „małego podatnika”.
W związku z powyższym, Spółdzielnia jest zdania, że skoro przysługuje jej status małego podatnika, to jednocześnie będzie upoważniona do zastosowania stawki 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Działalność spółdzielni mieszkaniowych regulują przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 593) oraz ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 558).
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:
Celem spółdzielni mieszkaniowej, zwanej dalej „spółdzielnią”, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.
Stosownie do art. 1 ust. 2 ww. ustawy:
Przedmiotem działalności spółdzielni może być:
1) budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;
2) budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
3) budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
4) udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
5) budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu;
6) wykonywanie działalności jako obywatelska społeczność energetyczna w rozumieniu art. 3 pkt 13f ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2024 r. poz. 266).
W myśl art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:
Spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.
Natomiast, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:
Statut spółdzielni określa, którą działalność spośród wymienionych w ust. 2 i 3, prowadzi spółdzielnia.
Art. 1 ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że:
Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy:
Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.
Z kolei art. 4 ust. 11 ww. ustawy stanowi, że:
Osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.
Zatem na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:
Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:
Członkowie spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów budowy lokali przez wnoszenie wkładów mieszkaniowych lub budowlanych. Od chwili postawienia im lokali do dyspozycji uiszczają oni opłaty określone w ust. 1 albo 2.
Stosownie do art. 4 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:
Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.
W kwestiach podatku dochodowego spółdzielnia mieszkaniowa, jako podmiot posiadający osobowość prawną, podlega ogólnym regułom przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Jednocześnie, spółdzielnie nie zostały wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy o CIT, jako podmioty zwolnione z opodatkowania.
Stosownie do art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT:
1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT:
Wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, społecznych inicjatyw mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego, samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej oraz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693), uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o CIT. Od tego okresu istnieje możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%.
Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:
1) 19% podstawy opodatkowania;
2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2 000 000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.
W myśl art. 19 ust. 1d ustawy o CIT:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.
Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którą:
Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego.
Zatem, przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży osiągnięty przez danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.
Przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji pojęcia przychodów i dla wyjaśnienia znaczenia tego pojęcia posługują się otwartym katalogiem kategorii stanowiących przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:
Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:
Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT:
Do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Z powołanych przepisów wynika, że do przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.
Stanowisko to znajduje jednoznaczne potwierdzenie w doktrynie, stanowisku organów podatkowych oraz orzecznictwie. W opracowaniu „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz.” (Wydawnictwo CH. Beck, wyd. 9, Warszawa 2021, str. 229) W. Dmoch wskazał, że: Otrzymane pieniądze i wartości pieniężne są pierwszą kategorią wymienioną w katalogu przychodów. Istotne jest to, że aby pieniądze czy też wartości pieniężne zostały uznane za przychód dla potrzeb PDOPrU, muszą spełniać jedną podstawową przesłankę, mianowicie muszą być otrzymane, co oznacza, że stają się definitywnie własnością podatnika, który je otrzymał. Wszelkie wpłaty pieniężne uzyskane przez podatnika tytułem kaucji, gwarancji itp., których otrzymanie ma charakter nieostateczny i warunkowy, nie stanowią przychodu dla podmiotu, który je uzyskał. Pieniądze te staną się przychodem dla podatnika dopiero w tym momencie, kiedy nastąpi zdarzenie skutkujące definitywnym otrzymaniem ich przezpodatnika.
Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółdzielnia w ramach swojej działalności statutowej otrzymuje opłaty wskazane w art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz uzyskuje przychody z pozostałej działalności, czyli innej niż te wymienione w art. 4 ustawy o spółdzielniach. Spółdzielnia płaci podstawową 19% stawkę podatku dochodowego. Przeważający udział w przychodach Państwa Spółdzielni stanowią opłaty wskazane w art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, które Spółdzielnia traktuje jako zwolnione, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT. Wartość tych przychodów przekroczyła w bieżącym roku kwotę 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł i Spółdzielnia szacuje, że będzie ją przekraczać również w latach następnych. Natomiast przychody z pozostałej działalności, które Państwa Spółdzielnia traktuje jako opodatkowane, nie przekroczyły w bieżącym roku kwoty 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł i Spółdzielnia szacuje, że nie będzie przekraczać jej również w latach następnych. W związku z powyższym łączne przychody z działalności zwolnionej oraz opodatkowanej Państwa Spółdzielni przekraczają kwotę 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł w roku bieżącym i Spółdzielnia szacuje, że będzie przekraczać ją również w latach następnych.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy przychody, w których skład wchodzą wyłącznie opłaty wskazane art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie stanowią przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT, w wyniku czego Spółdzielni przysługuje status małego podatnika podatku CIT i możliwość zastosowania stawki 9%.
W świetle powyższych przepisów należy zauważyć, że przychodami Spółdzielni mieszkaniowej – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Należy przyjąć, że znaczna część przychodów Spółdzielni ustalana jest na zasadzie kasowej, tj. przychodem podatkowym są wartości faktycznie otrzymane. Rozumienie pojęcia „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania czyli wpływu bezpośredniego do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, określonych środków pieniężnych, skutkujący po stronie podatnika możliwością faktycznego dysponowania tymi środkami. Dotyczy to w szczególności otrzymanych kwot uiszczanych przez właścicieli lokali w formie bieżących opłat. Nie ulega zatem wątpliwości, że opłaty wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali są faktycznym – w momencie wpływu – otrzymaniem przez Spółdzielnię określonych środków pieniężnych. Zatem, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, opłaty na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, wpłacane przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni, jako otrzymane pieniądze, są przychodem z chwilą ich faktycznego otrzymania, tj. w dniu, w którym środki te wpływają na rachunek bankowy Spółdzielni.
Odnosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Państwa Spółdzielnia Mieszkaniowa uzyskuje oraz będzie uzyskiwała przychód z opłat wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni, w myśl art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, który nie stanowi przychodu ze sprzedaży, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, decydującym o statusie „małego podatnika”.
W związku z powyższym, Państwa stanowisko wskazujące, że przychody, w których skład wchodzą wyłącznie opłaty wskazane art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie stanowią przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, w wyniku czego Spółdzielni przysługuje status małego podatnika podatku CIT – jest prawidłowe.
Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia czy Państwa Spółdzielnia ma możliwość zastosowania 9% stawki podatku dochodowegood osób prawnych zauważyć należy, że zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2 000 000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.
Ustalając limit przychodów, o którym mowa w tym przepisie uwzględnia się wszystkie przychody uzyskane przez podatnika (a nie tylko przychody ze sprzedaży w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT) uzyskane w roku podatkowym. Tym samym na gruncie rozpatrywanej sprawy, będą to również przychody z tytułu wpłat, o których mowa we wniosku, a które jak wskazano, stanowią przychód podatkowy w dacie ich otrzymania.
Jak Państwo wskazali w opisie sprawy, Spółdzielnia osiąga przychód brutto w kwocie przekraczającej ustawowy limit decydujący o statusie „małego podatnika”, jednak przeważającą część tego przychodu stanowią opisane wyżej wpłaty wskazane w art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Łączna wartość przychodów Państwa Spółdzielni przekroczyła w bieżącym roku równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2 000 000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT i Spółdzielnia szacuje, że będzie przekraczać ją również w latach następnych. Jednocześnie przychody z pozostałej działalności, które Państwa Spółdzielnia traktuje jako opodatkowane, nie przekroczyły w bieżącym roku kwoty 2 000 000 euro przeliczonej zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT i Spółdzielnia szacuje, że nie będzie przekraczać jej również w latach następnych.
Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że z literalnego brzmienia art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, regulującego możliwość zastosowania preferencyjnej 9% stawki podatku, wynika warunek nieprzekroczenia przez podatnika – wskazanej w przepisie wartości przychodów osiągniętych w roku podatkowym, tj. równowartości 2 000 000 euro. Po przekroczeniu tej kwoty podatnik traci prawo do obniżonej 9% stawki podatku.
Z przywołanego art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wynika zatem, że prawo do zastosowania za rok podatkowy stawki 9% przysługuje jedynie w sytuacji, gdy przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły 2 000 000 euro. Jeśli wskazane przychody w danym roku podatkowym przekroczą tą wartość, to podatek za cały rok podatkowy wyniesie 19% podstawy opodatkowania.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że nie będą Państwo uprawnieni do zastosowania preferencyjnej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych. O powyższym przesądza fakt, że – jak wskazują Państwo we wniosku – łączna wartość przychodów Spółdzielni w bieżącym roku przekroczyła i według Państwa szacunków w następnych latach również przekroczy równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2 000 000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko, że skoro Spółdzielni przysługuje status małego podatnika, to pomimo osiągania przychodów przekraczających kwotę 2 000 000 euro, przeliczonych zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy, będzie ona upoważniona do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego podanym przez Spółkę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej znak 0111-KDIB1-2. 4010.396.2023.1.MC wskazać należy, że rozstrzygnięcia w niej zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?