Interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.477.2024.2.AB

Przenoszony na skutek podziału majątek będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie przepisów ustawy o VAT i w konsekwencji - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że przenoszony na skutek podziału majątek będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie przepisów ustawy o VAT i w konsekwencji - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) z siedzibą (...) jest spółką podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy CIT oraz zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (...) (dalej: „Grupa”), która skupia zakłady produkcyjne zlokalizowane na całym świecie, w tym w (…). Wyłącznym udziałowcem Spółki jest (...) (...) z siedzibą we (...) (dalej: „Udziałowiec”).

Spółka rozwija i prowadzi produkcję komponentów elektromechanicznych i elektronicznych przeznaczonych dla przemysłu (...).

Spółka funkcjonuje w ramach dwóch głównych obszarów (osobnych dywizji): elektromechanicznej (dalej: „dywizja EM”) oraz elektronicznej (dalej: „dywizja E”). W chwili obecnej, działalność produkcyjna Wnioskodawcy jest realizowana w ramach (…) produkcja komponentów elektromechanicznych oraz produkcja komponentów elektronicznych.

Wymaga wskazania, iż Wnioskodawcy przysługuje (…)

W związku z chęcią efektywnego rozwijania prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka podejmuje i realizuje wiele projektów inwestycyjnych, w związku z którymi pozyskała następujące instrumenty wsparcia, uprawniające Spółkę do korzystania ze zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT do wysokości limitów pomocy publicznej, kalkulowanych jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy publicznej określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, co wynika z treści właściwych przepisów rozporządzeń wykonawczych do ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U z 2023 r. poz. 1604, dalej: „ustawa o SSE”) oraz ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459, dalej: „ustawa o WNI”):

- Zezwolenie nr (...) z dnia (...) 2004 r., zmienione decyzją nr (...) z dnia (...) 2005 r., decyzją nr (...) z dnia (...) 2013 r. oraz decyzją nr (...) z dnia (...) 2015 r. (dalej: „Zezwolenie nr (…)”) na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania komponentów elektromechanicznych i elektronicznych na terenie (...), tj. w ramach jednostek zlokalizowanych (...),

- Zezwolenie nr (...) z dnia (...) 2017 r., zmienione decyzją nr (...) z dnia (...) 2023 r. (dalej: „Zezwolenie nr (…)”) na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania komponentów elektromechanicznych i elektronicznych na terenie (...), tj. w ramach jednostek zlokalizowanych w (...),

- Decyzja o Wsparciu nr (...) z dnia (...) 2021 r., zmieniona decyzją nr (…) z dnia (...) 2023 r. (dalej: „ nr (…)”) na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania komponentów elektromechanicznych i elektronicznych na terenie określonych w treści (…) działek, tj. w ramach jednostek zlokalizowanych (...),

- Decyzja o Wsparciu nr (...) z dnia (...) 2021 r. (dalej: „(…)”) na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania komponentów elektromechanicznych i elektronicznych na terenie określonych w treści (…) działek, tj. w ramach jednostek zlokalizowanych (...).

Spółka wskazuje, iż posiadane przez nią instrumenty wsparcia zostały wydane na realizację projektów inwestycyjnych polegających na zwiększeniu mocy produkcyjnych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania komponentów elektromechanicznych i elektronicznych, stąd składniki majątkowe nabywane, wytwarzane i modernizowane w ramach przedmiotowych projektów inwestycyjnych (dalej: „Składniki majątkowe”) wiążą się zarówno z dywizją EM, jak i dywizją E.

W ramach zaplanowanych na poziomie Grupy działań reorganizacyjnych, zakładane jest, aby docelowo działalności ww. dywizji prowadzone były w dwóch osobnych podmiotach. Ma to nastąpić poprzez dokonanie podziału przez wydzielenie w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych (tj.: Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”), tj. poprzez przeniesienie dywizji EM do nowo zawiązanej spółki, tj. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji (dalej: „Nowa Spółka”), za udziały jakie Udziałowiec obejmie w tej spółce (dalej: „Podział”).

Na skutek wskazanych działań, Spółka będzie dalej prowadziła działalność w ramach dywizji E, natomiast działalność dywizji EM będzie prowadzona w ramach Nowej Spółki. Wyłącznym wspólnikiem obydwu spółek, bezpośrednio po dokonaniu Podziału, będzie Udziałowiec.

Dywizja EM jest wyodrębnioną w ramach Spółki jednostką, której struktura jest oparta o odrębny schemat organizacyjny, obejmujący m in. dedykowanego Dyrektora Dywizji (podlegającego kierownictwu Spółki), Dyrektora Zakładu oraz mniejsze jednostki organizacyjne.

W ramach obecnej praktyki prowadzenia działalności, Spółka przypisuje aktywa (zarówno materialne, jak i niematerialne) i pasywa do poszczególnych jej dywizji na podstawie dokumentacji wewnętrznej. W związku z tym, możliwe jest przeniesienie majątku wykorzystywanego w działalności danej dywizji wraz z transferem tej dywizji. W szczególności aktywa i pasywa związane z działalnością dywizji EM zostaną przeniesione do Nowej Spółki w ramach Podziału.

W Spółce funkcjonuje także systemowy podział należności i zobowiązań na trzy części - elektroniki, elektromechaniki oraz część wspólną. W związku z tym możliwa będzie cesja zobowiązań i należności związanych z działalnością dywizji EM na Nową Spółkę w ramach Podziału. Na moment składania niniejszego wniosku, finalny sposób alokacji należności i zobowiązań wspólnych dla obu dywizji nie został jeszcze ustalony, jednak prawdopodobna jest alokacja procentowa, w celu możliwie najbardziej dokładnego oddania udziału danej dywizji.

Trójstronny podział systemowy (taki jak w przypadku należności i zobowiązań, opisany powyżej) jest również stosowany na poziomie planowania finansowego. Budżetowanie jest dokonywane odrębnie dla każdej dywizji (obejmuje sprawozdania zarządu z zysków i strat oraz nakłady inwestycyjne, zgodnie z wytycznymi Grupy) Możliwe jest zatem wyodrębnienie aktywów, pasywów, przychodów i kosztów związanych z dywizją EM na podstawie dokumentów Spółki. Pomimo tego, nie istnieją osobne rachunki bankowe dla każdej z dywizji, ponieważ Spółka nie alokuje do nich bezpośrednio środków pieniężnych (nie są one podzielone na środki przynależne danej dywizji).

Wspomniana wyżej alokacja dotyczy również nieruchomości i podpisanych umów (np. mediów). Zgodnie z zakładanym planem działania, większość umów dotyczących dywizji EM zostanie przeniesiona na Nową Spółkę - w zakresie w jakim będzie to możliwe zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa oraz zapisami porozumień/umów zawartych z kontrahentami. W przypadku, gdyby było to niemożliwe lub znacznie utrudnione, planowane jest zawarcie nowych umów przez Nową Spółkę. Należy również podkreślić, że jeden z działów wchodzących w skład dywizji EM będzie działał na terenie przypisanym do dywizji E.

Obecnie Spółka nie zakłada wyłączenia z zakresu Podziału jakichkolwiek aktywów, zobowiązań czy też należności przypisanych do dywizji EM (wszystkie mają zostać przeniesione na Nową Spółkę). Mimo to należy wskazać, że kwestia przeniesienia niektórych wartości niematerialnych i prawnych (licencji na oprogramowanie) nadal nie została rozstrzygnięta (tj. czy zostaną one przeniesione, czy też nowe licencje zostaną nabyte przez Nową Spółkę). Na moment składania niniejszego wniosku nie ustalono także czy w ramach Nowej Spółki zostaną zatrudnione nowe osoby na stanowisko Dyrektora Finansowego oraz Dyrektora działu IT - możliwe jest, że funkcje te będą pełnione przez osoby zatrudnione na analogicznych stanowiskach w Spółce.

Dywizja EM przeznaczona jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i jest w wyposażona w składniki majątku umożliwiające jej prowadzenie wyznaczonej działalności, które mają zostać przeniesione w ramach Podziału do Nowej Spółki. Istnieje także odrębna sprawozdawczość z działalności tej dywizji oraz określone są dla niej szczegółowe cele i plany. Dotychczasowa działalność dywizji EM będzie kontynuowana po Podziale w ramach Nowej Spółki.

Należy także wskazać, że dywizja E (pozostająca w Spółce) jest zorganizowana w sposób podobny do dywizji EM (osobny schemat organizacyjny, dedykowany personel, możliwość przypisania aktywów, zobowiązań, przychodów i kosztów), z tym, że jej działalność skupia się w innym obszarze niż dywizji EM i będzie kontynuowana przez Spółkę.

Jako element stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) Wnioskodawca wskazuje również, że Podział jest dokonywany z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, innych niż uzyskanie jakiejkolwiek korzyści podatkowej a jego celem nie jest uniknięcie ani uchylenie się od opodatkowania

Wnioskodawca pragnie również zauważyć, iż w związku z Podziałem i odpowiednim przyporządkowaniem Składników majątkowych, związanych z realizacją inwestycji na podstawie Zezwolenia nr (...), Zezwolenia nr (...), DOW nr (...) oraz DOW nr (...) do dywizji EM i dywizji E, a tym samym związanych z nimi instrumentów wsparcia do Spółki i Nowej Spółki nastąpi:

 1) przyporządkowanie wybranych instrumentów wsparcia do Spółki wraz z większością Składników majątkowych nabytych w związku z realizacją inwestycji na podstawie tych instrumentów wsparcia;

 2) przyporządkowanie do Nowej Spółki wybranych instrumentów wsparcia wraz z większością Składników majątkowych nabytych w związku z realizacją inwestycji na podstawie tych instrumentów wsparcia.

Wymaga wskazania, iż wśród Składników majątkowych związanych z realizacją inwestycji na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia, które to zostaną przyporządkowane w związku z Podziałem do Wnioskodawcy bądź do Nowej Spółki będzie można wyróżnić zarówno Składniki majątkowe, w stosunku do których na moment przeprowadzenia Podziału nie zostanie spełniony warunek utrzymania własności przez okres 5 lat od daty objęcia ich ewidencją środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, wynikający z właściwych przepisów rozporządzeń wykonawczych do ustawy o SSE i ustawy o WNI, jak i Składniki majątkowe, w stosunku do których warunek ten zostanie efektywnie spełniony na moment jej przeprowadzenia (dalej: „Warunek utrzymania własności”). Należy podkreślić, iż analizowany warunek determinuje i determinować będzie uprawnienie do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w treści art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy CIT zarówno po stronie Wnioskodawcy, jak i Nowej Spółki.

W ramach niniejszego wniosku, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie (1) iż dywizja EM spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym dokonanie Podziału będzie wyłączone z zakresu opodatkowania VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT, (2) iż dokonanie Podziału nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu na gruncie przepisów ustawy CIT, (3) skutków podatkowych przyporządkowania do Spółki w związku z Podziałem wybranych instrumentów wsparcia wraz ze Składnikami majątkowymi w kontekście Warunku utrzymania własności, determinującego uprawnienie do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w treści art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy CIT.

Końcowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż do przedstawionych wyżej stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych zostały zadane dwa dodatkowe pytania, które zostały objęte osobnym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego na rzecz Nowej Spółki, tj. (...) (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji. Pytania objęte zakresem osobnego wniosku dotyczą skutków podatkowych przyporządkowania do Nowej Spółki w związku z Podziałem wybranych instrumentów wsparcia wraz ze Składnikami majątkowymi w kontekście Warunku utrzymania własności, determinującego uprawnienie do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w treści art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy CIT.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy dywizja EM spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym dokonanie Podziału będzie wyłączone z zakresu opodatkowania VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Dywizja EM spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym dokonanie Podziału będzie wyłączone z zakresu opodatkowania VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie Pytania nr 1

Warunki istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (analogiczna definicja została zawarta w art. 4a pkt 4 ustawy CIT).

Zgodnie z powszechnie akceptowaną wykładnią powyższej definicji dla przyjęcia, że w danym przypadku występuje zorganizowana część przedsiębiorstwa konieczne jest spełnienie następujących warunków:

1) występuje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

2) zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3) składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);

4) zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Uwzględniając powyższe należy wskazać, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej w całość, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W pierwszej kolejności konieczne jest, aby dana masa majątkowa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest, aby tak określony zespół składników został wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to powinno mieć miejsce na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia wyodrębnienia organizacyjnego. W praktyce wskazuje się, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej danego podmiotu. Takie wyodrębnienie organizacyjne przyjmuje najczęściej formę wydzielenia w strukturze przedsiębiorstwa części jego majątku wraz z właściwymi składnikami niemajątkowymi w formie odrębnej komórki, np. działu, zespołu, departamentu, pionu, wydziału, czy też oddziału bądź zakładu. Jak wskazywano w praktyce orzeczniczej organów podatkowych: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 maja 2024 r., sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.177.2024.2.AJB).

Warunki wystąpienia wyodrębnienia finansowego również nie zostały wskazane w przepisach prawa podatkowego. Przyjmuje się jednak, że ma ono miejsce w sytuacji, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej danego podmiotu pozwala na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe: „Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 maja 2024 r., sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.177.2024.2.AJB). Wyodrębnienie finansowe ma zatem miejsce, gdy istnieje możliwość wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jednocześnie, spełnienie ww. przesłanki nie jest uzależnione od posiadania samodzielności finansowej, której zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest w stanie posiadać, z uwagi na brak odrębnej podmiotowości prawnej.

Zgodnie z przyjętą praktyką, wyodrębnienie funkcjonalne polega na tym, że dany zespół składników majątkowych powinien umożliwiać realizację określonych zadań gospodarczych. Innymi słowy, wyodrębnienie funkcjonalne, powinno być rozumiane jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań/funkcji gospodarczych. Zatem, zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna obejmować elementy niezbędne do dalszego samodzielnego wykonywania działań gospodarczych, które realizuje w obecnej strukturze przedsiębiorstwa. Jak wskazują organy podatkowe: „Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 maja 2024 r., sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.177.2024.2.AJB).

Ostatnią cechę definiującą zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe: „(...) wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 maja 2024 r., sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.177.2024.2 AJB).

Dywizja EM jako zorganizowana część przedsiębiorstwa

W pierwszej kolejności należy wskazać, że dywizja EM niewątpliwie stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, obejmujący także zobowiązania. Spółka przypisuje bowiem aktywa (zarówno materialne, jak i niematerialne) i pasywa do poszczególnych funkcjonujących w jej ramach dywizji. Dzięki opisanej w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) systemowej metodzie alokacji należności oraz zobowiązań, do dywizji EM przypisane są także związane z jej działalnością zobowiązania.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia analizę kwestii organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego wyodrębnienia dywizji EM.

Wyodrębnienie organizacyjne

Dywizja EM jest wyodrębnioną jednostką w strukturze organizacyjnej Spółki, z własnym Dyrektorem Dywizji (podlegającym kierownictwu Spółki), Dyrektorem Zakładu oraz mniejszymi jednostkami w ramach dywizji. Dokumenty korporacyjne Spółki zawierają odrębny schemat organizacyjny dywizji EM.

Opisana w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) metoda alokacji aktywów i pasywów pomiędzy dywizjami Spółki pozwala także na wyodrębnienie tych przypisanych do dywizji EM.

Na podstawie dokumentów Spółki możliwe jest także przypisanie do dywizji EM personelu, którego członkowie wykonują swoje obowiązki w ramach tej dywizji - kadra ta (w tym Dyrektor Dywizji i Dyrektor Zakładu) zostanie przeniesiona do Nowej Spółki na skutek Podziału.

Na moment składania niniejszego wniosku nie zostały podjęte finalne decyzje w zakresie tego czy w Nowej Spółce zostanie zatrudniony nowy Dyrektor działu IT i Dyrektor Finansowy. Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, kwestia ta nie jest kluczowa dla zagadnienia wyodrębnienia organizacyjnego dywizji EM - osoby te pełnią bowiem funkcje związane z ogółem działalności Spółki, a nie ściśle z działalnością dywizji EM. Nieracjonalnym byłoby także tworzenie osobnych pozycji na tych stanowiskach dla każdej z dywizji funkcjonujących w ramach Spółki.

Biorąc to pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, dywizja EM spełnia warunek wyodrębnienia organizacyjnego.

Słuszność powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie w praktyce orzeczniczej organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej z dnia 20 września 2023 r., sygn.: 0111-KDIB3-2.4012.371.2023.3.DK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznając, że w analizowanym stanie faktycznym spełnione zostały przesłanki istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wskazał, iż: „Jak wskazano we wniosku, sprzedana przez Państwa Część przedsiębiorstwa posiada własną, sformalizowaną strukturę organizacyjną. W strukturze tej pozostają pracownicy, spośród których każdy pełni określone role (...). Jednocześnie wspomniana Część przedsiębiorstwa obejmuje także osoby zajmujące stanowiska kierownicze (m.in. kierownicy i dyrektorzy), wobec których odpowiadają/raportują wspomniani pracownicy. (...) Ponadto o wyodrębnieniu organizacyjnym świadczy fakt, iż jak wynika z opisu sprawy przed transakcją podjęli Państwo uchwalę, na mocy której opisane wyodrębnienie zostało uwidocznione również w schemacie organizacyjnym, który został przyjęty w formie uchwały zarządu. W schemacie tym została przedstawiona oddzielna struktura organizacyjna zbywanej Części przedsiębiorstwa jako odrębnego działu funkcjonującego w ramach Państwa przedsiębiorstwa.”

W ocenie Wnioskodawcy, okoliczności przedstawione w niniejszym wniosku są analogiczne do uznanych za wystarczające do spełnienia przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego w interpretacji indywidualnej przytoczonej powyżej.

Wyodrębnienie finansowe

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), w Spółce funkcjonuje systemowy podział należności i zobowiązań, umożliwiający alokowanie do dywizji EM tych związanych z jej działalnością. W ramach Podziału planowanie jest także odpowiednie alokowanie należności i zobowiązań wspólnych dla obu dywizji (prawdopodobnie procentowe). Wskazana metoda podziału jest również stosowana na poziomie planowania finansowego, co pozwala na odrębne budżetowanie dla dywizji EM.

W związku z powyższym możliwe jest zatem wyodrębnienie aktywów, pasywów, przychodów i kosztów związanych z dywizją EM na podstawie dokumentów Spółki, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - spełniony jest warunek wyodrębnienia finansowego.

Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 20 września 2023 r., sygn.: 0111-KDIB3-2.4012.371.2023.3.DK: „O wyodrębnieniu finansowym zbywanej Części przedsiębiorstwa świadczy natomiast fakt, że prowadzona przez Państwa ewidencja zdarzeń gospodarczych umożliwia identyfikację i przypisanie kosztów oraz przychodów, a także należności i zobowiązań (aktywów i pasywów) do będącej przedmiotem transakcji Części przedsiębiorstwa. Posiadają więc Państwo możliwość szczegółowego przypisania i monitorowania oraz alokacji zarówno aktywów, jak i pasywów związanych z przedmiotową Częścią przedsiębiorstwa i odróżnienia jej od aktywów i pasywów pozostałej części przedsiębiorstwa”.

Zdaniem Spółki, analogiczne warunki są także spełnione w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) przedstawionym w niniejszym wniosku.

Wnioskodawca pragnie także podkreślić, że w jego ocenie, do wystąpienia wyodrębnienia finansowego nie jest konieczne posiadanie przez Spółkę osobnych rachunków bankowych dla dywizji EM ani bezpośrednie alokowanie środków pieniężnych do tej dywizji.

Istnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w przypadkach, w których dany zespół składników nie posiadał odrębnego konta bankowego było potwierdzane przez organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 listopada 2022 r., sygn.: 0111-KDIB3-2.4012.556.2022.3 MN).

Brak konieczności posiadania osobnego konta bankowego oraz własnych środków pieniężnych przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa był także potwierdzany przez Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z dnia 23 listopada 2017 r., sygn. akt: I FSK 327/16)

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, dywizja EM spełnia kryterium wyodrębnienia finansowego.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Dywizja EM przeznaczona jest do wykonywania określonych zadań gospodarczych, tj. prowadzenia określonej części działalności Spółki i potencjalnie może funkcjonować jako odrębne od Spółki przedsiębiorstwo. W szczególności aktywa, które mają zostać przeniesione w ramach Podziału, są wystarczające do prowadzenia działalności przez dywizję EM, istnieje odrębna sprawozdawczość z działalności tej dywizji oraz określone są dla niej szczegółowe cele i plany. Ponadto niektóre aktywa i personel Spółki są bezpośrednio przydzielone do dywizji EM. Dotychczasowa działalność dywizji EM będzie kontynuowana po Podziale w ramach Nowej Spółki.

Biorąc to pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, dywizja EM spełnia warunek wyodrębnienia funkcjonalnego. Powyższe argumenty potwierdzają także, zdaniem Spółki, że dywizja EM mogłaby potencjalnie stanowić samodzielne przedsiębiorstwo.

Na tej podstawie, w ocenie Wnioskodawcy, dywizja EM spełnia przesłanki do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Skoro zatem dywizja EM będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, to jej zbycie (dokonane w ramach Podziału) będzie wyłączone z zakresu opodatkowania VAT na podstawie powyższego przepisu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. 

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które, co do zasady, należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18), zwanej dalej k.s.h.

W myśl art. 529 § 1 k.s.h.:

Podział może być dokonany:

 1) przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały albo akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie);

 2) przez zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez zawiązanie nowych spółek);

 3) przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę albo spółki za udziały lub akcje spółki albo spółek przejmujących i nowo zawiązanych, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki);

 4) przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub nowo zawiązaną spółkę albo spółki za udziały lub akcje spółki albo spółek przejmujących, nowo zawiązanych lub spółki dzielonej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez wydzielenie);

 5) przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą lub nowo zawiązaną spółkę albo spółki za udziały lub akcje spółki albo spółek przejmujących lub nowo zawiązanych, które obejmuje spółka dzielona (podział przez wyodrębnienie).

Zgodnie z art. 529 § 2 k.s.h.:

Jest to jedyny podział, który nie skutkuje rozwiązaniem spółki dzielonej (art. 530 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych).

Zgodnie z art. 531 § 1 k.s.h.:

W odróżnieniu od zwykłego wniesienia aportu w przypadku podziału przez wyodrębnienie dochodzi do transferu w drodze sukcesji uniwersalnej, co stanowi istotne uproszczenie w stosunku do zwykłego wniesienia aportu.

Jak już wskazano, ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeks cywilny”. Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

 5) koncesje, licencje i zezwolenia;

 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

 8) tajemnice przedsiębiorstwa;

 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy, pod którym to pojęciem rozumie się:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa winna mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1) zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2) faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Oceny tej należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespól składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01 Zita Modes Sarl, stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15).

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Należą Państwo do międzynarodowej grupy kapitałowej, która skupia zakłady produkcyjne zlokalizowane na całym świecie. Rozwijają Państwo i prowadzą produkcję komponentów elektromechanicznych i elektronicznych przeznaczonych dla przemysłu AGD, HVAC, motoryzacji, energetyki i branży medycznej. Funkcjonują Państwo w ramach dwóch głównych obszarów (osobnych dywizji): elektromechanicznej (dalej: „dywizja EM”) oraz elektronicznej (dalej: „dywizja E”). W ramach zaplanowanych na poziomie Grupy działań reorganizacyjnych, zakładane jest, aby docelowo działalności ww. dywizji prowadzone były w dwóch osobnych podmiotach. Ma to nastąpić poprzez dokonanie podziału przez wydzielenie w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych, tj. poprzez przeniesienie dywizji EM do nowo zawiązanej spółki, tj. (...) (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji (Nowa Spółka), za udziały jakie Udziałowiec obejmie w tej spółce. Na skutek wskazanych działań, Spółka będzie dalej prowadziła działalność w ramach dywizji E, natomiast działalność dywizji EM będzie prowadzona w ramach Nowej Spółki. Wyłącznym wspólnikiem obydwu spółek, bezpośrednio po dokonaniu Podziału, będzie Udziałowiec. Dywizja EM jest wyodrębnioną w ramach Spółki jednostką, której struktura jest oparta o odrębny schemat organizacyjny, obejmujący m in. dedykowanego Dyrektora Dywizji (podlegającego kierownictwu Spółki), Dyrektora Zakładu oraz mniejsze jednostki organizacyjne. Spółka przypisuje aktywa (zarówno materialne, jak i niematerialne) i pasywa do poszczególnych jej dywizji na podstawie dokumentacji wewnętrznej. W związku z tym, możliwe jest przeniesienie majątku wykorzystywanego w działalności danej dywizji wraz z transferem tej dywizji. W szczególności aktywa i pasywa związane z działalnością dywizji EM zostaną przeniesione do Nowej Spółki w ramach Podziału. W Spółce funkcjonuje także systemowy podział należności i zobowiązań na trzy części - elektroniki, elektromechaniki oraz część wspólną. W związku z tym możliwa będzie cesja zobowiązań i należności związanych z działalnością dywizji EM na Nową Spółkę w ramach Podziału. Na moment składania niniejszego wniosku, finalny sposób alokacji należności i zobowiązań wspólnych dla obu dywizji nie został jeszcze ustalony, jednak prawdopodobna jest alokacja procentowa, w celu możliwie najbardziej dokładnego oddania udziału danej dywizji. Trójstronny podział systemowy (taki jak w przypadku należności i zobowiązań, opisany powyżej) jest również stosowany na poziomie planowania finansowego. Budżetowanie jest dokonywane odrębnie dla każdej dywizji (obejmuje sprawozdania zarządu z zysków i strat oraz nakłady inwestycyjne, zgodnie z wytycznymi Grupy). Możliwe jest zatem wyodrębnienie aktywów, pasywów, przychodów i kosztów związanych z dywizją EM na podstawie dokumentów Spółki. Wspomniana wyżej alokacja dotyczy również nieruchomości i podpisanych umów (np. mediów). Zgodnie z zakładanym planem działania, większość umów dotyczących dywizji EM zostanie przeniesiona na Nową Spółkę - w zakresie w jakim będzie to możliwe zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa oraz zapisami porozumień/umów zawartych z kontrahentami. Obecnie Spółka nie zakłada wyłączenia z zakresu Podziału jakichkolwiek aktywów, zobowiązań czy też należności przypisanych do dywizji EM (wszystkie mają zostać przeniesione na Nową Spółkę). Dywizja EM przeznaczona jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i jest w wyposażona w składniki majątku umożliwiające jej prowadzenie wyznaczonej działalności, które mają zostać przeniesione w ramach Podziału do Nowej Spółki. Istnieje także odrębna sprawozdawczość z działalności tej dywizji oraz określone są dla niej szczegółowe cele i plany. Dotychczasowa działalność dywizji EM będzie kontynuowana po Podziale w ramach Nowej Spółki. Dywizja E (pozostająca w Spółce) jest zorganizowana w sposób podobny do dywizji EM (osobny schemat organizacyjny, dedykowany personel, możliwość przypisania aktywów, zobowiązań, przychodów i kosztów), z tym, że jej działalność skupia się w innym obszarze niż dywizji EM i będzie kontynuowana przez Spółkę. Podział jest dokonywany z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, innych niż uzyskanie jakiejkolwiek korzyści podatkowej a jego celem nie jest uniknięcie ani uchylenie się od opodatkowania Wnioskodawca pragnie również zauważyć, iż w związku z Podziałem i odpowiednim przyporządkowaniem Składników majątkowych, związanych z realizacją inwestycji do Spółki i Nowej Spółki nastąpi przyporządkowanie wybranych instrumentów wsparcia do Spółki wraz z większością Składników majątkowych nabytych w związku z realizacją inwestycji na podstawie tych instrumentów wsparcia oraz przyporządkowanie do Nowej Spółki wybranych instrumentów wsparcia wraz z większością Składników majątkowych nabytych w związku z realizacją inwestycji na podstawie tych instrumentów wsparcia.

Dla uznania, że zbywane składniki majątku stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u Zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę w oparciu o nabyte składniki.

Podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Zatem mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że analiza przedstawionych we wniosku okoliczności planowanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dokonana w kontekście przywołanych wyżej regulacji prawnych oraz wyroków TSUE powadzi do wniosku, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania wyodrębnionej części Państwa Spółki – dywizji EM – za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Opisany we wniosku zespół składników majątkowych składających się na dywizję EM, stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie oraz przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące konkretnie przypisane mu zadania gospodarcze.

W konsekwencji uznania ww. zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na dywizję EM za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, planowany podział ww. dywizji EM do Nowej Spółki, która będzie kontynuowała dotychczasową działalność realizowaną z wykorzystywaniem tego zespołu składników, będzie – zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z  2023 r., poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.