Wyrok WSA w Lublinie z dnia 18 lipca 2024 r., sygn. II SA/Lu 372/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja Asesor sądowy Anna Ostrowska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 lipca 2024 r. sprawy ze skargi W. B. na postanowienie Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie z dnia 26 lutego 2024 r., znak: ZOA-XVII.7721.43.2020 w przedmiocie wstrzymania budowy I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Zamościu z 18 grudnia 2023 r., znak: PINB.5160.31.2023; II. zasądza na rzecz W. B. od Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 17 czerwca 2022 r., znak: PINB.7355/5/6/2.017-2022 wydanym na podstawie art. 49b ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm., dalej: Prawo budowlane), Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Zamościu nałożył na inwestorów E. i W. B. obowiązek polegający na przedstawieniu w terminie do 30 września 2022 r. materiału dokumentacyjnego dotyczącego miejsc postojowych dla samochodów osobowych na utwardzonym kostką brukową terenie działki nr [...] przy ul. [...] w Z.

Postanowieniem z 29 sierpnia 2022 r., znak: ZOA-XVII.7721.43.2020, wydanym na podstawie art. 138 § 2 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm., dalej: k.p.a.) Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Lublinie (dalej również LWINB) uchylił w całości postanowienie organu pierwszej instancji z 17 czerwca 2022 r. i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia.

Prawomocnym wyrokiem z 23 marca 2023 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II SA/Lu 793/22, tutejszy Sąd oddalił skargę W. B. na to postanowienie. W ocenie Sądu organ odwoławczy prawidłowo dostrzegł uchybienia popełnione przez organ pierwszej instancji i zasadnie uznał, że są one na tyle istotne, że uzasadniają uchylenie postanowienia tego organu i przekazanie mu sprawy do ponownego rozpatrzenia. Sąd podkreślił, że większość uchybień organu pierwszej instancji stanowi rezultat nieuwzględnienia przez ten organ oceny prawnej i wytycznych zawartych w prawomocnym wyroku tutejszego Sądu z 21 czerwca 2018 r., wydanego w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 110/18.