Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2024 r., sygn. I OSK 2223/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie: Sędzia NSA Karol Kiczka (spr.) Sędzia del. WSA Jakub Zieliński Protokolant starszy asystent sędziego Marek Szwed-Lipiński po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.R., A.d.V. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 1984/19 w sprawie ze skargi A.R., A.d.V., A.B.-W. i L.N.-W. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 23 lipca 2019 r. nr DO3.4611.90.2018.AB w przedmiocie odmowa stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 1984/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...], [...], [...] i [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 23 lipca 2019 r. nr DO3.4611.90.2018.AB w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Zaskarżoną do Sądu decyzją Minister Inwestycji i Rozwoju utrzymał w mocy decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 24 października 2018 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej w Warszawie z dnia 28 sierpnia 1964 r. nr GT.V-I/23/64 ustanawiającej na rzecz [...] i [...] użytkowanie wieczyste działki zamiennej stanowiącej grunt rolny położony w Gorzkiewkach Paluchu o powierzchni 3.2865 ha z nieruchomości hip. [...] i część Folwarku [...], jako gospodarstwo nr [...] stanowiący obecnie działki ewidencyjne nr [...], [...], [...], z obrębu 2-06-19. W uzasadnieniu organ wskazał, że w obowiązującym w dniu wydania orzeczenia administracyjnego przez Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia 28 sierpnia 1964 r. stanie prawnym obowiązywała instytucja rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych uregulowana w art. 20 dekretu z dnia 11 października 1946 roku - Prawo rzeczowe (Dz. U. nr 57, poz. 319). W wyniku postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 1995 r. sygn. akt I CRN 172/94 uchylającego postanowienie Sądu Powiatowego dla Warszawy-Pragi z dnia 31 sierpnia 1959 r. Skarb Państwa został wykreślony z księgi wieczystej Folwark [...] i część Folwarku [...]. W dacie wydania decyzji nr GT.V-I/23/64 Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie nie miało więc podstaw aby kwestionować okoliczność, że to Skarb Państwa jest właścicielem nieruchomości o powierzchni 219,59 ha objętej księgą wieczystą Folwark [...] i część Folwarku [...]. Organ wskazał, że rozstrzygający dla oceny, czy zachodzą przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa, jest stan prawny i faktyczny w dniu wydania tej decyzji. Wskazał, ze wpis Skarbu Państwa w księdze hipotecznej, niepodważony aż do 1995 r. umożliwił organowi uznanie nieruchomości za tereny państwowe, a co za tym idzie umożliwił wydanie decyzji z dnia 28 sierpnia 1964 r. Minister działając jako organ odwoławczy, ustalił, że kwestionowana decyzja odszkodowawcza nie zawiera wad skutkujących stwierdzeniem jej nieważności, w szczególności nie jest dotknięta żadną z wad enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 156 § 1 k.p.a., na podstawie którego organ nadzoru mógłby stwierdzić nieważność tej decyzji.