Interpretacja indywidualna z dnia 27 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.141.2024.2.ŁZ

Opodatkowanie w Szwajcarii dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce, zdalnie wykonywanej z terytorium Szwajcarii.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania w Szwajcarii dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce, lecz zdalnie wykonywanej z terytorium Szwajcarii. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 września 2024 r. (wpływ 5 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan prawnikiem prowadzącym prawniczą działalność gospodarczą (PKD 69.10.Z) wpisaną do ewidencji działalności gospodarczej (CEIDG) w Polsce.

Posiada Pan zawodowy tytuł radcy prawnego w ramach okręgowej izby radców prawnych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej doradza Pan klientom posiadającym siedzibę/miejsce zamieszkania na terytorium Polski poprzez kilkadziesiąt obowiązujących umów ramowych na doradztwo, przy czym aktywnie regularnie wykonywane jest co najmniej kilkanaście z nich. Sporadycznie udziela Pan porad również klientom posiadającym siedzibę/miejsce zamieszkania poza granicami Polski, np. udziałowcom spółek z siedzibą na terytorium Polski. W każdym wypadku doradza Pan wyłącznie z zakresu prawa polskiego.

W związku zatrudnieniem się przez Pana partnerkę, z którą ma Pan wspólne dziecko, w spółce z siedzibą na terenie Szwajcarii, począwszy od ostatniego tygodnia sierpnia 2024 roku okresowo będzie Pan przebywał na terenie Szwajcarii, a począwszy od 1 stycznia 2025 będzie Pan tam przebywał przez przeważającą część roku, t.j. wyłącznie z krótkimi przerwami na wizyty w Polsce o charakterze rodzinnym, wakacyjnym i zawodowym.

Kontrakt Pana partnerki w Szwajcarii obejmuje okres od 1 września 2025 do 31 sierpnia 2027 roku. Czas pobytu w Szwajcarii w roku 2025 i 2026 szacuje Pan na co najmniej 300 dni w roku, a w roku 2027 na co najmniej 200 dni. Przez cały czas Pana pobytu w Szwajcarii będzie Pan kontynuował świadczenie usług dla Pana obecnych klientów, świadcząc tego samego rodzaju usługi, jakie świadczył Pan z terytorium Polski (z zastrzeżeniem potencjalnego, tj. w zwykłym toku działalności gospodarczej, zakończenia współpracy z niektórymi z nich i potencjalnego rozpoczęcia współpracy z nowo pozyskanymi klientami).

Usługi te będą świadczone zdalnie (z wynajmowanego w Szwajcarii mieszkania/biura) i nadal dotyczyły będą wyłącznie prawa polskiego. Nie wyklucza Pan pozyskania klientów z siedzibą/miejscem zamieszkania na terytorium Szwajcarii (tak obywateli polskich, jak i zagranicznych), jednak przede wszystkim osób zainteresowanych prowadzeniem w Polsce działalności gospodarczej lub dokonaniem w Polsce inwestycji (np. objęciem akcji lub udziałów w polskich spółkach), przy których mógłby Pan doradzać na podstawie posiadanych przez Pana uprawnień zawodowych. Zakłada Pan przy tym, że pozyskani w ten sposób klienci będą stanowili niewielki procent uzyskiwanych przez Pana przychodów.

Pana partnerka, z którą ma Pan córkę, zatrudniła się w spółce z siedzibą w Szwajcarii na 3-letni kontrakt. Przez okres objęty pytaniem będą Państwo wspólnie mieszkać na terytorium Szwajcarii, Państwa córka będzie tam chodzić do szkoły. Na terenie Szwajcarii zamierza Pan ubezpieczyć się zdrowotnie. Wspólnie z partnerką będzie Pan wynajmować mieszkanie. Założy Pan również w Szwajcarii konto bankowe.

Po upływie wskazanego 3-letniego okresu zamierza Pan wrócić do Polski i kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej z terytorium Polski.

W Polsce pozostawia Pan sobie posiadane obecnie rachunki bankowe. Posiada Pan w Polsce tytuł własności do 2 mieszkań (jedno na współwłasność z partnerką), które obecnie Pan wynajmuje. Oprócz tego uzyskuje Pan na terytorium Polski dochody z obligacji skarbowych (w większości czteroletnich lub dłuższych) oraz lokat bankowych. Posiada Pan na terytorium Polski również tytuł najmu do lokalu biurowego przeznaczonego na prowadzenie Pana działalności gospodarczej, co do którego podejmie Pan starania w celu jego wynajęcia na czas pobytu w Szwajcarii.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

W okresie będącym przedmiotem zapytania będzie Pan posiadał faktyczne stałe miejsce zamieszkania i zameldowania w Szwajcarii. Będzie Pan tam przebywał dłużej niż 183 dni w roku. Od 1 stycznia 2025 roku będzie Pan posiadał centrum interesów życiowych w Szwajcarii.

W Szwajcarii będzie Pan miał konto bankowe z kartą płatniczą, będzie Pan wspólnie z partnerką prowadził gospodarstwo domowe, Pana córka będzie chodzić tam do szkoły, będzie Pan tam korzystał ze stałych usług (np. basen, komunikacja miejska, karnet na rozgrywki sportowe lokalnego zespołu).

W Szwajcarii będzie Pan stale świadczył usługi z wynajmowanego przez Pana partnerkę mieszkania lub z wynajmowanej przez Pana powierzchni biurowej (ostateczna decyzja co do jednej z tych form będzie zależeć wyłącznie od kosztów wynajęcia powierzchni biurowej). Tam będzie znajdowały się Pana narzędzia pracy (przede wszystkim komputer stacjonarny i drukarka). Lokale te niezależnie od przyjętej przez Pana opcji będą użytkowane przez Pana w sposób trwały, nie przejściowy (całą działalność będzie Pan wykonywał we wskazanych lokalach, w zależności od przyjętego ostatecznie wyboru). Mając na uwadze, że działalność gospodarczą (doradztwo prawne) będzie prowadził Pan we wskazanych przez Pana wyżej lokalach w Szwajcarii, to w tym sensie dochody będzie Pan uzyskiwał z działalności faktycznie wykonywanej na terytorium Szwajcarii.

Pytanie

Czy w opisanych okolicznościach prowadzona przez Pana działalność gospodarcza powinna w roku 2025 oraz w 2 kolejnych latach być uznana za prowadzoną za pomocą położonego w Szwajcarii zakładu zarejestrowanego w Polsce przedsiębiorstwa i w związku z tym uzyskiwane przez Pana przychody z tytułu działalności prowadzonej z terytorium Szwajcarii podlegać będą opodatkowaniu wyłącznie w Szwajcarii?

Pana stanowisko w sprawie

Odpowiedź na zadane pytanie zdaniem Pana powinna być twierdząca. W opisanym zdarzeniu przyszłym prowadzona przez Pan działalność gospodarcza powinna w roku 2025 oraz w kolejnych 2 latach być uznana za prowadzoną za pomocą położonego w Szwajcarii "zakładu" - w rozumieniu art. 5 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej w zw. z art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zarejestrowanego w Polsce przedsiębiorstwa i w związku z tym uzyskiwane przez Pana przychody z tytułu działalności prowadzonej z terytorium Szwajcarii stanowić będą zyski z działalności gospodarczej osiągane za pośrednictwem zakładu, które zgodnie z postanowieniami art. 7 umowy polsko-szwajcarskiej będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie na terytorium Szwajcarii.

„Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Na gruncie art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie - oznacza to m. in. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, w tym m. in. biuro.

Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W sprawie znajduje zastosowanie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie 2 września 1991 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92 z późn. zm.; dalej: "konwencja polskoszwajcarska").

W myśl art. 7 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Stosownie do art. 7 ust. 3 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się potrącenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym leży zakład, czy gdzie indziej.

Z cytowanego wyżej przepisu art. 7 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej wynika, że dochód (przychód) przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa (tu: Polski) może być opodatkowany tylko w tym Państwie (tu: Polska), chyba że przedsiębiorstwo to prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie (tu: Szwajcaria) działalność przez położony tam zakład. W takiej sytuacji dochód (przychód) tego przedsiębiorstwa może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie (tu: Szwajcaria) jednak tylko w takiej mierze, w jakiej dochód (przychód) może być przypisany temu zakładowi.

W myśl art. 5 ust. 1-3 konwencji polsko-szwajcarskiej:

1.W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

2.Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

a)miejsce zarządu,

b)filię,

c)biuro

(...).

Dokonując interpretacji postanowień konwencji polsko-szwajcarskiej należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (pkt 4 Komentarza do art. 3 ust. 1) fakt, czy działalność jest prowadzona w ramach przedsiębiorstwa powinien być interpretowany na podstawie ustawodawstwa wewnętrznego poszczególnych Państw. Termin "przedsiębiorstwo" należy przy tym rozumieć nie w znaczeniu podmiotowym, ale jako prowadzenie działalności handlowej lub przemysłowej przez rezydenta państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji wynika, że pojęcie "zakład" jest stosowane głównie w celu określenia prawa umawiającego się państwa do opodatkowania zysków przedsiębiorstwa drugiego umawiającego się państwa. Na mocy artykułu 7 umawiające się państwo nie może opodatkować zysków przedsiębiorstwa drugiego umawiającego się państwa, chyba że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność gospodarczą za pośrednictwem zakładu położonego w pierwszym państwie.

Określenie "placówka" obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Placówka - jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa; wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem, czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób.

Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej wystarczy, aby zaistniała stała placówka gospodarcza. Nie wymaga się, aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką.

Określenie "za pośrednictwem" należy interpretować w szerokim sensie, mającym zastosowanie do każdej sytuacji, w której działalność gospodarcza jest prowadzona w konkretnym pomieszczeniu, czy przestrzeni pozostającej w tym celu do dyspozycji przedsiębiorstwa. Aby placówka mogła stać się zakładem przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem.

Jako polski radca prawny prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce. Od 1 stycznia 2025 będzie Pan posiadał swoje centrum życiowe w Szwajcarii przebywając tam z całą rodziną przez co najmniej 300 dni w roku w latach 2025 i 2026 oraz co najmniej 200 dni w roku 2027. Czynności zawodowe będzie Pan w tym czasie wykonywał w przeważającej mierze dla klientów z siedzibą w Polsce, zdalnie, z terytorium Szwajcarii. Należy zatem uznać, że działalność ta będzie prowadzona za pomocą zakładu położonego w Szwajcarii przedsiębiorstwa zarejestrowanego w Polsce, a zatem przychody uzyskiwane przez Pana z tytułu działalności wykonywanej ze Szwajcarii będą stanowiły zyski z działalności gospodarczej osiągane za pośrednictwem stałego zakładu, które zgodnie z postanowieniami art. 7 konwencji polsko- szwajcarskiej będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Szwajcarii.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji wydanej w analogicznym stanie faktycznym przez Dyrektora KIS w dniu 21 marca 2023 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.32.2023.2.AP.

Pośrednio stanowisko takie potwierdza również interpretacja indywidualna z 29 lipca 2022 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.171.2022.4.JM. Wprawdzie powołana interpretacja indywidualna została wydana w nieco innych okolicznościach faktycznych i dotyczy zastosowania Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269 z późn. zm.), jednak w Pana ocenie potwierdza ona stanowisko, że Pana dochody (przychody), który posiada zarejestrowaną w Polsce działalność gospodarczą, z działalności wykonywanej  w przedstawionych we wniosku okolicznościach z terytorium Szwajcarii będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w Szwajcarii.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na gruncie art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W Pana sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie 2 września 1991 r. (t. j. Dz. U. z 1993 r. Nr 22 poz. 92 ze zm.; dalej: „konwencja polsko-szwajcarska”).

W myśl art. 7 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Zgodnie z art. 7 ust. 2 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Stosownie art. 7 ust. 3 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Z cytowanego wyżej przepisu art. 7 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej wynika, że dochód (przychód) osoby mającej miejsce zamieszkania w Szwajcarii z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski może być opodatkowany w Polsce, jeżeli działalność prowadzona jest przez położony na terytorium tego państwa zakład. W takim przypadku dochód (przychód), który może być przypisany temu zakładowi, może być opodatkowany w Polsce. Natomiast, jeżeli działalność na terytorium Polski nie jest prowadzona za pomocą położonego w tym państwie zakładu, dochód (przychód) podatnika podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie, w którym znajduje się jego miejsce zamieszkania.

W myśl art. 5 ust. 1-3 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Zgodnie z art. 5 ust. 4 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Dokonując interpretacji postanowień polsko-szwajcarskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (pkt 4 Komentarza do art. 3 ust. 1) fakt, czy działalność jest prowadzona w ramach przedsiębiorstwa powinien być interpretowany na podstawie ustawodawstwa wewnętrznego poszczególnych Państw. Termin „przedsiębiorstwo” należy przy tym rozumieć nie w znaczeniu podmiotowym, ale jako prowadzenie działalności handlowej lub przemysłowej przez rezydenta państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji wynika, że pojęcie „zakład” jest stosowane głównie w celu określenia prawa umawiającego się państwa do opodatkowania zysków przedsiębiorstwa drugiego umawiającego się państwa. Na mocy artykułu 7 umawiające się państwo nie może opodatkować zysków przedsiębiorstwa drugiego umawiającego się państwa, chyba że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność gospodarczą za pośrednictwem zakładu położonego w pierwszym państwie.

Określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Placówka – jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej – może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa; wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem, czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób.

Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej wystarczy, aby zaistniała stała placówka gospodarcza. Nie wymaga się, aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką.

Określenie „za pośrednictwem” należy interpretować w szerokim sensie, mającym zastosowanie do każdej sytuacji, w której działalność gospodarcza jest prowadzona w konkretnym pomieszczeniu, czy przestrzeni pozostającej w tym celu do dyspozycji przedsiębiorstwa. Aby placówka mogła stać się zakładem przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pan prawnikiem prowadzącym prawniczą działalność gospodarczą. W związku zatrudnieniem się przez Pana partnerkę, z którą ma Pan wspólne dziecko, w spółce z siedzibą na terenie Szwajcarii, począwszy od ostatniego tygodnia sierpnia 2024 roku okresowo będzie Pan przebywał na terenie Szwajcarii, a począwszy od 1 stycznia 2025 będzie Pan tam przebywał przez przeważającą część roku, t.j. wyłącznie z krótkimi przerwami na wizyty w Polsce o charakterze rodzinnym, wakacyjnym i zawodowym.

Przez cały czas Pana pobytu w Szwajcarii będzie Pan kontynuował świadczenie usług dla Pana obecnych klientów, świadcząc tego samego rodzaju usługi, jakie świadczył Pan z terytorium Polski (z zastrzeżeniem potencjalnego, tj. w zwykłym toku działalności gospodarczej, zakończenia współpracy z niektórymi z nich i potencjalnego rozpoczęcia współpracy z nowo pozyskanymi klientami).

Usługi te będą świadczone zdalnie (z wynajmowanego w Szwajcarii mieszkania/biura) i nadal dotyczyły będą wyłącznie prawa polskiego. Nie wyklucza Pan pozyskania klientów z siedzibą/miejscem zamieszkania na terytorium Szwajcarii (tak obywateli polskich, jak i zagranicznych), jednak przede wszystkim osób zainteresowanych prowadzeniem w Polsce działalności gospodarczej lub dokonaniem w Polsce inwestycji (np. objęciem akcji lub udziałów w polskich spółkach), przy których mógłby Pan doradzać na podstawie posiadanych przez Pana uprawnień zawodowych.

Pana partnerka, z którą ma Pan córkę, zatrudniła się w spółce z siedzibą w Szwajcarii na 3-letni kontrakt. Przez okres objęty pytaniem będą Państwo wspólnie mieszkać na terytorium Szwajcarii, Państwa córka będzie tam chodzić do szkoły. Na terenie Szwajcarii zamierza Pan ubezpieczyć się zdrowotnie. Wspólnie z partnerką będzie Pan wynajmować mieszkanie.

W okresie będącym przedmiotem zapytania będzie Pan posiadał faktyczne stałe miejsce zamieszkania i zameldowania w Szwajcarii. Będzie Pan tam przebywał dłużej niż 183 dni w roku.

W opisie sprawy wskazał Pan, że od 1 stycznia 2025 roku będzie Pan posiadał centrum interesów życiowych w Szwajcarii.

W Szwajcarii będzie Pan posiadała konto bankowe z kartą płatniczą, będzie Pan wspólnie z partnerką prowadził gospodarstwo domowe, Pana córka będzie chodzić tam do szkoły, będzie Pan tam korzystał ze stałych usług (np. basen, komunikacja miejska, karnet na rozgrywki sportowe lokalnego zespołu).

W Szwajcarii będzie Pan stale świadczył usługi z wynajmowanego przez Pana partnerkę mieszkania lub z wynajmowanej przez Pana powierzchni biurowej (ostateczna decyzja co do jednej z tych form będzie zależeć wyłącznie od kosztów wynajęcia powierzchni biurowej). Tam będą znajdowały się Pana narzędzia pracy (przede wszystkim komputer stacjonarny i drukarka). Lokale te niezależnie od przyjętej przez Pana opcji będą użytkowane przez Pana w sposób trwały, nie przejściowy (całą działalność będzie Pan wykonywał we wskazanych lokalach, w zależności od przyjętego ostatecznie wyboru).

Po upływie wskazanego 3-letniego okresu zamierza Pan wrócić do Polski i kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej z terytorium Polski.

W Polsce pozostawia Pan sobie posiadane obecnie rachunki bankowe. Posiada Pan w Polsce tytuł własności do 2 mieszkań (jedno na współwłasność z partnerką), które obecnie Pan wynajmuje. Oprócz tego uzyskuje Pan na terytorium Polski dochody z obligacji skarbowych (w większości czteroletnich lub dłuższych) oraz lokat bankowych. Posiada Pan na terytorium Polski również tytuł najmu do lokalu biurowego przeznaczonego na prowadzenie Pana działalności gospodarczej, co do którego podejmie Pan starania w celu jego wynajęcia na czas pobytu w Szwajcarii.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powyższe przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro wykonuje Pan wskazaną we wniosku działalność w mieszkaniu/lub powierzchni biurowej położonym w Szwajcarii, to uznać należy, że ww. działalność jest prowadzona za pomocą „zakładu” położonego w Szwajcarii w rozumieniu art. 5 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej w zw. z art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przychody uzyskiwane przez Pana z tytułu działalności w Szwajcarii stanowią zyski z działalności gospodarczej osiągane za pośrednictwem stałego zakładu, które zgodnie z postanowieniami art. 7 umowy polsko-szwajcarskiej podlegają opodatkowaniu na terytorium Szwajcarii.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935.; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).