Interpretacja indywidualna z dnia 13 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.557.2024.2.WL

Prawo do odliczenia podatku w związku z zakupem towarów i usług związanych z wybudowaniem budynku użytkowego, będącego przedmiotem najmu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

‒prawa do odliczenia podatku w związku z zakupem towarów i usług związanych z wybudowaniem budynku użytkowego, będącego przedmiotem najmu,

‒podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego. Jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT. Prowadzona działalność gospodarcza nie jest związana ze sprzedażą ani wynajmem nieruchomości.

Wnioskodawca nabył działkę budowlaną, na której planuje wznieść budynek użytkowy, tj. sklep z częścią magazynową. Budynek będzie przeznaczony do wynajmu. Budowa będzie realizowana ze środków własnych, poza jednoosobową działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a uzyskiwany przychód z najmu Wnioskodawca rozliczał będzie w ramach najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Początkowo Wnioskodawca miał zamiar realizować ww. inwestycję w ramach działalności gospodarczej, w związku z czym w akcie notarialnym zakupu działki budowlanej w danych nabywcy wskazano zarówno prywatny adres zamieszkania Wnioskodawcy jak również dane dotyczące prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, tj. nazwę, adres, NIP i REGON. Również zapłata za działkę budowlaną nastąpiła z rachunku bankowego Wnioskodawcy, zgłoszonego jako konto dotyczące działalności gospodarczej. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę budynku użytkowego na zakupionej działce budowlanej. Pozwolenie na budowę zostało pierwotnie wydane na Wnioskodawcę jako osobę prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, jednak Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o skorygowanie wydanego pozwolenia na budowę co nastąpiło stosownym postanowieniem. W konsekwencji pozwolenie wydane jest na Wnioskodawcę, jako osobę fizyczną.

Wnioskodawca kierował się uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 r., sygn. akt: II FPS 1/21, gdzie wskazano: „(...) To (...) podatnik decyduje o tym, czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem (...)”.

Wnioskodawca mając na uwadze, że po wydaniu ww. uchwały powszechne jest stanowisko organów podatkowych, zgodnie z którym to sam podatnik decyduje, do jakich źródeł przychodów zalicza przychody z najmu zdecydował o realizacji inwestycji w ramach majątku prywatnego i rozliczaniu otrzymywanego w przyszłości przychodu z najmu w ramach tzw. najmu prywatnego. Wnioskodawca nie planuje powiązać ani zakupionego gruntu ani budynku użytkowego (po jego wybudowaniu) z majątkiem firmowym (związanym z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą). W szczególności nie będzie wprowadzał gruntu ani lokalu użytkowego po jego wybudowaniu do ewidencji środków trwałych ani dokonywał odpisów amortyzacyjnych.

Na terenie zakupionej nieruchomości, a w przyszłości również na terenie wybudowanego lokalu użytkowego nie będą prowadzone żadne działania związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę jednoosobową działalnością gospodarczą w zakresie handlu hurtowego. Nie będą tam przechowywane żadne urządzenia, maszyny ani towary handlowe Wnioskodawcy. Nowo wybudowany lokal nie będzie też wykorzystywany na biuro, czy zaplecze techniczne w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Lokal będzie wynajmowany innym podmiotom gospodarczym, które będą tam prowadziły własną działalność gospodarczą.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego i jest czynnym podatnikiem VAT, w związku z czym składa deklaracje podatkowe JPK_VAT, w której wykazuje m.in. kwoty podatku naliczonego związanego z zakupami dotyczącymi prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie handlu hurtowego. Realizacja inwestycji budowlanej w postaci wyżej wskazanego lokalu użytkowego związana będzie z nabywaniem licznych towarów i usług. Wybudowany lokal użytkowy będzie przeznaczony do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. do oddania w najem, z tytułu którego Wnioskodawca będzie rozliczał podatek VAT należny.

Pytanie

Czy mając na uwadze planowane oddanie w najem budynku użytkowego, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, w stosunku do dokonywanych zakupów towarów i usług związanych z jego wybudowaniem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług? (we wniosku oznaczone jako pytanie nr 2)

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U.2024.361 t.j. z dnia 2024.03.13), wynajem nieruchomości uznawany jest za prowadzenie działalności gospodarczej, a wynajmujący traktowany jest jak podatnik podatku od towarów i usług. Nie ma znaczenia, do jakiego źródła zaliczane są przychody z najmu dla celów podatku dochodowego - czy do tzw. przychodów z najmu prywatnego, czy do przychodów z działalności gospodarczej.

Najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług według stawki podstawowej określonej w art. 41 ust. 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z kolei z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług związanych z budową lokalu użytkowego. Prawo to wynika z faktu, iż lokal użytkowy będzie oddany w najem, czyli będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Odliczenia podatku naliczonego podatnik dokonuje niezwłocznie. Zasada tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest bowiem intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone.

Zatem, Wnioskodawcy już na etapie budowy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca nie musi czekać, aż zrealizuje się związek wydatku z czynnościami opodatkowanymi tj. nie musi czekać do momentu wynajmu nieruchomości.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego i jest czynnym podatnikiem VAT, zobowiązany jest na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług składać miesięczne deklaracje podatkowe (JPK VAT), w której wykazuje m.in. kwoty podatku naliczonego związanego z zakupami dotyczącymi prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie handlu hurtowego. Mając na uwadze, że Wnioskodawca będzie posiadał status podatnika VAT zarówno w związku z czynnościami wykonywanymi w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej jak również w związku ze świadczeniem (w przyszłości) opodatkowanych usług najmu, uprawniony będzie do wykazywania nabyć towarów i usług związanych z budową budynku użytkowego przeznaczonego na wynajem w tej samej deklaracji podatkowej JPK_VAT już na etapie jego wznoszenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej.

Podkreślić należy, iż ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, stosownie do którego:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast według przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego. Nabył Pan działkę budowlaną, na której planuje Pan wznieść budynek użytkowy, tj. sklep z częścią magazynową. Budynek będzie przeznaczony do wynajmu. Początkowo miał Pan zamiar realizować ww. inwestycję w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pozwolenie na budowę zostało pierwotnie wydane na Pana, jako osobę prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, jednak wystąpił Pan z wnioskiem o skorygowanie wydanego pozwolenia na budowę co nastąpiło stosownym postanowieniem. W konsekwencji pozwolenie wydane jest na Pana, jako osobę fizyczną. Budowa będzie realizowana ze środków własnych, poza Pana jednoosobową działalnością gospodarczą, a uzyskiwany przychód z najmu rozliczał Pan będzie w ramach najmu prywatnego. Nie planuje Pan powiązać ani zakupionego gruntu ani budynku użytkowego (po jego wybudowaniu) z majątkiem firmowym (związanym z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą). W szczególności nie będzie Pan wprowadzał gruntu ani lokalu użytkowego po jego wybudowaniu do ewidencji środków trwałych ani dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Na terenie zakupionej nieruchomości, a w przyszłości również na terenie wybudowanego lokalu użytkowego nie będą prowadzone żadne działania związane z prowadzoną przez Pana jednoosobową działalnością gospodarczą w zakresie handlu hurtowego. Lokal będzie wynajmowany innym podmiotom gospodarczym, które będą tam prowadziły własną działalność gospodarczą. Wybudowany lokal użytkowy będzie przeznaczony do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. do oddania w najem, z tytułu którego będzie Pan rozliczał podatek VAT należny.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powołanego przepisu wynika, że najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

W związku z tym, „prywatny” najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pana wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową ww. budynku użytkowego.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie spełnione będą przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, gdyż jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT a nabywane towary i usługi związane z budową przeznaczonego do najmu budynku użytkowego będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, będzie miał Pan prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług związanych z wybudowaniem budynku użytkowego, który będzie oddany przez Pana w najem.

Wobec powyższego, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług, zaś w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).