Wyrok NSA z dnia 11 września 2024 r., sygn. III FSK 902/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia WSA (del.) Krzysztof Przasnyski, po rozpoznaniu w dniu 11 września 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 31 stycznia 2023 r. sygn. akt I SA/Bd 683/22 w sprawie ze skargi Z. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 września 2022 r. nr 0401-IEE.711.146.2022.3 w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2) uchyla zaskarżone postanowienie w całości; 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy na rzecz Z. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1137 (słownie: tysiąc sto trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 31 stycznia 2023 r., sygn. akt I SA/Bd 683/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Z. sp. z o.o. z siedzibą we W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z 28 września 2022 r., nr 0401-IEE.711.146.2022.3, w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych.

Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (https://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.

W wyniku prowadzonego postępowania zabezpieczającego do majątku podmiotu trzeciego i przeprowadzonej u Skarżącej kontroli w zakresie prawidłowości realizacji zastosowanego środka egzekucyjnego w postaci zajęcia udziałów, postanowieniem z 2 czerwca 2022 r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy określił wysokość kwoty nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu przez dłużnika zajętej wierzytelności w wysokości 119.016 zł. Postanowienie zostało zaskarżone przez Spółkę zażaleniem z 24 sierpnia 2022 r., do którego dołączono wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że 17 sierpnia 2022 r. Spółka odebrała wezwanie z 8 sierpnia 2022 r. o przekazanie na rachunek bankowy organu egzekucyjnego kwoty 119.016,00 zł. Z treści wezwania wynikało, że jego podstawę stanowi postanowienie Naczelnika z 2 czerwca 2022 r., doręczone Spółce 23 czerwca 2022 r. Skarżąca podniosła, że postanowienie zostało doręczone z naruszeniem przepisów o doręczeniach i nie trafiło do osoby upoważnionej do odbioru pism, w efekcie czego nie miała możliwości zapoznania się z jego treścią i skorzystania w terminie z przysługującego prawa do wniesienia środka zaskarżenia. Według Spółki, postanowienie zostało dostarczone na adres jej siedziby przy ul. [...], niemniej nie osobie upoważnionej do jej reprezentowania. Wyjaśniono, że pod wskazanym adresem znajdują się siedziby dwóch podmiotów, tj. M. S.A. oraz Z. sp. z o.o. W dniu 23 czerwca 2022 r. zaskarżone postanowienie zostało doręczone do sekretariatu M. S.A. i przekazane przez listonosza jednemu z jej pracowników odbierającemu pocztę w tym podmiocie, tj. S.B. lub M.B. (pracownik m.in. odbierający korespondencję na poczcie), która to okoliczność winna znajdować potwierdzenie na druku zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki.