Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. I OSK 2450/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. WSA Dariusz Chaciński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 sierpnia 2022 r. sygn. akt II SA/Bd 694/22 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z dnia 30 maja 2022 r. nr KO.411.892.2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 9 sierpnia 2022 r. II SA/Bd 694/22, oddalił skargę M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z 30 maja 2022 r. nr KO.411.892.2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła M. S. Zaskarżając wyrok w całości zarzuciła mu naruszenie prawa materialnego mające istotny wpływ na wynik sprawy poprzez:

1. dokonanie błędnej wykładni art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. 2022 poz. 615; dalej "u.ś.r."), polegającej na pominięciu celów ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych i przyjęcie, że okoliczność pobierania przez Skarżącą specjalnego zasiłku opiekuńczego stanowi negatywną przesłankę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego począwszy od pierwszego dnia miesiąca złożenia prawidłowego wniosku o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i wyklucza możliwość zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego oraz specjalnego zasiłku opiekuńczego.