Interpretacja indywidualna z dnia 23 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.418.2024.2.DD

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zapewnienie wyżywienia w formie cateringu dla wszystkich Pracowników i Współpracowników, nabycie usług gastronomicznych, w trakcie prowadzonych spotkań biznesowych, zakup produktów i półproduktów spożywczych na potrzeby realizacji zdjęć niezbędnych do stworzenia Produktu audiowizualnego, dla Pracowników na nabycie gotowych posiłków (w ramach usługi cateringowej) bądź też nabycie półprodukty spożywczych (z których Pracownicy przygotowują posiłki) w trakcie pracy Pracowników w godzinach nocnych, na organizację spotkania integracyjnego Pracowników, tj. obejmujące: usługi cateringowe, zakup żywności i napojów (z wyłączeniem napojów alkoholowych), najem i dekoracje sali i/lub namiotów, pod którymi odbywa się Spotkanie integracyjne.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 29 lipca 2024 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opisanych we wniosku wydatków.

Z uwagi na braki formalne wniosku, wezwaliśmy Państwa, pismem z 12 września 2024 r., o ich uzupełnienie. Wezwanie zostało odebrane 13 września 2024 r., uzupełnienie do ww. wniosku wpłynęło 19 września 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Sp. z o.o. (zwana dalej Wnioskodawcą) jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca świadczy kompleksowe usługi w zakresie produkcji audiowizualnej, a w szczególności produkuje spoty reklamowe, filmy korporacyjne, filmy promocyjne, materiały reklamowe, programy telewizyjne, filmy dokumentalne, teledyski i sesje fotograficzne (dalej Produkt audiowizualny). Ze względu na charakter działalności Wnioskodawcy, wśród osób, z którymi współpracuje Wnioskodawca są artyści – m.in. reżyserzy, operatorzy i inne osoby pracujące na planie zdjęciowym. Część z tych osób zatrudnionych jest na podstawie umowy o pracę (dalej Pracownicy), a część z tych osób współpracuje z Wnioskodawcą na podstawie umów cywilno-prawnych, tj. umowa o dzieło, umowa o świadczenie usług, umowa zlecenia (dalej łącznie: „Współpracownicy”).

Usługi związane z przygotowaniem gotowego Produktu audiowizualnego (np. spot reklamowy, film korporacyjny, film promocyjny, materiał reklamowy) można podzielić na trzy podstawowe etapy:

i.etap preprodukcji, która polega planowaniu i przygotowaniu poszczególnych elementów potrzebnych do stworzenia Produktu audiowizualnego, w tym przygotowania scenariusza, planowania poszczególnych etapów, wyboru lokacji realizacji zdjęć i nagrań itp.,

ii.etap produkcji, który polega na wykonaniu zdjęć i nagrań w wybranej lokacji wskazanej przez Wnioskodawcę,

iii.etap postprodukcji, który polega na obróbce technicznej materiału dźwiękowego i wizualnego. Materiał jest obrabiany, łączony i uzupełniany tak, aby powstał z tego Produkt audiowizualny, w szczególności nagrany materiał filmowy z kamery jest zestawiany w żądanej kolejności, optymalizowany pod kątem jakości i uzupełniany podkładem muzycznym, napisami i efektami specjalnymi. Wszystkie elementy są ze sobą przeplecione tak, aby powstało multimedialne dzieło (Produkt audiowizualny).

Etap preprodukcji, w szczególności związany jest z wyborem przez Wnioskodawcę lokacji, w której będą prowadzone zdjęcia i nagrania. W ramach tego etapu, Pracownicy Wnioskodawcy odwiedzają wiele miejsc i dokonują wyboru najlepszej lokacji. Często takie miejsca są słabo skomunikowane. Tym samym aby zapewnić sprawne i szybkie przeprowadzenie takich czynności Wnioskodawca, w trakcie tych czynności, zapewnia dla uczestniczących w tych czynnościach Pracowników, gotowe posiłki lub kanapki (w zależności od możliwości zakupu takich produktów w danej lokacji). Zakupione wyżywienie jest dostępne dla Pracowników wyłącznie podczas wykonywania tych czynności związanych z poszukiwaniem najlepszej lokacji w celu realizacji zdjęć i nagrań. Posiłki nie mają charakteru wystawnego i ich zapewnienie Pracownikom jest w przedstawionym stanie faktycznym koniecznością w celu sprawnego wykonania takich usług.

Etap produkcji czyli wykonania zdjęć i nagrań w wybranej lokacji, zajmuje ok. 2-4 dni. W tym etapie uczestniczą Pracownicy i Współpracownicy. Godziny pracy w trakcie tego etapu często przekraczają 8 godzin dziennie. Z punktu widzenia Wnioskodawcy w trakcie wykonania zdjęć i nagrań, istotne jest sprawne (bez zbędnych opóźnień) przeprowadzenie tych czynności. Dodatkowo, nagrania mogą się odbyć w miejscach słabo skomunikowanych i niemożliwe byłoby samodzielne zorganizowanie posiłków przez Pracowników i Współpracowników.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca zamawia Pracownikom i Współpracownikom wyżywienie w formie cateringu. Zakupione wyżywienie jest dostępne dla Pracowników i Współpracowników wyłącznie podczas wykonywania przez nich pracy na planie zdjęciowym. Posiłki nie mają charakteru wystawnego i ich zapewnienie Pracownikom i Współpracownikom jest w przedstawionym stanie faktycznym koniecznością w celu sprawnego kontynuowania współpracy i generowania przez Wnioskodawcę przychodu. Faktury wystawiane na poczet takiego zamówienia zatytułowane są jako „usługi cateringowe”. Pracownicy i Współpracownicy nie ponoszą żadnych kosztów związanych z zakupem opisanych powyżej usług cateringowych.

W ramach etapu postprodukcji, większość usług jest wykonywanych przez podwykonawców. Jednakże w pewnych nadzwyczajnych sytuacjach, konieczne jest wsparcie wybranych Pracowników Wnioskodawcy. W tych nadzwyczajnych sytuacjach Pracownicy, muszą wykonać określone czynności, często poza standardowymi godzinami pracy, tj. w godzinach nocnych. Jest to związane z jednej strony z terminem realizacji Produktu audiowizualnego lub koniecznością dokonania istotnych zmian. Są to sytuacje nadzwyczajne. W związku z takimi okoliczności, w celu zapewnienia sprawnej pracy Pracowników, Wnioskodawca w trakcie realizacji tych nadzwyczajnych czynności, zapewnia dla Pracowników gotowe posiłki (w ramach usługi cateringowej) bądź też zapewnia półprodukty (np. pieczywo, wędliny, warzywa, owoce), z których to Pracownicy przygotowują posiłki. Posiłki nie mają charakteru wystawnego i ich zapewnienie Pracownikom, jest związane z zapewnieniem sprawnego kontynuowania współpracy i dokonania niezbędnych czynności, które to są konieczne do wykonania Produktu audiowizualnego.

Wnioskodawca odpowiednio dokumentuje nabycie usług cateringu gotowych posiłków, a w szczególności prowadzi ewidencje takich wydatków, na podstawie której jest m.in. możliwe ustalenie daty i miejsca poniesionych zakupów oraz przyporządkowanie tych wydatków do realizacji poszczególnych Produktów audiowizualnych.

Niezależnie od powyższych czynności, Członkowie Zarządu Wnioskodawcy uczestniczą w spotkaniach biznesowych z innymi przedsiębiorcami. Celem tych spotkań, jest doprowadzenie przez Wnioskodawcę do pozyskania od danego przedsiębiorcy określonego zlecenia, wykonania określonego Produktu audiowizualnego. Spotkania takie często są poprzedzone wstępnymi czynnościami związanymi z uzyskaniem zlecenia wykonania określonych usług. Tak więc takie spotkania realizowane są na zaawansowanym etapie prowadzenia negocjacji handlowych. Cel tych spotkań jest bardzo skonkretyzowany. Często takie spotkania są organizowane w restauracjach, w wydzielonych ich częściach, gdzie Wnioskodawca przeprowadza prezentację.

Członkowie Zarządu Wnioskodawcy uczestniczą również w spotkaniach biznesowych z przedstawicielami klienta (na rzecz którego realizują określone zlecenie). Przedmiotem takich spotkań jest omówienie realizacji określonego zlecenia (np. wprowadzenie niezbędnych zmian lub poprawek). Spotkania takie są organizowane, stosownie do okoliczności i potrzeb, w sytuacjach wymagających podjęcia konkretnych decyzji ze strony klienta. Cel tych spotkań jest bardzo skonkretyzowany. Często takie spotkania są organizowane w restauracjach.

W odniesieniu do spotkań biznesowych organizowanych w restauracjach, Wnioskodawca wprowadził wewnętrzne regulacje, które uzależniają przeprowadzenie takich spotkań w restauracjach, o ile takie miejsce spotkania jest uzasadnione rangą spotkania i realnością pozyskania zlecenia. Jednocześnie wprowadzono ograniczenia. Wprowadzono limit wydatków na taką usługę gastronomiczna w postaci 200 zł/na każdą osobę uczestniczącą w spotkaniu. Tak nabyte usługi są odpowiednio udokumentowane i jednocześnie umożliwiają Wnioskodawcy identyfikację osób uczestniczących w takim spotkaniu oraz spraw tam omawianych.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca w celu realizacji określonego zlecenie, np. wykonania zdjęć, musi zapewnić (w tym zakupić określone produkty). Czasem występuje konieczność zakupu produktów spożywczych (oraz półproduktów). Te produkty i półprodukty spożywcze wykorzystywane są jako rekwizyty do wykonywanych zdjęć i nagrań. Nie są one przeznaczone do konsumpcji.

Wnioskodawca organizuje również spotkania integracyjne dla Pracowników. W ramach tych spotkań m.in. omawiane są: wyniki i osiągnięcia Wnioskodawcy oraz zrealizowane plany sprzedażowe Wnioskodawcy w danym okresie oraz zakreślane są plany i cele sprzedażowe, które powinny być zrealizowane w kolejnym okresie. Spotkania, w tym celu, organizowane są w restauracjach, w celu realizacji takich spotkań integracyjnych, Wnioskodawca nabywa:

·usługi cateringowe,

·zakup żywności i napojów (z wyłączeniem napojów alkoholowych),

·najem i dekoracje sali i/lub namiotów, pod którymi odbywa się Spotkanie integracyjne.

Spotkania takie z jednej strony mają służyć omówieniu z Pracownikami istotnych kwestii związanych z prowadzoną działalnością przez Wnioskodawcę, a z drugiej strony mają służyć bliższej integracji Pracowników.

Wnioskodawca nie jest obowiązany do utworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i nie ma go utworzonego.

W piśmie z 16 września 2024 r. (data wpływu 19 września 2024 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazali Państwo, że:

1. Wnioskodawca w celu usprawnienia prowadzenia zdjęć, zamawia w firmie cateringowej usługę dostarczenia gotowych posiłków (kanapek) do miejsca prowadzenia zdjęć. Firma cateringowa na ustaloną godzinę, dostarcza gotowe posiłki (kanapki), które są przekazywane Pracownikom i Współpracownikom. Firma cateringowa wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę z tytułu tej usługi, która to jest regulowana przez Wnioskodawcę.

2. Spotkania Członków Zarządu Wnioskodawcy z przedstawicielami klientów (na rzecz których są realizowane zlecenia) lub z przedsiębiorcami, którzy byli zainteresowani udzieleniem zlecenia wykonania usług na rzecz Wnioskodawcy, często są organizowane w restauracjach. W trakcie omawiania spraw biznesowych, Wnioskodawca oferuje klientom poczęstunek. Polega to na tym, iż klienci zamawiają z karty restauracji wybrane potrawy, z zastrzeżeniem, iż wartość zamówienia nie powinna przekraczać 200 zł/na każdą osobę uczestniczącą w spotkaniu. Po skończonym spotkaniu, restauracja wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę z tytułu usługi gastronomicznej, która to jest regulowana przez Wnioskodawcę.

3. W celu realizacji określonego zlecenia, np. wykonania zdjęć, Wnioskodawca musi zapewnić (w tym zakupić określone produkty). Czasem występuje konieczność zakupu produktów spożywczych (oraz półproduktów). Te produkty i półprodukty spożywcze wykorzystywane są jako rekwizyty do wykonywanych zdjęć i nagrań. Nie są one przeznaczone do konsumpcji. W tym celu Wnioskodawca przed rozpoczęciem zdjęć kupuje określone produkty/półprodukty konieczne do realizacji zdjęć i przekazuje te produkty ekipie zdjęciowej. Sklep sprzedając te produkty i półprodukty spożywcze wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę, która to jest regulowana przez Wnioskodawcę.

4. Wnioskodawca, w wyjątkowych przypadkach, zamawia w firmie cateringowej usługę dostarczenia gotowych posiłków (kanapek) do miejsca wykonywania usług przez Pracowników (głównie siedziba Wnioskodawcy). Firma cateringowa na ustaloną godzinę, dostarczała gotowe posiłki (kanapki), które były przekazywane Pracownikom. Firma cateringowa wystawiała na rzecz Wnioskodawcy fakturę z tytułu tej usługi, która to była regulowana przez Wnioskodawcę.

Ewentualnie Wnioskodawca nabywał półprodukty spożywcze, z których Pracownicy przygotowują posiłki. W tym celu Wnioskodawca kupuje określone półprodukty spożywcze i przekazuje je Pracownikom. Sklep sprzedając te półprodukty spożywcze wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę, która to jest regulowana przez Wnioskodawcę.

5. Wnioskodawca zleca firmie organizującej imprezę integracyjną wykonanie kompleksowych usług. W tym celu firma organizująca taką imprezę, zapewnia określoną salę/namioty, określony wystrój oraz usługę cateringową w zakresie dostarczenia gotowych posiłków. Z tego tytułu wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę, która to jest regulowana przez Wnioskodawcę.

6. Wydatki są przede wszystkim dokumentowane fakturami. Równocześnie Wnioskodawca prowadzi wewnętrzną ewidencję umożliwiającą przyporządkowanie określonych wydatków do określonych zleceń. Równocześnie w przypadku spotkań biznesowych prowadzi ewidencje umożliwiającą Wnioskodawcy identyfikację osób uczestniczących w takim spotkaniu oraz spraw tam omawianych odpowiedz

7. Ponoszone wydatki, o których mowa we wniosku, zdaniem Wnioskodawcy nie stanowią kosztów reprezentacji określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT.

8. Wydatki nie są refundowane, w szczególności przez Pracowników i Współpracowników.

Pytania

1. Czy opisane przez Wnioskodawcę, zapewnienie wyżywienia, w trakcie poszukiwania miejsca lokacji prowadzenia zdjęć (etap preprodukcji) oraz w trakcie prowadzenia zdjęć i nagrań (etap produkcji), w formie cateringu dla wszystkich Pracowników i Współpracowników może w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zostać uznane jako koszt uzyskania przychodów?

2. Czy opisane przez Wnioskodawcę, ponoszone wydatki na nabycie usług gastronomicznych, w trakcie prowadzonych spotkań biznesowych mogą w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zostać uznane jako koszt uzyskania przychodów?

3. Czy zakup produktów i półproduktów spożywczych na potrzeby realizacji zdjęć niezbędnych do stworzenia Produktu audiowizualnego może w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zostać uznane jako koszt uzyskania przychodów?

4. Czy opisane przez Wnioskodawcę wydatki dla Pracowników na nabycie gotowych posiłków (w ramach usługi cateringowej) bądź też nabycie półprodukty spożywczych (z których Pracownicy przygotowują posiłki) w trakcie pracy Pracowników w godzinach nocnych mogą w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zostać uznane jako koszt uzyskania przychodów?

5. Czy w opisanym stanie faktycznym, wydatki Wnioskodawcy na organizację spotkania integracyjnego Pracowników, tj. obejmujące: usługi cateringowe, zakup żywności i napojów (z wyłączeniem napojów alkoholowych), najem i dekoracje sali i/lub namiotów, pod którymi odbywa się Spotkanie integracyjne, mogą być w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zostać uznane jako koszt uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Państwa zdaniem, w przedstawionym stanie faktycznym wydatki poniesione na zakup posiłków udostępnianych Pracownikom i Współpracownikom w trakcie poszukiwania miejsca lokacji prowadzenia zdjęć oraz w trakcie prowadzenia zdjęć i nagrań, spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, bowiem zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym. Wnioskodawca może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zaliczenie konkretnego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest więc możliwe, jeśli racjonalnie oceniając wydatek ten mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Należy uznać za utrwaloną praktykę w procesie kwalifikacji wydatku poniesionego przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów, w której możliwość takiej kwalifikacji uzależniona jest od spełnienia następujących warunków:

1)został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4)poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5)został właściwie udokumentowany,

6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W opinii Wnioskodawcy, wydatki opisane w przedstawionym stanie faktycznym spełniają wszystkie ww. warunki. Nie ulega przede wszystkim jakiejkolwiek wątpliwości, że to Wnioskodawca ponosi ekonomiczny ciężar funkcjonowania Wnioskodawcy, zaś koszty nabycia usług cateringowych zużywanych w trakcie planów filmowych, nie zostaną Wnioskodawcy w jakikolwiek zwrócone. Wnioskodawca również w odpowiedni sposób dokumentuje poniesione wydatki, zgodnie z regulacją zawartą w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT (a w szczególności prowadzi ewidencje takich wydatków, na podstawie której jest m.in. możliwe ustalenie daty i miejsca poniesionych zakupów oraz przyporządkowanie tych wydatków do realizacji poszczególnych Produktów audiowizualnych).

Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przez niego przychodami. Celem poniesionych wydatków jest poprawa jakości wykonywanej pracy, zdrowia oraz samopoczucia Pracowników i Współpracowników co wpływa również na zwiększenie motywacji do pracy oraz gwarantuje realizacje zadań Wnioskodawcy na najwyższym poziomie. Powyższe pozwoli z kolei szybciej i sprawniej zrealizować cele biznesowe założone przez Wnioskodawcę, co może przełożyć się na uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody. Ponadto, istotna jest optymalizacja czasu zamawiania cateringu, Pracownicy i Współpracownicy nie muszą opuszczać miejsca pracy, jednocześnie nie poświęcając czasu na poszukiwania miejsca, w którym mogli posiłek zamówić i spożyć.

Negatywne przesłanki wynikające z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT w tym przypadku nie wystąpią. Przepis art. 16 ust. 1 ustawy o CIT określa katalog wydatków, które nawet mimo poniesienia ich przez podatnika w celu przychodów, bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki opisane w stanie faktycznym nie spełniają żadnej z przesłanek wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W szczególności, nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, który odnosi się do ponoszenia wydatków na usługi gastronomiczne i żywność.

Zgodnie z powyższym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji terminu „reprezentacji”. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest (winno być: jest właśnie) wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami uzyskania przychodów jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Zgodnie z utrwaloną praktyką organów podatkowych za czynności o charakterze reprezentacyjnym uznawane są działania skierowane do istniejących bądź potencjalnych kontrahentów bądź osoby trzeciej ukierunkowane na stworzenie pozytywnego obrazu, wizerunku podmiotu gospodarczego. Natomiast ponoszenie przez Wnioskodawcę wydatków na zakup posiłków dla Pracowników i Współpracowników, nie stanowi działania skierowanego na zewnątrz, nie może zatem mieć wpływu na kształtowanie wizerunku Wnioskodawcy jak i samego Wnioskodawcy na zewnątrz. Wydatki te niosą za sobą odmienny cel, służą bowiem lepszej organizacji czasu pracy oraz polepszeniu efektywności wykonywania obowiązków przez pracowników. Z tego względu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, wydatki na sfinansowanie analizowanych posiłków powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, gdyż nie spełniają przesłanek wyłączających ich z tej kategorii, wynikających z art. 16 ustawy o CIT.

Reasumując, należy uznać, że koszty usług cateringowych, jakie Wnioskodawca ponosi oraz zamierza ponosić w związku z nabywaniem posiłków dla Pracowników i Współpracowników, spełniają przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Należy podkreślić, że przedmiotowe koszty mają w szczególności na celu zapewnienie Pracownikom i Współpracownikom odpowiednich warunków pracy, zwiększenie ich motywacji oraz bardziej efektywne wykorzystanie ich czasu pracy, co pozytywnie wpływa na funkcjonowanie Wnioskodawcy i możliwość generowania większych przychodów.

Ad 2

Państwa zdaniem, ponoszone wydatki na nabycie usług gastronomicznych, w trakcie prowadzonych spotkań biznesowych mogą być, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, uznane jako koszt uzyskania przychodów.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2)jest definitywny (rzeczywisty ), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4)poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5)został właściwie udokumentowany,

6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie jego przychodu.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ww. ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami).

Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521. Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Należy zatem zaznaczyć, że nie pozostają w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny”, „fundowane przyjęcia dla znajomych”, „na usługi rozrywkowe”.

W przedstawionym stanie faktycznym, Członkowie Zarządu Wnioskodawcy uczestniczą w spotkaniach biznesowych z innymi przedsiębiorcami. Celem tych spotkań, jest doprowadzenie przez Wnioskodawcę do pozyskania od danego przedsiębiorcy określonego zlecenia wykonania określonego Produktu audiowizualnego. Spotkania takie często są poprzedzone wstępnymi czynnościami związanymi z uzyskaniem zlecenia wykonania określonych usług. Tak więc takie spotkania realizowane są na zaawansowanym etapie prowadzenia negocjacji handlowych. Cel tych spotkań jest bardzo skonkretyzowany. Organizowane są również spotkania Członków Zarządu Wnioskodawcy w spotkaniach biznesowych organizowanych z przedstawicielami klienta (na rzecz którego realizują określone zlecenie). Przedmiotem takich spotkań jest omówienie realizacji określonego zlecenia (np. wprowadzenie niezbędnych zmian lub poprawek). Spotkania takie są organizowane, stosownie do okoliczności i potrzeb, w sytuacjach wymagających podjęcia konkretnych decyzji ze strony klienta. Cel tych spotkań jest bardzo skonkretyzowany. W odniesieniu do spotkań biznesowych organizowanych w restauracjach, Wnioskodawca wprowadził wewnętrzne regulacje, które uzależniają przeprowadzenie takich spotkań w restauracjach, o ile takie miejsce spotkania jest uzasadnione rangą spotkania i realnością pozyskania zlecenia. Jednocześnie wprowadzono ograniczenia. Wprowadzono limit wydatków na taką usługę gastronomiczna w postaci 200 zł/na każdą osobę uczestniczącą w spotkaniu. Nabyte usługi są odpowiednio udokumentowane i jednocześnie umożliwiają Wnioskodawcy identyfikację osób uczestniczących w takim spotkaniu oraz spraw tam omawianych.

Zdaniem Wnioskodawcy, celem powyższych spotkań biznesowych jest:

· doprowadzenie do pozyskania przez Wnioskodawcę zlecenia realizacji wykonania Produktu audiowizualnego (przy czym są poprzedzone wstępnymi czynnościami związanymi z uzyskaniem zlecenia wykonania określonych usług),

· oferowanie innych produktów i usług oferowanych przez Wnioskodawcę, co ma doprowadzić do zwiększenia zapotrzebowanie kontrahenta na usługi Wnioskodawcy,

· możliwość indywidualnego zapoznania się uczestników spotkania z usługami oferowanymi przez Wnioskodawcę,

· omówienie z klientem (dla którego jest realizowane zlecenie) realizacji określonego zlecenia (np. wprowadzenie niezbędnych zmian lub poprawek).

Równocześnie:

· Wnioskodawca wprowadził wewnętrzne regulacje, które uzależniają przeprowadzenie takich spotkań w restauracjach, o ile takie miejsce spotkania jest uzasadnione rangą spotkania i realnością pozyskania zlecenia. Jednocześnie wprowadzono ograniczenia. Wprowadzono limit wydatków na taką usługę gastronomiczna w postaci 200 zł/na każdą osobę uczestniczącą w spotkaniu,

· usługa gastronomiczna dla uczestników spotkania nie ma charakteru wystawnego i nie jest głównym elementem spotkania,

· nabyte usługi są odpowiednio udokumentowane i jednocześnie umożliwiają Wnioskodawcy identyfikację osób uczestniczących w takim spotkaniu oraz spraw tam omawianych.

W konsekwencji wskazane przez Wnioskodawcę wydatki poniesione na organizację spotkania biznesowego, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Ad 3

Państwa zdaniem, w przedstawionym stanie faktycznym wydatki poniesione na zakup produktów i półproduktów spożywczych na potrzeby realizacji zdjęć niezbędnych do stworzenia Produktu audiowizualnego mogą w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zostać uznane jako koszt uzyskania przychodów, bowiem zostały poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym, Wnioskodawca może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zaliczenie konkretnego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest więc możliwe, jeśli racjonalnie oceniając wydatek ten mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Należy uznać za utrwaloną praktykę w procesie kwalifikacji wydatku poniesionego przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów, w której możliwość takiej kwalifikacji uzależniona jest od spełnienia następujących warunków:

1)został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4)poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5)został właściwie udokumentowany,

6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W opinii Wnioskodawcy, wydatki opisane w przedstawionym stanie faktycznym spełniają wszystkie ww. warunki.

Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przez niego przychodami. Celem poniesionych wydatków jest odpowiednie wykonanie zdjęć (w trakcie etapu produkcyjnego). Dobór odpowiednich rekwizytów i elementów scenografii, jest dokonywany w trakcie etapu preprodukcyjnego. Scenariusz realizacji poszczególnych działań jest zaakceptowany przez klienta. Tym samym to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek skompletowania (nabycia) niezbędnych towarów, które następnie są wykorzystywane w trakcie wykonywania zdjęć (a tym samym realizacji Produktu audiowizualnego). Tym samym poniesienie wydatku na nabycie produktów i półproduktów spożywczych na potrzeby realizacji zdjęć, pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przez Wnioskodawcę przychodami.

Negatywne przesłanki wynikające z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT w tym przypadku nie wystąpią.

Tym samym wydatki poniesione na zakup produktów i półproduktów spożywczych na potrzeby realizacji zdjęć niezbędnych do stworzenia Produktu audiowizualnego mogą być, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, uznane jako koszt uzyskania przychodów.

Ad 4

Państwa zdaniem, opisane wydatki ponoszonego przez Wnioskodawcę dla Pracowników na nabycie gotowych posiłków (w ramach usługi cateringowej) bądź też nabycie półproduktów spożywczych (z których Pracownicy przygotowują posiłki) w trakcie pracy Pracowników w godzinach nocnych, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT mogą zostać uznane jako koszt uzyskania przychodów

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4)poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5)został właściwie udokumentowany,

6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie jego przychodu.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ww. ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W opisanym stanie faktycznym, w trakcie etapu postprodukcji, mogą wystąpić nadzwyczajne sytuacje, kiedy konieczne jest wsparcie Pracowników. W tych nadzwyczajnych sytuacjach Pracownicy, muszą wykonać określone czynności, często poza standardowymi godzinami pracy, tj. w godzinach nocnych. Jest to związane z jednej strony z terminem realizacji Produktu audiowizualnego lub koniecznością dokonania istotnych zmian. Są to sytuacje nadzwyczajne. W związku z takimi okolicznościami, w celu zapewnienia sprawnej pracy Pracowników, Wnioskodawca w trakcie realizacji tych nadzwyczajnych czynności, zapewnia dla Pracowników gotowe posiłki (w ramach usługi cateringowej) bądź też zapewnia półprodukty (np. pieczywo, wędliny, warzywa, owoce), z których to Pracownicy przygotowują posiłki. Posiłki nie mają charakteru wystawnego i ich zapewnienie Pracownikom, jest związane z zapewnieniem sprawnego kontynuowania współpracy i dokonania niezbędnych czynności, które to są konieczne do wykonania Produktu audiowizualnego.

Wnioskodawca odpowiednio dokumentuje nabycie usług cateringu gotowych posiłków, a w szczególności prowadzi ewidencje takich wydatków, na podstawie której jest m.in. możliwe ustalenie daty i miejsca poniesionych zakupów oraz przyporządkowanie tych wydatków do realizacji poszczególnych Produktów audiowizualnych. Zakup takich posiłków dla Pracowników, jest związany z wystąpieniem tych nadzwyczajnych sytuacji, które to skutkują obowiązkiem pracy przez Pracowników poza standardowymi godzinami pracy, tj. w godzinach nocnych. Zakup posiłków ma zwiększyć satysfakcję Pracowników oraz przyczynić się do efektywności pracy. Ma to również zrekompensować Pracownikom niedogodności związane z pracę w godzinach nocnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane wydatki ponoszonego przez Wnioskodawcę dla Pracowników na nabycie gotowych posiłków (w ramach usługi cateringowej) bądź też nabycie półproduktów spożywczych (z których Pracownicy przygotowują posiłki) w trakcie pracy Pracowników w godzinach nocnych, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT mogą zostać uznane jako koszt uzyskania przychodów.

Ad 5

Państwa zdaniem, ponoszone wydatki na organizację spotkania integracyjnego Pracowników obejmujące:

·usługi cateringowe,

·zakup żywności i napojów (z wyłączeniem napojów alkoholowych),

·najem i dekoracje sali i/lub namiotów, pod którymi odbywa się Spotkanie integracyjne

·nabycie usług gastronomicznych,

mogą być, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, uznane jako koszt uzyskania przychodów.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4)poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5)został właściwie udokumentowany,

6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie jego przychodu. Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ww. ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wnioskodawca wskazuje, że wydatki związane ze spotkaniem pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, albowiem w trakcie Spotkania integracyjnego Wnioskodawca przekazuje Uczestnikom spotkania (Pracownikom) informacje o osiągnięciach Wnioskodawcy, kierunkach i strategiach rozwoju jej działalności oraz planowanych inwestycjach, co wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego.

Wnioskodawca uważa, że wydatki związane ze spotkaniem zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodów lub (co najmniej) zachowania przychodów.

Zorganizowane spotkanie służyło wyznaczonym celom, tj. m.in.:

·integracji pracowników,

·budowaniu wzajemnych relacji w zespole,

·zwiększeniu zaangażowania pracowników w działalność Spółki,

·wzrostu ich motywacji do pracy,

·wzmocnieniu więzi między pracownikami a Spółką jako pracodawcą.

W rezultacie zatem spotkanie integracyjne miało na celu interes ekonomiczny Wnioskodawcy jako pracodawcy, gdyż zwiększone zaangażowanie pracowników, ich lojalność oraz większa wydajność pracy, ma wpływ na osiągane przez Wnioskodawcę przychody jak również na zabezpieczenie oraz zachowanie ich źródła. W rezultacie wszystkie wydatki poniesione na organizację imprezy integracyjnej miały na celu zabezpieczenie, zachowanie i osiąganie przez Wnioskodawcę przychodów, zatem spełnione zostały przesłanki uprawniające Wnioskodawcę do zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko pozwalające zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty imprez o charakterze integracyjno-motywacyjnym, organizowanych przez pracodawców dla swoich pracowników, zostało niejednokrotnie potwierdzone w interpretacjach podatkowych. Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z 27 czerwca 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.248.2019.2.JK, stwierdził, że: Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. "koszty pracownicze", jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy.

Ponadto, należy również wskazać, iż koszty organizacji spotkań integracyjnych dla pracowników, nie znajdują się w zamkniętym katalogu wydatków nie mogących zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe wydatki nie mogą zostać zaliczone jako koszty reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. koszty reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. To oznacza, że zakup usługi gastronomicznej musi zostać wyłączony z kosztów uzyskania przychodów, gdy ma charakter reprezentacyjny. Przy ocenie wydatków pod kątem ich reprezentacyjnego charakteru należy mieć na względzie ich cel, który musi polegać na wykreowaniu pozytywnego wizerunku podatnika jako celu wyłącznego bądź dominującego. Taka sytuacja nie miała miejsca w przypadku opisanym we wniosku, tzn. w przypadku zakupu usługi gastronomicznej, z zamiarem zapewnienia pracownikom poczęstunku podczas imprezy integracyjnej. Zakup usługi gastronomicznej w związku z organizacją imprezy integracyjnej nie jest działaniem polegającym na kreowaniu prestiżu czy pozytywnego wizerunku wśród innych podmiotów.

Ponadto, jak zaznaczył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 2 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.175.2019.3.AD, reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celi wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji nie obejmuje natomiast tych działań, które podejmowane są w stosunku do własnych pracowników.

W związku z powyższym, zakup usługi gastronomicznej, będący częścią kosztów organizacji imprezy integracyjnej nie stanowi wydatku, który byłby wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, charakter spotkania integracyjnego (...) zorganizowanego przez Wnioskodawcę dla swoich pracowników uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami oraz między pracownikami a Wnioskodawcą i w ten sposób przyczynia się do zwiększenia przychodów, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów Wnioskodawcy. W związku z powyższym Wnioskodawca ma prawo zaliczyć wydatki związane z organizacją Spotkania integracyjnego, tj. usługi cateringowe, zakup żywności i napojów (z wyłączeniem napojów alkoholowych), najem i dekoracje sali i/lub namiotów, pod którymi odbywa się Spotkanie integracyjne, do kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Odnosząc się natomiast do przywołanego przez Państwa wyroku należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.