Interpretacja indywidualna z dnia 4 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.462.2024.3.MG

Czy udzielenie pożyczek zgodnie z Umową Pożyczki stanowić będzie usługi zwolnione z opodatkowania VAT, czy podstawę opodatkowania w VAT z tytułu udzielonych pożyczek będą stanowiły odsetki otrzymane od Zainteresowanego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 24 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia:

- czy udzielenie pożyczek zgodnie z Umową Pożyczki stanowić będzie dla Wnioskodawcy usługi zwolnione z opodatkowania VAT,

- czy podstawę opodatkowania w VAT z tytułu udzielonych pożyczek będą stanowiły dla Wnioskodawcy odsetki otrzymane od Zainteresowanego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 września 2024 r. (wpływ 30 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: (A) dalej jako „Wnioskodawca”

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania: (B) dalej jako „Zainteresowany”

Opis zdarzenia przyszłego

(A) („Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej („CEIDG”), jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”), posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Podstawowa działalność Wnioskodawcy polega na świadczeniu usług związanych ze (…) (PKD (…)).

(B) („Zainteresowany”) jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce. Zainteresowany również prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG, z siedzibą w Polsce. Na potrzeby Wniosku Wnioskodawca wraz z Zainteresowanym nazwani są „Stronami”.

Strony planują zawrzeć umowę ramową pożyczki („Umowa Pożyczki”) na podstawie, której Wnioskodawca będzie wypłacał Zainteresowanemu, w transzach, środki pieniężne (pożyczki) do pewnego limitu kwotowego. Przedmiotem Umowy Pożyczki będą środki pieniężne (zyski) wypracowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej. Zgodnie z Umową Pożyczki, zwrot pożyczki będzie następował razem z oprocentowaniem (z odsetkami). Pożyczki zostaną zaciągnięte przez Zainteresowanego dla potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, do dyspozycji wedle jego uznania.

Wnioskodawca będzie również udzielał pożyczek do innych podmiotów, na podobnych zasadach jakie zostały wskazane powyżej, tj. przedmiotem pożyczek będą wypracowane zyski z prowadzonej działalności gospodarczej, a zwrot finansowania będzie następował wraz z odsetkami.

Wnioskodawca nie planuje wyboru opcji opodatkowania dla usług finansowych zgodnie z art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie pytań jak we wniosku)

1. Czy udzielenie pożyczek zgodnie z Umową Pożyczki stanowić będzie dla Wnioskodawcy usługi zwolnione z opodatkowania VAT?

3. Czy podstawę opodatkowania w VAT z tytułu udzielonych pożyczek będą stanowiły dla Wnioskodawcy otrzymane odsetki od Zainteresowanego?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie pożyczek zgodnie z Umową Pożyczki stanowić będzie dla Wnioskodawcy usługi zwolnione z opodatkowania VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania w VAT z tytułu udzielonych pożyczek będą stanowiły dla Wnioskodawcy otrzymane odsetki od Zainteresowanego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby jednak doszło do uznania dalej czynności za opodatkowaną na gruncie przepisów ustawy o VAT, dokonujący tej czynności musi występować w ramach tej transakcji w charakterze podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT:

1) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

2) działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie i doktrynie, aby transakcja podlegała opodatkowaniu VAT podatnik musi działać w takim charakterze, natomiast podatnik dokonujący transakcji prywatnie nie działa w charakterze podatnika VAT i taka transakcja nie podlega VAT (por. wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 16.10.2018 r., sygn. akt I SA/Bd 540/18).

Ustalenie, czy dana czynność zostaje podjęta w ramach zarządu majątkiem osobistym, czy też nosi znamiona wykonywania jej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej również była wielokrotnie przedmiotem analizy dokonywanej przez polskie sądy administracyjne oraz zagraniczne sądy i trybunały.

Powyższe odnosi się również do opisanego powyżej zdarzenia przyszłego. Pożyczka pieniężna jest świadczeniem polegającym na udzieleniu innemu podmiotowi finansowania poprzez przeniesienie na jego własność określonej ilości pieniędzy z obowiązkiem ich zwrotu w ustalonych terminach. Jednocześnie otrzymujący zgadza się na przyjęcie określonej kwoty pożyczki. Jeżeli te czynności zostaną dokonane jako odpłatnie (np. za wynagrodzeniem w postaci odsetek), to stanowią one świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Uznając czynność udzielenia pożyczek za czynność opodatkowaną VAT, należy wskazać, że art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, przewiduje zwolnienie od opodatkowania VAT usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

Kolejno, ustawa o VAT nie warunkuje możliwości zwolnienia od VAT usługi polegającej na udzieleniu pożyczki od statusu podmiotu udzielającego pożyczki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwolnienie powinno przysługiwać zarówno w przypadku udzielenia pożyczki przez podmiot profesjonalny trudniący się tego typu działalnością na szeroką skalę (np. bank lub inna instytucja finansowa) jak również w przypadku udzielenia pożyczki przez inny podmiot gospodarczy, w tym przypadku Wnioskodawcę.

Wynika to z faktu, że o zwolnieniu danej usługi z VAT decyduje wyłącznie jej charakter, bez znaczenia pozostaje natomiast profil działalności świadczącego usługę (pożyczkodawcy) i incydentalny charakter usługi. Przy czym podkreślenia wymaga, że Umowa Pożyczki przewiduje udzielenie pożyczek w transzach, co wyklucza uznanie takich usług w przedmiotowej sprawie za świadczonych incydentalnie.

Co istotne, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca udzieli Zainteresowanemu pożyczek, które zostaną sfinansowane z zysków wypracowanych przez Zainteresowanego w ramach działalności gospodarczej, czyli zostaną one przez Wnioskodawcę reinwestowane. Ponadto pożyczki zostaną oprocentowane. Nie ulega zatem wątpliwości, że udzielenie pożyczek zgodnie z Umową Pożyczki następować będzie z zamiarem osiągnięcia zysku.

Przyjęcie przeciwnego stanowiska przez Organ nie miałoby podstaw prawnych. Wykluczenie z opodatkowania podatkiem VAT działalności jednorazowej lub okazjonalnej prowadzonej przez podatnika VAT byłoby naruszeniem zasad powszechności opodatkowania, neutralności i równego traktowania transakcji gospodarczych, zgodnie z którymi wszyscy podatnicy podlegają podatkowi VAT w ten sam sposób w przypadku tej samej działalności. W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż udzielenie pożyczek będzie stanowiło czynności podlegającymi generalnie opodatkowaniem VAT, niemniej równocześnie zwolnionymi od tego podatku zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Powyższe konkluzje znalazły potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Organ, np.:

- „Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczki opisanej we wniosku spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług.

Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

W konsekwencji, na podstawie powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, czynność udzielenia przez Wnioskodawcę oprocentowanej pożyczki, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że czynności mogą być opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub korzystać ze zwolnienia z tego podatku." – tak: interpretacja indywidualna Organu z dnia 29 stycznia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.986.2020.2.KO;

- „Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że udzielenie przez Pożyczkodawcę pożyczki opisanej we wniosku spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług.

Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę pożyczki na rzecz Wnioskodawcy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku." – tak: interpretacja indywidualna Organu z dnia 28 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.738.2021.3.KO

Co istotne, Wnioskodawca wskazał we Wniosku, że nie planuje wyboru opcji opodatkowania dla usług finansowych zgodnie z art. 43 ust. 22 ustawy o VAT. W konsekwencji, gdy interpretacja indywidualna potwierdzi, że Wnioskodawca będzie występował w niniejszej sprawie jako podatnik VAT, to w związku ze spłatą pożyczki Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego VAT.

Podsumowując, udzielenie pożyczek zgodnie z Umową Pożyczki stanowić będzie dla Wnioskodawcy usługi zwolnione z opodatkowania VAT.

Mając na uwadze powyższe, wynagrodzeniem Wnioskodawcy (podstawą opodatkowania) z tytułu zawartej Umowy Pożyczki będą odsetki, których otrzymanie powinno zostać zadeklarowane przez Wnioskodawcę w miesięcznych lub kwartalnych deklaracjach.

Wnioskodawca jako podatnik VAT będzie zatem zobowiązany do zadeklarowania obrotu zwolnionego z VAT (w momencie otrzymania odsetek), a Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia VAT z tego tytułu – Wnioskodawca wystawi fakturę ze stawką „zw”. Zgodnie bowiem z opisem przedstawionym we Wniosku, gdy Wnioskodawca zostanie uznany za podatnika VAT w związku z udzieleniem pożyczek, to nie skorzysta z opcji opodatkowania z art. 43 ust. 22 ustawy o VAT, zatem nie powstanie VAT należny do rozliczenia z tytułu ich spłaty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1) w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2) świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Państwa wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług, w kwestii objętej pytaniem nr 1 dotyczą ustalenia czy udzielenie pożyczek zgodnie z Umową Pożyczki stanowić będzie dla Wnioskodawcy (Pożyczkodawcy) usługi zwolnione z opodatkowania VAT.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczki przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczki wskazują, że czynność ta mieści się w definicji pojęcia „działalność gospodarcza”. W świetle art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto należy zauważyć, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności ma charakter orientacyjny. Ponadto, ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielenia pożyczek spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś pożyczkodawcę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia przez Wnioskodawcę (Pożyczkodawcę) odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy (Zainteresowanego), jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:

 1) jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;

 2) złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 23 ustawy:

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że czynność udzielenia przez Wnioskodawcę (Pożyczkodawcę) - zgodnie z Umową Pożyczki - odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy (Zainteresowanego), stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, skoro Wnioskodawca (Pożyczkodawca) nie planuje wyboru opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT - usługa udzielenia przez Wnioskodawcę (Pożyczkodawcę) odpłatnych pożyczek pieniężnych - zgodnie z Umową Pożyczki - na rzecz Pożyczkobiorcy (Zainteresowanego) korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, w kwestii objętej pytaniem nr 1, że udzielenie pożyczek zgodnie z Umową Pożyczki stanowić będzie dla Wnioskodawcy usługi zwolnione z opodatkowania VAT, jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą również kwestii czy podstawę opodatkowania z tytułu udzielonych pożyczek będą stanowiły dla Wnioskodawcy (Pożyczkodawcy) odsetki otrzymane od Zainteresowanego (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT:

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że w przypadku pożyczek zapłatę stanowią odsetki należne pożyczkodawcy.

W konsekwencji, w przypadku udzielonych przez Wnioskodawcę pożyczek podstawę opodatkowania będą stanowiły odsetki otrzymane od Zainteresowanego.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, że podstawę opodatkowania w VAT z tytułu udzielonych pożyczek będą stanowiły dla Wnioskodawcy otrzymane odsetki od Zainteresowanego, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zakres przedmiotowy wniosku wyznaczają przedstawione przez Państwa pytania. Tym samym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem/pytaniami tj. kwestia udzielania przez Wnioskodawcę pożyczek do innych podmiotów, deklarowania przez Wnioskodawcę otrzymanych odsetek czy też kwestia wystawiania przez Wnioskodawcę faktur ze stawką „zw”, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(A) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.