Interpretacja indywidualna z dnia 9 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.516.2024.2.WK
Wliczenie refakturowanych opłat eksploatacyjnych takich jak energia cieplna, woda i ścieki związanych z wynajmem hali produkcyjno-magazynowej do limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie wliczenia refakturowanych opłat eksploatacyjnych takich jak energia cieplna, woda i ścieki związanych z wynajmem hali produkcyjno-magazynowej do limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Uzupełnili go Państwo pismem z 18 września 2024 r. (wpływ 20 września 2024 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 października 2024 r. (wpływ 7 października 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
A (...) (dalej: Wnioskodawca, A) korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
W skład majątku A wchodzi budynek hali produkcyjno-magazynowej usytuowany na jego terenie, który od (...) 2018 r., na podstawie zawartej umowy, jest wynajmowany kontrahentowi zewnętrznemu na potrzeby usługowe. Najemca korzystając z pomieszczeń obciążany jest poza czynszem najmu, zwrotem kosztów podatku od nieruchomości. Wnioskodawca wystawia osobno fakturę za czynsz oraz notę obciążeniową za podatek od nieruchomości.
Zgodnie z zawartą umową Najemca zobowiązał się do:
1)pokrywania wszelkich kosztów eksploatacyjnych związanych z korzystaniem z przedmiotu najmu w zakresie zużycia mediów takich jak energia elektryczna, woda, ścieki, energia cieplna;
2)zawarcia we własnym zakresie bezpośrednich umów na dostawę powyższych mediów do wynajmowanych pomieszczeń/budynków z dostawcą tych mediów;
3)rozliczenia z tytułu zużytych mediów bezpośrednio z dostawcą tych mediów.
Z dniem (...) 2023 r. dostawca mediów energii cieplnej, wody i odprowadzania ścieków wypowiedział umowę na ich dostarczanie bezpośrednio Najemcy wynajmowanego budynku oraz wystosował pismo do A o rozpoczęciu obciążeń z tego tytułu bezpośrednio na właściciela nieruchomości, tj. A.
W związku z powyższym, z dniem (...) 2023 r., A otrzymując faktury dotyczące zużytych mediów takich jak energia cieplna, woda i ścieki, dokonuje refakturowania, w części przypadającej na wynajęty budynek.
W celu uzupełnienia wniosku, informują Państwo:
1.Wysokość czynszu oraz podatek od nieruchomości są kosztami stałymi. Media takie jak woda, ścieki i ogrzewanie zmieniają się w zależności od zużycia poszczególnych mediów.
2.W umowie najmu jest zawarty zapis, że Najemca będzie ponosił odrębnie opłaty za czynsz i opłaty eksploatacyjne, związane z korzystaniem z wynajętej hali produkcyjno-magazynowej.
3.Media rozliczane są na podstawie odczytów z licznika przez co Najemca ma wpływ na wielkość ich zużycia.
4.Opłaty eksploatacyjne Najemca wnosi odrębnie na podstawie wystawionych faktur/ refaktur policzonych jak niżej:
a)Woda – faktura naliczana według wskazań licznika. Koszt wody naliczany jest za m3 według stawek zawartych w umowie z dostawcą, tj. (...);
b)Ścieki – faktura naliczana jest według wskazań licznika wody użytkowej. Koszt ścieków naliczany jest za m3 według stawek zawartych w umowie z dostawcą, tj. (...);
c)Ogrzewanie – faktura naliczana jest według ustalonej wielkości mocy i ilości energii cieplnej. Ustalenie ilości pobranej energii cieplnej następuje z odczytów wskazań układów i urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych służących do określenia udziału poszczególnych odbiorców w zużyciu ciepła dostarczanego do instalacji obsługującej więcej niż jednego odbiorcę. Ilość energii cieplnej na potrzeby podgrzania ciepłej wody użytkowej oblicza się na podstawie wskazań wodomierzy ciepłej wody. Dostawcą ciepła jest (...).
5. A jest jednostką budżetową w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
6.W ramach prowadzonej działalności gospodarczej jako A (Wnioskodawca) informuje, że nie wykonują Państwo innych czynności niż usługi będące przedmiotem rozpatrywanego wniosku.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy pismem z 18 września 2024 r.
Refakturowanie zużytych mediów takich jak energia cieplna, woda i ścieki dokonywane jest na jednej fakturze i wyłącznie w kwotach wynikających z otrzymanej faktury dostawcy ww. mediów tzn. bez doliczania jakiejkolwiek marży.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy pismem z 3 października 2024 r.
1)A korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług od dnia utworzenia, tj. (...).
2)Dostawca mediów, tj. energii cieplnej, wody i odprowadzania ścieków wypowiedział Najemcy umowę na ich dostarczanie w związku z zaległościami w płatnościach Najemcy za ww. media.
3)A w umowie zawartej z Najemcą hali zobowiązał Najemcę do pokrywania wszelkich kosztów eksploatacyjnych, w tym m.in. energii cieplnej, wody i ścieków oraz zawarcia we własnym zakresie bezpośrednich umów na dostawę powyższych mediów.
4)Po wypowiedzeniu porozumienia przez dostawcę mediów w zakresie bezpośredniego obciążania Najemcy hali – A obciąża Najemcę hali wyłącznie na podstawie otrzymanych comiesięcznych faktur od dostawcy mediów wystawionych na A.
5)A nabywa media, których dotyczy pytanie wyłącznie w swoim imieniu. Jednostka obciąża Najemcę jedynie zwrotem rzeczywistych kosztów zużytych mediów budynku użytkowanego przez niego, na podstawie otrzymanej faktury od dostawcy za wszystkie obiekty jednostki z wyszczególnieniem zużycia za poszczególne budynki.
6)Umowę na dostawę mediów do wszystkich budynków jednostki posiada A. A nie zawierał żadnych umów w imieniu i na rzecz Najemcy hali.
7)Najem hali produkcyjno-magazynowej nie jest związany z zasadniczą działalnością, którą jest (...). Przychód z tego tytułu nie jest bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem prowadzonej działalności. Umowa najmu hali została zawarta na okres od (...) 2018 r. do (...) 2028 r.
Pytanie (sformułowane w piśmie z 18 września 2024 r.)
Czy refaktura za zużyte media takie jak energia cieplna, woda i ścieki wystawiana najemcy hali produkcyjno-magazynowej w wartości dostawcy mediów tzn. bez doliczania marży, powinna być uwzględniana w wartości sprzedaży liczonej do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane w piśmie z 18 września 2024 r.)
Zdaniem Wnioskodawcy, refakturowana wartość zużytych mediów takich jak energia cieplna, woda i ścieki wystawiana najemcy hali produkcyjno-magazynowej w wartości dostawcy mediów tzn. bez doliczania marży, nie powinna być uwzględniana w wartości sprzedaży liczonej do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak wynika z powołanego wyżej art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są między innymi wszelkie postacie energii, w tym energii elektrycznej, gazu i energii cieplnej oraz chłodniczej. Oznacza to, że w przypadku wykonywania świadczeń dotyczących tych mediów na gruncie podatku od towarów i usług będziemy mieć do czynienia z dostawą towarów. Jeśli chodzi o inne media (objęte zakresem opodatkowania), będzie to świadczenie usług.
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi, należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
W myśl art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Przepis art. 8 ust. 2a ustawy jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.
Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.
Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
‒w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
‒świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Taka konstrukcja definicji pojęcia „świadczenie usług” jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest nie tylko konieczność ujęcia danej czynności w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, ale również to, aby czynność ta została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał jako podatnik podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Pod pojęciem działalności gospodarczej, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zaznaczyć przy tym należy, że dla uzyskania statusu podatnika podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami podatku od towarów i usług są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że gdyby nawet podatnik nie osiągnął z tytułu prowadzonej działalności dochodu, to nie zmienia to faktu, że wykonując czynności będące przedmiotem działalności wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, bowiem będzie wykonywał w tym zakresie czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.
Oznacza to w konsekwencji, że jeżeli podmiot uzyska jakąkolwiek zapłatę za te czynności w sensie ekonomicznym (nawet bilansując tylko poniesione wydatki), to czynności te podlegają opodatkowaniu według właściwych reguł.
Państwa wątpliwości dotyczą rozstrzygnięcia kwestii, czy refaktura opłat eksploatacyjnych za zużyte media takie jak energia cieplna, woda i ścieki wystawiana Najemcy hali produkcyjno-magazynowej w wartości dostawcy mediów tzn. bez doliczania marży, powinna być uwzględniana w wartości sprzedaży liczonej do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.
W celu rozstrzygnięcia Państwa wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy dokonując rozliczeń z tytułu ponoszenia bieżących kosztów eksploatacyjnych za zużyte media takie jak energia cieplna, woda i ścieki A działa jako podatnik podatku od towarów i usług.
Jak wynika z opisu sprawy, usytuowany na terenie A budynek hali produkcyjno-magazynowej od (...) 2018 r., na podstawie zawartej umowy, jest wynajmowany kontrahentowi zewnętrznemu na potrzeby usługowe. Najemca korzystając z pomieszczeń obciążany jest poza czynszem najmu, zwrotem kosztów podatku od nieruchomości. W umowie najmu jest zawarty zapis, że Najemca będzie ponosił odrębnie opłaty za czynsz i opłaty eksploatacyjne, związane z korzystaniem wynajętej hali produkcyjno-magazynowej. Media rozliczane są na podstawie odczytów z licznika przez co Najemca ma wpływ na wielkość ich zużycia. A jest jednostką budżetową w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia (...) 2009 r. o finansach publicznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej A nie wykonuje innych czynności niż usługi będące przedmiotem rozpatrywanego wniosku. Refakturowanie zużytych mediów takich jak energia cieplna, woda i ścieki dokonywane jest na jednej fakturze i wyłącznie w kwotach wynikających z otrzymanej faktury dostawcy ww. mediów tzn. bez doliczania jakiejkolwiek marży. A korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy od dnia utworzenia, tj. (...) 2001 r. Dostawca mediów, tj. energii cieplnej, wody i odprowadzania ścieków wypowiedział Najemcy umowę na ich dostarczanie w związku z zaległościami w płatnościach Najemcy za ww. media. A w umowie zawartej z Najemcą hali zobowiązał Najemcę do pokrywania wszelkich kosztów eksploatacyjnych, w tym m.in. energii cieplnej, wody i ścieków oraz zawarcia we własnym zakresie bezpośrednich umów na dostawę powyższych mediów. Po wypowiedzeniu porozumienia przez dostawcę mediów w zakresie bezpośredniego obciążania Najemcy hali – A obciąża Najemcę hali wyłącznie na podstawie otrzymanych comiesięcznych faktur od dostawcy mediów wystawionych na A. A nabywa media, których dotyczy pytanie wyłącznie w swoim imieniu. Jednostka obciąża Najemcę jedynie zwrotem rzeczywistych kosztów zużytych mediów budynku użytkowanego przez niego, na podstawie otrzymanej faktury od dostawcy za wszystkie obiekty jednostki z wyszczególnieniem zużycia za poszczególne budynki. Umowę na dostawę mediów do wszystkich budynków jednostki posiada A. A nie zawierał żadnych umów w imieniu i na rzecz Najemcy hali. Najem hali produkcyjno-magazynowej nie jest związany z zasadniczą działalnością, którą jest (...). Przychód z tego tytułu nie jest bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem prowadzonej działalności. Umowa najmu hali została zawarta na okres od (...) 2018 r. do (...) 2028 r.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 654 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. 2024 poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Tak więc najem stanowi umowę dwustronnie zobowiązującą i wzajemną nakładającą na strony – zarówno wynajmującego jak i wynajmowanego – określone przepisami obowiązki.
Istota umowy najmu wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz najemcy. Najemca za oddaną mu w najem rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.
W analizowanej sprawie niewątpliwie czynności odsprzedaży mediów będą niewykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Należy zauważyć, wynajmują Państwo halę produkcyjno-magazynową na podstawie zawartej umowy najmu, w ramach której Najemca płaci Państwu czynsz. Ponadto, w umowie najmu jest zawarty zapis, że Najemca będzie ponosił odrębnie opłaty za czynsz i opłaty eksploatacyjne, związane z korzystaniem wynajętej hali produkcyjno-magazynowej. A obciąża Najemcę hali wyłącznie na podstawie otrzymanych comiesięcznych faktur od dostawcy mediów wystawionych na A. A nabywa media, których dotyczy pytanie, wyłącznie w swoim imieniu. Jednostka obciąża Najemcę jedynie zwrotem rzeczywistych kosztów zużytych mediów budynku użytkowanego przez niego, na podstawie otrzymanej faktury od dostawcy za wszystkie obiekty jednostki z wyszczególnieniem zużycia za poszczególne budynki. Umowę na dostawę mediów do wszystkich budynków jednostki posiada A. A nie zawierał żadnych umów w imieniu i na rzecz Najemcy hali. Umowa najmu hali została zawarta na okres od (...) 2018 r. do (...) 2028 r. W związku z powyższym, w zakresie wynajmu hali produkcyjno-magazynowej działają Państwo jak podmiot gospodarczy i jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Opłaty z tytułu mediów, jakimi obciążają Państwo Najemcę,stanowią w istocie wynagrodzenie z tytułu czynszu najmu oraz wykonywanych usług/dostaw towarów.
Tym samym w zakresie dokonywanych przez Państwa czynności, polegających na przeniesieniu na rzecz Najemcy kosztów mediów, działają Państwo w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Stosowanie do art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przytoczone przepisy stwierdzić należy, że przeniesienie przez Państwa kosztów opłat eksploatacyjnych za zużyte media takie jak energia cieplna, woda i ścieki na Najemcę w przedstawionym we wniosku opisie sprawy jest dla celów podatku od towarów i usług traktowane tak, jakby to Państwo świadczyli usługi w postaci dostarczania wody, odbioru ścieków oraz dokonywali dostawy towarów w postaci energii cieplnej na rzecz Najemcy.
Odsprzedaż (refakturowanie) kosztów związanych z opłatami za tzw. media stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która została wymieniona w art. 5 ustawy, co oznacza, iż kwotę obrotu z tego tytułu należy uwzględniać przy obliczaniu wartości sprzedaży opodatkowanej określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji należy stwierdzić, że do wartości limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy powinni Państwo wliczać kwoty z tytułu wykonywania usług w zakresie dostarczania wody i ścieków oraz dostawy towarów w postaci energii cieplnej.
Podsumowanie
Refaktura za zużyte media takie jak energia cieplna, woda i ścieki wystawiana Najemcy hali produkcyjno-magazynowej w wartości dostawcy mediów tzn. bez doliczania marży, powinna być uwzględniana w wartości sprzedaży liczonej do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).