Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 września 2024 r., sygn. III SA/Gd 207/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść, Asesor WSA Adam Osik, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 26 września 2024 r. sprawy ze skargi B. P. – G. na uchwałę Rady Miejskiej w Rumi z dnia 30 stycznia 2024 r. nr L/678/2023 w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie obejmującym jej §2 pkt 2, §5, §6 ust. 1, §14, §16 w następującej części : "§5 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 o ile orzeczono eksmisję z lokalu stanowiącego własność gminy" oraz §17 ust. 1 pkt 1,2,3; 2. zasądza od Gminy Miejskiej Rumia na rzecz skarżącej B. P. – G. kwotę 300 (trzysta) zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Skarżąca B. P. wniosła skargę na uchwałę Rady Miejskiej Rumi nr L/678/2023 z dnia 30 stycznia 2023 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, zmienioną uchwałami z dnia 17 kwietnia 2023 r. nr LIII/714/2023 oraz z dnia 24 sierpnia 2023 r. nr LIX/751/2023. Wniosła o uchylenie zaskarżonej uchwały i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała, że zaskarżona uchwała narusza jej prawa. Sąd Rejonowy w W. postanowieniem z dnia 20 marca 2018 r. w sprawie I Ns 1533/15 orzekł wobec niej obowiązek wydania lokalu położonego w R. przy ul. [...], który uprzednio stanowił jej współwłasność. Skarżąca zwróciła się w tej sytuacji o przyznanie jej lokalu socjalnego bowiem z uwagi na jej dochody oraz stan zdrowia nie jest ona w stanie zapewnić mieszkania sobie oraz córce. W odpowiedzi na jej wniosek wskazano, że zgodnie z treścią zaskarżonej uchwały lokale socjalne mogą być przyznane wyłącznie osobom pozbawionym mieszkania na skutek klęski żywiołowej, katastrofy budowlanej bądź pożaru. Ponadto mogą być przyznane osobom, na rzecz których takie uprawnienie orzekł sąd. Skarżąca wskazała, że ustawa o ochronie praw lokatorów nie przewiduje innego niż dochodowe kryterium przyznania takiego lokalu. Zatem wykluczenie skarżącej z kręgu osób, które mogą się ubiegać się o taki lokal jest bezprawne. Pozbawienie skarżącej możliwości ubiegania się o lokal socjalny tylko dlatego, że nie utraciła lokalu wskutek katastrofy jest jej zdaniem bezprawne i niesprawiedliwe, zwłaszcza że sąd w sprawie o zniesienie współwłasności nie orzeka o prawie do lokalu socjalnego. Sąd Rejonowy w W. nie mógł orzec o uprawnieniu skarżącej do lokalu socjalnego bowiem nie była ona "lokatorem" lecz współwłaścicielem lokalu a prawo do niego utraciła dopiero w wyniku podziału majątku wspólnego. Uchwała jest w sposób oczywisty dyskryminująca, bowiem nie pozwala na przyznanie lokalu osobie, która utraciła mieszkanie na innej podstawie niż wskazana w uchwale, mimo że osoba taka może być w równie trudniej sytuacji życiowej i finansowej co osoby, których dotknęła klęska żywiołowa, katastrofa budowlana czy pożar. W udzielonej skarżącej odpowiedzi wskazano także, że skarżącej nie przysługuje możliwość ubiegania się o mieszkanie komunalne z uwagi na wielkość lokalu, który wraz z córką zajmuje. W tym zakresie uchwała również ma dyskryminujący charakter, bowiem nakłada kryteria w całkowitym oderwaniu od kwestii rzeczywistej możliwości zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Nie można bowiem uznać, że osoba która zajmuje lokal (nawet dość duży) ma zaspokojone potrzeby mieszkaniowe i nie może się ubiegać o mieszkanie komunalne w sytuacji, w której do zajmowanego lokalu nie ma żadnych uprawnień i w każdej chwili możne zostać wyeksmitowana do pomieszczenia zastępczego czy noclegowni dla osób bezdomnych. Takie sformułowanie uchwały narusza przepis art. 75 ust. 1 Konstytucji RP, bowiem wprost prowadzi do bezdomności.